18 nov

Geplaatst op 16:34h in Blog

Afgelopen week ben ik met een paar topspelers in het buitenland geweest om bij andere topspelers duiven te beoordelen. Twee dingen die ik normaal niet zo snel doe, zijn naar het buitenland gaan en andermans duiven keuren. Vaak heeft iedereen zijn eigen voorkeur op het gebied van duiven en is het beter om de mand te laten beslissen wat de goede en slechte zijn.

We zijn op drie hokken geweest, waar allemaal topduiven zaten die we mochten zien. Het viel op dat bij ons laatste bezoek de selectievoorkeur uitging naar mooie duiven. Het was duidelijk te zien dat de eigenaar daarop geselecteerd had. Of het ook goede duiven zijn, zal de tijd uitwijzen.

Verder was te zien dat op de laatste twee hokken allerlei duivenrassen te bewonderen waren, terwijl er bij het eerste hok meer stamvorming te zien was in de duiven, iets wat meer mijn voorkeur heeft en dat van mijn reisgezelschap.

Al met al waren het leuke dagen met mooi weer, lekker eten en ik heb veel goede duiven in mijn handen gehad. Zoals altijd weer wat opgestoken hoe het er in andere landen aan toe gaat.

Nu kunnen we onszelf weer opmaken voor een nieuw kweekseizoen, waarbij we hopen weer nieuwe kampioenen en het liefst enkele topduiven te kunnen kweken, maar bovenal plezier te mogen beleven aan onze mooie hobby.

Vliegprogramma

Ik hoop dat het NPO-bestuur ons een mooi vliegprogramma gaat voorschotelen waarbij iedereen aan zijn trekken komt en min of meer gelijke kansen heeft. Het kan namelijk niet zo zijn dat er mensen kampioen worden, die het op prestaties eigenlijk niet verdienen.

Enkele nationale dagfondvluchten en/of een internationale dagfondvlucht zouden onze sport meer op de kaart zetten. Laten we de komende maanden afwachten of we met zijn allen op één rechte lijn kunnen komen.

Olympiade

Ik kreeg onlangs bericht dat ik de 2e Olympiade duif zou hebben met Olympic Millennium. Ik weet niet of dit waar is, maar dat het een goede is, staat als een paal boven water. Vorig jaar 1e Asduif bij de PIPA Rankings, dit jaar werd ze 2e Asduif bij de PIPA Rankings.

Haar volle broer is Avatar, welke de 1e NPO won. Een andere zus werd 5e Provinciaal Asduif, terwijl weer een andere zus de 9e NPO won. Met recht een telg uit een superkoppel dus.

Bij de jonge duiven won dit jaar een halfzus de 10e Nationaal Gien 10.503d en een halfbroer werd 1e Generaal Asduif en won de 14e NPO. Een volle zus werd dit jaar 2e Asduif en won onder andere 46e Nationaal Gien tegen 10.503d.

Een koppel voor de toekomst dus, waar dan ook niets meer uit te koop zal zijn op twee zomerjongen na. Deze komen ergens in februari op PIPA alsmede twee jongen uit Olympic Millennium.

13 nov

Geplaatst op 20:27h in Blog

De kiesmannen van diverse afdelingen hebben de aanval geopend op de secties, zoals overal te lezen is. Verandering is nu eenmaal moeilijk te accepteren, en vooral in de duivensport. Dat er vernieuwing nodig is door de jongere garde, is echter een vaststaand feit. Zo niet, dan wordt het echt een oude mannensport. De secties moeten daarbij wel de ruimte krijgen en juist daar wringt de schoen.

De meeste afdelingsafgevaardigden praten puur uit eigen belang, zonder überhaupt te overleggen met hun achterban (de leden). Dit is absoluut geen goede zaak voor de vooruitgang van onze sport.

Het zou beter zijn als zij de secties juist de kans geven hun doel na te streven in plaats van ze aan te vallen. Geef de secties op zijn minst de ruimte om mee te denken, om zo tot een goede oplossing te komen voor 2019 en de toekomst van onze geliefde sport.

