One eye cold

One eye cold is weer in het land. Een paar weken geleden begon het in België en dan weet je dat we in Nederland ook snel aan de beurt zijn.

Ik zag het al bij het arriveren van de jonge duiven afgelopen weekend. Ze kwamen hier barslecht en arriveerden met knipperende ogen. Ik weet inmiddels hoe laat het dan is.

Je moet het gelijk de kop indrukken voordat het zich ontwikkelt tot ornithose. Vorig jaar zag ik dat bij een vriend gebeuren. Zijn jonge duiven zagen er niet meer uit van de ornithose. Ogen nat, neuzen bruin, noem maar op. Het seizoen was voorbij voor hem. Op mijn advies gaf hij ze een kuur met Orni-Chlam waarvan ze gelukkig nog herstelden.

Je kan ze donker zetten wat iemand anders vaak verkondigd, maar ik kies zelf voor medicatie. Mijn zomerjongen zitten uit de zon op het noorden in een vrij donker hok en komen nooit los, maar ook daar komt elk jaar one eye cold voor. Om die reden geloof ik niet in duiven donker zetten.

Dat e.e.a. met fel zonlicht te maken heeft, zal best. Maar waarom zagen we dat vroeger niet, dan? Scheen de zon toen niet? Op mijn oude jonge duivenhok bij mijn schoonvader bestond de gehele voorkant uit glas en ik heb daar nooit one eye cold meegemaakt.

Het is in mijn optiek een virus dat elk jaar de kop opsteekt. In het begin stelde het amper iets voor, maar de laatste jaren is het stukken hardnekkiger.