Veel mensen willen weten hoeveel ik er nog mis. Op dit moment 15, iets meer dan 10% en dat is voor mij acceptabel. Je kan immers niet met alle jongen aan de eindstreep geraken en het gaat om degene die er nog zijn.

Het kan ook deze week best eens zondag lossen worden, wat een ongelooflijk grillig seizoen. Heel wat hokken komen er dan ook niet aan te pas in de afdeling en dat zijn niet geheel toevallig vooral de hokken met een westelijke ligging.

Hier gemengde gevoelens. Tevreden ben ik nooit, maar ik won wel 5x de 1e in het rayon en haast altijd wel op het podium. Ook won ik een afdelingsvlucht en een dubbele overwinning in de sector, iets waar vele op voorhand voor zouden tekenen.

Het seizoen is natuurlijk nog niet voorbij, maar ik heb weinig hoop dat het weer nog gaat veranderen.

Adeno

Links en rechts zijn er best wat problemen onder de jonge duiven, zoals adeno en one eye cold. Het is een kwestie van opletten de eerste vluchten, ze ervaren immers veel stress, vooral bij twee nachten mand. Het kan dan geen kwaad om twee dagen tegen adeno te ontsmetten. Hier gaat er dan altijd wat Belgasol of Tollyamin Forte in het water.

Luis

Zo ben ik gisteren nog op bezoek geweest bij De Weerd, maar mijn oude en jonge duiven mankeerden niets. Ook de mest was in orde. De jongen hadden wel last van luis, maar dat hadden ze vorig jaar ook toen ze eenmaal enkele keren grote mand hadden gehad. Dat heb ik dus meteen maar even behandeld.

Mijn duiven hadden al wel 4 weken voor de eerste vlucht preventief een tricho pil en luisdruppel gekregen. Ik controleer ze wekelijks en zag tot voor kort dan ook zelf geen luis. Nu na enkele keren grote mand dus alsnog.

Gelukkig is luis goed te behandelen, al werken de meeste druppels niet of nauwelijks. Ik gebruik zelf die van Schroeder en doe er één in de nek en één op het borstvlees. Vroeger gebruikte ik Noury haarwater en dat werkte super, maar dat is niet meer verkrijgbaar.

Zo ben je de enige afdeling die op zaterdag vliegt en zo ben je de enige die op zondag vliegt. Het was op zich een goed initiatief, ware het niet dat men te snel heeft gelost.

In de vereniging mochten er met 30 graden 27 duiven in de mand, dus het hitteprotocol was niet meer van toepassing.

Ik won weliswaar de 1e prijs tegen 10.374 duiven, maar daar is alles mee gezegd. Ik ben blij dat ik genoeg jongen heb gekweekt, want tegen dit grillige weer en de lossingen zoals die dit jaar in Brabant en Oost-Brabant verlopen, valt amper te kweken.

Ondanks dat ben ik nog altijd voor spelen en niet voor thuishouden, vandaar dat ik er zeker niet op tegen ben zoals het is gegaan en dat we op zondag konden vliegen. We manden ze zelf in en daar zijn we zelf verantwoordelijk voor. We vertrouwen immers op het IWB en de lossingsverantwoordelijken dat zij kennis van zaken hebben.

Op dit moment (maandagochtend 08.00u) mis ik nog 25 van de 126 jongen en daarmee prijs ik me bij de gelukkigen. Vorige week kwamen ze nog goed na en dat zal ditmaal hopelijk niet anders zijn.

Onze jonge duiven hebben na deze twee baggervluchten wel een flinke deuk in hun zelfvertrouwen gehad. Het is een slechte leerschool, zo. De jongen trappen voortaan eerder op de rem en zullen niet snel meer diep gaan.

Hier gaan ze dus maar weer de herstelcyclus in en krijgen ze enkele dagen rust.

Ik hoop dat wij liefhebbers allemaal bereid zijn om opgevangen duiven enkele dagen iets te eten en drinken te geven en ze vervolgens weer los te laten. Het is tenslotte niet zo heel veel werk om duiven via het internet terug bij hun eigenaar te krijgen.

Wanneer ik dit schrijf gaan onze duiven op zaterdag de mand in. Een goed initiatief, vind ik. Op de website van Zuid-Holland valt te lezen dat ze het vliegprogramma gewoon een week langer rekken.

We moeten vandaag de dag meer in zulke oplossingen denken in plaats van problemen. Het weer wordt namelijk steeds grilliger.

Je kan hierop inspelen door de vrijdag, zondag of maandag toe te voegen als losdag. Hierdoor kan het vliegprogramma intact blijven. Een andere oplossing is minder duiven in de mand bij warm weer en dubbele drinkgoten, wat de Belgen reeds doen.

We moeten de duivensport levend zien te houden en daarvoor moet men in mijn ogen niet langer jongen toestaan op de nalijn, om zo het jonge duivenspel te beschermen. Richt desnoods in september en oktober taartvluchten in voor degene die elk jaar te laat zijn of voor de laatkwekers.

Begin half juni met een soort van vitesse prijsspel voor jonge duiven met vluchten van 100-200 km en ga vervolgens half juli verder. Men wordt dan eerder wakker geschud en zal hun jongen eerder op moeten leren. Willem – 75 jaar oud – zegt dan: “Als ik het kan, waarom de rest niet?!”

