Onder de rivieren hebben we al jaren de Gouden Ringen Competitie, daarom hebben al mijn vliegduiven een gouden ring om. Deze zijn weliswaar duurder dan gewone ringen, maar je kan er 10 jaar lang geldprijzen mee winnen. Als je redelijk speelt verdien je ze dus makkelijk terug.

Er zijn ook kampioenschappen aan verbonden, zoals de Gouden Cracks (Asduiven) en het Gouden afdelingskampioenschap op de marathon, dagfond en het jonge duivenspel. Deze kan je behalen door op die vluchten je 1e getekende vroeg te pakken.

In de afgelopen 30 jaar werd ik regelmatig afdelingskampioen en 1e Gouden Crack jong. Laatstgenoemde werd dan behaald op de NPO-vluchten met de jonge duiven.

De uitreikingen van vroeger waren groots met toen nog enorme ledenaantallen. Er waren mooie prijzen en live optredens van bekende volkszangers. Later werd dit nog perfect geregeld door wijlen Jan Hermans van De Duif.

Ik herinner me de huldiging van 2002 hier in Hoeven nog goed met meer dan 1.000 man aanwezig. Er werden 13 Gouden Cracks jong verdeeld, waarvan ik er 10 mocht meenemen. Het waren Jans woorden dat ik de concurrentie had platgewalst.

De competitie an sich heeft de tand des tijds goed doorstaan en is vandaag de dag nog erg populair, aangezien er nog altijd leuke prijzen te winnen zijn.

Gouden Cracks

Mijn Gouden Cracks jong werden haast altijd topduiven op zowel vlieg- als kweekhok, daarvan zal ik enkele voorbeelden geven. Blue Rocket bijvoorbeeld eindigde als 4e Gouden Crack jong en werd later vader van onder meer de duivin van het Millennium koppel.

Dit jaar werd ik 1e Gouden afdelingskampioen en 1e Gouden Crack met Winning Daisy. Zij werd ook 1e Asduif Brabant 2000 en heeft in haar vliegcarrière 5x top 10 NPO gewonnen.

Broken Dragon werd vorig jaar 4e Gouden Crack jong en nu 3e Gouden Crack FZN. Ze won dit jaar de 1e nationaal in de sector van Saint-Philbert-du-Peuple en komt uit Blue Dragon (een volle broer van Dragon Girl, de moeder van Olympic Dragon, die zelf 3e Gouden Crack jong werd en een jaar later uitgroeide tot de beste jaarling die ooit gevlogen heeft).

Die Dragon Girl won 5x top 10 NPO en 5x de 1e in het rayon. Zij werd als jong 2e Gouden Crack FZN achter hokgenoot Harry’s Rocket (een kleindochter van Dragon Rocket, die op haar beurt moeder werd van een duif die bij wijlen John Rockx een NPO-winnaar gaf en een dochter die in Zeeland een NPO-winnaar voortbracht bij Mark Bugajski).

De moeder van Broken Dragon is Rockets Millennium. Zij werd in Friesland 2e Asduif en nationaal 13e Asduif. Zij komt dan weer uit een zoon van het Millennium koppel, waarvan de duivin dus een dochter is van Blue Rocket x Sunshine Rocket (en dus een inteeltproduct).

Golden Super Ace werd vorig jaar als jong 1e Gouden Crack FZN en nu 4e Gouden Crack. Deze duif won dit jaar de 2e nationaal in de sector van Saint-Philbert-du-Peuple, op één seconde na de reeds benoemde Broken Dragon. Golden Super Ace komt ook uit de hierboven beschreven Blue Dragon x een superduivin van Frans & Dirk Maris uit Itegem.

Enfin, vandaar dat Gouden Cracks jong mij zo aanstaan en dat ik vind dat de NPO-vluchten van 400+ km heel belangrijk zijn voor de ontwikkeling van echt goede duiven.

Broken Dragon zit inmiddels op de kweek en Golden Super Ace, die als jong ook al 5e nationaal Asduif werd in de Fondspiegel, gaat nog een jaartje vliegen.

Gouden Cracks jong dit jaar

Bij de jonge duiven werd ik dit jaar 1e Gouden Crack met Special Rossi en dat wordt een topper, denk ik. Hij won als jong alvast de 5e NPO Melun. De vader is een zoon van het Gouden koppel (Grey Millennium x Super Ace (dochter Super Rossi)) en de moeder is een inteeltdochter uit zoon x dochter Super Rossi.

Met New Rossi werd ik 3e Gouden Crack jong. Deze duif won als jong de 7e NPO Melun en komt uit de samenkweek doffer met Eijerkamp uit Turbo Rossi x Olympic Millennium. Zijn moeder is een zus van Super Daisy en dat is weer een dochter van Super Rossi.

