Iemand wilde weten of ik pennen trek bij de oude vliegduiven. Het antwoord is nee, ik verduister die gewoon. Ik weet dat Willem de Bruijn het wel deed; de eerste twee pennen trekken. Sommige trekken enkele weken later zelfs nog de derde pen.

Wijlen Marijn van Gastel trok vaak de eerste pen, omdat hij voor de Asduiven vitesse/midfond ging. Zouden ze dan een pen gooien, dan was zijn ervaring dat ze meestal hun prijs misten.

Zelf doe ik het niet omdat ik er geen voordeel in zie. Pennen trekken kan ook gevaarlijk zijn. Doe je het verkeerd, dan kan er een slechte pen voor teruggezet worden. Ook kan de eerstvolgende pen afbreken, omdat er een gat ontstaan is van het trekken van twee pennen.

Een afgebroken pen daarentegen trek ik wel. Slechte broekpennen trekken heeft geen zin, want die komen even slecht terug. Een bloedpen trekken is ook riskant, want die komt ook vaak slecht terug of een stuk korter dan de andere pennen.

Naar mijn mening blijf je dus beter overal vanaf. Ik verduister sinds 1990 en heb in het vliegseizoen nooit problemen gekend met ruiende duiven. Ook ruien de duiven hier gewoon volledig uit. De vliegers worden begin januari samen gezet, maar nooit was er één die nog een oude pen had staan.

Een bericht aan de kopers van de geschonken bonnen:

De eerste kweekduiven hebben hun eerste ei op 4 en 5 maart gelegd. Ik heb 24 kweekkoppels, dus men kan allemaal een koppel eitjes meenemen, maar er is geen mogelijkheid om bij te kopen.

Na deze ronde volgt er nog één en ook daarvan is het mogelijk om eitjes af te halen voor de geschonken bonnen. Ergens eind juni zijn alle kwekers uiteen.

Neem alsjeblieft zelf even contact met mij op via e-mail of WhatsApp, want ik weet niet altijd wie de bonnen heeft gekocht.

Desinformatie

Een e-mailer wilde weten of het waar is dat de lever van duiven zou vervetten van dagelijks oregano olie over het voer. Dit is natuurlijk totale onzin, in de wereld gebracht door enkele afgunstige personen die zich nooit hebben ingelezen in de wetenschap.

Oregano olie wordt gewonnen uit de oregano plant en biedt juist verschillende gezondheidsvoordelen, waaronder het ondersteunen van de gezondheid van de lever door zijn reinigende eigenschappen.

Daarbij gebruik ik het al meer dan 20 jaar. Mijn duiven zijn er door de jaren heen alleen maar gezonder van geworden en beter van gaan presteren.

Duivenmelkers richten elkaar wel vaker schade aan door desinformatie te verspreiden. Men zou eerst eens met keiharde feiten en bewijzen moeten komen, alvorens ze overgaan tot het maken van beschuldigingen.

Zo won ik in 2023 de eerste zeven prijzen van NPO/Grand Prix Melun en afgelopen jaar de eerste acht van NPO/Grand Prix Châteaudun (ware het niet dat er wat mis ging met het kloksysteem).

Ik was het lokaal amper uit en werd door enkele leden – uiteraard achter mijn rug om – al meteen beschuldigd van dopinggebruik. Ook hier geldt: eerst bewijzen, dan beschuldigen.

Ik zet alles op alles om de NPO-vluchten voor jonge en oude duiven te winnen. Zitten alle omstandigheden mee, dan kun je een knaluitslag verwachten. Dit heeft te maken met toewijding, niet met het gebruik van verboden stoffen (waar ik overigens elk jaar meermaals op wordt gecontroleerd).

Voor mij is dat de drive: toewerken naar bepaalde vluchten. Elke topspeler weet wat ik bedoel. Het geeft je een geweldige kick als het dan lukt. Gelukkig voor de tegenstand is dat niet elke week.

Binnenkort worden de laatste jongen geringd en dan zit de kweek er hier voor 95% op. Zo kan ik me rustig aan gaan voorbereiden op het vliegseizoen.

