Het jonge duivenseizoen verloopt ook op mijn hok moeizaam. Het gaat nog lang niet zoals ik wil.

Brabant 2000 en Zeeland gaan gebukt onder het niet vroeg mogen lossen. De jongen hebben tot nu toe elke week op zondag gevlogen met vaak late lossingen. Een en ander zie je inmiddels terug aan de aantallen duiven die nog in concours zijn. Iedereen is er een boel kwijt, vaak de favorieten. De mindere goden lijken niet kwijt te kunnen dit jaar.

In Brabant 2000 moeten we dit seizoen zelfs kampen met de overnachtjongen. Normaal worden die zoek gevlogen, maar nu vallen ze gewoon tussen de kopduiven van de programmajongen. Dit zegt natuurlijk ook veel over het seizoen tot nu toe.

Veel liefhebbers wachten nu op de nalijn. De NPO had deelname van jonge duiven op de nalijn dan ook moeten verbieden. Dit verziekt het jonge duivenspel. Daarnaast houdt men uiteindelijk meer duiven over die op de hand moeten worden geselecteerd. De nalijn hier bestaat tenslotte maar uit vijf vluchten, waarvan de verste 290 km is.

Men verlegt hiermee de verliezen naar volgend jaar, meer is het niet. Jonge duiven moeten in hun geboortejaar ervaring opdoen. Die ervaring – en dan heb ik het over de dagfond als jaarling – kunnen ze alleen opdoen op de jonge duivenvluchten, is mijn mening.

Zo hadden de duiven hier duidelijk niet gedronken in de mand. Dat leren drinken zou men in het begin van het seizoen moeten doen. Op donderdag inkorven voor oefenvluchten op zaterdag met niet meer dan 20 duiven in de mand. De duiven leren zo sneller drinken dan in een overbevolkte mand met 27 duiven.

Daarbij hoeven ze de dag erna maar een goed uur te vliegen. Nu is het twee dagen mand en moeten de duiven vervolgens een vlucht van 3,5 uur afwerken, zonder te hebben gedronken.

Zo wordt het ook hoog tijd dat de macht van het lossen teruggaat naar de afdelingen. Ook toen ging het wel eens mis, maar dat is nu zeker niet minder. Zelfs mijn echtgenote vroeg waarom de jonge duiven tegenwoordig zo laat worden gelost. “Vroeger was dat altijd tussen 07.00-08.00u”, zei ze. “Toen was er nog geen IWB”, reageerde ik.

De liefhebbers in Brabant 2000 hebben het niet makkelijk dit jaar, uitzonderingen daargelaten. De meeste hadden een zwaar seizoen met de oude en tot nu toe ook met de jonge duiven. En dat in een ‘gemakkelijk’ seizoen met overwegend WZW in de wind. Afgelopen jaar was het elke week werken geblazen. De duiven leden daar echter minder onder. De verliezen waren ook minder.

Zaterdag 289 km en dan begint het er dus op te lijken voor de jonge duiven. Ik kan op de snelheid mijn prijzen prima pakken, maar heb toch liever de verdere afstanden. Vaak zijn die concoursen net wat eerlijker. De wind of hoe de vrachtwagen staat bij de lossing, maakt namelijk minder uit.

Het liefst zou ik zien dat alle vluchten boven de 300 km in sectorverband werden gespeeld. De dominantie van grote hokken is dan wat minder. Daarnaast speelt de wind een iets minder grote rol. Voorlopig is dat echter toekomstmuziek.

Hopelijk een normaal concours dit weekend, al zijn de gaten om te lossen klein. Dit zal vroeg moeten gebeuren. Er staat ons weer een WZW wind te wachten en die concoursen verlopen het gehele jaar al stroef aan de westkant van de afdeling.

De jonge duiven hebben dezelfde voorbereiding gekregen, oftewel elke dag Championsmix/NPO-mix met daaroverheen elke ochtend Champions Mineralenmix, Origanum Red en Octavit. In de avond voer ik ze nog na met enkel de NPO-mix.

Ik heb de duiven graag kogelrond staan in deze tijd van het jaar. De vluchten lopen op en het vlees krijg je er dan niet snel meer aan. Op de dag van inkorven mogen ze vanaf 14.00u dan ook zoveel NPO-mix eten als ze lusten. Dit verteert supersnel, terwijl de energie aanwezig blijft. Op de dag van inkorven overigens geen mineralen meer.

Ze zijn vanaf nu gescheiden en tonen doe ik die niet voor de vlucht. Na enkele weken weten ze heus wel wat de bedoeling is. Nu er wat meer rust heerst in het hok, zie je de duiven veranderen.

Er gaan 103 jonge duiven mee naar Pont-Sainte-Maxence (289 km). De kans is wederom groot dat ze die niet op zaterdag kunnen lossen.