Helaas kiest men vooralsnog liever de aanval waarbij sommige afdelingen samen een front vormen. Het zou beter zijn om eens goed in de spiegel te kijken en jezelf af te vragen hoe de pakweg 17.000 leden er over denken, in plaats van uit eigen belang te handelen. We zullen tenslotte samen tot een goede oplossing moeten komen.

08 nov

Geplaatst op 19:21h in Blog

Alle hokken zijn van binnen en buiten met een hogedrukreiniger onder handen genomen, dus al het stof is weer van de wanden en plafonds. Daarna heb ik de hokken stevig ingespoten met Vircon S. De hokken van de jonge duiven staan tot de 3e week van januari leeg, de oude duiven zitten op hun plaats.

Bij de vliegduiven moet ik nog beslissen wie van de drie doffers en twee duivinnen moet vertrekken. Ze hebben in principe allemaal voldaan of hebben mijn vertrouwen. Ik laat eerst de rui zijn gang gaan. Ze komen regelmatig los, wat al een jaarling gekost heeft, dus er zullen er vast nog meer sneuvelen.

Er zijn nog 30 koppels aanwezig. In principe heb ik aan 20 koppels genoeg om het oude duivenseizoen af te werken en ik vind 40 een mooi getal om mee te spelen. Daarbij heb je om vluchten te winnen gewoon kwaliteit nodig. Om hele concoursen op te rollen, moet je met massa komen.

Ik ben nooit een liefhebber geweest van veel oude duiven. Het draait immers alleen om de beste en daar steek ik graag mijn aandacht in. Jonge duiven daarentegen wil ik wel genoeg hebben, daar wil ik in kunnen selecteren en uiteindelijk 75% overhouden die voldoet om de oude vliegploeg te verversen.

De selectienorm bij de jonge duiven ligt in een normaal seizoen hoog hier: minimaal een à twee keer 1 op 100 en meer dan 50% 1 op 10, anders geen verblijfsvergunning. Ik moet wel bekennen dat ik dit jaar de selectienorm bij heb moeten stellen door alle ellende in het voortraject en te weinig selectieve vluchten.

Ik zie graag een aantal vluchten boven de 350 km met 1100 tot 1250 mpm, dat zijn de vluchten waar ik op selecteer. Duiven die daar als jong vroeg kunnen vliegen, kunnen als jaarling vaak de zwaardere dagfondvluchten aan.

Let wel: met de oude duiven is het vaker wind op kop dan met de jonge duiven, is de laatste jaren gebleken. Om die reden heb ik nog steeds niet begrepen waarom die minimale afstand met de jonge duiven nog niet opgeschroefd is naar 550 km midden in de afdeling.

Liefhebbers die dit niet willen of durven spelen, kunnen daarbij uitwijken naar de nalijn. Voor de jonge duivenspelers is dit echter de ultieme droom, wat de duivensport ten goede zal komen. Nu we het er toch over hebben…

Nationaal vliegprogramma

Een nationaal vliegprogramma zal in mijn ogen nooit slagen. We kunnen beter Nederland in tweeën delen of desnoods in vier sectoren spelen (Nederland door de lengte en dan nog eens doormidden). Alle vluchten boven de 300 km kunnen we dan sectoraal vervliegen.

Dit zal er op den duur toch van komen. Er zullen dan minder problemen zijn met het vinden van losplaatsen of kruislossingen en alles zal goedkoper worden. Ook zal er dan sneller gelost kunnen worden, zonder dat we moeten wachten tot alle groepen per afdeling los zijn of dat we elkaar in de weg staan tijdens het lossen.

Die korte snertvluchten waar ze mee willen beginnen van amper 145 km gaan onder de rivieren een hels probleem worden. In België zijn bijna geen losplaatsen te vinden en daar zullen afdelingen 1, 2, 3, 4, 5 enz. toch moeten lossen, willen ze 145 km spelen.

Zoals het nu gaat met al die afdelingen en stugge kiesmannen die nergens voor willen wijken, gaat de gehele duivensport in Nederland richting ondergang, vrees ik.

