19 aug Geluk of wijsheid?
âEen goede moet je krijgenâ, hoor ik geregeld. Meestal van liefhebbers die zelf geen euro aan duiven willen spenderen. Ieder zijn ding natuurlijk en uiteraard kan je niet in andermans portemonnee kijken. Wat ik wel weet, is dat ik zelf altijd op pad ben gegaan in mijn zoektocht naar goede duiven.
In 1991 haalde ik bij Serge van Nijlen en zijn vader mijn teletekstduivin. Na diverse duiven te hebben gezien, stond ik op het punt met lege handen huiswaarts te gaan, tot zij haar aanreikten. Ik was verkocht. De prijs was 500 gulden – wat veel geld was voor mij – maar ze moest mee. Ik heb daar geen spijt van gehad.
In 1999 kwam ik bij Marijn van Gastel terecht. Ik wilde duiven uit zijn fameuze Rocket en dat kon alleen als ik de jongen van de vier kweekkoppels ook kocht. Zo gezegd, zo gedaan. De jongen van de kweekkoppels heb ik aan een buurman gegeven en van de jongen van Rocket heb ik ook niet Ă©Ă©n dag spijt gehad.
In 2001 kwam ik bij Van Hove-Uytterhoeven in Putte (BE) terecht en mocht ik in een hok van ca. 30 duiven wat uitzoeken. De prijs was âŹ250,- per stuk. Mijn oog viel gelijk op een prachtig blauwe witpen. Nu was het zo dat die duivin daar niet tussen hoorde te lopen, die moest âŹ1.500,- kosten. Nog nooit had ik zoveel geld uitgegeven aan een duif, maar ze moest mee. Ook hier geen spijt van gehad.
In 2008 kwam ik bij Jelle Roziers terecht. Hij was zelf niet aanwezig, dus handelde ik met zijn vader. Ik had meerdere duiven gezien die me niet konden bekoren, tot er een laat jong uit het hok werd gehaald. Dit werd later de moeder van mijn 1e nationaal Orléans tegen 60.000 duiven.
Zo won Frans Maris (één van de beste hokken van België) de 1e nationaal Argenton met zijn Maxi. Het jong dat in de schotel lag tijdens die vlucht, kon ik bemachtigen. Dit werd de doffer van het Millennium koppel.
Zo zijn er her en der wel meer goede versterkingen aangekocht, zoals bij Gebr. Scheele, Dirk van Dijck, Colijn-Fox en Johny Jonckers. Ik vergeet er ongetwijfeld een paar. Verder ben ik enkele keren goed geslaagd met ruilen en duiven uit samenkweek met bijvoorbeeld Herman Bevers, Willem de Bruijn en Bas Verkerk.
Wat ik wil aangeven, is dat niets komt aanwaaien. Ik heb zelf altijd op zoek gemoeten en ja, dat kost wat. Stilstand is echter achteruitgang en daarom zoek ik voort. Natuurlijk heb ik ook veel slechte duiven gekocht, vaak ongezien op internet. Ook bij liefhebbers die dachten betere duiven op hun hok te hebben dan in werkelijkheid het geval was.
Niet elke aankoop is een versterking. Ik ben dan ook helemaal niet teleurgesteld als iets niet uitpakt. Ik kweek zelf ook veel meer slechte dan goede duiven en dat is bij een ander niet anders. Daarbij koop ik zelden een duif om zijn restwaarde.
Duiven moeten bij je passen, net als de liefhebber waarvan je ze koopt. Is het niet naar je zin, neem ze dan niet mee. Vaak krijg je er dan wel achteraf spijt van.