22 okt Bonnen

Gisteravond was ik bij de vergadering van onze vereniging, nu nog de grootste van Brabant 2000.

Afgelopen jaar hebben vandalen het dak van het eigen verenigingslokaal vernield, wat ons dik € 20.000,- kost. Dit zijn bedragen die verenigingen niet meer zelf kunnen dragen, ook de onze niet.

Voorzitter Jan de Werd van De Patagoon opperde daarom een bonnenverkoop van enkele, selectieve tophokken. Jan heeft zelf al wat mooie bonnen geregeld en ik probeer er ook enkele te verzamelen van mensen waarmee ik goed contact heb.

Uit België heb ik onder andere van Jelle Roziers, toch wel de ster van België met een hok vol nationale Asduiven, een schenking toegezegd gekregen. Ik haalde daar destijds de moeder van mijn 1^e nationaal Orléans tegen ruim 60.000 duiven.

Er is ook een schenking van Tournelle-Hua Feng, die hun zoveelste topjaar beleefden. Zij hadden dit jaar de 2^e nationaal Asduif bij de jonge duiven in België en werden daar nationaal kampioen bij de oude en jaarse. Ook wonnen ze nationaal Bourges 3 met de jaarse. Zowel Davy als Jelle zijn goede en betrouwbare vrienden van mij en van beide heb ik goede duiven gehad.

Peter & Gwen van de Merwe – een superteam met soms ongekende kettinguitslagen – zijn ook bereid een bon te schenken en er komt er ook één van Henri van Doorn van Comb. van Wanrooij, die het hart altijd op de juiste plaats hebben. Zij deden het super dit jaar, tot een barslechte vlucht roet in het eten gooide. Ze herpakten zich knap door de laatste dagfond vlucht op grootse wijze te winnen. Zo hadden ze ook de twee 1^e nationale Asduiven jong bij de PIPA Rankings.

Zelf kan ik natuurlijk niet achterblijven en schenk ik een bon voor een jong uit de kwekers. Zo probeer ik her en der nog enkele bonnen van goede hokken te verkrijgen die graag mee willen werken, want dat willen ze zeker niet allemaal.

Mij gaat het persoonlijk niet zozeer om de geschonken bonnen die ik weggeef en ik denk zeker niet alleen aan financieel gewin. Ik geef immers elk jaar duiven weg aan mensen waarbij ik een goed gevoel heb. Het is hier dan ook in eerste instantie een hobby, maar op al dat geloop aan huis zit ik niet meer te wachten. Ik heb genoeg aan mezelf of de enkele vrienden en bekenden die langskomen.

Mensen die mij kennen weten dat ik altijd druk ben met mijn dagelijkse bezigheden, zoals lopen of fietsen voor de rugklachten en anders ben ik wel in de tuin bezig of bij de duiven. Vanwege die vervelende rugklachten wil ik mezelf niet meer voorbij lopen. Ik heb helaas teveel jaren gekend waarin ik meermaals weken aan een stuk plat op bed lag.

Ik heb vroeger jarenlang alle weekenden, avonden en vakanties moeten doorwerken en dat heeft zijn lichamelijke tol geëist. Werkweken van 90 uur waren altijd vrij normaal. Vandaar dat ik de weekenden en avonden nu zoveel mogelijk aan mijn gezin wil besteden.

Zo kwam ik ook altijd graag bij wat liefhebbers om duiven te bekijken of ging ik naar een zaalverkoop of mooie prijsuitreiking. Dat lange staan of zitten is inmiddels helaas een ellende voor mijn rug.

21 okt Zachte duiven

Veel mensen die hier kwamen waren verbaasd over de zachtheid van de pluim van onze duiven. Ik hou van goed gepluimde duiven en zeker niet van duiven met een droge pluim. Dit is zelfs één van de vereisten waarop ik selecteer.

Mijn duiven krijgen 365 dagen per jaar een eetlepel Origanum Red op 1 kg voer en 2x per week een schep Prestavit. Dit zorgt voor die zachtheid van de pluim, samen met onze veelzijdige voeding. Met een te arme ruimengeling ga je dit zeker niet bereiken. De Origanum Red draagt tevens bij aan een gezonde darmflora, wat je terugziet aan de vaste mestbolletjes.

Kweekduiven

De kweekduiven kregen voor het laatst in maart vier dagen B.S. en hebben na hun derde ronde niets meer gekregen. Ik was dus wel benieuwd hoe het erbij stond en ging afgelopen week op controle. Ze mankeerden niets en zijn dus klaar voor een nieuw kweekseizoen.

Dit jaar koppel ik de 24 kweekkoppels begin december. In voorgaande jaren deed ik dit op 26 november, maar je hebt altijd van die vroege leggers, vandaar ditmaal een week later.

