18 sep Pluimen

Goede vriend Davy Tournelle (BE) had een superafsluiting met de jonge duiven. Van nationaal Bourges begon hij met de 2^e nationaal en uiteindelijk 14 duiven bij de eerste 100. Hij had natuurlijk best wat ijzers in het vuur, maar dat doet niets af aan deze prestatie.

Hier is de rui in volle gang. Persoonlijk vind ik dat niet zo’n fijne tijd met al die pluimen elke dag. Zoals gezegd zitten de duiven aan een Baytril kuur, en nee, dat heeft geen nadelen voor de pluimen. Ik doe dit al heel lang en het lijkt dat ze er zelfs harder van ruien. Ik geef daarvan 2 ml op een liter. Een week na deze kuur volgt de enting met een levende entstof.

Halverwege oktober vinden er nog wat reparaties en aanpassingen aan het hok plaats. Het aanpalende schuine hokje, waar de vierde ronde in werd geplaatst, wordt afgebroken. Minder plek betekent automatisch minder duiven en die kant ga ik stilaan op.

Dit jaar heb ik het gehele seizoen hulp nodig gehad met de manden het lokaal indragen. De kracht in mijn arm lijkt te zijn verdwenen na die operatie. Mijn rug kan ook alleen maar slechter worden en niet beter, daarom dus minder duiven om het plezier te kunnen behouden.

Tot aan de start van het vliegseizoen heeft mijn overbuurman de verzorging van mij moeten overnemen. Sindsdien ben ik wel weer meer zelf gaan doen, maar het is nog altijd behelpen. Daarom mag ik achteraf gezien niet klagen over de resultaten.

Bij de jonge duiven werd ik in de afdeling 1^e hokkampioen onaangewezen en 2^e Asduif met Blue Rossi, achter die topduif van Joeyie Heeren, wat een kleindochter is van Avatar.

Blue Rossi is een volle broer van Special Rossi, die vorig jaar als jong 1^e Gouden Crack FZN werd.

Special Rossi kwam de tweede vlucht zwaargewond terug en heeft zelfs nu nog een deuk in zijn borstbeen. Even dacht ik dat het einde verhaal was. Na 4 weken besloot ik hem enigszins hersteld toch een nieuwe kans te geven en toen won hij gewoon nog eventjes 7x per tiental.

Goede doffers als deze kweek je niet snel. Dit jaar had ik er verschillende, maar helaas ben ik er ook meerdere kwijtgeraakt.

De naam van deze broers verraadt het al; beide zijn inteeltproducten van Super Rossi. De vader is een kleinzoon en de moeder een kleindochter van Super Rossi.

15 sep Het zit er weer op

De vluchten zijn weer voorbij. De afsluiter was een waaivlucht en dan kan je het hier wel vergeten. Ik begon met de 15^e prijs in de afdeling, dus geen top 10 deze keer. Het viel me niet tegen dat ik in de vereniging nog wel de 1^e en 2^e had tegen de achterkant. Ook hier kwam de eerste duif al vanachter en dan weet je het doorgaans wel.

Al bij al viel dit seizoen niet tegen, de verliezen daargelaten. Jan Timmermans won op de laatste vlucht in Friesland nog de 10^e prijs in de afdeling met een stevige inteelt Super Rossi, ook daar is dus sprake van tevredenheid.

De duiven zijn al geselecteerd. Althans, de voorselectie. De definitieve selectie volgt na de ruiperiode. Ze moeten hier minstens 1x per honderdtal vliegen om te mogen blijven. Voor een zeldzaam geval wordt een uitzondering gemaakt.

Doordat er dit jaar in Brabant veel duiven wegbleven en veel liefhebbers hun kansen daarom op de nalijn waagden, bleef er een selecte groep jonge duivenspelers over. Zij kwamen uiteraard wel met kwaliteit opdraven en dan zijn er dus weinig duiven in concours, maar wel goede. Probeer dan maar eens per honderdtal te vliegen.

Ik roep al jaren dat er hier in Brabant niet met de massa gespeeld wordt, zoals bijvoorbeeld in Zuid-Holland. Wederom een enkeling daargelaten. Men verliest in Zuid-Holland minder duiven doordat ze veel instapvluchten hebben. Midden in de week staan zij immers altijd wel ergens te lossen. Dit is iets waar andere afdelingen wat van op kunnen steken.