Mijn buurman zet de hokken elke ochtend zuiver. Voer en drinken geven kan ik gelukkig zelf al. Ik hoop over een maand de brace af te mogen doen, zodat ik zelf de duiven kan pakken en weer auto mag rijden. Manden tillen mag het eerste jaar nog niet, dus dat is even oppassen.

Zoals gezegd heb ik minder duiven gekweekt dan voorgaande jaren. Ik ben erg blij met de mestbanden op het kweek- en vlieghok. Volgende winter plaats ik die ook op het jonge duivenhok. Mijn rug wordt nooit meer beter en dus wil ik af van dat dagelijks krabben. Met mestbanden hoef ik alleen nog de vloer te doen met een schraper aan een steel.

Ik ben ook blij dat ik het kweekhok buiten heb weggedaan. Dit scheelt een hoop werk en ik hoef niet meer naar buiten met dit koude weer.

Bij de oude vliegduiven gaan na het weekend de jongen weg. Ze gaan er nu alle dagen even uit, maar zodra de jongen erbij weg zijn, wordt dat ’s ochtends een uur voor de doffers en ’s avonds een uur voor de duivinnen.

Zij krijgen om de dag Naturaline met look in het water en dagelijks Origanum Red, Champions Mineralenmix en tweemaal per week Prestavit over het voer. Dit geldt overigens ook voor de jongen en de kwekers.

Ik wil natuurlijk elke vlucht winnen, maar ik focus me vooral op de mid- en dagfond dit jaar. Daarom ga ik alles rustig opbouwen. Ik probeer wel zo snel mogelijk duidelijk te krijgen met welke duiven ik de mid- en dagfondvluchten wil aanvangen. Als het weer zo blijft gaan ze dus elke trainingsvlucht mee. Normaal doe ik dit niet, maar dit jaar wil ik dus spoedig het kaf van het koren scheiden.

Duiven die meteen uren te laat arriveren, gaan het later in het seizoen ook niet maken. We zien dat ook bij de jonge duiven. Wie daar de eerste vluchten laat of op de andere dag arriveert, wordt zelden een topper.

Bonnen

Er staat nog een geschonken bon op GPS (Dutch Stars Top 100).

Dit jaar zijn er veel teveel bonnen geschonken. Ik kan simpelweg niet meer aan alle goede doelen meewerken. Volgend jaar laat ik de beste vliegduiven nog enkele late jongen opbrengen om te schenken voor bon aanvragen.

Het is niet dat ik me druk maak om een koppel eitjes meer of minder, maar het ontbreekt me gewoonweg aan tijd om al die mensen te ontvangen. Vaak wil men in de weekenden komen, maar die besteed ik liever aan mijn gezin, omdat dit vroeger nooit kon. Veel mensen komen van ver om een bon af te halen, dan kost het vanzelfsprekend ook enkele uren van mijn tijd om ze goed te ontvangen.

Het wordt langzaamaan voorjaar buiten. Sommige bomen schieten al in knop en ook het gras begint te groeien.

Na mijn blogs ontving ik veel reacties over roofvogelproblemen, die ook elders steeds erger worden. Inmiddels gaan mijn jonge duiven op verschillende tijdstippen van de dag op de honger naar buiten. Dat kleine uurtje blijf ik er maar bij staan.

De oude duiven gaan nu elke dag even los. Voor hun staat de klep open, dus zij mogen zelf bepalen wanneer ze terug naar binnen gaan. Hier blijf ik dus niet bij staan.

Ik verwacht nog een week of 5 à 6 last te hebben van de roofvogels, daarna moet het rustiger worden. Met de zon hoog aan de hemel lijken de rovers een stuk fanatieker.

De jonge duiven hoeven nu gelukkig nog niet te trainen. Zij slenteren hier van april t/m mei de gehele dag om het hok. Begin juni ga ik er enkele dagen met de vlag onder, zodat ze moeten gaan vliegen. Een paar dagen later start ik met opleren.

Hier krijgen ze geen lichte kost om ze aan het vliegen te krijgen. Sterker nog, ze worden elke avond afgevoerd tot ze niets meer lusten.

