Er gaan 103 jonge duiven mee naar Pont-Sainte-Maxence (289 km). De kans is wederom groot dat ze die niet op zaterdag kunnen lossen.

We kunnen wel raden hoe de wind staat, dat is dit jaar nog niet anders geweest. Aan de tussenstand van de nationale Asduiven dagfond is dat enigszins te zien. In de top 10 louter leden van afd. 5. Zelf sta ik daar als enig westelijk gelegen hok met twee duiven tussen.

De dagfond duiven hebben aankomend weekend alleen een X vlucht vanuit Pont-Sainte-Maxence. Aangezien de kans groot is dat die zondag wordt gespeeld, pas ik deze week met de oude. Het is immers al op woensdag inkorven voor Issoudun, de laatste krachtmeting voor de oude duiven dit jaar.

Van de vier dagfond vluchten viel ik één keer net buiten de top 10, toen begon ik met de 12e. Verder won ik er één, wat tevens een sectorvlucht was. Ontevreden kan ik dus niet zijn.

Alexander Ampe uit Zedelgem (België) liet weten erg blij te zijn dat op het hok van zijn dochter een jonge duif 5x top 10 won, waaronder een 1e prijs. Zij kweekte die uit een dochter van Bingo (vader Pure Gold 1e Asduif WHZB) x Millennium.

Afgelopen weekend twee vluchten. Bij de jonge duiven won ik 1-2-3 in samenspel Oost. In Brabant 2000 werden we vernederd door Team de Weerd.

De dagfond verliep hier ook stroef, al won ik met Winning Daisy wel de 9e in de sector tegen 7.327 duiven. In Brabant 2000 was dit goed voor een 6e NPO. Zij was zeker niet aan haar proefstuk toe, want ze won eerder al 3x top 10 NPO.

Tot nu toe staat ze aan de leiding bij de Asduiven dagfond in Brabant 2000. Overigens sta ik ook op de 2e plaats en Corné van Rijen op de 3e met eveneens een 100% Embregts-Theunis duif. Met nog één vlucht te gaan is dit een mooie strijd.

De overwinning in de sector was voor Rene Roks en ook deze duif is een 100% Embregts-Theunis product. Rene werd over de gehele lossing nipt verslagen door een ontketende Bas Verkerk, die in het bezit is van twee echte superduiven. Hij pakte ze als 1e en 2e getekende voorop. Een ware duivenfluisteraar, die Bas.

De gebr. van Belzen hadden hun debuut na 25 jaar zonder duiven. Zij kochten voor hun herstart op vier tophokken duiven. De week voordien hadden ze al de eerste twee van de afdeling kunnen hebben, maar uit principe wordt er op zondagen niet geconstateerd. Nu was het dan eindelijk zover en wonnen ze 4-5-7-13-32-33-43 tegen 6.614 duiven in afdeling Zeeland. Hun gehele arriverende kopploeg bestond uit Embregts-Theunis duifjes.

Vanavond inkorven voor de jonge duivenvlucht, ze hebben daarmee een extra dagje recuperatie gehad van de afdeling en dat is een mooi initiatief. De oude duiven zitten in Issoudun, dat wordt hier een seminationaal concours.

Mijn jonge duiven worden – als alles meezit – maandag gescheiden. Eerder scheiden had geen zin, want daarvoor moeten eerst voldoende koppeltjes gevormd zijn. Hier traint alles eenmaal daags, dat wordt na het scheiden 1 uur voor de doffers en 1 uur voor de duivinnen. Tonen voor de vlucht doe ik niet, want na enkele vluchten weten ze toch wel wat er gaande is. Door de jaren heen heb ik geleerd dat duiven erg slim kunnen zijn.

Zo kreeg ik deze week tegelijkertijd vier blaadjes van Het Spoor der Kampioenen (juni + juli) en twee van de Gouden Duif in de bus. Absurd met die post tegenwoordig. Ik weet niet of anderen hetzelfde ervaren, maar hier gaat het al een half jaar zo.

België

Ik ben in mijn leven al vaak in België geweest voor duiven. Twee hokken bezocht ik tot mijn grote spijt niet, namelijk die van Gaston van de Wouwer en Nick & Roger Thijs. Van Gaston zitten heel wat topduiven en nazaten die nationale vluchten wonnen. Vader en zoon Thijs blonken al jaren uit op de snelheid en halve fond, maar nu ze hun zinnen ook op de dagfond hebben gezet, zijn ze ook daar moeilijk te kloppen.

