24 mrt Soms zit het mee
Vanochtend vond er een vechtpartij plaats in het jonge duivenhok. Ik had net de hokken opengezet toen er een paar hevig aan het knokken waren. Mijn vliegduiven hebben een gouden ring om, dus toen ik de vechtjas pakte, zag ik dat het een doffer van vorig jaar was die plots was teruggekeerd.
Het was een schitterend exemplaar, dus ik was benieuwd waar hij uit kwam. Het was één van de laatst gespeende jongen van het Millennium koppel. Ik herinnerde me dat ik destijds twijfelde om hem op het vlieghok te zetten of op de kweek, hij was immers enig kind.
Uiteindelijk besloten hem toch op het vlieghok te zetten, dat moet eind april zijn geweest. Hij had al wel een chip om, maar is nooit ingemand op een prijsvlucht, dat kan je tegenwoordig gemakkelijk opzoeken in Compustam. Hij moet dus voor de vluchten zijn kwijtgeraakt.
Zijn conditie was uitstekend en hij was schitterend ingeruid. Het heeft hier de hele nacht geregend, dus hij is deze ochtend ergens ontsnapt of losgelaten nadat er uit gekweekt is. Eén ding is zeker, hij zat niet ver weg.
Toevallig schreef ik deze week nog een stukje over hoe ‘sportief’ sommige van onze collega melkers zijn. Zij denken ten onrechte dat elke duif die ze van je vangen een goede is. Het is eveneens een duidelijk signaal dat niet alle kwijtgeraakte duiven dood zijn. Vele leven gewoon nog.
Ook topduiven kunnen op enkele kilometers van je hok ergens uitgeput binnenlopen of gevangen worden. Als de tank leeg is, kan elk kilometertje extra teveel zijn.
Ik denk terug aan Winner van wijlen Marijn van Gastel. Hij werd dat jaar 1e Asduif WHZB. De laatste vlucht dat hij gespeeld werd, bleef hij achter. Een paar dagen later werd hij op slechts enkele kilometers van zijn hok gevangen op straat, totaal uitgeput.
Zo verspeelde ik in het voorjaar op een doordeweekse dag Warrior vanaf het hok, nadat hij als jong tweemaal top 10 NPO won van Orléans. In september dat jaar keerde hij terug, zijn bek nog vuil van het jongen azen. Het was duidelijk dat hij ergens in de buurt met een paarlustige duivin was binnengelopen.
Tegen dit type liefhebbers die altijd denken iets goeds te kunnen vangen, wil ik maar één ding zeggen: kweek desnoods enkele jongen van zo’n opgevangen duif, maar laat hem daarna wel los. Er zitten namelijk heel wat rechtmatige eigenaren nog altijd op hun favoriet te wachten.
Opleren oude duiven
Een mailer wilde nog weten of ik de oude duiven voor het seizoen niet wat vaker moet opleren om ze het spelletje aan te leren. Hier speel ik de jonge duiven een half seizoen op de deur, dus ik zou niet weten wat ik die als jaarling nog moet aanleren. Ze snappen het meteen of ze snappen het nooit, daar zit niets tussen.
De ene duif vliegt er de eerste vluchten gelijk in, de ander komt wat later op gang. Zo gaat dat hier al jaren. Een seizoen draait om meerdere vluchten, vandaar dat ik me de eerste weken van het seizoen nog niet zo druk maak. Als ze gezond zijn, komt de boel vanzelf op gang.