Het jaar 2019 is bijna voorbij. Voor de duiven was het een goed jaar hier. Ik heb wel wat jongen verspeeld, maar dat kwam door menselijke fouten. Oude duiven heb ik weinig verspeeld. Bij de oude en de vitessevluchten voor jonge duiven was ik tevreden. Bij de midfondvluchten voor de jongen niet zo, maar dat had ook met eigen fysiek ongemak te maken.

De doelen voor 2020 wijzigen niet: vanaf de eerste vlucht genieten en proberen elke vlucht de 1e te winnen, ook al zal dat niet altijd lukken. Met de twintig nog aanwezige overnachtduiven hoop ik één vroege te pakken op Agen ZLU. Kampioenschappen neem ik zoals ze vallen, daar speel ik nooit op. Wel wil ik er op de NPO-vluchten graag tussen staan en het liefst top 10.

Er zitten 24 koppels duiven klaar voor het programmaspel, al zal dat aantal na enkele vluchten worden teruggebracht naar 40 of minder. Iedere duif krijgt een doel, kans en tijdsbestek. Voldoet hij daar niet aan, dan is het over en uit. Ik ga geen heel seizoen sleuren met probeerders. Het gaat hier om kopduiven pakken in een eerlijke setting en niet om een halve aanhanger uitladen in de hoop één vroege te pakken.

Verder zijn er ook dit jaar heel wat nieuwe Championsmix en NPO-mix gebruikers bijgekomen waaronder enkele grote, bekende hokken. Hier zie je waar het voer allemaal verkrijgbaar is en dat is op steeds meer plaatsen door de alsmaar toenemende vraag.

Zo zullen er ook in 2020 vrienden bijkomen en afvallen, een mens heeft nu eenmaal meer tijdelijke dan echte vrienden. Het allerbelangrijkste is een goede gezondheid en dat wens ik vanaf hier iedereen die dit leest toe. Een goed 2020 en dat u maar mag genieten van onze mooie sport zolang dat nog kan.

Sinds 2014 verhuis ik jongen en eitjes naar Jan Timmermans in Friesland. In het begin alleen jongen, omdat ik ze eerst zelf wilde beoordelen voordat ze vertrokken. Dat viel niet altijd mee. Er zat soms wel een topper tussen, maar er werden er ook veel aan huis verspeeld en er zat teveel afval tussen.

In het verleden kocht ik nogal eens jongen om mee te spelen en daar zat ook zelden iets goeds tussen, dus stapten we over op het verhuizen van eitjes. Makkelijker voor mezelf en de kwaliteit in Friesland ging met sprongen vooruit. Er werden ook minder jongen verspeeld dan de jaren ervoor. Komt dit omdat ze in een ander milieu opgroeien? Geen idee. Feit is wel dat als ik in het voorjaar naar Friesland reed, het blad hier al aan de bomen zat terwijl ze daar nog kaal waren.

Kortom, moest ik duiven bijhalen om mee te spelen, dan zouden dat eitjes worden die ik zelf grootbracht. Of zomerjongen, maar dan zou ik ze op het kweekhok zetten en dan moet ik dus zeker weten dat ze uit de allerbeste duiven komen. Als ze door de rui heen zijn, zou ik ze op de hand selecteren en er daarna van kweken.

Duiven die je bijhaalt moeten bij je eigen duiven passen, als je ze wilt kruisen. Veel buitenlanders hebben voorkeur voor inteelt, maar dan hebben ze pech. Hier gaat dat niet, want ik kruis ze zoveel mogelijk. Daar heb ik de beste resultaten mee en daar wijk ik niet vanaf.

Update kweekseizoen

Het kweekseizoen verloopt voortreffelijk hier. Het grootste deel ligt klaar om geringd te worden. Ze zijn 26 november bijeengezet, maar de meeste hebben hun eerste ei op 4 en 5 december gelegd.

De zomerjong doffers waren allen onbevrucht, dus daar heb ik eitjes van de beste koppels onder gestoken. Eén duivin had niet gelegd, dus ook daar heb ik eitjes onder gestoken waar ze vervolgens gewoon op ging broeden.