Super Rossi werd geboren in 2011 en komt uit een Heremans doffer uit Nieuwe Rossi x Eenoogje, gekoppeld aan Miss Goldnugget (een dochter van Young Witbuik). Gekoppeld aan zijn eigen dochter, daarom is ook hier sprake van een inteeltproduct.

Young Witbuik is van 2008 en hij is het laatste jong uit de Witbuik van 1997. Zijn kinderen, samen met die van Dragon Rocket, veroverden in 2002 haast al die Gouden Cracks op het jonge duivenprogramma.

Nu meer dan 20 jaar later maken de nazaten van Witbuik en Dragon Rocket hier nog steeds de dienst uit tegen al die nieuwkomers. Het waren en zijn ijzersterke duiven met een ijzersterk karakter. Mijn Chinese vriend heeft ook een kind van Young Witbuik, die het daar geweldig doet.

Alles is een kwestie van de juiste lijnen vasthouden en niet de fout maken jezelf leeg te verkopen. Alleen zo blijf je kampioen. Hier wordt zo nu en dan zeker een nieuwkomer ingekruist, om daarna zo snel mogelijk weer alles tegen elkaar te kruisen, zodat de basislijnen geen vreemdelingenlegioen worden.

Op PIPA loopt nu een veiling van 12 jonge duiven uit mijn allerbeste kwekers. Ik doe dit eenmaal per jaar om de kosten te dekken. Ik vind wel dat je dan iets moois moet aanbieden waarmee iedereen goed kan slagen.

Ik kweek elk jaar zo’n 60 zomerjongen waarvan enkel de mooiste – door mijzelf geselecteerd – worden geveild. De rest wordt gewoon verwijderd. Ik vind dat een duif mooi gebouwd moet zijn en kwaliteit moet uitstralen.

Er zit o.a. een hele mooie zoon van Olympic Dragon tussen. Ik had daar op het vlieghok maar één koppel jongen van dit jaar, waarvan één al een hele goede is. Ik heb er geen ei van verlegd, omdat ik ervan overtuigd ben dat ze een superkweker wordt en ik wil dat ze lang meegaat. Ze zat van de winter in Maastricht en van het voorjaar in Houten, daarom heb ik er nog niet goed van kunnen kweken.

De standen van de Gouden Cracks in de FZN zijn binnen. Op alle categorieën had ik de 1e met wederom grote rollen voor de Dragon Rocket lijn en de nazaten van Super Rossi gekruist met Olympic Millennium. Hierover later meer.

Heel wat verenigingen vallen om en zijn gedwongen te fuseren. Dit kost natuurlijk leden, zo ook in Brabant.

De NPO moet de gebieden dan ook goed indelen. Nu is er een sector met 1.000 leden meer dan de andere sectoren, dat kan toch niet? We krijgen dan weer een oneerlijk verloop in de kampioenschappen waar de aantallen duiven meetellen. Werk aan de winkel dus voor het NPO-bestuur. Van hogerhand moeten ze zich ermee gaan bemoeien, anders komt het niet goed.

In Brabant is ons onlangs ook een in mijn ogen ondergewaardeerd icoon ontvallen, de 96-jarige Geert Kouters uit Noordhoek. Geert heeft 90 jaar duiven gehad, waar zie je dat nog. Vroeger met de jongen en op de dagfond was er amper tegen te spelen. Ze stapten over op de overnacht en werden ook daar meteen kampioen. Zowel op de ochtend- als de middaglossing moest je vroeg klokken om ervoor te zitten.

Het is van alle tijden dat alleen vrienden van bepaalde schrijvers of kranten de aandacht krijgen, maar wat zitten er her en der goede spelers die al ontelbare jaren aan de top staan zonder dat er ooit over geschreven werd. Die ruimte wordt helaas vaak vergeven aan de luidruchtigste types die weliswaar alle sociale media beheersen, maar niets met prestaties kunnen onderbouwen.

Zo zijn er ook heel wat liefhebbers rijk geworden doordat ze in een zwak samenspel speelden. Zij konden daaruit hun punten halen voor de nationale kampioenschappen.

En wat te denken van de nationale Asduiven jong, waarbij de nalijn gewoon meetelt en waaraan evenveel oude als jonge duiven meedoen. Over concoursvervalsing gesproken. Mijns inziens is de enige eerlijke manier om enkel de punten behaald in het jonge duivenspel te laten tellen voor de Asduiven jong.

Zo moet men ook de PIPA Rankings herzien. Daar tellen alle vluchten mee, dus de afdeling die per categorie drie vluchten meer heeft, is op voorhand de winnaar. Die “nationale” Asduiven PIPA Rankings en nazaat ervan worden vervolgens vrolijk voor veel geld verkocht.

