07 sep The end
Het einde van het seizoen is in zicht, alsmede dat van de duivensport zelf. Men maakt zich weer volop druk om een vliegprogramma dat nog 100x verandert voordat we eenmaal aan vliegen toekomen. Hoe moeilijk kan dat nu zijn?
Laat enkele duivenmelkers meebeslissen die al jaren super presteren op hun discipline. De beste vitessespelers over het vitesseprogramma, de beste midfondspelers over het midfondprogramma, etc. Die mensen hebben tenminste ervaring. Nu wordt alles bepaald door mensen die amper blad kunnen raken of zelfs niet eens duiven hebben.
In hoeverre horen zulke mensen in een duiven gerelateerd bestuur thuis? Mensen zonder duiven zijn belangeloos en voelen de duivensport denk ik onvoldoende aan. In het bestuur van Ajax zitten toch ook geen schaatsers, bijvoorbeeld?
De twee jongen van Stef Bals komen trouwens niet uit een zoon, maar uit een dochter van die doffer van mij. Dat is bij deze ook weer rechtgezet.
Deze week probeer ik de zaak nog in plooi te trekken voor de laatste vlucht, al wordt dat lastig. De duiven gooien al best wat pennen en hun conditie lijkt te verminderen. Maar wie weet. Vorige week waren ze 100%, maar ze vielen me wat tegen. Mijn drie beste jongen waren weg. De allerbeste (3e getekende) kwam gisteren nog wel terug en wordt dit jaar niet meer gespeeld.
Mijn duiven kruipen niet snel ergens binnen, maar kiezen er liever voor om zichzelf leeg te vliegen en voor dood opgeraapt te worden. Ik heb dat meermaals meegemaakt. Zo had ik dit jaar een prima jaarling die ze ergens van een balkon hadden gepakt. Ton Bons haalde hem op. De kleur was al uit zijn ogen, maar toch kwam hij er doorheen. Hij doet het nu weer prima op de nalijn.
De rui is volop bezig bij de kweekduiven. Zij krijgen nu dagelijks Origanum Red en Champions Mineralenmix. Tweemaal per week doe ik er nog Prestavit bij. Nu moeten de prijzen verdiend worden voor volgend jaar en de kwekers zijn de bakermat van de toekomst.