Volgend jaar gaan we naar nieuwe indelingen; voor sommigen een vloek, voor anderen een zegen. Heel wat hokken zullen minder uit de verf komen en sommige juist beter. Eén ding is zeker: wil je concoursen winnen dan moet je óf oostelijk óf westelijk in de afdeling liggen. Met een centrale ligging ben je nooit echt in het voordeel, maar tegelijkertijd ook nooit echt in het nadeel.

Duivensport is natuurlijk een windspelletje, we zagen dat zaterdag in Oost-Brabant en in Afdeling 9. Met massa’s duiven in concours én een gunstige ligging kan je een concours volledig oprollen. Zij kunnen daar niets aan doen, maar het NPO-bestuur is in mijn ogen onvoldoende betrokken bij wat er leeft. Het is niet meer van deze tijd dat de verschillen tussen inkorvers zó groot zijn.

Ik blijf erbij; je mag zoveel duiven inkorven als je wilt, maar er komen max. 80 jonge duiven in aanmerking voor de uitslag en max. 60 oude. Op die manier kom je 95% van de leden tegemoet door ze een eerlijk gevoel te geven.

Over de Grootmeesters wil ik ook nog wel iets kwijt. Sommige hebben daar alles voor over. In Afdeling 5 pakte iemand op BENZING Live zijn 21^e getekende. Niets mis mee, maar hij had op de uitslag maar acht duiven mee. De overige stonden als invliegduif, wat volgens mij toch echt niet meer mag.

Zo vroeg iemand uit het buitenland waar hij de standen van de Asduiven Jong kon vinden. “Op Compuclub”, zei ik. Daar staat een hele rij met verschillende competities. Wel vertelde ik erbij dat de Asduiven Jong, waarbij ook de natoer vermeld staat, niet eerlijk is. Het is tenslotte concoursvervalsing dat er ook oude in dat concours zitten, wat het aantal duiven beïnvloedt.

Als er bijvoorbeeld 7.000 duiven in concours zijn en daar zitten 3.000 oude duiven tussen, klopt de formule van het berekenen niet meer. En in mijn ogen kan een jonge duif alleen als “beste jonge duif” worden aangewezen wanneer die enkel tegen andere jonge duiven vliegt.

Wij hebben in Brabant Asduiven Jong tien prijzen behaald op de twaalf vluchten die de jonge duiven hebben gevlogen. Dat zijn volgens mij de beste, want die hebben aan alle vluchten en omstandigheden deelgenomen. Met andere woorden, dat zijn de echte allround doorzetters. Erg jammer dat men daar geen nationale competitie voor heeft.

09 sep De rui

Dit jaar kwamen de duiven weer super met ongeveer 40x top 10 in de afdeling.

Het jaar begon slecht nadat ik een pees in mijn arm afscheurde en geopereerd moest worden. Vervolgens moet je de verzorging grotendeels aan anderen overlaten. Zelfs de jongen ringen kon ik niet zelf.

Na al dat gedoe met die arm ging mijn rug flink opspelen. Zelfs nu nog rijdt er iemand mee om mijn duivenmanden het lokaal in te dragen. Achteraf gezien mag ik over de prestaties van dit seizoen dus zeker niet klagen.

Het jonge duivenseizoen in Brabant begon door enkele moeilijke lossingen erg beroerd. Veel liefhebbers zagen een kwart van hun duiven verloren gaan op de eerste twee vluchten. Wie ze niet meehad mocht zich gelukkig prijzen, nadien werden er namelijk niet veel meer verspeeld.

Een groot deel van de jongen kwam die eerste twee vluchten één voor één thuis, soms dagen later. Op de vluchten erna gingen die niet meer diep. Zij kwamen ver na de prijzen fris en wel thuis. Zij hebben op die eerste twee vluchten dus geleerd vroegtijdig af te stappen en rust te nemen, om vervolgens de reis te vervolgen.

Ruiperiode

Een succesvol vliegseizoen begint bij een succesvolle rui. Nu hoor ik de meeste denken: “ruien doen ze toch vanzelf?” Precies!