Super Rossi had onbevruchte eitjes, dus ook hij heeft eieren van een ander koppel. Vorig jaar waren zijn eerste eitjes ook onbevrucht, daarna bevruchtte hij vier rondes om weer te eindigen met drie rondes waarvan één ei bevrucht. Het zal dus ver over zijn verwacht ik. Zijn vader – een rechtstreekse Heremans – bevruchtte maar zes jaar. Zijn opa Young Witbuik – en die is van 2008 – bevrucht nog steeds. Zoals ik eerder aangaf: slechte genen erven vaak als eerst over.

De kerstdagen zijn weer achter de rug, vaak twee dagen binnen hangen en jezelf volproppen.

Gisteren ging ik naar een ouderwetse zaalverkoop. De verkoop van de zomerjongen van Willem de Bruijn was een groot succes. Zelf was ik daar om een duif voor een wederzijdse vriend in Engeland te beoordelen en kopen. Voor mezelf eventueel een duivin. Mijn oog viel op koop 17, maar toen die door de € 3.000 ging, haakte ik af.

Voor de duif voor mijn wederzijdse vriend had ik de keuze uit vier kinderen van Murphy´s Law. Eén viel af omdat het een doffer was en hij een duivin wilde. De mooiste van de drie gezusters kwam als laatst. De twee daarvoor hadden niet mijn voorkeur, maar de derde was in mijn ogen een plaatje. Schijnbaar vond ik dat niet alleen en werd het alsnog één van de duurste duiven van de veiling.

De aangeboden kwaliteit was enorm, wat ook wel te zien was aan het hoge gemiddelde. Ik hoop van harte dat ze voor topnakomelingen gaat zorgen in Engeland.

Hurricane is inmiddels op leeftijd, maar aan Murphy´s Law heeft Willem een goede opvolger. Ik bezit zelf twee kinderen uit Murphy´s Law x Olympic Millennium en Willem één, maar vooral de twee duivinnen van Willem en mij zijn van een andere categorie.

Vandaar dat ik haar gekoppeld heb aan Lichte Super Rossi, die volgens mij de nieuwe ster op mijn kweekhok gaat worden. Bij Willem staat ze dan weer tegen Uranus en dat is volgens mij één van de nieuwe topkwekers bij Willem, onder andere al vader van Secreteriaat ofwel 1e Asduif WHZB dit jaar.

Verder veel bekenden gezien. Het is niet uit arrogantie, maar ik ben gewoon heel slecht in het onthouden van gezichten. Gelukkig spraken sommigen mij aan en dan herinner ik ze weer.

Afgelopen weekend was ik op een kerstmarkt toen mijn zoon mij belde dat iemand uit de omgeving van Kortrijk een duif terugbracht. Hij was daar deze zomer binnengelopen en omdat de beste man toch erwtenstro kwam halen bij ons, bracht hij de duif met zich mee.

Toen ik ‘s avonds thuis kwam ben ik direct gaan kijken, mijn zoon had hem in een mandje gezet. Ik herken mijn duiven snel – ook al zijn ze al een half jaar weggeweest – maar deze kwam me niet bekend voor.

In Nederland hebben we daar gelukkig de NPO-site voor dus heb ik het ringnummer daar ingetikt en het telefoonnummer van mijn bijna 84-jarige schoonvader kwam tevoorschijn. Het is dus een duif van hem en ik heb hem gelijk weer overgedragen.

Nu stuurde de beste man die hem terugbracht mij nog een e-mail dat hij de duif wel wilde lenen om van te kweken, maar hij is dus niet van mij. Ik heb hem wel een koppel eieren beloofd uit dank dat hij hem terugbracht.

De conclusie is dat we met zijn allen nog op onze verloren kampioenen staan te wachten. Ze zijn zeker niet allemaal dood. Ik hoop dat mensen die duiven van anderen hebben opgevangen en dit lezen, ze alsnog opgeven. Duiven loslaten in deze periode die een half jaar of langer vast hebben gezeten, is natuurlijk niet verstandig.

Veel jeugdleden of ouderen zijn blij wanneer ze de duif terugkrijgen die ze eigenlijk al hadden afgeschreven. Ook de liefhebbers die een ware kampioen verspeeld hebben lopen nog met regelmaat naar hun hok om te zien of hij nog is teruggekeerd.

Verder wensen wij iedereen fijne kerstdagen en een goed, gelukkig en gezond 2020.

Voeren schijnt op veel hokken lastig te zijn, wij ontvangen nog regelmatig mails over hoe te voeren. Ik heb daarom nieuwe globale voedingsschema´s opgesteld, waarbij men zelf in moet schatten of er bij een zware vlucht meer gevoerd moet worden dan bij een lichte.

