24 okt Hard presteren

Prestaties van een andere planeet zeggen vaak meer over de concurrentie dan over het eigen hok. Elke week de eerste 20 prijzen vliegen kan niet in een sterk verbond, zelfs niet in een sterke vereniging.

Mensen die keihard presteren én op Facebook uitkramen hoe gemakkelijk dat wel niet is, vind ik onsportief tegenover de rest. Hard presteren betekent dat je er erg veel voor over moet hebben om tot die successen te komen. Mensen die op anderen neerkijken zijn sowieso niet mijn favoriete types.

Hier gaat alles zijn gangetje. Deze week krijgen alle duiven een paramyxo enting, ook de vliegduiven. Ze worden gevaccineerd met Colombovac en de jonge duiven volgend jaar met PMV/rota, alles dus maar één keer. Ik zie geen meerwaarde in twee vaccinaties PMV/rota.

Hier krijgen de duiven een kuur en enting tegen paratyfus, paramyxo, pokken (alleen als jong) en eenmalig preventief een trichopil. Verder wordt er alleen gekuurd als er iets loos is. Tenslotte een goede begeleiding, verzorging, goed voer en bijproducten, geen overbevolking, veel frisse lucht en een harde selectie.

Kweken doe ik alleen uit bewezen toppers of zomerjongen die me 100% aanstaan uit bewezen toppers, en zelfs dan zit er genoeg afval tussen. Ook onder duiven heb je laatbloeiers. Bas Verkerk en meerdere houden bijvoorbeeld alle jongen door en niet zelden staan zij voor verrassingen.

Over het algemeen worden er jaarlijks veel jongen geruimd die zich niet konden ontplooien in het veel te zwakke jonge duivenspel. Men wil een boel jongen kweken, er geen verspelen en in het najaar minstens de helft ervan naar de poelier brengen. We hebben immers niet allemaal het budget en de ruimte van de grote jongens. Duivensport anno 2022: iedereen kampioen maken, niets verspelen en dus kweken om te ruimen in plaats van te spelen.

Zo heeft het me jaren gefrustreerd om op een kampioenenavond te zitten. De gehele avond werden er bekers uitgereikt en dan als laatste kwam de marathon aan de beurt. Vaak vergezeld door de omroeper van dienst werd er door de speaker geschreeuwd: “En nu komen de grote kanonnen!” De bekers waren de helft groter dan die van de vitesse, mid-, dagfond en jonge duivenspelers, behaald over vaak enkele vluchten door een klein groepje spelers.

22 okt Voldoening

Er bestaat volgens mij geen grotere voldoening in de duivensport dan winnen, zo denken er wel meer over. Dit jaar was toch wel het jaar van de 2^e plaatsen voor mij. Zo won ik driemaal de 2^e prijs in de afdeling, werd ik 2^e beste liefhebber en ook in diverse kampioenschappen in groot verband 2^e. Voor mij is dat de 1^e plaats van de verliezers en dus motivatie om het volgend jaar beter te doen.

Elk jaar zijn er liefhebbers die het geluk hebben dat ze in een zwakker samenspel spelen en daardoor bij de nationale kampioenen behoren. Dat is leuk voor hun, maar zuur voor de hokken die wekelijks voor hun spelen in de afdeling. Sommige hadden zelfs de mazzel dat hun beste tegenstanders in het rayon niet konden spelen vanwege de vogelgriep.

Dit blijf je houden zolang de punten niet uit de afdelingen worden gehaald. Nogmaals, het is vooral zuur voor de liefhebbers die in het rayon of afdeling vele malen beter pakken, maar geklopt worden in de kampioenschappen door spelers die in de afdeling vaak pas op het volgende blad te vinden zijn.

We zien dat ook bij de categorie Grootmeesters, wat in mijn ogen vernield is doordat men aandacht ging schenken aan hokken die 2^e, 3^e of zelfs 4^e werden, omdat hun voorgangers al eens een reportage hadden gehad.

Men wil in de Nederlandse duivensport iedereen kampioen maken en dat is geen goede, eerlijke zaak. Voor mij tellen dus alleen de uitslagen in de afdeling. De ene keer met de wind in je voordeel, de andere keer in je nadeel.

De onderstaande prijzen won ik in de afdeling dit jaar, zonder dubbelingen. In totaal heb ik dus 12x top 10 behaald in de officieel daarvoor aangewezen NPO vluchten (het vroegere teletekst).