De afdeling die het minste aantal vluchten heeft kunnen spelen, bijvoorbeeld door afgelastingen, moet als uitgangspunt worden genomen. Heeft Brabant 2000 bijvoorbeeld maar 7 vluchten gespeeld, dan worden de nationale prijzen verdeeld over 7 vluchten. Ook dan nog is de rest in het voordeel, want hebben zij er bijvoorbeeld 10 gespeeld, dan tellen zij hun 7 beste vluchten.

Het is duidelijk dat ik niet geloof in eerlijkheid binnen de duivensport. Zo hadden we vroeger de WHZB, waar men zelf voor in moest sturen. Bij de FZN was dit ook het geval. Ook daar dus onterechte kampioenen.

Nu wordt het bijgehouden door Compuclub, die weliswaar alles berekenen, maar ook dan gaat niet alles vanzelf. Als ik in 2021 niet had gebeld, dan was Pure Gold niet eens 1e nationaal Asduif WHZB geweest. Ze was overal 1e geworden en bij de Asduiven WHZB stond ze niet eens bij de eerste 100. Dat kon natuurlijk nooit. Uiteindelijk werd ze alsnog 1e.

Al die tussenstanden publiceren is nergens voor nodig. Als deze duiven ergens binnenlopen, dan zien de eigenaren ze nooit meer terug. Beter is het om ze gewoon na het seizoen te publiceren.

Dit jaar waren Chinezen zowat alle top 10 nationale Asduiven in de tussenstanden in België aan het vastleggen, terwijl de vluchten niet eens gespeeld waren. Veel van die duiven werden verspeeld of behaalden uiteindelijk niet eens de top 50.

Niet alle vermiste duiven zijn dood. Hier kwam er gisteren nog één terug die na de tweede jonge duivenvlucht was verspeeld. Hij stond zo rond als iets, maar heeft wel bij een slechte liefhebber vastgezeten, getuige de slechte kwaliteit van pluim en hij zat kop onder de uitwerpselen.

Deze duif heeft niet meer dan 25 km van huis gezeten, merkte ik aan zijn gewicht en het nog aanwezige voer in de krop. Wat bezielt mensen toch om opgevangen duiven vast te houden? We kweken tenslotte allemaal 90% afval, ook de bekende hokken. Zou die ene opgevangen duif dan een goede moeten zijn?

We gaan nog een jaar verder met de afdelingen in de huidige vorm en dan is het tijd voor iets nieuws. Hoe en wat weet ik niet, maar voor onze duiven zijn grotere lossingen altijd beter. De dominantie van enkele grote hokken wordt dan ook een stuk minder.

Voor ons betekent het wel dat 75% van de leden van de nieuwe sector westelijk woont. Zelf kom ik bij de meer oostelijk gelegen hokken terecht, waar ik voorheen meer westelijk zat.

Dit maakt me verder weinig uit, want een goede duif trekt toch zijn plan wel naarmate de vluchten langer worden. Je zou wel denken dat de vluchten onder de 400 km niet snel in concours kunnen vliegen met een overvlucht van 100 km.

Inkrimping

Het oude kweekhok is vorige week verhuisd naar Zeeland, daarmee is de inkrimping ingezet. Minder oude en jonge duiven is mijn doel.

De voedsters zijn weg en het aantal kweekkoppels is teruggebracht van 36 naar 24. Zij brengen zelf hun jongen groot, al gaat de tweede leg wel onder de vliegduiven, waarna ze worden herkoppeld.

De hokken van de kwekers en oude vliegduiven zijn voorzien van mestbanden. Het vele dagelijkse werk werd teveel voor mijn rug. Ik heb geen schrik dat het nu minder zal gaan, daarvoor heb ik in de laatste 30 jaar al teveel verbouwd (zelden zag ik verval).

Selectie

De ploegen kwekers en oude vliegduiven zijn enorm verjongd. Laatstgenoemde bestaat voor 90% uit jaarlingen, waarvan ik eigenlijk niet weet wat ik kan verwachten. Het afgelopen seizoen was daarvoor simpelweg te gemakkelijk.

Toch blijf ik hard selecteren, want alleen de allerbeste mogen blijven en die gaan tot eind september op alle vluchten mee. Natuurlijk vis ik er ook wekelijks enkele uit die mijn vertrouwen zijn kwijtgeraakt, dit gebeurt eigenlijk jaarrond.

Vandaag nog moest er eentje weg uit het vlieghok die niet fris was. Eén enkele duif op de been houden doe ik niet. Ik wil een sterke stam duiven, de zwakke broeders vallen hier vanzelf af.

In recent years we have been regularly asked whether our products were available in Ireland.

Therefore, we are happy to announce that Sandyhill Pigeon Supplies has now included all our products in its range.

Available as of next week.