24 mei Zondag

Het werd een waaivlucht, zoals verwacht. Daar doe je niets aan. Op beide vluchten begon ik met de 2^e prijs. In het Rayon met de 2^e op de midfond tegen 3.638 duiven en op de dagfond met de 3^e tegen 4.140 duiven in Rayon West. Teletekst werd net niet behaald met de 11^e NPO.

Aankomsten bij Jan

Bij Jan die in Friesland wat meer op de achtergrond ligt, werd het wel teletekst met de 8^e en 9^e NPO tegen 7.055 duiven. De eerste duif van Jan is een goede, die won vorig jaar de 1^e in de afdeling tegen 10.362 duiven. Deze duif komt uit een zoon van Olympic Samanta van Verbree x dochter Superior (broer Rocketeer), die stond tegen Miss Goldrocket (Rocketeer x Miss Goldnugget).

Jan’s tweede duif komt uit Fast Gold met zelf de 7^e en 14^e NPO. Fast Gold komt uit Mister Gold met een 3^e NPO en die komt weer uit topkweker Young Witbuik. Hij stond gekoppeld tegen een dochter van Dragon King (Blue Rocket x Miss Goldnugget).

Aankomsten bij mij

Mijn eerst arriverende duif van Issoudun was Little Fighter uit Fast Rocket x dochter Argenton Gebr. Scheele. Mijn tweede – en dat is een beste duivin – won nu de 41^e NPO en komt uit Avatar x zus Super Daisy (dochter Super Rossi).

Van Pont-Sainte-Maxence was mijn eerste Lion’s Sensation, zij won vorig jaar de 4^e NPO Châteaudun en de 25^e provinciaal Asduif. Ze komt uit een zoon van de 13 van Herman Bevers x dochter Super Rossi.

Je gelooft het niet, maar mijn tweede was de gebroken poot die op de dag voor inmanden weer eens tegen de draden vloog. Hij kwam laat in de middag thuis, ik heb hem gehecht en voor straf de mand in gestopt voor Pont-Sainte-Maxence. Nu dus drie vluchten gespeeld dit jaar en hij wint de 7^e, 6^e en 6^e tegen gemiddeld 2.000 duiven.

De dag sloot goed af, want Urana uit zoon Uranus de Bruijn x dochter Super Daisy zat na 3 weken ineens terug in het hok met een paar stevige kleiklonten aan beide poten. Verder mankeert ze niets. Urana is een hele beste en werd vorig jaar 9^e provinciaal Asduif. Dit jaar won ze de 1^e tegen 19.000 duiven. Het zit dus ook wel eens mee.

Successen

Verder veel liefhebbers op teletekst – zelfs NPO-winnaars – die onze voermengelingen en bijproducten gebruiken, dat is altijd mooi om te zien dat anderen hier ook mee slagen.

21 mei Wederom een regenweekend?

Het lijkt erop dat de condities dit weekend beter zijn dan ze op voorhand hadden voorspeld. Ik verwacht dat ze morgenvroeg al kunnen lossen, al lijkt het zondag te worden. We gaan het zien.

De jonge duiven zijn aan hun opleerprogramma begonnen. Gisteren hebben ze op hun derde opleervlucht 30 km voor de kiezen gehad. Ze moesten één voor één thuis zien te geraken. De jonge duiven blijven vanaf nu 1 à 2x per week op 30 km.

Natuurlijk kost zo’n spartaans opleerprogramma pluimen, maar daar kijk ik niet naar. Als er één thuis kan komen, moet de rest dat ook kunnen. Mits ze gezond zijn, natuurlijk.

Ik ben niet het type dat 20x op pad gaat en dan nog maar op 10 km zit. Ik steek mijn tijd liever in andere dingen. Meerdere wegen leiden echter naar Rome, dus iedereen moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt.

Uiteindelijk zijn er per gekweekte lichting maar een handjevol goede duiven en dat is aangeboren en niet aangeleerd. Anders zouden er wel meerdere goede opstaan.

Zo was ik bij een topspeler met veel duiven. Hij had amper tien duiven van 2 jaar oud in de vliegploeg, terwijl er ieder jaar honderden zijn gekweekt. Om maar aan te geven hoe weinig goede duiven we kweken met zijn allen ieder jaar.

Bij de oude duiven presteerde de gebroken poot het om alweer tegen de draden te vliegen. Hoe dom kan je zijn. Je kan wel raden dat hij hier niet meer tot de favorieten behoort. Ik heb het niet op duiven die ergens tegenaan vliegen of overal binnen wandelen.

Mocht het een keer zwaar zijn, dan zoeken die het eerste het beste hok op om binnen te kruipen. Maar zoals altijd zijn er uitzonderingen, al is dat vaak wel bij liefhebbers die niet verder spelen dan 400 km.

19 mei Solidair

Bovenstaande kop haalde ik van de website van John van Dongen, één van de betere spelers van Rayon 2. Hij voegde daaraan toe:

“Kreeg ook nog wat reacties over solidair zijn in de duivensport. We hebben mekaar nodig schreef ik, en juist daar ging het over. In de CC spelen met bijna 50 duiven en dan in het Rayon met 10 en dan weer bijna 50 B2000, ja dit is juist zo voorbeeld. Dacht trouwens dat dit helemaal niet toegestaan is.”

Schijnbaar wordt het zo gedaan door een kampioen in Rayon 1. Op zich niets mis mee, maar ga de concurrentie niet uit de weg door allerlei constructies. Speel gewoon alle duiven uit het hok en probeer op alle disciplines uit te blinken.

