03 okt Betrekkelijk rustig
De resterende jonge duiven beginnen stevig te ruien. Na de rui volgt de eindselectie. De jongen hebben voor mijn gevoel geen echte kans gehad om zich te ontplooien, het was dit jaar regelmatig slecht weer en/of de wind vanachter.
Dit jaar hanteer ik dus de Verkerk manier van selecteren, oftewel alles wat er nog zit jaarling laten worden en de oude duiven van het vlieghok af.
De zomerjongen voor PIPA zijn klaar met de rui en daar zitten werkelijk schilderijen tussen. Met name de zoon van Olympic Dragon is een prachtduif geworden. Deze duiven werden vandaag opgehaald voor quarantaine.
Op de hokken vindt nog wat sloopwerk plaats. Alle oude bakken gaan eruit en mestbanden erin. Het kost me met mijn rug steeds meer moeite om alles elke dag te schrapen, daarom ga ik het mezelf wat makkelijker maken. De kweekhokken gaan naar een nog jeugdige liefhebber in Zeeland, daar heb ik dus ook minder werk aan.
Aan de duiven zelf is weinig werk nu, ze krijgen eenmaal daags eten. Op dat voer zit elke dag Origanum Red, daarvan worden ze zijdezacht en het bevordert hun darmflora. Ik geef ze ook tweemaal per week Prestavit voor de nodige eiwitten en vitaminen tijdens de rui.
Het drinkwater krijgen ze in drinkpotten van 5l en daar doen ze twee dagen mee. Dit houdt in twee dagen Sedochol en dan weer twee dagen Naturaline. Ook hier geldt: gemak dient de mens.
Hier dus geen gerst, karig voeren of enkel schoon water. Ja, ook dan zal een duif ruien, dit is tenslotte een natuurlijk proces, maar hoe ze vervolgens inpluimen is een wereld van verschil.
Ik lees overal “tijdens de rui hebben ze niets nodig”, maar geloof mij maar dat ze bij de toppers als Bas Verkerk en consorten nu niets tekortkomen. Duiven hebben wel degelijk behoefte aan goed en genoeg voer, inclusief de nodige bijproducten. Zo kan bijvoorbeeld wat biergist ook geen kwaad nu, of zelfs soepgroenten of wat oud brood. Ook boerenkool verorberen ze graag, met kluit en al zelfs.
Niet iedereen laat het achterste van zijn tong zien, vandaar dat ik bij mijn vele hokbezoeken her en der eerder de ogen de kost gaf dan de oren. Zo las ik ook heel wat reportages over liefhebbers die “nooit wat aan tricho deden”, maar wel om mijn advies vroegen waar ze een goede tricho kuur konden halen. Wat heeft het voor nut om mensen op een dwaalspoor te zetten?
De moderne duivensport kan niet zonder goed eten en de juiste supplementen om top te presteren, vooral als je de duiven elke week speelt op alles tussen de 100 en 700 km. Hier hebben de goede duiven elke vlucht afgehaspeld die op het vliegprogramma stond, inclusief nalijn. Die hebben dus heel wat kilometers afgelegd.
Verenigingen waar de manden mand voor mand worden volgemaakt bij het inkorven, hebben een lagere infectiedruk dan verenigingen die ze over meerdere manden verdelen. Je komt simpelweg bij veel verschillende liefhebbers in de mand terecht en niet iedereen neemt het even nauw met de gezondheid van hun duiven.
Zo zaten wij met de jonge duiven en de nalijn in hetzelfde weekend op dezelfde losplaats. Onze verduisterde jongen die op het jonge duivenspel werden gespeeld, zaten tussen de oude duivinnen en niet verduisterde jongen die op de nalijn werden gespeeld. Ik vind zoiets jammer, want ruiende duiven zijn niet even fris als verduisterde jongen en oude duivinnen die jongen azen hebben vaak last van lichte tricho. Dat laatste kan elke dierenarts bevestigen.
De fout ligt natuurlijk bij de afdeling. Het is kostenbesparend om zowel met de jongen als de nalijn naar dezelfde losplaats te rijden, dat snap ik wel, maar toch hoop ik dat ze hier vanaf gaan zien. We zijn tenslotte serieus met duivensport bezig.
Vandaar mijn pleidooi dat niemand volledig zonder medicatie kan, of je moet alleen je eigen duiven in de mand hebben zitten. Zelfs dan is het lastig om in een jaar als dit je duiven vrij te houden van luchtwegproblemen of tricho, doordat ze vaak 3 dagen in de mand zaten.