Een nieuw jaar en dus een nieuw vliegseizoen waarin je jezelf moet verdedigen. We kennen allemaal onze slechte vluchten en periodes, je kan nu eenmaal niet elke wedvlucht domineren.

Wanneer je alles oprolt hoor je niemand, maar zodra je één steek laat vallen ben je gelijk aan de beurt. Deze geruchtenstroom wordt vaak maar door enkele personen aangevoerd. Wanneer je goed speelt en een blog bijhoudt over hoe je dingen aanpakt, ben je voor veel mensen een gewild doelwit.

Gelukkig gaat het hier al jaren super, maar uiteraard heb ik ook mijn slechte vluchten. Ik begrijp dus goed hoe frustrerend het is voor hen die altijd met hun hakbijl klaarstaan. Ik erger me daar al lang niet meer aan, het zijn immers meestal uitgebluste kampioenen uit een ver verleden of personen die nooit iets gepresteerd hebben.

De personen om mij heen weten wat ik er voor doe en wat ik er mijn hele leven voor gedaan heb. Commerciële belangen heb ik niet, want dan had ik alles al lang verkocht. Ik wil gewoon genieten van de prestaties van mijn duiven op eigen hok en dat van anderen. Bijvoorbeeld de dominantie van Jan op de NPO-vluchten bij de jonge duiven in Afdeling 11.

Ik ben niet zo fanatiek meer met het delen van referenties, maar die zijn er natuurlijk wel. Zo won men afgelopen week de 1e prijs in Marokko van een zware 470 km vlucht met 1000mpm tegen ruim 7.000 duiven. Dit gebeurde met een kleinkind van Lichte Super Rossi. Ook werd onlangs een eenhoksrace gewonnen met €7.000,- voor de winnaar waar Super Rossi ook in vertegenwoordigd is.

De 1e Olympiade duif van Team Alessandroni heeft ook veel Embregts-Theunis bloed in de aderen. Richard van de Haterd uit Oss won een afdelingsvlucht met een 50% Embregts-Theunis duif en Comb. van Wanrooij had een 2e Asduif in de afdeling met 50% in de aderen (ik heb die in handen gehad en dat is een fenomenale doffer). Johnny de Visser had ook een 2e Asduif met 50% Embregts-Theunis.

Mijn buurman Corné Van Rijen had een ware crack. Dit is een 100% Embregts-Theunis duif die inmiddels terug op het kweekhok zit. Corné en ik delen de jongen. Deze duif won:

  • 1e NPO Melun tegen 14.666 d.
  • 2e NPO Sec 1a Vierzon tegen 4.363 d.
  • 10e NPO Sens tegen 9.924 d.
  • 1e Vierzon tegen 1.114 d.
  • 1e Melun tegen 4.739 d.
  • 1e Morlincourt tegen 399 d.
  • 1e Bierges tegen 591 d.

 

Tot slot hoop ik dat we met zijn allen weer een mooi vliegseizoen mogen hebben in goede gezondheid en zonder strubbelingen.

Het weer is niet zo best deze week, dus de duiven blijven vaak binnen. Alle jonge duiven zijn van hun ouders af en zijn gevaccineerd met de PMV/rota-enting. Binnen 4 weken worden ze nog met het kwastje tegen pokken gevaccineerd. Enerzijds om er vanaf te zijn, anderzijds om alvast adeno op te wekken.

Er staat altijd voer ter beschikking omdat ik telkens jongen heb bijgezet. Alles moet wel enkele uren op zijn voordat ik op een fluitsignaal bijvul. We beginnen half juli, dus binnen enkele weken is dit ‘eten genoeg’ verhaal afgelopen.

Ze krijgen vanaf dan ‘s avonds volop, maar in de ochtend – voordat ze naar buiten gaan – alleen het restant van de avond ervoor. Nadat ik ze binnen heb geroepen (ze trainen eenmaal daags) krijgen ze ca. 15 gram per duif. Vervolgens in de avond weer volop, zodanig dat er wat blijft liggen voor de ochtend erna.

Eenmaal begonnen met de oude duivenvluchten, vliegen de weken voorbij. Na deze week ontwaak ik uit mijn winterslaap en ga ik werk maken van de oude duiven. Tot nu toe zitten ze dik 4 weken los, ben ik op controle geweest en trainen ze dagelijks, maar nog niet verplicht.

Na deze week gaat het regime erop en trainen de duivinnen in de avond op hetzelfde tijdstip één uur verplicht. Ook worden ze nog weggevoerd voor een training van 30 km om het spel weer aan te leren.

Eén systeem

Ik bereid de jonge en oude duiven al jaren hetzelfde voor en kan dus eigenlijk geen fouten maken. In de laatste 25 jaar heb ik diverse liefhebbers aan goede duiven en adviezen geholpen, maar de meeste wisten het na enkele jaren hard spelen beter en konden zich niet aan één vast systeem houden.

Ze gingen in de fout door telkens over te stappen van voer en te luisteren naar Jan en alleman. Ze ruilden duiven met liefhebbers die minder speelden of verkochten hun beste duiven die ze gratis van mij hadden gekregen. Kortom, ze gaven er hun eigen draai aan en dat zag je snel terug aan hun prestaties.

Ik ben de laatste die hier een mening over heeft, want iedereen mag doen en laten wat hij of zij wil. Het belangrijkste is dat je van je fouten durft te leren. Toch weet ik zeker dat je nooit een kampioen zal worden door met alle winden mee te waaien.