Wanneer er bij mij 51 duiven zitten, gaan er ook 51 mee. Geen 50 om maar Grootmeester of wat dan ook te kunnen worden. Kampioen word je aan het einde van het seizoen door sterk te spelen. Is een ander beter, dan is dat maar zo.

Hier staan diverse duiven hoog op de Asduiven vitesse, maar die worden gewoon op de dagfond gespeeld, ik kijk daar niet naar. Ik speel om een goed resultaat neer te zetten en niet om een beker weg te kapen. Maar ook hier geldt: ieder zijn ding.

Verloren duiven

Mijn laatste duif van afgelopen week werd door een particulier zonder duiven aangemeld. Hij had hem helemaal leeg van het balkon gepakt. Ik stempel mijn oude duiven ook, omdat mensen zonder duiven de moeite nemen om je te bellen. Mensen met duiven doen dat vaak niet eens.

Zo wond ik me afgelopen week op omdat een liefhebber enkele vreemde duiven bij het inmanden buiten de auto kieperde. De beestjes konden niet eens vliegen, zo verzwakt waren ze. Dat noemt zich dan duivenliefhebber. Geef dat beestje op zijn minst enkele dagen eten en drinken als je niet de moeite wil nemen om de eigenaar te zoeken.

Zo won ik 15 jaar terug de 1^e Asduif Brabant 2000 met een doffer die meermaals de 1^e had gewonnen. Ik besloot hem in het najaar te spelen en toen bleef hij achter van amper 60 km. Na enkele weken werd ik gebeld door een particulier die de moeite had genomen het ringnummer op Google in te tikken. Zo kwam hij bij mij uit. De duif was broodmager en groeide nadien uit tot een topkweker.

De duif van afgelopen week wordt morgen netjes thuisbezorgd door Ton Bons, een duivenkoerier. De duif zelf is een jaarling met vorig jaar teletekst van Châteaudun. Hij was nu dus even het spoor bijster, wat kan gebeuren als ze te ver door zitten. Sommige belanden zelfs in Denemarken.

18 mei De eerste dagfondvlucht

Wat gaat het worden zaterdag? Voorlopig houdt ‘ie zondag beter weer, maar dat kan nog veranderen. Dat het wind mee wordt, is echter zo goed als zeker.

Hier gaan 20 duiven naar de dagfond en de betere jaarlingen blijven vooralsnog op de midfond. Er komen nog genoeg kansen en duifkampioenen interesseren me niet.

De oude duiven hebben op de eigen bijproducten na nog weinig tot niets gehad. Zolang ze goed blijven komen, doe ik niets en is het niet eens nodig om op consult te gaan.

De jonge duiven zijn beduidend beter dan vorige week, toen een enkeling nog adeno had. Als het weer het toelaat, gaan ze alle dagen op pad. Vanochtend zijn ze voor de tweede keer gelost, op 13 km. Morgen is dat 20 km. Het doel is om ze volgende week op 30 km te hebben. Daar blijven ze vervolgens op, zo’n 1 à 2x per week.

De jonge duiven krijgen hier alle dagen Origanum Red en Champions Mineralenmix over het voer. Op dinsdag en vrijdag gaat er ook Prestavit over het voer. Ze zijn zacht en glanzen, dus dat betekent dat ze gezond zijn.

Ik ben nog met de brander over de Vloerdekkorrel gegaan om de pluimen weg te schroeien, dus het hok is weer netjes en fris. Hier gaan de jongen – net zoals alle duiven overigens – eenmaal per week in bad. Trainen doen ze eenmaal daags, zowel oud als jong, meer moet dat allemaal niet zijn.

17 mei We moeten eraan beginnen

We zullen een keer moeten starten, want op het weer kan je niet wachten. Over zes weken is de eerste prijsvlucht voor de jonge duiven en de vooruitzichten zijn nog zeker twee weken slecht.

Het nadeel is dat alle voorzichtige spelers straks moord en brand schreeuwen, omdat ze hun jonge duiven nog niet op hebben kunnen leren wegens het slechte weer.

Zelf heb ik vandaag met de buurman mijn jongen op 6 km gelost. Wel mand voor mand, vanwege het weer. Het haalde echter weinig uit, want het was zo slecht dat de gehele klad bij elkaar kwam en nog rondvloog toen de laatste mand werd gelost.

Tijdens het lossen van de laatste mand plensde het eruit, zodanig dat we ons op de terugweg afvroegen of het wel goed kwam. Bij thuiskomst kwam de gehele bende in de regen aangevlogen. Een goede leerschool dus, en dat voor de eerste keer.

Ik vind dat ze met alle omstandigheden om moeten leren gaan, vandaar dat hier alle hokken open staan, mits het droog is. De jonge duivenhokken daarentegen staan ook in de regen open.

In de jaren ’90 leerde mijn schoonvader de jongen altijd rond 14.30u op 35 km op als hij terugkwam van de veiling. Vaak was het dan in de 30 graden. We hebben daar nooit naar gekeken en er werd nooit een duif verspeeld.

Tegenwoordig pamperen we de duiven steeds meer, gestimuleerd door IWB flauwekul en daardoor lijken ze niets meer aan te kunnen. Daarbij laat het weer zich niet voorspellen. Zondagochtend waren alle vluchten vroeg los, zoals ook zaterdagmiddag in België.

Natuurlijk blijft er hier en daar een duif weg. Ik ben zelf ook al drie oude vliegduiven kwijtgeraakt. Die kunnen echter ook in de draden beland zijn, waar je totaal niets aan kunt doen.