Gisteren heb ik bij Peter van Oerle in België gekeken, maar de vlucht werd een drama. Het schijnt dat de duiven een half uur na het lossen nog niet waren vertrokken van de losplaats. Te vroeg gelost, denk ik. Hier en daar flink wat duiven achter.

Bij ons deden ze dat afgelopen zaterdag beter. Ze zagen een gaatje en lieten ze direct los, hoewel het weer zeker niet goed was. Maar goed, zoals ik vaker roep: als ze goed kunnen vertrekken, mag het onderweg best sneeuwen, dan komen ze er alsnog door.

Hier binnen een half uur alles thuis op één jaarling na die er vorig jaar niets van bakte, maar een ongelooflijk schone duif was. Dat kon dus geen slechte zijn, maar zoals altijd liegt de mand niet. Hij was van goede afstamming, had alles mee en iedereen zou hem als topper bestempelen. Ik gaf hem dus een kans, maar hij heeft het dus niet.

Duiven die als jong niet enkele keren hun neus aan het venster kunnen steken op de wijze waarop ik speel, kun je dus beter verwijderen. Het werd wederom duidelijk dat de mand de beste selecteur is.

Ik heb het vaker aangehaald: ik heb meer mooie, slechte duiven gezien dan mooie, goede duiven. Vroeger kreeg ik wel eens duiven in mijn handen bij liefhebbers waarvan ik dacht: verwijder die maar zo snel mogelijk. Achteraf bleken dat toppers op de vluchten te zijn.

Ik, Bas, Willem en meerdere hebben één ding gemeen: wij zijn overtuigd dat de mand selecteert wie het kan of niet.

De duiven zaten in Quiévrain op 145 km afstand. Normaliter doe ik niet mee aan opleervluchten, maar met de tweede prijsvlucht zitten we al bijna in Frankrijk, dus je moet wel. Het werd een late lossing. Ik dacht zelf dat ze niet meer gelost zouden worden, omdat de lucht zo nevelig was. Om 13:15 dus alsnog los.

Goede vriend Peter van Oerle kwam hier letten en om 15:02:51 kwam de eerste duif binnen, gevolgd door vijf duiven op 15:03 en zes op 15:04. Ze kwamen vlot door en snoeihard aangevlogen. Na een kwartier waren 45 van de 60 duiven terug, al met al dus een vlot concours. Bij Jan in Friesland kwamen ze ook goed.

Mijn eerste ploeg bestond uit tweejarige duiven, alleen mijn 7e was een jaarling. Doffers en duivinnen vielen om beurten. Ze kwamen mooi en hard aangevlogen en wilden goed omlaag. Dit is het teken dat ze goed zijn, al verduister ik nog tot half mei en staan ze sinds maandag op weduwschap.

Een zoon van Space Boy was mijn eerste. Deze duif was een topper als jong, maar raakte vorig jaar bij de derde vlucht gewond. Gelukkig lijkt hij dus goed te zijn hersteld. Mijn tweede was een dochter van Fast Rocket, die al de 2e Gouden Crack FZN op haar conto heeft. Mijn derde was een superduivin van Peter van Oerle met al driemaal top 15 NPO.

Vorderingen in de duivensport

Helaas is alles in Brabant 2000 om zeep geholpen, zelfs Rayon De Blauwe Doffer is opgeheven. Dit wil zeggen dat wij de punten van alle Nationale en Olympiades uit Brabant 2000 moeten halen, terwijl anderen ze uit hun Rayons kunnen halen. Althans, zo ging dat voorgaande jaren. Ik hoop dat hier verandering in komt, anders zullen we nooit bij Nationale of Olympiades terechtkomen, hoe hard we ook spelen.

Als we het dan toch over een uniforme duivensport hebben met gelijke kansen voor iedereen… We hebben niet eens een officieel vliegprogramma. Ze gaan vanaf nu iedere week vluchten uit de hoge hoed toveren. Hmm, GPS 2021… Laat me niet lachen!

Wat adeno betreft nogal wat verschillende reacties. Ik kreeg het ditmaal na de pokkenenting. Eigenlijk moet je pas tegen pokken enten wanneer de jonge duiven drie maanden oud zijn, maar ik doe dat dus niet.

Ik ken genoeg liefhebbers die nooit enten tegen pokken, totdat je het treft dat een grapjas tijdens het vliegseizoen zijn duiven ent om te boosten met een levend virus. Jouw duiven die niet geënt zijn raken besmet en je seizoen is naar de vaantjes.

Ook ken ik genoeg mensen die hun duiven door verschillende dierenartsen met verschillende middelen tegen adeno lieten enten en het alsnog kregen. Dacht je dat wanneer er een werkende entstof was, ik mijn duiven niet zou laten enten? Weggegooid geld dus.