We kunnen wel raden hoe de wind staat, dat is dit jaar nog niet anders geweest. Aan de tussenstand van de nationale Asduiven dagfond is dat enigszins te zien. In de top 10 louter leden van afd. 5. Zelf sta ik daar als enig westelijk gelegen hok met twee duiven tussen.

De dagfond duiven hebben aankomend weekend alleen een X vlucht vanuit Pont-Sainte-Maxence. Aangezien de kans groot is dat die zondag wordt gespeeld, pas ik deze week met de oude. Het is immers al op woensdag inkorven voor Issoudun, de laatste krachtmeting voor de oude duiven dit jaar.

Van de vier dagfond vluchten viel ik één keer net buiten de top 10, toen begon ik met de 12e. Verder won ik er één, wat tevens een sectorvlucht was. Ontevreden kan ik dus niet zijn.

Alexander Ampe uit Zedelgem (België) liet weten erg blij te zijn dat op het hok van zijn dochter een jonge duif 5x top 10 won, waaronder een 1e prijs. Zij kweekte die uit een dochter van Bingo (vader Pure Gold 1e Asduif WHZB) x Millennium.

Afgelopen weekend twee vluchten. Bij de jonge duiven won ik 1-2-3 in samenspel Oost. In Brabant 2000 werden we vernederd door Team de Weerd.

De dagfond verliep hier ook stroef, al won ik met Winning Daisy wel de 9e in de sector tegen 7.327 duiven. In Brabant 2000 was dit goed voor een 6e NPO. Zij was zeker niet aan haar proefstuk toe, want ze won eerder al 3x top 10 NPO.

Tot nu toe staat ze aan de leiding bij de Asduiven dagfond in Brabant 2000. Overigens sta ik ook op de 2e plaats en Corné van Rijen op de 3e met eveneens een 100% Embregts-Theunis duif. Met nog één vlucht te gaan is dit een mooie strijd.

De overwinning in de sector was voor Rene Roks en ook deze duif is een 100% Embregts-Theunis product. Rene werd over de gehele lossing nipt verslagen door een ontketende Bas Verkerk, die in het bezit is van twee echte superduiven. Hij pakte ze als 1e en 2e getekende voorop. Een ware duivenfluisteraar, die Bas.

De gebr. van Belzen hadden hun debuut na 25 jaar zonder duiven. Zij kochten voor hun herstart op vier tophokken duiven. De week voordien hadden ze al de eerste twee van de afdeling kunnen hebben, maar uit principe wordt er op zondagen niet geconstateerd. Nu was het dan eindelijk zover en wonnen ze 4-5-7-13-32-33-43 tegen 6.614 duiven in afdeling Zeeland. Hun gehele arriverende kopploeg bestond uit Embregts-Theunis duifjes.

Vanavond inkorven voor de jonge duivenvlucht, ze hebben daarmee een extra dagje recuperatie gehad van de afdeling en dat is een mooi initiatief. De oude duiven zitten in Issoudun, dat wordt hier een seminationaal concours.

Mijn jonge duiven worden – als alles meezit – maandag gescheiden. Eerder scheiden had geen zin, want daarvoor moeten eerst voldoende koppeltjes gevormd zijn. Hier traint alles eenmaal daags, dat wordt na het scheiden 1 uur voor de doffers en 1 uur voor de duivinnen. Tonen voor de vlucht doe ik niet, want na enkele vluchten weten ze toch wel wat er gaande is. Door de jaren heen heb ik geleerd dat duiven erg slim kunnen zijn.

Zo kreeg ik deze week tegelijkertijd vier blaadjes van Het Spoor der Kampioenen (juni + juli) en twee van de Gouden Duif in de bus. Absurd met die post tegenwoordig. Ik weet niet of anderen hetzelfde ervaren, maar hier gaat het al een half jaar zo.

België

Ik ben in mijn leven al vaak in België geweest voor duiven. Twee hokken bezocht ik tot mijn grote spijt niet, namelijk die van Gaston van de Wouwer en Nick & Roger Thijs. Van Gaston zitten heel wat topduiven en nazaten die nationale vluchten wonnen. Vader en zoon Thijs blonken al jaren uit op de snelheid en halve fond, maar nu ze hun zinnen ook op de dagfond hebben gezet, zijn ze ook daar moeilijk te kloppen.

Gaston is gestopt en daar is rechtstreeks van de bron dus niet meer aan te geraken. Van Thijs wordt schijnbaar alleen nog op PIPA geveild en die gaan inmiddels voor stevige bedragen van de hand.

Gaston en Leo Heremans – waar ik wel ben geweest – waren superliefhebbers. Zo kwam ik ook graag bij het echtpaar Gust & Mit van Hove-Uytterhoeven en Dirk van Dyck. Fijne mensen en liefhebbers die het écht in de vingers hadden.

Van Leo en het echtpaar uit Putte had ik destijds een dure duif aangeschaft, maar wel een goede. Johny Jonckers uit Drieslinter had het ook in de vingers. Daar haalde ik ook een duif en dat was beslist ook een goede.