De kwekers brengen zelf hun eerste ronde groot, de tweede leg probeer ik de vliegers op te laten brengen. De kwekers worden vervolgens opnieuw gekoppeld en brengen nog een ronde groot. Veelvuldig verleggen doe ik niet meer, vandaar ook geen voedsterduiven meer.

Ik denk dat de jongen kwalitatief beter zijn wanneer ze die zelf grootbrengen. Het is ook beter voor de kweekduivinnen, want die gaan zo langer mee.

Ik kweek geen grote aantallen jongen meer, alleen nog uit duiven die het in zich hebben om in het grootste verband vroeg te vliegen. Hoe meer je er kweekt, hoe meer je er verspeelt. Beter lijkt het me dus om minder duiven op de hokken te houden, dan verspeel je er ook minder.

Zo had ik tien kweekboxen waarin de duiven elkaar van alle kanten konden zien. Dit zijn er nu nog maar vier voor de testduiven van mijn Chinese vriend.

De eigen kwekers zitten nu gewoon in één van de twee kweekhokken van twaalf bakken. Zij moeten vrij in en uit kunnen bewegen, vind ik. Zo zitten de duiven hier 95% van de dag en soms ook ‘s nachts in de buitenren, terwijl ze ook gewoon naar binnen kunnen. Kennelijk zitten ze dus graag buiten.

Vliegduiven

Het raam van het vlieghok staat ook dag en nacht open. Je moet je duiven nu afharden, daar pluk je in het voorjaar de vruchten van. Het fijnstof kan zo ook gemakkelijker het hok verlaten door de tocht die ontstaat. Duiven zijn tenslotte geen watjes, dat maken we er zelf van.

Dit jaar heb ik minder streng geselecteerd dan normaal, want het was een bijzonder gemakkelijk seizoen met meestal de wind uit het westzuidwesten. Om die reden heb ik ook bijna alle oude duiven van het vlieghok genomen en daar meer jaarlingen dan anders voor teruggeplaatst.

Voor het vliegen begint zie ik wel wie een chipring om krijgt en wie niet. Ik verwijder duiven gewoon tijdens het vliegseizoen, daar heb ik nooit naar gekeken.

Vroeger had ik 18 weduwnaars en na enkele vluchten waren er nog maar zes over, die zich wél alle zes regelmatig per honderdtal klasseerden. Ik geloof daarom niet in ‘sfeer uit het hok halen’. Van slechte duiven kan je maar beter zo snel mogelijk af zijn, de betere die overblijven zullen zo sneller hun topconditie vinden.

In het totale weduwschapsspel blijven er altijd wel duiven weg, waarbij de vrijgekomen duif een nieuwe partner moet zoeken met vaak goede resultaten als gevolg.

16 okt De rui

De kweekduiven zijn ver klaar met de rui en de verduisterde duiven – jong en oud – zijn inmiddels behoorlijk kaal. Zoals vaker geschreven ruien duiven vanzelf, daar hebben ze geen gerst, karnemelk, thee of lichte kost voor nodig.

Hier krijgen alle duiven het gehele jaar hetzelfde te eten (80% Championsmix + 20% NPO-mix). Het kost ze veel energie om een volledig verenpak te vernieuwen, daarom begrijp ik de mensen niet die juist nu overstappen op lichte kost.

Duiven vetten niet aan wanneer ze ruien, tenzij je volle bak geeft, maar dat doe ik dus niet. Ik hou gewoon 20 à 30 gram per duif aan, inclusief de Champions Mineralenmix die dagelijks over het voer gaat.

Ze komen nu niet los, dat gebeurt pas weer zodra de meeste pluimen zijn vervangen. Tot aan het kweekseizoen worden de duiven overigens maar één keer per dag gevoerd.

De kweekduiven zijn zoals gezegd wat verder gevorderd en krijgen daarom iets minder voer nu, ca. 20 gram per duif. Verder eenmaal per week een bad en daar gaat Stop Bad van Schroeder in, om het eventuele ongedierte te bestrijden. De eerste keer trappelen ze daar wat van, maar als je het wekelijks volhoudt neemt dit af.

De kweekduiven gaan begin december bij elkaar. Daar staan de bakken dus al open, zodat ze de juiste kunnen vinden. Ik heb liever dat ze dit nu uitvechten dan straks wanneer er eitjes liggen. Tenslotte worden zij 5 weken voor de koppeldatum nog gevaccineerd tegen paramyxo (met Colombovac).