Erwtenstro en tabakstelen

Vanaf heden weer nieuwe voorraad erwtenstro en tabakstelen 2,5 kg verkrijgbaar aan ons adres in Hoeven. Wees er snel bij, want vooral voor erwtenstro geldt: op = op.

06 nov

Geplaatst op 18:34h in Blog

In België discussieert men om naast het elektronische systeem ook de controlegummi in te voeren. Persoonlijk heb ik personen die de duivensport op een oneerlijke manier willen bedrijven, nooit begrepen.

Je moet jezelf een hele bink voelen als je iemand op een oneerlijke manier van zijn prestatie af wilt houden. Ik dacht zo ook altijd over dopinggevallen, maar fraude moesten ze 10x zwaarder bestraffen. Zo’n iemand zou nooit meer duiven moeten mogen houden.

Enten tijdens de rui

Onlangs las ik op de website van de allerbeste een interessant stukje van Hans van der Sluijs over het kuren en enten van duiven tegen paratyfus. Het is de moeite waard om dat eens aandachtig door te lezen.

Ik ben het oneens als het gaat om het niet enten tijdens de rui. Ik doe dit namelijk al jaren tegen zowel pokken, paramyxo als paratyfus en heb hier nooit nadelige gevolgen van ondervonden. Sterker nog: de duiven zijn dan op hun zwakst, wat alle ziektes de kans geeft om de kop op te steken. Juist op dat moment moeten we dit aanpakken.

Baytril

Hetzelfde geldt voor een kuur met Baytril, het beste middel als je vermoedens van paratyfus hebt. Ik doe dat hier eens per drie jaar, maar ik ken genoeg Belgische tophokken die het elk jaar direct na de vluchten doen. Zij kuren dan 10 à 14 dagen met Baytril. In het seizoen moet je er vanaf blijven, het blijft natuurlijk een ontzettend zwaar middel.

05 nov

Geplaatst op 18:36h in Blog

De kweekduiven zitten hier weer netjes in hun eigen bak. De vliegduiven gaan met dit weer dagelijks even los, om hun conditie op peil te houden en scherp te blijven.

Het is een genot om ze met dit mooie weer (vorst in de ochtend en zon erbij) hoog in de wolken te zien klimmen. Wel is het zo dat wanneer ze uitgevlogen zijn, ze gelijk naar binnen gaan. Als ze binnen komen stormen, weet ik dat er op hun gejaagd is.

De meeste verduisterde duiven moeten nog twee à drie pennen ruien, maar die worden dan ook pas begin februari gekoppeld.

De meeste kampioenschappen zijn inmiddels bekend. Bij de Nationale kampioenschappen moet ik nog drie trofeeën ophalen en Jan volgens mij ook drie. Bij WHZB twee stuks, waaronder 10e beste liefhebber en 3e Asduif. Vorig jaar was ik 11e meen ik, dus één plaatsje opgeschoven. Ook Jan mag op het podium klimmen, dus dat is geslaagd.

Duivenvoer succesvol

De Championsmix en NPO-mix doen op steeds meer plaatsen hun intrede. We krijgen er steeds meer complimenten over en ook vanuit het buitenland komt er steeds meer vraag naar. Kampioen Van der Stouwe-Douna uit het noorden lijkt ook te zijn overgestapt.

Kampioenen…

Ik hoorde van een Engelsman dat de Golden Ten wederom een succes was met gemiddeld hoge prijzen.

Je ziet onder andere op PIPA dat steeds meer Nederlandse kopers het gevecht aangaan met buitenlandse kopers en ook nog eens aan het langste eind trekken. Zij hebben het voordeel dat ze weten wat ze kopen. Buitenlanders geloven iedereen hier nog steeds op hun blauwe ogen.

Als je toch ziet wat voor bedragen ze neertellen bij sommige vermeende kampioenen die al jaren niet meer op een podium hebben gestaan, waar dan ook… Dan kun je alleen concluderen dat ze slecht op de hoogte zijn van de echte kampioenen en deze niet kunnen onderscheiden van de commerciële, neppe kampioenen.