Veel liefhebbers zitten met een luisprobleem. De huidige middelen helpen niet echt. Van een buitenlandse kennis vernam ik dat Frontline goed schijnt te werken. Dat is bedoeld voor honden en katten, lijkt me, maar je kan het eens proberen. Stopbad is ook een optie, maar je duiven staan daarna wel te springen in het hok. Soms zie je ze zelfs de dag erna nog trappelen, vandaar dat ik het zelf niet meer gebruik.

Mijn jonge duiven weten inmiddels allemaal op de lossing dag terug te keren, dat was voorgaande weken wel anders. Toen moesten er de dag erop nog 20+ komen. Natuurlijk zal de vroege lossing hieraan hebben bijgedragen. Zaterdagavond miste ik er nog twee en die zijn nog steeds weg.

Afgelopen zaterdag zat ik rustig de jongen op te wachten. Ik had er al tien toen plots een roofvogel er één van de klep greep. Gelukkig was ik er als de kippen bij en moest hij ‘m loslaten. Die duif had nog zeker een minuut of 10 nodig voordat ze opnieuw durfde te vallen.

De enige schade die ze had opgelopen was dat alle broekpennen eruit lagen. Ik had al drie jongen in het hok zitten die hun halve staart kwijt zijn. Ik vermoed dat die onderweg zijn gegrepen.

De oude duiven krijgen nu rust. Ik wilde die eerst op weduwschap doorspelen, maar laat ze in plaats daarvan bijeen. Zij mogen een jong gaan opbrengen. Er zaten vijf toppers tussen dit jaar, waarvan er vier naar de kweek verhuizen.

Olympic Millennium

Ook Willem de Bruijn – die een topjaar heeft met de oude duiven – liet nog weten dat bij zijn 2e NPO en 11e nationaal van Issoudun Olympic Millennium in de stamboom zit. Mijn eigen top 10 NPO komt ook uit Olympic Millennium.

Mijn drie beste dagfond duiven van de afgelopen jaren zijn eveneens kinderen van Olympic Millennium en wonnen alle drie top 10 NPO op de dagfond. Goede komen vaak uit goede en laten zich als jong al vooraan zien.

Hier waren we toe aan de laatste oude duivenvlucht. Ik begon met de 7e NPO met Blue Atlantis, een zoon van Atlantis Bas Verkerk, tevens vader van superduivin Olympic Dragon.

Blue Atlantis is een jaarling en won eerder de 6e nationaal in de sector van La Souterraine. Broken Dragon – die eerder de sectorvlucht van Saint-Philbert-du-Peuple won – was mijn tweede duif. Blue Nugget mijn derde en Winning Daisy mijn vierde.

Laatstgenoemde stond 1e Asduif dagfond in Brabant 2000 en is dat ook gebleven. Tevens werd ik 5e Asduif dagfond in Brabant 2000 met Golden Super Ace, alsook 5e nationaal Asduif in de Fondspiegel. Als jong werd deze duif al 1e Gouden Crack FZN. Kortom, enkele super jaarlingen en daar doen we het voor. De rest is bijzaak.

Mijn overbuurman won de 5e NPO met een duif van Comb. Heeren, die jammer genoeg door een vervelende ziekte de duivensport moet verlaten. Deze duif won vorig jaar overigens ook top 10 NPO.

Mijn overbuurman zijn tweede duif was zijn 1e getekende en won de 11e NPO. Dat is dan weer een 100% Embregts-Theunis duif. Deze werd tevens 2e Asduif dagfond in Brabant 2000.

Zo is Bas Verkerk zijn derde duif een kind van een zoon van het Millennium koppel. Aad Vollebregt won op zijn beurt de 3e NPO tegen 12.093 duiven in Afdeling 8 met een 100% Embregts-Theunis duif.

De onlangs gestarte gebr. van Belzen uit Arnemuiden gaven er op de nalijn een ferme klap op met 4-9-10-16-17-25 in afdeling Zeeland (Embregts-Theunis soort). Ook van NPO Melun stonden ze er goed bij.

Jan Timmermans won in Friesland op de nalijn de 7e in de afdeling tegen 12.705 duiven. Hij deed dit met een kleinkind van Super Rossi.

Hier was er bij de jonge duiven een lichte verbetering na de one eye cold besmettingen en won ik 9-11-12-13-17-24 NPO Melun tegen 5.233 duiven. Ze kwamen alle zes tegelijk uit de achtergrond met alweer die zuidwestenwind.