Zo kwam ik vroeger bij een vitesse speler die direct na het vliegseizoen zijn duiven op 70% gerst zette. Zijn duiven zagen er niet uit; volledig kaal met van die stoppelnekken. Na de rui kreeg ik die duiven in handen en die waren ingeruid met van die afgekante pennen en een erg droge pluim. Dan sta je dus al met 1-0 achter, vooral als de vluchten wat verder zijn en het vochtig weer is.

Zelf start ik direct na de laatste vlucht met alle duiven een tricho pil geven en een goede luisdruppel. Vervolgens gaat er 10 dagen een product tegen paratyfus in het water, gevolgd door een vaccinatie daartegen. Dit paratyfusproduct wissel ik elke 2 jaar af om gewenning te voorkomen, evenals de vaccinatie. En eens in de drie jaar geef ik 10 dagen Baytril.

Vervolgens krijgen mijn duiven tot december 2 dagen Naturaline en dan weer 2 dagen Sedochol in het water. Ze drinken weinig, vandaar dat de drinkpot eenmaal per 2 dagen wordt ververst. De hokken schoonmaken doe ik met al die pluimen eenmaal per week. Als het niet teveel regent staan die hele dagen open, ook in de nacht.

Verder krijgen de duiven 1x per dag te eten, rond het middaguur. Over het voer gaat dagelijks Origanum Red en Champions Mineralenmix. Tweemaal per week voeg ik daar Prestavit aan toe. Mocht je na het vliegseizoen nog wat Octavit overhebben, dan kan je die in plaats van de Prestavit geven of vermengen, om die op te maken.

Ook krijgen ze eenmaal per week een bad met enkele druppels chloor erin. Normaal gaan de duiven na de grootste rui om de dag even los als het mooi weer is, maar ik blijf er dan wel bij in de buurt.

Na de vaccinatie tegen paratyfus worden de hokken natgespoten met een veldspuit met daarin Virkon S of Dettol, uiteraard verdund. Dit gebeurt op een droge dag, omdat de duiven dan vaak gewoon in de hokken blijven. Meestal laat ik die 4 weken voor de koppeldatum nog tegen paramyxo enten.

Zo gebeurt het hier al meer dan 20 jaar en elk jaar sta ik er weer bij. Wie in de winter de minste fouten maakt is vaak het succesvolst op de vluchten.

Tot slot ben ik dit seizoen een licht aangepaste versie van de Championsmix en NPO-mix aan het testen. Beide mengelingen wil ik nog verder verbeteren en de NPO-mix moet nog geschikter worden om de duiven mee op te voeren en op te vangen na de vlucht. Het doel is om dit ergens einde najaar in productie te hebben.

08 sep Nog één vlucht te gaan

Volgens diverse criticasters komen mijn jonge duiven slecht dit jaar. Ondanks dat werd afgelopen weekend voor de zoveelste keer top 10 in de afdeling gewonnen.

Wij hebben in Brabant – net als in meerdere afdelingen – een taai jonge duivenseizoen gehad. Daarom heb ik mijn beste jongen, die op dat moment hoog bij de nationale Asduiven stonden, niet meer gespeeld.

Wij hebben nu acht afdelingsvluchten gehad. Slechts één keer begon ik met de 15^e prijs, verder altijd top 10 in alle winden en weersomstandigheden. Wie dat in Nederland nog meer voor elkaar kreeg mag zijn vinger opsteken, ongeacht hoeveel duiven men soms in de mand stopt.

Wegens diefstallen schrijf ik niet vaak meer waar deze top 10-winnaars uitkomen. Alle jongen hier worden in het kweekhok geboren, want uit vliegduiven kweek ik niet.

Verkopen doe ik haast niets meer, enkel nog een select groepje duiven via PIPA en GPS om uit de kosten te komen. Voor wie het lukte om iets te bemachtigen, was dat opvallend vaak succesvol.

Vermelden doe ik alleen degene die het mij laten weten en louter de prestaties in de top 10 van hun afdeling. Dat resultaat is het enige wat me nu nog interesseert in de duivensport. Geen enkel kampioenschap is immers nog eerlijk.

