28 jun Alles heeft voor- en nadelen
De seizoenstart van de jonge duiven is nabij. Zoals ieder jaar ben ik er klaar voor en daar gaat de nodige voorbereiding aan vooraf.
In mei begon ik met opleren, mand voor mand wegens de warmte. Dit werd al snel één voor één los. Deze manier van opleren heeft als nadeel dat je er lang mee bezig bent. Het voordeel is dat ze alleen durven vliegen, minder snel massaal in de draden hangen of bij andere duiven aansluiten.
Na zo’n tien keer is dat één voor één loslaten zo gebeurd, ze zijn immers in no time weg. Ik ben niet verder dan 35 km gegaan, dat vind ik onnodig. Al zouden ze de eerste vlucht op 200 km lossen, dan maal ik daar niet om. Duiven malen niet om afstand, het gaat om oriëntatie op de eerste kilometers.
Je zal mij dan ook niet horen klagen op social media om de eerste vluchten in te korten of af te gelasten, dat doet alleen de vaste groep liefhebbers die zelf ieder jaar dezelfde fouten maken. Zij zijn het ook niet met mij eens, maar de feiten spreken voor zich. De laatste 30 jaar begin ik de eerste vlucht bijna altijd in de top 5 en dat is louter dankzij voorbereiding en niet kwaliteit. Laatstgenoemde heb je pas nodig zodra de vluchten in afstand toenemen.
Als het begin daar is, ben ik er klaar voor, ook al hebben we vooraf twee hittegolven gehad. Als de afdelingen hun gezond verstand gebruiken met lossen – het liefst op tijd en zeker niet in de middag, met warm weer of een harde wind vanachter – is er geen enkel probleem.
Als onderdeel van de voorbereiding hebben mijn jongen de PMV/rota, pokken- en paratyfusenting gehad. Daarnaast heeft alles een geeltablet en luisdruppel gehad. Verder elke dag Origanum Red en Champions Mineralenmix over het voer en op dinsdag en vrijdag ging daar vanaf het spenen Prestavit bij, zodat ze mooi gepluimd en uitgegroeid zijn.
Ze kregen eenmaal per week een bad en klaar. De hokken staan de gehele dag open, dus de frisse lucht kan daar zo doorheen waaien. Ze zitten nog bij elkaar zonder dat er eitjes liggen en hebben een dag en een nacht in de manden gestaan om de stress in de mand aan te leren. Ook dat hoeft maar één keer, want duiven vergeten niet snel.
De komende weken wil ik ze wel gepaard krijgen, zodat als het spel op de deur begint, er al wel genoeg koppels gevormd zijn. Eventueel gelegde eitjes gooi ik weg, want ik heb nooit succes gehad met jongen op eitjes.
Wil je winnen, dan begint dat bij jezelf en niet twee weken voor het vliegseizoen nog starten met duiven ontluizen, opleren, zuiver zetten en noem maar op. Zo zeiden wat liefhebbers tegen mij: “Ja, maar jij hebt ze al vaak weggehad”. Die dat zeiden zijn zelf al jaren met pensioen, dus wat let ze zelf, zou je zeggen?
Pas wel op met jonge duiven opleren wanneer er wedstrijden worden gelost, dat is vragen om problemen. Datzelfde geldt voor te snel opleren na een adeno besmetting.