Duivensport anno 2022 vergt opperste concentratie. Gemakzucht wordt genadeloos afgestraft op de vluchten. Het is beter om wat minder duiven te houden en alles perfect te doen wat verzorging betreft. Schenk je aandacht alleen aan duiven die het verdienen en je plezier zal flink toenemen.

Veel duiven houden vraagt om een serieuze organisatie. Daarnaast moet je zeer alert zijn en er alles voor doen en laten, 365 dagen per jaar. De mensen die ik ken met veel duiven zetten zich daar meer dan 100% voor in, al laten ze dat niet altijd merken.

Mannen als Gerard Verkerk, Willem de Bruijn, Herman Calon, bijvoorbeeld. Ze zijn al in de 70, sommige zelfs in de 80, maar dat is er niet aan af te zien. Ze doen er werkelijk alles aan om succes te behalen op de vluchten waaraan ze deelnemen.

De meeste liefhebbers die de pensioenleeftijd bereikt hebben komen pas om 10.00 uur buiten nadat ze de krant hebben gelezen. Ook prima natuurlijk, maar de wil om te winnen begint bij jezelf en anders zal je met minder genoegen moeten nemen!

In de jaren dat autorijden nog niet zo’n lichamelijk probleem was, heb ik verschillende liefhebbers in België bezocht. Sommige bezoeken aan erg gepassioneerde liefhebbers staan me nog goed bij.

Bij Jef Vanwinkel zaten destijds een pak duiven, veelal wit van kleur. Van Hove-Uytterhoeven heb ik begin jaren ‘90 bezocht, zelden heb ik zo’n gepassioneerd koppel gezien als Gust en Mit. Zij waren dagelijks met de duiven bezig en voor mij waren dat super aardige mensen.

Gust mengde zijn voer toen met een handmolen en daar zat nogal wat rode maïs in. “Het beste wat er is”, zei hij. Vandaar dat dit ook in de Championsmix zit, dat heb ik gezien en geleerd bij Gust en Mit.

Zo was ik ook bij Willems in Waanrode, de man vloog super op de snelheid en gaf zijn duiven veel gerst. Drie weken voor het vliegen sloot hij de duiven op in een buitenren met enkel gerst als een soort zuiveringskuur.

Verder hield hij de wind perfect in de gaten en anticipeerde hij daarop door in het gunstigste lokaal in te manden. Dat ik met die duiven niet slaagde, kan je dus wel raden. Je moet de concurrentie juist opzoeken en niet vermijden.

Dirk van Dijck heb ik ook enkele keren bezocht. Aardigere en nuchtere mensen dan Dirk en Herman Bevers ben ik niet veel tegengekomen. Ze spraken met respect over hun concurrenten en waardeerden de prestaties van andere liefhebbers.

Zowel bij Van Hove-Uytterhoeven, Heremans, Van Dijck, Bevers en Roziers haalde ik een goede duif die bepalend werd en waarvan sommige nog steeds in diverse stamkaarten voorkomen.

De jonge duiven lijken de eerste lichte adeno variant achter de rug te hebben. De mest is weer mooi en er zijn geen brakende duiven meer. Wat ik gedaan heb? Niets. Alle kinderziektes moeten ze zelf oplossen, mits het binnen de perken blijft.

Het is niet verstandig om veel in het duivenhok te verblijven wanneer de jongen in hun pluimenrui zitten. Door overhaaste beslissingen zou je er zo een hoop naar de eeuwige jachtvelden sturen. De duiven zijn dan niet om aan te zien, vaak mager en zitten in elkaar.

Als je selecteert op bouw kan je daarmee beter wachten tot ze hun nieuwe pak aan hebben en hun lichaam vorm begint te krijgen. Wanneer je de jongen van hun ouders weghaalt, zo worden ze weer als ze volgroeid en ingepluimd zijn.

Met andere woorden, als het in de broedschotel plaatjes waren, dan worden ze dat later ook weer. Voddenbalen in de broedschaal blijven vodjes en groeien zelden tot iets moois uit, laat staan iets goeds.

Gisteren had ik het over Asduiven in diverse disciplines, zo werd ik zelf op vier spelverbanden 1e Asduif met vier verschillende duiven. In de meeste verbanden had ik ook de opvolgende Asduif:

  • 3e Asduif PIPA Rankings met Olympic Rossi uit Olympic Lion (zoon Olympic Millennium) x Athena’s Rossi (dochter Super Rossi).
  • 2e Gouden Crack FZN met Pure Gold uit Bingo x Millenniums Gold (kleindochter Millennium koppel en Super Rossi).
  • 2e Asduif Brabant 2000 met Atlantic Dragon uit Atlantic x Dragon Girl.
  • 2e Asduif samenspel met Olympic Rossi uit Olympic Lion (zoon Olympic Millennium) x Athena’s Rossi (dochter Super Rossi).

 

In het samenspel werden over 9 jonge duivenvluchten zelfs de eerste 15 Asduiven behaald. In 14 van die Asduiven is het Millennium koppel vertegenwoordigd.

Bij de oude duiven werden in het samenspel de eerste 6 Generaal Asduiven behaald over 25 tellende vluchten. Alle 6 zijn nazaten van het Millennium koppel waaronder twee rechtstreekse kinderen. Zoals ik al schreef, een waar superkoppel dus.