Referenties

Zo kwamen er van afgelopen weekend nog wat referenties binnen:

1. De gebr. van Belzen wonnen de 5^e NPO in afd. Zeeland met een 100% Embregts-Theunis duif.
2. Joeyie Heeren won de 1^e NPO in Brabant 2000 met een 50% Embregts-Theunis duif.
3. Team GPS won 1-2-3 NPO in afd. Oost-Brabant. Nummers #2 en #3 zijn 50% Embregts-Theunis.
4. Richard van de Haterd won de 2^e in afd. Oost-Brabant op de nalijn. Ook hierin zit Embregts-Theunis bloed.
5. M. van de Weetering won in afd. Friesland 1-6-8-17 NPO. Nummers #8 en #17 zijn nestzusjes en 50% Embregts-Theunis.

Rust

Het einde van dit seizoen nadert met hier nog één afdelingsvlucht te gaan. Waarschijnlijk weer een met een zuidwestenwind.

De oude duiven hebben dit najaar hun welverdiende rust gekregen. Vorig jaar werden die wel nog gespeeld. De beste op de nalijn van vorig jaar kwamen dit jaar niet zo goed, vandaar dit najaar rust en die zitten inmiddels volledig kaal.

Ze hebben dit najaar ook geen jongen grootgebracht. Enkele hebben wel een week gebroed, die eitjes zijn geschonken aan een goede, jeugdige vriend.

01 sep We naderen de finish

Wij hadden zaterdag een terugvlucht van 250 km waarvan ik de 8^e prijs in de afdeling won met een dochter van Olympic Dragon. Met een zuidwestenwind is dat hier niet altijd even makkelijk.

Mijn vijf beste jonge duiven had ik niet mee, die gaan volgend jaar pas weer de hort op. Normaal doe ik dat nooit, maar door de vele verliezen dit jaar ben ik genoodzaakt om voorzichtiger te zijn.

Onlangs moest ik een jonge duif ophalen in de buurt van Chaam. Hoewel ik met Chaam amper 3 km scheel op de uitslag, was ik bijna 40 minuten met de auto onderweg. Zover ligt dat ten oosten van mij.

De wind maakt nu eenmaal vaak de prijzen. Om een gooi naar de afdelingstitel te kunnen doen is het daarom vaak voordelig om westelijk of oostelijk te wonen. Woon je centraal dan heb je al een zuiden- of noordenwind nodig om echt in de goal te liggen.

Onderweg reed ik ook door Arendonk, de woonplaats van de wereldberoemde Janssens. De omgeving daarnaartoe is prachtig. Wat me opviel is dat ik niet één duif in de lucht zag. Daar zijn de duivenliefhebbers dus ook op.

Referenties

Jan Timmermans had in Afdeling 11 een NPO-vlucht en won daar de 2^e en 8^e NPO met rechtstreekse Embregts-Theunis duiven. Heinhuis won in diezelfde afdeling 4-5-9. Zijn tweede duif is een kleinkind van het Millennium koppel, net als de eerste duif van Jan.

In afdeling 8 won Comb. Zwieko de 2^e NPO met een 50% Embregts-Theunis duif. Deze duif won hiermee voor de tweede keer de 1^e prijs in de kring.

Richard van de Haterd won op de natoer in afdeling Oost-Brabant de 2^e prijs met een 50% Embregts-Theunis duif.

In Zeeland maakten de gebr. van Belzen er weer een show van door met de jonge duiven 5-6-14-15-18 te winnen in de afdeling. Op de nalijn rammelden ze er met hun oude duiven ook op los, daar wonnen ze in de afdeling 3-4-5-8. Casper van Belzen liet me weten dat alle top 10 duiven in de afdeling – van beide vluchten – 100% Embregts-Theunis zijn.

Deze broers zijn in 2024 na 25 jaar afwezigheid weer met jonge duiven begonnen en hebben nu al diverse keren de 1^e prijs in de afdeling gewonnen. Daarnaast ook vele andere top 10 noteringen. Ze kochten in het najaar van 2023 bij vier van de beste hokken van Nederland in. Tot op heden presteren daarvan de jongen uit de Embregts-Theunis duiven het best.