De laatste maal

De jonge duiven zijn inmiddels ingekorfd voor de laatste, ingekorte vlucht. Ik hoop nooit meer zo’n jonge duivenseizoen mee te hoeven maken. Elke wedvlucht die op het programma stond, werd gemanipuleerd.

De liefhebbers raken op deze manier snel het plezier kwijt. Ook de overnachtliefhebbers klagen dat hun jonge duiven niet één keer boven de 400 km hebben kunnen vliegen.

Mijn hokken worden volgende week ontdaan van bodembedekking, daarna gaan alle duiven aan de paratyfuskuur. Ditmaal van Vincent Schroeder, want ik wissel graag af. Na de kuur volgt een enting en de duiven krijgen ook nog een kwart Flagyl en een luisdruppel.

Verder eenmaal per week een bad en eenmaal per dag eten. Over dat voer gaat dagelijks Origanum Red en een schep uit de mineralenemmer. Tweemaal per week voeg ik daar Prestavit aan toe. Ik heb nog wat Octavit over, die meng ik met de Prestavit tot de pot leeg is.

De hokken staan hier de gehele winter open, de duiven zitten achter gaas. De vliegduiven gaan enkele keren per week naar buiten. Verder leg ik hier en daar nog wat afgesproken bezoekjes af, de meeste prijsuitreikingen laat ik aan mij voorbijgaan.

Voor je het weet is het weer tijd om te koppelen. We wachten maar af wat 2024 brengt. Voor de liefhebbers van Brabant 2000 hopelijk een wisseling van de macht.