Gaston is gestopt en daar is rechtstreeks van de bron dus niet meer aan te geraken. Van Thijs wordt schijnbaar alleen nog op PIPA geveild en die gaan inmiddels voor stevige bedragen van de hand.

Gaston en Leo Heremans – waar ik wel ben geweest – waren superliefhebbers. Zo kwam ik ook graag bij het echtpaar Gust & Mit van Hove-Uytterhoeven en Dirk van Dyck. Fijne mensen en liefhebbers die het écht in de vingers hadden.

Van Leo en het echtpaar uit Putte had ik destijds een dure duif aangeschaft, maar wel een goede. Johny Jonckers uit Drieslinter had het ook in de vingers. Daar haalde ik ook een duif en dat was beslist ook een goede.

Hier keerden elke dag nog wat jonge duiven terug. Weliswaar broodmager, maar na een weekje voeren staan die zo weer rond. Ik zie graag dat ze wat karakter hebben en op eigen kracht terug weten te keren. Duiven die na een beetje tegenslag meteen ergens binnenlopen, daar kan je niets mee.

Hier gaan 107 jonge duiven de mand in voor Morlincourt (248 km) en 24 oude voor Issoudun. Negen jongen zitten in het herstelhok en gaan als het goed is volgende week gewoon weer mee. Zij die niet herstellen, gaan eruit. De sprong van 100 km maakt niets uit, ze hebben tenslotte al drie dagen gevlogen om thuis te geraken.

De jonge duiven hebben deze week wat extra NPO-mix gekregen. Daarnaast hebben ze elke dag Octavit gehad. Ik verwacht een wat zwaarder vluchtje dit weekend, vandaar dat die extra vetten en eiwitten vast geen kwaad kunnen. Hier zit alles nog bijeen, al is de kans groot dat ik ze na dit weekend scheid.

De oude duiven hebben haast allemaal hun eerste pen gestoten. Of dit een voor- of nadeel is, zal dit weekend blijken. Bij de jongen heeft 80% nog niet gegooid, de overige variërend van 1 tot zelfs 6 pennen. Ook dat zie ik liever niet, maar ik heb in het verleden genoeg vluchten gewonnen met jongen die al 4 of meer pennen hadden gegooid.

Het alsmaar kleiner worden van de groep liefhebbers heeft onder meer tot gevolg dat bestaande bedrijven steeds harder moeten vechten voor het behoud van hun plek binnen de duivensport.

Sommige grote firma’s zien zich in die strijd genoodzaakt om andermans producten te kopiëren, waaronder die van ons. Onze winkeliers – en soms zelfs particulieren – worden vervolgens door hun adviseurs benaderd met een ogenschijnlijk mooie deal, namelijk ‘de bekende Embregts-Theunis mengelingen in uw eigen private label met een hogere winstmarge’.

Die ‘betere marge’ wordt onder andere bewerkstelligd door grote delen van de samenstelling te veranderen of weg te laten, zoals de duurdere en fijnere zaden, of door bepaalde productiestappen over te slaan, zoals het breken van de pinda’s alvorens ze de zak in gaan.

Desondanks is deze pitch voor sommige overtuigend genoeg om het eens te proberen en waarom ook niet. Hier zijn winkeliers en liefhebbers natuurlijk vrij in, alsook om zelf te beoordelen wiens product uiteindelijk ‘beter is’ of beter aansluit bij hun behoeften. Om die reden besteden wij hier doorgaans geen aandacht aan.

Inmiddels is het echter zover dat enkele winkeliers (niet per definitie de onderstaande!), soms ingefluisterd door diezelfde adviseurs, desinformatie verspreiden en dat stoort ons wel. De liefhebber wordt hiermee gewoonweg voor de gek gehouden en daar ligt wat ons betreft een grens. Nee, onze zoon heeft zijn bedrijf niet verkocht. Nee, wij hebben nooit samengewerkt met andere voederfabrikanten dan Jovati. Nee, wij hebben onze samenstellingen of verpakking nooit gewijzigd.

Kortom, wees je bewust van wat je koopt en laat je niet foppen door slinkse verkooppraat als ‘Embregts-Theunis bestaat/levert niet meer’ of iets in die trant. Elke firma of liefhebber die op zoek is naar onze vertrouwde blauwe zakken kan die gewoon bestellen bij onze zoon Jeffrey, de gekende winkels of groothandel. En bij vragen kan je natuurlijk altijd contact met ons opnemen, wij helpen je graag.

Voorbeelden private label: