De wind bepaalt waar de prijzen vallen en dat was vandaag niet anders. Alles zat in het oosten, dus hier viel geen eer te behalen met alles vanuit de achtergrond.

Gelukkig testen we de duiven op twee hokken en Jan Timmermans zit wel in het oosten, dus daar moest het gebeuren. Het gebeurde met maar liefst vier duiven op teletekst, inclusief de 1e Asduif Friesland. Deze duif zal zijn verdere leven op het gezamenlijke kweekhok slijten. De eerste vier zal ik later vermelden.

Jan is in enkele jaren doorgestoten naar de top van Friesland. Hij is in ieder geval de beste jonge duivenspeler van Friesland, maar ook de oude duiven deden het super getuige de vele kampioenschappen.

Referenties

Bij Maarten Huijsmans ging het ook goed met waarschijnlijk de 1e en 2e in het Rayon met een broer en zus uit een zoon van Super Rossi. Ook bij Jan alweer de 1e Asduif Frisia voor het tweede jaar op rij, allebei uit hetzelfde koppel zoon Super Rossi.

Ook bij Rene Roks uit St. Willebrord alweer de 1e. Ik vermoed al de 7e keer dit jaar bij de jonge duiven en ja, ook hij uit duiven die hij hier vorig jaar haalde. Richard van de Haterd zat vandaag vroeg in Oost-Brabant, ook uit duiven die hij hier haalde.

Duiven verkopen is één, maar je moet de mensen ook proberen vooruit te helpen. Dat is zo te zien aardig gelukt.

Sectie jonge duiven

Ik heb nog met enkele leden van de sectie jonge duiven gesproken en mijn ongenoegen geuit. Zoals het er nu uitziet, laten we alles mede bepalen door afdelingen die niets met het jonge duivenspel hebben en al jaren bezig zijn dit af te breken.

Het zou beter zijn dat Zeeland, Zuid-Holland, Oost-Brabant en Brabant 2000 de koppen bij elkaar steken en een mooi programma maken. De secties te laten voor wat ze zijn, zodat iedere afdeling zijn eigen ding kan doen.

De rui staat weer voor de deur en veel liefhebbers maken zich daar weer zorgen om. Hier doe ik dat gelukkig al jaren niet meer. Gezonde duiven ruien vanzelf en al zou er één met een oude pen staan, wat dan nog.

Super Daisy vloog dit jaar met een oude staart en twee oude pennen. Ze was vorig jaar in mei gespeend en was laat gaan ruien afgelopen najaar, maar toch één van de beste vliegduivinnen. Ze won zelfs een 1e NPO Argenton met loodzwaar weer.

Ik zie dus liever een topper met één oude pen, dan een perfect ingepluimde duif die geen prijs kan vliegen. Alles draait om kwaliteit en gezondheid, twee zaken waar je op kunt selecteren.

Hoe doe ik het in de ruiperiode?

Ik geef ze veel Sedochol en al jaren 80% Championsmix met 20% NPO-mix, oftewel een goede vetrijke basismengeling zodat ze mooi en zacht inpluimen. Verder veel zuurstof, dat is goed voor zowel duif als liefhebber. Als het kan alles open; ramen en plafonds.

Hier de 6e prijs in de sectie vanuit Limoges, de klassieker der vallende bladeren. Ik dacht: laat ik ook eens meedoen. Ik had vier duiven opgezocht: één die weg mocht blijven en drie die al goed gekomen zijn dit jaar. Zoals het er nu uitziet, zitten er drie bij de eerste 75 in de sectie.

Bij Jan in Friesland zitten de vluchten die meetellen er ook op. Jan heeft alweer de 1e Provinciale Asduif van Friesland, welke hij hier als eitje heeft gehaald uit Nieuw Rocket x Warriors Girl.

Bij de jonge duiven weer eens een waaivlucht en alweer een overduidelijk verschil tussen Rayon 1 en 2. In Rayon 1 lijken ze de punten bijna gratis te krijgen voor Nationale of Olympiade kampioenschappen.

Hieruit blijkt maar weer dat de kampioenen niet altijd de terechte kampioenen zijn. Maar goed, zoals altijd: tegen de wind valt niet te spelen.

Nieuwe vliegprogramma

Nu wil men met het nieuwe vliegprogramma de eerste zes vluchten met de jonge duiven min of meer rond de kerk gaan vliegen (allemaal vluchten van amper 145 km). Hoe krijg je zoiets verzonnen?

Het Vitesse spel gaat overal in Europa op de schop. De samenspelen willen ze binnen Brabant 2000 weg hebben en alleen maar in de Rayons gaan concoursen. Hoe kun je überhaupt concoursen vanuit amper 140 km met een overvlucht in sommige Rayons van 25 km?

Mocht de wind een bepaalde richting op staan (en dat is meestal west of zuidwest op dit jaar na), dan kunnen de westelijk gelegen hokken beter stoppen. Jongen ga je net zoveel verliezen. Die verlies je namelijk altijd de eerste vijf vluchten, of het nu 25 of 250 km is.

Ik denk dat ze met een kortere afstand met een ZW wind gemakkelijker verloren gaan als van 300 km, maar dat zal aan mij liggen. Ik heb er vast geen verstand van en diegene die dit voorstel in elkaar geknutseld hebben, wel.

Hoe dan wel?

Neem een voorbeeld aan België, waar ze al jaren vanuit 110 km spelen. Massa’s duiven gaan daar verloren bij de eerste zes jonge duivenvluchten, daarna is dat voorbij. Wat ze nu in Nederland willen voorstellen, is dus water naar de zee dragen.

Gewoon vroeg beginnen met twee korte vluchten, daarna oplopen en die groepslossingen snel vergeten. Boven de 300 km alle vluchten binnen één sector gelijk los, dan krijg je pas eerlijk duivenspel en een betere verdeling van de duiven.

Er zijn steeds minder liefhebbers, dus er blijven steeds minder hokken over. Vanzelfsprekend neemt de kans dat één of enkele hokken vluchten gaan domineren met grote aantallen duiven, toe.

Er wordt mij wel eens gevraagd waarom ik geen Facebook heb, zelfs door mijn neefje van 10. Ik zei: ome Peter heeft geen vrienden. Hij zei: “dan krijg je die toch van mij? Ik heb er genoeg”.

Door de ogen van een kind ziet de wereld er heel anders uit, maar in de werkelijkheid gunnen de meeste mensen je het licht in de ogen niet. Of het nu vreemden, bekenden of zogenaamd goede vrienden zijn.

Dat is één van de redenen waarom ik mezelf daar niet mee bezig houd. Ben je ergens succesvol in, dan wordt je vaker bejegend als bejubeld en vaak door mensen die zelf nooit iets bereikt hebben in het leven.

Er zijn er veel die zichzelf en anderen voor de gek houden met “ik had er 5 van de 6 toen hij er maar 20 van de zoveel had. Maar hij had er meer mee…”. In werkelijkheid heb je dus gewoon slecht gespeeld. Je hebt goede en slechte vluchten en goede en slechte duiven. Hier zit verder niets tussen.

Inzet

Dit jaar zijn de duiven op alle fronten goed gekomen. Als je bij alle kampioenschappen op alle disciplines jong en oud bij de eerste 10 hok en Asduiven staat provinciaal, dan mag je niet mopperen. Daarbij nog drie NPO overwinningen en tal van teletekstplaatsen. Nou, ik heb mindere jaren gekend.

Nog twee weken gas geven, maar alles wat nog extra is, is bonus. De inzet blijft echter 150% t/m 21 september, om daarna terug te gaan naar 100%. Zo moet je de sport beoefenen als je wilt slagen, ook al is dat geen garantie voor succes. Maar alleen dan kun je jezelf geen verwijten maken.

Ik heb de hele week vragen gehad over wat ik de duiven gegeven heb. Ik vermoedde problemen in het darmstelsel, dus na overleg met Jan van Wanrooij (Belgica de Weerd) heb ik ze drie dagen Belgafox gegeven.

Maar nu komt het: andere liefhebbers hebben dit op mijn advies ook gedaan, maar zij hadden juist een mindere vlucht. Of het daar dus aan gelegen heeft, weet ik niet. Ik had er in ieder geval zelf wel baat bij.

Waarom vermoedde ik darmproblemen?

Door het warme weer vermoedde ik dat het water dat in de vrachtwagens vervoerd werd, wel eens bacteriën kon bevatten. Misschien slechts een gedachtegang, maar er stak dit jaar bijna niemand boven de rest uit met de jonge duiven, dus ik denk dat iedereen er wel eens last van kon hebben.

Met een kuur moet je mazzel hebben dat je de juiste geeft. Bij de een werkt het wel, bij de ander niet. Dit kan komen doordat de duiven elders minder van de desbetreffende kwaal last hebben en de oorzaak toch ergens anders blijkt te liggen.

Maar zoals altijd: van een ezel kan je geen renpaard maken, dus de duiven zullen het te allen tijde moeten doen.

Selecteren jonge duiven

Onder de 40 jonge duiven liepen er 30 die het konden en de andere 10 waren simpelweg niet goed genoeg. Het gekke is dat deze 10 ook Belgafox hadden gekregen, en natuurlijk hetzelfde voer en verzorging.

Natuurlijk begin ik met twee duiven van de onderste getekende, maar hier wordt alleen gelet op de bovenste tien. De rest gaat voor de voet de mand in. De tien mindere zijn inmiddels verwijderd. Wind op kop, 455 km… Als ze er dan niet bij zitten, ben ik overtuigd dat ze het niet kunnen.

Toevallig vijf jongen uit een koppel bijgehaalde duiven, dus ook die gelijk verwijderd. Ik had er zes uit gekweekt voor mezelf en vier voor Jan. Ook Jan had ze allemaal nog, maar nu ook verwijderd omdat ze het daar ook niet konden. Het toeval wil dat we er niet één van verspeeld hebben, dus “de rotzooi blijft achter” is ook een fabeltje.

Dit jaar kochten we drie erg dure duivinnen van twee liefhebbers uit de top van België, uiteraard uit hun beste koppels. Deze gekoppeld aan onze beste doffers en ook nog eens omgekoppeld en de jonge duiven gedeeld in Brabant en Friesland.

Wat bleek: van deze 24 jonge duiven die we eruit gekweekt hadden, was er niet één in staat om op de uitslag te geraken in Brabant en Friesland. Ook deze zijn dus inmiddels verwijderd, met als gevolg dat we van onze drie beste kweekdoffers geen enkel jong hadden dit jaar.

Ook van die beroemde kweker uit Nederland zes kleinkinderen ingebracht, waarvan er niet één de uitslag haalde hier en bij Jan. Ook die gaan dus terug naar de oorspronkelijke eigenaar, maar kostten gelukkig niets (was een test).

Het mooie is dat we de duiven kunnen testen op twee hokken. Zo zien we snel wat goed is en wat niet.

Gien

Gien was voor mij een vlucht van de waarheid. De wind licht op kop, de eerste duiven net in de 1200mpm en mooi verdeeld over het vlieggebied. Bij de eerste zeven duiven zes kleinkinderen van Blue Rocket of achterkleinkinderen van Dragon Rocket.

Dit zijn de duiven die hier samen met Super Rossi al 20 jaar de kar trekken. Over Super Rossi gesproken: Jouke Elzinga uit Harkema heeft hier een dochter van. Die weet inmiddels ook hoe deze lijn kan winnen tegen grote aantallen duiven.

Pasa uit Roemenië heeft een Olympiade duif, dat is dan weer een kleinkind van Dragon Rocket.