De eerste herfstdagen

Vandaag een foto van New Witbuik (2021), de derde generatie. New Witbuik komt uit Young Witbuik (2008) en vloog als jong bij Jan. Inmiddels zit hij op de kweek. Zijn eerste dochter Witbuiks Queen (de vierde generatie) won dit jaar als jonge duif de 1e Orléans tegen 1.681 duiven en de 2e NPO Orléans tegen 4.532 duiven.

Oude duiven kunnen dus nog goede jongen voortbrengen. De oude Witbuik was van 1997, zijn zoon Young Witbuik van 2008 en kleinzoon New Witbuik van 2021.

Herfst

Ik dacht even dat we de herfst zouden overslaan dit jaar, maar het is nu echt herfstweer. Zoals altijd ben ik dat na enkele dagen wel beu. Normaal fiets ik graag een rondje om mijn rugkwaal te beteugelen, maar dit vochtige weer werkt averechts. Daarom zoek ik nu de warmte maar op bij de kachel.

Bij de duiven kom ik niet zoveel. Het is een natte bende, maar dat deert ze gelukkig weinig. De kweekduiven zouden eind volgende week gekoppeld kunnen worden, maar met dit triestige weer zie ik daar weinig heil in.

Kostenbesparing

Ik las onlangs het stukje van onze duivenkeurder uit het noorden des lands. Zelf geloof ik daar niet in, maar in één ding had hij wel gelijk. De meeste liefhebbers hebben teveel duiven, wat in deze tijd een reden is om te stoppen. Zie je door de bomen het bos niet meer, laat dan de mooiste en beste 30 duiven in leven en ruim de rest op. Je zal meer plezier gaan beleven.

Bij de jaarlijkse vergadering van Brabant 2000 kwam het kostenplaatje ook ter sprake. Er stond schijnbaar een slimmerik op met het idee om naar 15 vluchten per jaar te gaan, om zo de kosten te drukken…

Fuseren lijkt me een veel betere oplossing om de zaak betaalbaar te houden, want met slechts 15 vluchten per jaar zou ik zelf meteen alle duiven wegdoen. Als je ziet wat je er een heel jaar voor moet doen en laten, en met mij 99% van de liefhebbers.

Fuseren is een probleem, want het NPO-bestuur houdt zich hier niet mee bezig en de bestuursleden in de betreffende afdelingen (waarvan sommige dik betaald worden) willen hun functie niet verliezen. Wanneer je de huidige elf afdelingen terugbrengt naar bijvoorbeeld zes, komen er immers banen op de tocht te staan.

Een oplossing zou zijn dat de leden per afdeling een nieuw bestuur kiezen. Er ontstaan dan per afdeling zes nieuwe voorzitters en bestuursleden die een betaalde functie krijgen en enkele dagen per week samenzitten om alles in de duivensport te regelen. Dat zoiets anno 2022 ook vanuit huis kan, staat vast.

We hebben het dagelijkse NPO-bestuur dan niet meer nodig, dat zouden deze zes personen – die immers een gedeeltelijk betaalde baan krijgen – perfect moeten kunnen invullen.

Zowel het dagelijkse NPO-bestuur als alle afdelingsbesturen kunnen zich verkiesbaar stellen voor deze nieuwe functies, alleen de leden mogen bepalen wie het uiteindelijk worden. Dat we hiermee flink in de kosten kunnen snijden, is in ieder geval zeker.