De kwaliteit lijkt me goed, alleen zou de wind een keer moeten draaien om het te kunnen tonen. Die staat sinds de langste dag van vorig jaar in de westzuidwest hoek en dan is het hier niet makkelijk om top 10 in de afdeling te spelen. Maar goed, we blijven het proberen. Nu het oude duivenseizoen klaar is, komt mijn focus volledig bij de jongen te liggen.

Ondanks de slechte ligging dit jaar won ik op de dagfond 1x de 12e NPO en verder alleen maar top 10 NPO. Mannen als Stef Bals, Maarten Huijsmans en John van Dongen zullen weten waarover ik het heb, ook zij kwamen er dit jaar niet aan te pas in de afdeling.

Petje af voor Ruud Moes, die deze dagfond samen met Evert Jan Eijerkamp perfect heeft georganiseerd. Zij gaven er nationaal en internationaal aandacht aan. Zo zou het elke dagfond vlucht moeten gaan, alsook bij de jonge duiven minimaal twee klassiekers. Deze mannen gaven het goede voorbeeld m.b.t. hoe je dingen organiseert. Ik hoop dat hiervan wordt geleerd, dan gaat de duivensport vanzelf weer leven.

Mijn felicitaties ook aan Team Hooymans, die het onmogelijke mogelijk hebben gemaakt door de 1e overall te winnen. Zij lagen zeker niet in de goal. Jan gaat al die nationale winnaars niet meer kunnen houden in zijn kweekhok, vrees ik. Grote klasse van de sympathieke Jan en zijn verzorger Christian, die net als Bas bij de allergrootste gerekend mag worden. Hij doet het zeker niet met de grote korf.

Vanavond inkorven voor Issoudun, op een woensdag dus. Dat is nog niet vaak voorgekomen in mijn duivencarrière. De jonge duiven gaan op donderdag de mand in voor Melun (351 km).

Verschillende jongen keerden vorig weekend terug met hun halve staart eruit. Waarschijnlijk klemgezeten of gepakt door een roofvogel. Er bleven ook twee jongen achter.

Ik kreeg er ook twee terug, helaas open gevlogen. Deze komen uit mijn beste koppels en ik heb ze aan mijn overbuur gegeven. Ze zijn uitgeschakeld voor dit vliegseizoen, maar kunnen na hun herstel nog prima als kweekduif voldoen.

Al wat hier nog zit gaat gewoon weer mee, dat zijn er nog zo’n 100. Dit zijn allemaal geen mooie, laat staan bruikbare, dus ik hoop op nog een paar selectieve vluchten.

Mijn overbuur en ik leren de duiven samen op. Ze hebben een goede leerschool gehad, vandaar dat we er allebei relatief weinig hebben verspeeld. Relatief, want sommige liefhebbers zijn toch al 50% kwijt.

Ze worden hier ook niet op de honger gespeeld. Op de dag van inkorven mogen ze hun buikje rond peuzelen met NPO-mix. Ik zie wel graag dat ze dag erna voor 09.00u terug zijn. Al wat daarna nog komt, mag niet meer in de vliegploeg.

De kinderziektes zijn er inmiddels uit. Voor het vliegseizoen hadden ze een lichte vorm van adeno, slechts enkele dagen. One eye cold hadden ze vorige week, maar na een dompelbad in zout en azijn en een keer uitroken is dat voor 99% onder de knie.

Zowel het dompelen als het uitroken is niet genezend, maar het triggert wel de jongen die tegen one eye cold aan zitten. Ze krijgen het dan allemaal en dan ben je er ook met een goede week weer vanaf. Doe je dit niet, dan kun je er zomaar maanden last van hebben. Dan de ene duif voor 3 dagen, dan de andere. Dan het ene oog, dan het ander.

Voor zover ik weet is er (nog) geen genezende medicatie tegen one eye cold. Koppen spuiten bijvoorbeeld is niet aan mij besteed. Zo hoorde ik dat men in België de jongen onderdompelt in water met Virkon S. Of dit helpt weet ik niet, alsook niet hoeveel Virkon S er in het water gaat.

Voor de luizen had ik behandeld met de druppels van Schroeder, één in de nek en één op de borst. Een week later keerden ze echter kop onder de luis weer terug. Nu dus maar een middel ingezet van een bevriende Belg. De dag erop waren ze luisvrij. Hij vroeg me de naam van het middel niet prijs te geven, dus dat doe ik dan ook niet.

Het jonge duivenseizoen verloopt ook op mijn hok moeizaam. Het gaat nog lang niet zoals ik wil.