• 2^e Fontenay 7.099 d. NPO
• 2^e Orléans 4.532 d. NPO
• 2^e Sens 8.754 d. NPO
• 3^e Sens 8.754 d. NPO
• 4^e Melun 10.233 d.
• 4^e Châteauroux 5.290 d. NPO
• 4^e Melun 16.023 d. NPO
• 5^e Melun 10.233 d.
• 6^e Morlincourt 18.352 d.
• 6^e Pont-Sainte-Maxence 5.521 d.
• 6^e Orléans 4.532 d. NPO
• 6^e Sens 8.754 d. NPO
• 6^e Pont-Sainte-Maxence 7.460 d. NPO
• 7^e Morlincourt 18.352 d.
• 7^e Issoudun 2.467 d. NPO
• 8^e Niergnies 13.850 d.
• 8^e Niergnies 17.929 d.
• 9^e Niergnies 17.929 d.
• 10^e Issoudun 6.438 d. NPO
• 10^e Issoudun 2.467 d. NPO
• 10^e Morlincourt 13.113 d.

20 okt Selectie

De eindselectie heb ik nog niet afgerond vanwege het te gemakkelijke vliegprogramma. Veel jonge duiven hebben zich niet kunnen ontplooien. In voorgaande jaren waren de duiven die zich op de laatste vluchten lieten zien, de beste.

Het valt nu niet mee om te selecteren. Jonge duiven die het de eerste weken goed doen en nadien terugvallen zijn hier zelden echt goede geworden. Hier staan 30 bakken en daar komt niets bij. Sommige jaarlingen krijgen een extra kans omdat ze niet goed in hun vel zaten dit jaar.

Wat dat betreft ben ik jaloers op het Belgische spel, daar kan onze bond nog veel van leren. De jaren verstrijken in een rap tempo en we verliezen veel spelers door ouderdom. Ik sprak onze voorzitter van Brabant 2000 vorig jaar, die zei dat we onder de 1.000 leden kwamen. Ter vergelijking: dat waren er in 1999 nog 5.000.

Ik kan er dus niet bij dat onze landelijke bestuursleden een vliegprogramma voor 3 jaar vastleggen. Hoeveel leden vallen er landelijk wel niet af in deze 3 jaar? Wanneer ziet men in dat er haast geen tijd meer is om de duivensport te redden?

Er zijn zoveel veranderingen nodig, zoals het samenvoegen van afdelingen om alles betaalbaar te houden. Hierdoor heb je minder losplekken nodig en krijg je grotere, aantrekkelijkere concoursen. Bovendien minder personeel op de wagens. Op die wagens kan men sponsoren benoemen en met dat geld kunnen we bijvoorbeeld prijzen vervliegen.

Verder het aantrekkelijker maken van het jonge duivenspel en niet enkel denken aan de grote fond. Tenslotte is slechts een zeer kleine groep geïnteresseerd in de Olympiades en die methode SNEL is al helemaal onzin. Het wiel opnieuw uitvinden werkt niet in de duivensport.

Niets van dit is kritisch bedoeld, trouwens. Voor je het weet ligt er een brief op de mat waarmee ze je de mond snoeren. Dit komt uit het hart van een duivenmelker die nog wat opheeft met onze sport. Als men niet meer tegen kritiek kan van welwillende, meedenkende leden, dan is het kalf verdronken.

19 okt Kampioenschappen

De prijsuitreikingen starten weer, maar eerst rollen de kampioenschappen binnen. Het zijn er weer een heleboel, ondanks dat het samenspel en het rayon zijn weggevallen wat kampioenschappen betreft.

Zo werd ik onder andere 1^e gouden afdelingskampioen bij de FZN, 1^e in de Fondspiegel categorie 3 en 2^e beste liefhebber van Nederland. Kampioenschappen boeien me weinig, de omgang met duiven en 1^e prijzen winnen des te meer.

Met al die kampioenschappen komen ook de bonnenaanvragen per mail en telefoon. Ik houd de duiven voor mezelf, dus ik schenk elk jaar vijf bonnen aan doelen die ik zelf bepaal. Organisaties of verenigingen die een jaar eerder een bon hebben gekregen, krijgen die de opvolgende jaren niet.

De organisatoren van bonnenveilingen moeten zich ook beseffen wat een last het met zich meebrengt. Mensen komen om een bon en zitten er 3 uur later vaak nog. In mijn aardbeientijd was ik alleen op zondagmiddag vrij. Ik schonk toen meer bonnen dan nu en zat elke vrije middag met duivenmensen over de vloer. Dat wordt je met een jong gezin niet altijd in dank afgenomen.

Daarbij hoor je vaak niet eens wie je bon gekocht heeft, dus moet je iedereen maar op zijn blauwe ogen geloven. Niet iedereen brengt zijn gekochte bon mee. Ik had bonnenkopers die begin januari belden: “Wanneer kan ik ze halen?”, en afgelopen jaar zelfs één die eind september belde.