Ik moet vaak van andere liefhebbers aanhoren dat hun jonge en oude duiven urenlang wegtrekken. Gefeliciteerd, mijn duiven hebben dat nooit gedaan. In het seizoen gaan ze hier ook maar eenmaal daags los. Toch gaat dat nagenoeg elk jaar goed.

Zelf laat ik mijn duiven hun energie niet al doordeweeks verspillen. Daarom breng ik ze ook niet dagelijks 80 km weg, zoals sommige doen.

Ik was jaren terug bij een tophok in Oost-Brabant. Zij hadden hun jongen al verschillende keren met een georganiseerde container weggehad. Mijn jonge duiven liepen toen nog de straatstenen te tellen voor het hok. Hier kwamen ze uiteindelijk top in het seizoen en dat tophok was er al snel een heleboel kwijt. Zij kenden geen best jaar.

In Goirle en omstreken hadden ze enkele jaren terug ook zo’n vroeg opleerprogramma om de jonge duiven meerdere keren georganiseerd weg te brengen. Ook daar merkte ik weinig verschil in dominantie tijdens de wedvluchten.

Kortom, in mijn ogen is dit allemaal energieverspilling. Mijn jonge duiven gaan na een maand stevig opleren (tot maximaal 30 km) gewoon mee op de eerste klokvlucht. Ik heb nooit anders gedaan en ben dat ook niet van plan.

Elke keer dat ze weggedragen worden of met de verenigingsmand meegaan, verspeel je er enkele. Sommige geven ze op drie trainingsvluchten met de vereniging mee en verspelen er op de eerste wedvlucht alsnog een hoop.

Vandaar dat ik al zo vaak geschreven heb: ze kunnen het of ze kunnen het niet. Je kan er hooguit meer conditie op brengen, maar ze slimmer maken gaat je niet lukken als dat er niet in zit.

Er kwam een reactie op mijn vorige blog wat betreft het inkorven in de verzamelloods. De desbetreffende liefhebber vertelde me dat 85% van de melkers duiven houdt voor het clubgevoel, niet voor het competitiegebeuren. Tja, daar kan ik niet over meepraten.

In onze vereniging korft men de duiven in en gaan we allemaal snel weer naar huis. Ik ben zelf geen sociaal dier en ben het liefst thuis. Daarom juich ik het PAS systeem wel toe, want dan hoeven we niet meer naar het lokaal om af te slaan.

We krijgen nu eenmaal te maken met evolutie binnen de duivensport. Er zijn steeds minder leden, dus verenigingen worden kleiner en krijgen het steeds moeilijker om overeind te blijven.

Hier zijn al verenigingen waar haast niemand meer inkorft op de laatste dagfond-, overnacht- of jonge duivenvluchten. Diverse leden moeten vervolgens één duif inzetten om voldoende liefhebbers te hebben, zodat de manden nog worden opgehaald bij de club.

In deze verenigingen zie je nu al dat enkele leden elkaars duiven inkorven en laden. Dit lijkt me fraudegevoelig. Om nog maar te zwijgen van wat het kost om bij al die kleinere verenigingen slechts enkele manden op te halen.

Dus hoe je het ook wendt of keert, we zullen binnen niet al te lange tijd naar enkele verzamelpunten moeten rijden om in te manden. Deze moeten uiteraard wel in het centrum van een spelgebied liggen, zodat het voor iedereen te doen is.

Natuurlijk kost dit leden, maar dat was met de introductie van het elektronische systeem en het samengaan van verenigingen ook zo. Leden die al jaren op stoppen staan hebben daar jammer genoeg maar een klein zetje voor nodig. Anderzijds gaan die leden de duivensport ook niet redden, hoe cru dat ook klinkt.

Ik schrijf dit niet uit eigenbelang, maar uit realiteitszin. Wie dit niet inziet, leeft nog in een vorige wereld. Daartoe behoren onder meer het populaire poolen op duiven en nationaal Orléans.

Zelf ben ik van ’s ochtends tot ’s avonds met de duiven bezig. Zolang ik daar de passie voor kan opbrengen, stop ik niet. Ondanks dat houdt het hier binnen nu en 15 jaar ook op, want de tijd haalt ons vroeg of laat allemaal een keer in. Hier ontkomt niemand aan.