Dan de combi-enting pokken-PMV. Er zijn meer gevallen bekend van duiven die alsnog pokken kregen, dan die het niet kregen. Vandaar mijn keuze met het kwastje en dat er dan eens adeno uitbreekt, neem ik dan voor lief.

Er zijn er ditmaal twee doodgegaan en vijf heb ik doodgemaakt die erin bleven hangen. Van de 110 jonge duiven in dat hok zaten vier buitenlandse duiven van een andere liefhebber die ik uit zou gaan testen. Die zaten alle vier bij de zeven dodelijke slachtoffers. Frappant?

Ik had dat vorig jaar ook, toen waren er tien dood en heb ik nog eens 25 van de 160 jonge duiven weggedaan. Achteraf gezien niet genoeg. De duiven die wel vaste mest hadden, maar lichtgroen van kleur, ben ik nadien allemaal verloren. In mijn ogen zijn die duiven van binnen geraakt en voorgoed onbruikbaar.

De conclusie met adeno en paratyfus is: je krijgt het of je krijgt het niet. In mijn ogen zijn de iets zwakkere duiven (waar we de meeste van bezitten) het vaakst slachtoffer. Ik heb er vorig jaar net als dit jaar weinig doodgemaakt met pijn in mijn hart. De meeste duiven kon ik missen.

Medicatie dan. Sommige middelen helpen direct. Furoxine is daar één van. Ook Matrix in combinatie met bacteriologische olie en Flummy van De Weerd schijnen te helpen, maar allen in combinatie met een ander middel.

Voor de iets zwakkere duiven helpt maar één ding en dat is het hiernamaals. Zo heb ik zes jaar geleden toen niet één dierenarts mij kon helpen, de paratyfus uitbraak onder controle gekregen door alles met symptomen te verwijderen. Diegene die mij kennen, weten dat ik daar geen grappen over maak.

Vanaf vandaag gaat het spel weer op de wagen. De duiven kunnen op weduwschap en krijgen vanaf nu wat meer aandacht.

Ze zijn hier enkele keren weggebracht, ondanks dat het afgelopen zaterdag mooi weer was om in te manden voor de opleervlucht. Ik begreep dat het in België op sommige plaatsten extreem slecht verliep met zelfs nu nog open plaatsen en bewezen duiven die achter zijn.

Bij de eerste ploeg jonge duiven is de adeno inmiddels ver weggetrokken en dit heeft weer een handjevol duiven gekost, maar dat is ingecalculeerd. De rest krijgt over enkele weken de opleermand te zien.

De ploeg van het tweede hok komt goed buiten, maar vliegt nog niet rond. De derde ploeg is dit weekend geringd, maar moet eind juni gewoon de mand in. Acht weken oud of niet, die zullen eerder de vleugels in moeten.

Ook hier bij de vroege jonge duiven een lichte adeno uitbraak. Tot nu toe slechte mest en enkele overgevende duiven, na de pokkenenting van afgelopen weekend. Ik houd het dus scherp in de gaten.

Op dit moment een licht product in het water en alleen NPO-mix met daaroverheen Roni van Comed. Verder blijven ze een paar dagen binnen. Mocht het erger worden, dan ga ik een zwaarder medicijn gebruiken.

Voorheen keek ik het gewoon enkele dagen aan met alleen NPO-mix, maar na vorig jaar speel ik iets korter op de bal. Hier zit inmiddels een stevige ploeg jonge duiven, dus als het mis gaat, gaat het ook goed mis. Maar goed, om nu gelijk met zware medicijnen aan de slag te gaan, gaat me ook iets te ver.

Gek genoeg hebben ze bij Jan in Friesland zo goed als nooit adeno problemen, terwijl daar dagelijks op de duiven gejaagd wordt. Jan speelt met dezelfde duiven als hier, hetzelfde voer, dezelfde verzorging etc.

Misschien komt het doordat wij hier wat korter op elkaar zitten wat duivenhokken betreft. Hier staan in een straal van 20 kilometer aardig wat hokken. Bij Jan liggen de hokken wat verder uit elkaar. Jan heeft bijvoorbeeld ook nog nooit last gehad van one eye cold, een probleem dat hier jaarlijks terugkeert.

Training oude duiven

De oude duiven hebben vandaag hun eerste trainingsvlucht van 25 kilometer afgewerkt. Mooi weer, dus waarom ook niet. Ze zitten hier nog gewoon op verse eitjes en zullen halverwege volgende week op weduwschap komen. Mijn buurman heeft ze weggebracht en de duiven waren voor hem thuis.