Hun jongen krijgen een week na het spenen Rota-PMV en dat is hun enige enting. Later volgt nog een pokkenenting met het kwastje (dit gebeurt slechts één keer in hun leven) en 4 weken voordat de wedstrijden beginnen een dode enting tegen paratyfus. Zo gaat het hier al jaren.

Mijn duiven beginnen altijd in een nieuw pak aan het vliegseizoen. Zelden staan er na januari nog oude pennen, terwijl er ook duiven waren die half september nog geen pen hadden gegooid.

15 okt 2024

2024 was voor mij een raar seizoen. Bij de oude duiven ging het wel naar mijn zin, maar bij de jonge duiven niet, ondanks dat ze nog 13x top 10 in de afdeling wonnen. Veelal de wind vanachter of een stevige westenwind en dat kost hier nogal wat duiven.

De gebr. van Belzen keerden na 25 jaar terug in de sport en beleefden meteen een topjaar. Zij zitten met een westenwind ook een stuk gunstiger dan mij. Ze teisterden het jonge duivenspel en de natour in Zeeland en behaalden zo ook de 2^e nationaal Asduif bij de PIPA Rankings.

Ze deden dit hoofdzakelijk met Embregts-Theunis duiven en een beetje van mijn begeleiding. Ik moet wel zeggen dat hun inzet formidabel is en dat ik hoop dat ze dit vol kunnen houden. Aan de top geraken is immers makkelijker dan daar blijven.

Tal van liefhebbers in Nederland en België wonnen weer top 10 in hun afdeling. Verschillende daarvan wonnen zelfs de 1^e met duiven waarin onze soort verweven is. Mijn Chinese vriend doet het ook goed op de one loftraces aldaar en is erg tevreden over onze duiven.

In het seizoen wisselen geluk en pech elkaar geregeld af. Zo stond ik bij de oude duiven lang als 3^e nationaal Asduif geklasseerd, tot ze enkele weken wegbleef, maar uiteindelijk wel weer terugkwam. Bij de jonge duiven stond ik ook 3^e nationaal Asduif, maar ook die bleef weg met nog twee vluchten te gaan. Helaas keerde deze duif niet meer terug.

Zo had ik met de jonge duiven van NPO/Grand Prix Châteaudun de eerste acht, maar tijdens het afslaan verliep de klok plots 20 seconden, wat volgens de uitlezingen gebeurde toen men de atoomklok eraan hing. Als bonus kreeg ik er nog 10 seconden extra straftijd bij, maar gelukkig konden ze me niet van de overwinning afhouden. Ik had er alsnog acht bij de eerste tien, maar niet meer als reeks.

Ik heb in mijn leven vaker de eerste 5 à 7 gewonnen, zelfs 1 t/m 10 en in 2017 eens 3 t/m 16 tegen meer dan 11.000 duiven. Na zo’n kettinguitslag wordt er altijd geroddeld, vooral door mensen in je eigen spelgebied waar je het niet direct van verwacht.

Neem van mij aan dat wanneer ik écht wist hoe je dit voor elkaar kon krijgen, ik elke week hetzelfde zou doen. Daarbij zal ik onze goede naam, die over een duur van 30+ jaar is opgebouwd, nooit te grabbel gooien aan verboden middelen, fraude of iets dergelijks. De enige verklaring die ik heb is dat op zo’n vlucht echt álles meezit.

Gaat het hier ondanks de tomeloze inzet een weekend wat minder, dan zet ik mezelf daarna nóg meer in wat verzorgen betreft. Misschien dat die roddelende personen daar een voorbeeld aan kunnen nemen.

14 okt Vroeger vs. nu

In de jaren ’90 speelden we hier om flink wat geld. Ik selecteerde dan ook alleen per honderdtal en soms per duizendtal. Als we nu alleen de duiven moeten doorhouden die enkele keren per jaar per duizendtal winnen, kunnen we de hokken wel afbreken.

Ook nu nog zie ik graag dat ze minimaal 1x per honderdtal spelen en ook dan hoef je er niet veel door te houden. In afdelingen waar weinig duiven weggaan valt het niet mee om per honderdtal te spelen. In afdelingen waar veel duiven weggaan, omdat er ook overnachtspelers en megahokken tussen zitten, wordt het al iets makkelijker.

De echte favorieten bij de jonge duiven winnen hier 2x per honderdtal en sommige zelfs 3x. Kijkt men bij de prestaties van de nationale Asduiven jong, dan zie je wat ik bedoel met per honderdtal winnen.

Op die duiven moet je zien voort te borduren, want zij hebben het in zich om als jaarling ook aan kop te vliegen. Dit kopvliegen is het enige wat mij nog interesseert. Kampioenschappen heb ik al genoeg gewonnen. Hetzelfde geldt voor afdelingsoverwinningen met jong en oud.