Daarbij is de wereld veranderd. Er wordt steeds meer ingebroken, vandaar dat ik zelden van huis ga. Mocht ik al weg gaan, dan zijn er altijd andere mensen aanwezig in en rondom huis. Vandaar dat ik nooit onbekende mensen bij de hokken laat of duiven laat zien.

Onaangekondigd aanbellen om duiven te keuren of te zien gaat hier ook niet. Ik zie zelf al niet wat een goede of slechte duif in de hand is, laat staan dat een ander dat wel kan. En andermans goedkeuring heb ik eveneens niet nodig.

17 okt Open doos systeem

Eén van de dingen waar ik mij totaal niet mee bezighoud is de verluchting. Bij anderen leeft dit wel enorm, getuige de mails die ik hierover dagelijks ontvang.

Bij mijn vliegduiven staat zowel de voorzijde als het plafond 50% open aan de voorkant. Krijg ik dan geen trek in het hok? Ik vind dat er sowieso wat trek in het hok moet zitten om alles droog en fris te houden. Boven de bakken waar de duiven zitten, is het plafond een meter dicht.

Het is een kwestie van afharden en je duiven laten wennen. Daar start je het beste in het najaar mee. Dus, als het buiten droog is: alles open. De plafonds sluit ik slechts enkele keren per jaar, namelijk wanneer ik het hok uitrook.

In tegenstelling tot wij mensen zijn duiven geen watjes. Zoals ik wel vaker zeg: je leert veel van een goede duif. Die presteert gewoon terwijl zijn hokgenoten dat in dezelfde omstandigheid niet doen.

De mails over foto’s sturen of op hokbezoek komen beantwoord ik bij deze met: dat gaat niet. Ik ga uit veiligheidsoverwegingen niet met mensen die ik niet ken naar de duiven of hokken.

Verzorging ruiperiode

Verder eten ze nu eenmaal per dag en staan er geen potjes met grit, mineralen o.i.d. op het hok. Mijn duiven krijgen elke dag de basismengeling met daaroverheen Champions Mineralenmix, Origanum Red en tweemaal per week Prestavit. Dit is voldoende om het de duiven naar hun zin te maken en ze te voorzien van een mooi, nieuw maatpak. Goed is goed en overdaad schaadt. Zoals ik zo vaak zeg: houd het simpel!

Tricho

Bij duivenmelkers die elke twee weken een trichopil aan hun duiven geven, kan je het beste geen duiven halen. Dit is ook iets wat ik door ervaring geleerd heb. Duiven herstellen vanzelf van een lichte trichobesmetting, het is alleen oppassen wanneer ze die hebben in zware omstandigheden, zoals de rui. Vandaar dat ze bij mij de trichopil in het ruiseizoen krijgen.

De kweekduiven krijgen dus eens per jaar zo’n pil, de vliegduiven eentje extra wanneer tricho geconstateerd wordt in het vliegseizoen. Enkel wanneer dat écht nodig is, trouwens. Ooit gaf ik de jongen bij het spenen nog een trichopil, maar daar ben ik jaren geleden mee gestopt.

Mijn jonge duiven moeten zichzelf tot vier weken voor het vliegseizoen gezond zien te houden, want dan laat ik een controle uitvoeren. Ik moet daar wel bij vermelden dat er geen enkel jong van een ander hok bijkomt in de lichting jonge duiven.

Paratyfus

Dierenartsen die over paratyphus, rota of adeno-coli roepen “laat maar uitzieken”, zouden hun praktijk moeten sluiten. Ik had in 2011-2012 een fikse paratyfusbesmetting die ik niet onder de knie kreeg, omdat geen enkele dierenarts raad wist. Eentje zei zelfs: “Ruim alles maar op en laat de hokken leegstaan.” Die man heb ik nadien nooit meer bezocht of serieus genomen.

Wat ik wel deed is alle zichtbaar aangetaste duiven opruimen, ongeacht prestaties. Vervolgens een dubbele kuur, namelijk 21 dagen van Van der Sluis en een 10-daagse Enroshort kuur op aanraden van Gijsbrechts met een enting met een levende entstof Zoosal T.

De resterende duiven knapten hiervan op, de prestaties kwamen terug en nadien heb ik geen paratyfus meer gehad. Elk najaar krijgen ze preventief een afgewisselde kuur van 10 à 14 dagen en een enting met een dode entstof.

Eens in de 3 jaar is dat tien dagen Baytril (liefhebbers die dat elk jaar doen spelen met vuur). Duiven die in de winter iets mankeren wat op paratyfus lijkt, zoals vermageren, blind of kreupel worden of coliachtige verschijnselen, worden meteen geruimd. Gelukkig is dat in de afgelopen 10 jaar niet meer voorgekomen.