Paratyfus

Heel wat hokken zitten weer met paratyfus of verschijnselen daarvan. Ik hamer reeds jarenlang op de gevolgen. In de winter van 2012 kreeg ik namelijk zelf met paratyfus te maken en ik kan je verzekeren: daar word je niet vrolijk van.

Ook ik maakte de fout door jaarlijks met hetzelfde product te kuren, zonder vaccinatie. In de winter van 2012 had ik ze dus na het vliegseizoen weer 14 dagen met hetzelfde product gekuurd als in de voorgaande 20 jaar.

Er was inmiddels gewenning opgetreden, wat volgens de dierenarts “niet kon”. Logisch, iedereen beschermt immers zijn eigen producten, maar ik geloof mensen niet zo snel meer op hun blauwe ogen. Er werd ook nooit paratyfus in de mest of opgestuurde duiven gevonden. Wel kwam het in een bloedafname naar boven.

Het heeft uiteindelijk het merendeel van mijn duiven het leven gekost, waaronder de topduiven. In feite moest ik dus opnieuw beginnen en dat kost je al snel enkele jaren. De jaren 2013 en 2014 waren dan ook niet om over naar huis te schrijven. Eén ding was zeker: dit wilde ik nóóit meer meemaken.

Sindsdien ben ik begonnen met dagelijks oregano olie over het voer plus het afwisselen van kuur en enting tegen paratyfus in het najaar. Daarnaast geef ik de duiven tweemaal per week Prestavit voor de eiwitten, vitaminen en mineralen. De rui is één van de zwaarste periodes van het jaar en dan mag het je duiven aan niets ontbreken. Dit betekent dus ook niet te krap voeren met een arme mengeling waar haast geen granen en zaden in zitten.

Veel liefhebbers hangen hun jas aan de wilgen nadat ze met paratyfus in aanraking zijn gekomen. Je kan dit voorblijven door jaarlijks preventief te handelen, het liefst in de ruitijd. Veerschade als gevolg van de kuur of enting heb ik nooit gehad. Eens per vier jaar kom ik terug met een vorm van Baytril. Dit jaar was dat enrofloxacine van Vincent Schroeder, gevolgd door een dode entstof voor kippen van Patrick Derycke.

Paratyfus heeft verschillende stammen, vandaar de afwisseling van kuur en enting. Let wel, ik ben natuurlijk geen dierenarts, maar – helaas – wel ervaringsdeskundige (na 2012 heb ik het gelukkig nooit meer gehad). Na de kuur en enting komt hier geen duif meer bij, die gaan eerst in quarantaine en krijgen daar eerst de kuur en enting.

Na de kuur spuit ik ieder jaar de hokken nat met Virkon S, omdat ik een goede hygiëne erg belangrijk vind. Voor paratyfus geldt: uitzieken laat je beter aan de concurrent over!