De meeste van die oude afdelingswinnaars behaalden hier als jong trouwens al enkele prijzen per honderdtal. Anderzijds zie je ook dat duiven die tal van prijzen 1:10 behalen, maar dat niet per honderdtal kunnen, vaak in de middenmoot blijven staan.

Verjonging

Voor volgend jaar zitten er 60 oude duiven gereed om mee te spelen, waarvan acht van twee jaar en de rest jaarling. Van die 60 hebben er 34 al eens per honderdtal gewonnen. De overige 26 zijn in mijn ogen dus bakkenvullers, waarvan er hopelijk nog een paar doorbreken op de dagfond.

De volledige kweekploeg is verjongd met de beste overblijvers van de vlieghokken van 2020, 2021 en 2022, aangevuld met de mooist gekweekte zomerjongen van de laatste 4 jaar. De oudste kweekduif nu is van 2020. Kortom, op zowel het vlieg- als kweekhok een jonge ploeg.

Versterking

We kochten afgelopen jaar twee mooie jonge Belgen uit nationale 1^e prijswinnaars. Gekoppeld aan mijn beste kweekdoffers kwam daar vooralsnog niet één bruikbaar jong uit. Zo moeilijk kan het dus zijn. Plus van je eigen kwekers heb je dat jaar natuurlijk ook niets.

Van de door mijn Chinese vriend gekochte Verkerk duiven wordt maar één jaar gekweekt, voordat ze naar China gaan. Een zoon uit Olympic Fire Eyes gaf dit jaar gekoppeld aan een hele goede kweekduivin twee top 10 NPO-winnaars, waarvan één helaas werd verspeeld.

Ook de ene Verkerk van vorig jaar uit Bulls Eye x Nikki gaf twee top 10 NPO-winnaars, waarvan één in het eerste jaar zelfs een 1^e NPO won. Ook die verloor ik daarna. Goede duiven lijken toch wat sneller weg te blijven wanneer bijvoorbeeld het weer flink tegenzit. De rotzooi daarentegen vindt haast altijd zijn weg naar huis.

Nu zitten er een zoon en dochter van Ponto, die inmiddels vader is van één 2^e en twee 1^e nationale Asduiven bij Verkerk. Ook zit er een zoon van Maradonna x Flying Wonder en een dochter van Flying Dutchman. Dit zijn zomerjongen. Als daar het eerste jaar gelijk goede uit komen, worden dat vaak topkwekers. Ik zag dit ook bij Dragon Rocket, die gaf als zomerjong meteen top 10 NPO-winnaars.

Genen

Het zit ‘m in de genen, dat is gewoon een feit. Dragon Rocket bijvoorbeeld zag er als zomerjong doodnormaal uit, daarvan gaan er dertien in een dozijn. Dit geldt overigens ook voor de Verkerk duifjes.

Vandaar dat ik geen enkel geloof heb in duivenkeurders. Als zij daadwerkelijk overal de beste duiven uit kunnen halen, moeten ze zelf vele malen beter spelen. Ook bij Bas heb ik meermaals duiven in de hand gehad die lichtjes openstonden, en wat bouw betreft heeft hij ze van alle soorten en maten bij zijn beste duiven zitten.

Kortom, er is maar één selecteur en dat is de verzendmand. Stop ze daar als jong en jaarling zo vaak mogelijk in en de beste blijven over.

Zo zijn overigens niet alle prestatieduiven automatisch goede kwekers, dat maakt het zo lastig. Ik heb net zoveel onbevlogen zomerjongen gehad die even goed kweekte. Zelfs twee zomerjongen op elkaar heeft hier meermaals topduiven opgeleverd.

Vitesse

Zelf wil ik alle vluchten spelen, maar mijn voorkeur gaat uit naar de midfond, dagfond en het jonge duivenspel vanaf 300 km. Daaronder speelt de wind en hoe de duiven in de wagen zijn geladen een te grote rol.

Zo hadden wij vroeger twee verenigingen in Hoeven en meerdere in St. Willebrord. De ene vereniging speelde alles op één hoop, terwijl de andere er niet aan te pas kwam. Let wel, de concurrerende leden woonden bij elkaar in de straat. De week erop was het vaak andersom.

Dus ja, hoe staat de wagen bij het lossen? Gaat de ene kant gelijk op huis aan en vliegt de andere kant eerst nog een paar 100 meter de verkeerde richting op? Op de snelheidsvluchten ben je dan gezien.

Daarnaast worden de kopprijzen onder de 300 km bij jong en oud vaak behaald door liefhebbers die alle dagen op pad gaan met hun duiven. Sommige hebben zelfs mensen in dienst genomen om ze minstens 4x per week 80 km weg te brengen.