Zoals gezegd vielen de verliezen hier gelukkig mee. Ik moet wel bekennen dat ze zeker 25x op pad zijn geweest en zuiver werden gezet van alle ongemakken, zoals luis en tricho. Daarnaast werden ze goed opgevoerd met NPO-mix in de middag van inkorven. Tenslotte de factor geluk. Deze keer viel het mee, de volgende keer misschien tegen.

Ik doe zelden mee aan africhtingen, maar dat wil niet zeggen dat men mij moet nadoen. Meer grote mand betekent immers meer ervaring. Je moet ze bij thuiskomst van de eerste vluchten wel enkele dagen iets tegen adeno geven, aangezien het stressniveau dan hoog is.

Met dit warme weer mogen elektrolyten ook niet ontbreken. Ik geef die zelf in de vorm van Belgasol, enkele keren per week. Vroeger gaf ik druivensuiker op de dag van inkorven en bij thuiskomst, een volle soeplepel op 1l water. Duiven hebben suikers nodig voor hun herstel, vandaar dus druivensuiker vroeger en tegenwoordig Belgasol.

De liefhebber die super speelt en zogezegd niets doet aan ontsmetting, kan je beter niet al te serieus nemen. Meestal zijn dit commerciële melkers.

One eye cold

In Zeeland zit best wat one eye cold nu. De duiven zullen daar niet minder om vliegen. Zelf benut ik dan een rookbom of dompel ik ze onder in zout en azijn (van elk twee volle eetlepels op een halve emmer lauw water). Wanneer ze one eye cold krijgen, lijkt de topconditie niet ver weg. Wanneer ze er vanaf zijn, volgt die vaak.

Ervaring

Verliezen kent iedereen op de eerste vluchten, het zijn nu eenmaal niet allemaal goede. Daarnaast verongelukken er nogal wat duiven of vallen ze ten prooi aan de vele roofdieren onderweg.

We moeten verder met de duiven die er nog zijn. Uiteindelijk krijg je vanzelf een sterker ras doordat je met de overlevenden verdergaat. Speel ze daarom zoveel mogelijk, want de ervaring die ze als jong opdoen vergeten ze nooit meer. Hoe vaak zagen we niet dat een duif de ene week uren te laat arriveerde en de week erop supervroeg vloog.

Zo heeft de nalijn voor mij geen enkele waarde. Ik wil dat mijn duiven ervaring opdoen op de vluchten waar het om gaat. Vroeger hadden we dat ook. Een liefhebber vloog in de nalijn alles plat met zijn jongen en ik deed dat op het jonge duivenspel.

Hij daagde me uit om hem te verslaan op de nalijn. Er waren tussenvluchten tussen de NPO-vluchten, dus ging ik eens all-in op de nalijn. Er stond een kopwind die dag en haast al mijn jongen waren thuis voordat hij zijn eerste duif pakte. Ervaring noem ik dat.

De nalijn is ook niet te vergelijken met het reguliere jonge duivenspel. Je moet de concurrentie niet willen ontlopen, daar worden je duiven namelijk niet sterker van.

Marokko

Ik ontving gisteren nog een bericht van een liefhebber uit Marokko. Ik ben daar enkele keren op bezoek geweest en hun competitie is niet mals. Vaak kopwind en een hoge luchtvochtigheid. Deze man haalde hier een duivin waarmee ik als jong gevlogen had en kweekte daar een fenomeen uit. Die werd:

  • 1e tegen 1.600 duiven 277 km;
  • 1e tegen 2.190 duiven 283 km;
  • 1e tegen 19.371 duiven 277 km;
  • 5e tegen 3.400 duiven 157 km;
  • 6e tegen 24.547 duiven 283 km.

 

Kweekwaarde

De duiven die hier na het seizoen overschieten, plaats ik niet allemaal zelf. Ze komen natuurlijk wel uit dezelfde duiven die ik wél heb geplaatst. Veel mensen hebben daar dan ook al diverse toppers uit gekweekt, waaronder diverse NPO-winnaars.

Een mindere vliegduif kan soms vele malen beter kweken dan een top vliegduif. Wat me verder is opgevallen is dat ik uit topduiven zelden het eerste jaar goede jongen kweek en dat sommige pas in de tweede generatie goede kweken. De eerste voldeed dan totaal niet.

Afgelopen zaterdag mistte ik nog 22 van de 135 jonge duiven. Op vrijdag gaf ik ze flink wat NPO-mix en dat is maar goed ook, want hierdoor keerden er nog veel terug in de dagen erna. Ik mis er nu nog zeven en dat is acceptabel.

Het is vooralsnog een jaar van extremen. Dan weer regen, dan weer hitte… Het is een moeilijk seizoen voor de lossingsverantwoordelijken. Vroeg lossen en minder duiven in de mand lijkt me nog altijd het best voor onervaren jongen.

De warmte an sich lijkt me geen probleem. ’s Avonds worden ze ingekorfd en de ochtend erop kunnen ze vanaf 07.00u gaan lossen. Vaak is het dan amper 25 graden, de dagen worden immers korter.

Hier trainen de jonge duiven vanaf 06.30u ’s ochtends. De lucht is dan nog fris en de duiven vliegen graag.

Inversies lijken me sterk overtrokken. Enigszins bewolkt weer kent meestal betere verlopen dan een heldere lucht.