19 mrt Te vroeg of niet?
Een ongeruste beller zag zijn duiven inmiddels dik 1,5 uur trainen en één liet zelfs een pen vallen. Mijn doffers trainen ook een vol uur, de duivinnen houden het een half uur vol. Hier liet een doffer ook al een pen vallen, maar daar maak ik me niet druk om. Als de duiven graag vliegen, dan vliegen ze maar. Ik zou me pas zorgen gaan maken als ze dat niet willen.
Ik heb niets met duiven die urenlang vliegen in het vliegseizoen. Zij verspelen hun energie in de week en komen die in het weekend tekort. Zulke duiven kan je beter halverwege de week niet meer loslaten. Duiven die alle dagen als een bezetene door het luchtruim blijven klieven, terwijl hun hokgenoten reeds aan hun maaltijd zitten, heb ik zelden goed zien presteren.
Zo zag ik in het verleden de duiven bij buurtgenoten ook vreselijk hard trainen, terwijl de mijne het na een half uur voor gezien hielden. In het weekend waren ze hier haast allemaal thuis voordat die buurtgenoten hun eerste duif pakten. Vandaar dat ik mij niet laat leiden door hoe hard ze trainen.
Hier mogen de vliegduiven morgenmiddag voor het eerst even samen, enkele weken na hun kweekperiode. Ik laat ze niet te vaak samen, je maakt je duiven daar onnodig gek mee en dat is nog lang niet nodig.
Ze mogen rond half vijf samen en overnachten vervolgens samen opgesloten in hun woonbak, terwijl ik het hok donker maak. Doordat ze in hun bak opgesloten zitten, heb ik ze de andere dag zo gescheiden wanneer ik de verduistering ophef. Uiteraard zonder broedschotel.
Kweekduiven
Bij de kwekers is een deel al uiteen gehaald en die zijn klaar voor dit jaar. Het andere deel brengt de jongen voor Jan op. De voedsters blijven ook nog samen om de rest van de tien kweekboxen op te brengen.
Jonge duiven
De jonge duiven gaan nu hele dagen los. Dit kan uiteraard beter wanneer je de ruimte hebt, anders zou ik het over een andere boeg gooien. Met de natuur moeten ze leren omgaan, elke dag worden ze aangevallen. Ze blijven daar wel alert bij. Tellen doe ik de jongen niet en ik hang ook geen kweeklijsten in het hok. Ze hebben een kleur knijpring om, zodat ik vreemde duiven gelijk herken.
WHZB-uitreiking
Gisteren ben ik samen met Jan naar de vernieuwde WHZB-uitreiking geweest. Voor Jan was het bijna 2 uur rijden, voor mij amper 50 minuten. Alles liep uit, dus ik moest haasten om thuis de finale van Milaan-San Remo nog te kunnen zien.
Aan gezelschap geen gebrek, ditmaal zaten we aan tafel met onder andere Hans Eijerkamp, Willem de Bruijn en verzorgers. Zoals altijd was de maaltijd erg goed verzorgd, alsmede de uitreiking die dus wel wat uitliep. De groepsfoto heb ik niet afgewacht, toen zat ik al in de auto huiswaarts. Ik stapte net binnen toen Mathieu van der Poel zijn aanval plaatste.
Daarna heb ik nog snel de jongen gevoerd in verband met de verduistering om half zes. The show must go on. Net als dieren op een boerenbedrijf hebben ook duiven hun verzorging in de late namiddag nodig.