Daarbij heb je verschillende soorten duiven. Snelheidsduiven vetten bijvoorbeeld sneller aan dan allround duiven en op een verwarmd hok verbruiken duiven minder energie dan op een onverwarmd hok. Vandaar dat ze met hogere buitentemperaturen minder eten dan wanneer het koud is buiten.

Dan zijn er ook nog liefhebbers die allerlei toevoegingen geven zoals tovo en snoepzaad. Dat heeft natuurlijk ook impact op hoeveel voer je een duif geeft. Zelf doe ik dit niet.

Er valt dus niet één schema te maken dat op iedereen van toepassing is. Gebruik de voedingsschema’s daarom als richtlijn en beoordeel zelf of jouw duiven meer of minder voer nodig hebben. Dit zie en merk je vanzelf.

Ik werk zelf niet met afgewogen grammen of lepels, maar voer meer op gevoel. Onze duiven hebben in principe een soort van volle bak systeem. Hier krijgen ze jaarrond genoeg te eten, maar alles moet wel zo goed als op zijn bij de eerstvolgende voerbeurt, anders krijgen ze gewoon wat minder.

In het rui-, rust- en kweekseizoen voer ik alle duiven één keer per dag. Als er jongen liggen, vul ik de voerbakken die op de grond staan wat meer, maar ook daarvoor geldt dat zo goed als alles op moet zijn voordat er nieuw voer in gaat, anders krijgen ze gewoon wat minder. Bij dit systeem moeten er geen muizen in het hok kunnen, die worden hier buiten de hokken bestreden met lokdozen.

Mijn duiven zijn dit systeem al jaren gewend. De hokken staan dagelijks open en bij de kwekers zelfs 24/7, dus die eten zich niet moddervet. Onze vetrijke mengelingen zijn hierop aangepast, de duiven zullen nooit blauw vlees krijgen. Bij eiwitrijke mengelingen – zoals de meeste kweek- en goedkope mengelingen die vaak alleen uit erwten, maïs en tarwe bestaan – wel.

Vergeet niet dat duiven eiwitten opslaan. Als ze die niet kwijt kunnen op bijvoorbeeld zware vluchten, veranderen eiwitten in vergif voor een duif. Ik gooi zelf wel eens eiwitpoeder over het voer, maar zeker niet altijd.

In het vliegseizoen mogen ze in de ochtend goed eten, één uur later ruim ik eventuele restjes op. Dit geldt ook voor de NPO-mix die ik ’s avonds na de normale voerbeurt nog voer bij zwaardere vluchten. Ze mogen daar één uur van snoepen, daarna neem ik het restant weg. Jonge duiven krijgen in het vliegseizoen ‘s ochtends iets minder, maar in de avond volle bak.

Ik wil een heel seizoen presteren. Zou ik alleen vitesse spelen, dan ging ik wél alles afwegen en met grammen aan de slag. Hier liggen de doelen echter verderop in het seizoen, daarom mogen mijn duiven in het begin geen energie inleveren en voer ik ze ruim. Duiven op gewicht brengen in een vliegseizoen waarbij ze wekelijks de mand in gaan, valt niet mee.

Ik ben overigens niet de enige die een dergelijk systeem aanhoudt. Ik zag dit ook bij Willem de Bruijn en Bas Verkerk, ook daar zijn de voerbakken nooit leeg. Niet alle duiven zijn hier echter voor geschikt. Bepaalde rassen vetten nu eenmaal erg aan, maar die zijn hier in de loop der jaren uitgevallen tijdens de wedvluchten.

Wil je net als mij meer op open hok gaan spelen, begin daar dan na de wedvluchten mee en ga daar in het seizoen mee door. Duiven hebben geen kunstmatige warmte in het hok nodig om te presteren.

Hetzelfde geldt voor een enigszins volle bak systeem. Begin daar na de wedvluchten mee, duiven moeten hieraan wennen. Het allerbelangrijkste in dit alles is volhouden en daar gaan de meeste de fout in. Die waaien met alle winden mee zonder zich aan een vooropgesteld plan te houden.

Vragen?

Wij helpen je graag! Vul het contactformulier in, stel je vraag en wij nemen zo snel mogelijk contact met je op.