Brabant 2000 en Zeeland gaan gebukt onder het niet vroeg mogen lossen. De jongen hebben tot nu toe elke week op zondag gevlogen met vaak late lossingen. Een en ander zie je inmiddels terug aan de aantallen duiven die nog in concours zijn. Iedereen is er een boel kwijt, vaak de favorieten. De mindere goden lijken niet kwijt te kunnen dit jaar.

In Brabant 2000 moeten we dit seizoen zelfs kampen met de overnachtjongen. Normaal worden die zoek gevlogen, maar nu vallen ze gewoon tussen de kopduiven van de programmajongen. Dit zegt natuurlijk ook veel over het seizoen tot nu toe.

Veel liefhebbers wachten nu op de nalijn. De NPO had deelname van jonge duiven op de nalijn dan ook moeten verbieden. Dit verziekt het jonge duivenspel. Daarnaast houdt men uiteindelijk meer duiven over die op de hand moeten worden geselecteerd. De nalijn hier bestaat tenslotte maar uit vijf vluchten, waarvan de verste 290 km is.

Men verlegt hiermee de verliezen naar volgend jaar, meer is het niet. Jonge duiven moeten in hun geboortejaar ervaring opdoen. Die ervaring – en dan heb ik het over de dagfond als jaarling – kunnen ze alleen opdoen op de jonge duivenvluchten, is mijn mening.

Zo hadden de duiven hier duidelijk niet gedronken in de mand. Dat leren drinken zou men in het begin van het seizoen moeten doen. Op donderdag inkorven voor oefenvluchten op zaterdag met niet meer dan 20 duiven in de mand. De duiven leren zo sneller drinken dan in een overbevolkte mand met 27 duiven.

Daarbij hoeven ze de dag erna maar een goed uur te vliegen. Nu is het twee dagen mand en moeten de duiven vervolgens een vlucht van 3,5 uur afwerken, zonder te hebben gedronken.

Zo wordt het ook hoog tijd dat de macht van het lossen teruggaat naar de afdelingen. Ook toen ging het wel eens mis, maar dat is nu zeker niet minder. Zelfs mijn echtgenote vroeg waarom de jonge duiven tegenwoordig zo laat worden gelost. “Vroeger was dat altijd tussen 07.00-08.00u”, zei ze. “Toen was er nog geen IWB”, reageerde ik.

De liefhebbers in Brabant 2000 hebben het niet makkelijk dit jaar, uitzonderingen daargelaten. De meeste hadden een zwaar seizoen met de oude en tot nu toe ook met de jonge duiven. En dat in een ‘gemakkelijk’ seizoen met overwegend WZW in de wind. Afgelopen jaar was het elke week werken geblazen. De duiven leden daar echter minder onder. De verliezen waren ook minder.

Zaterdag 289 km en dan begint het er dus op te lijken voor de jonge duiven. Ik kan op de snelheid mijn prijzen prima pakken, maar heb toch liever de verdere afstanden. Vaak zijn die concoursen net wat eerlijker. De wind of hoe de vrachtwagen staat bij de lossing, maakt namelijk minder uit.

Het liefst zou ik zien dat alle vluchten boven de 300 km in sectorverband werden gespeeld. De dominantie van grote hokken is dan wat minder. Daarnaast speelt de wind een iets minder grote rol. Voorlopig is dat echter toekomstmuziek.

Hopelijk een normaal concours dit weekend, al zijn de gaten om te lossen klein. Dit zal vroeg moeten gebeuren. Er staat ons weer een WZW wind te wachten en die concoursen verlopen het gehele jaar al stroef aan de westkant van de afdeling.

De jonge duiven hebben dezelfde voorbereiding gekregen, oftewel elke dag Championsmix/NPO-mix met daaroverheen elke ochtend Champions Mineralenmix, Origanum Red en Octavit. In de avond voer ik ze nog na met enkel de NPO-mix.

Ik heb de duiven graag kogelrond staan in deze tijd van het jaar. De vluchten lopen op en het vlees krijg je er dan niet snel meer aan. Op de dag van inkorven mogen ze vanaf 14.00u dan ook zoveel NPO-mix eten als ze lusten. Dit verteert supersnel, terwijl de energie aanwezig blijft. Op de dag van inkorven overigens geen mineralen meer.

Ze zijn vanaf nu gescheiden en tonen doe ik die niet voor de vlucht. Na enkele weken weten ze heus wel wat de bedoeling is. Nu er wat meer rust heerst in het hok, zie je de duiven veranderen.