17 sep Wat nou verliezen

Deze week had ik diverse liefhebbers over de vloer die allen duiven naar de poelier hadden gebracht. Bij elke poelier puilden de hokken uit van aangeleverde slachtduiven. De NPO doet er dus goed aan om het jonge duivenspel nog verder in te korten, dan kunnen er volgend jaar nog meer jongen naar de poelier totdat zij er geen meer aannemen wegens overschot.

Blijf dan ook vooral luisteren naar die schreeuwers op social media die daar al mee beginnen voordat de vlucht überhaupt voorbij is. Dat zijn vaak ook de mensen die de wekelijkse poll invullen.

Nee, maak het vliegprogramma gewoon zwaarder en zet er een nalijnprogramma met korte afstandsvluchten naast voor wie graag veel duiven naar de poelier brengt.

Ik sprak ook iemand die niet aan opleren toekwam wegens tijdgebrek. Hij besloot daarom de gehele ploeg winterjongen (meer dan 100) op de nalijn te spelen. Hij verloor daar 55% van. Dat er in augustus geen duiven worden verspeeld, is dus volslagen onzin.

Mijn bijna 86-jarige schoonvader heb ik 18 jongen gegeven. Hij verspeelde er twee, de rest selecteerde hij uit. Die duiven zijn tweemaal weggebracht (15 km) en gingen de eerste vlucht mee op 100 km. Ze vlogen daarna het gehele programma zonder dat hij ernaar omkeek. Ik heb ze ingeënt en een geeltablet gegeven, that’s it.

Ik denk dat je minder duiven verliest als je uit redelijke duiven kweekt en ze in één keer afspeent zonder bij te spenen. Opgeleerd of niet.

Op eigen hok leer ik ze wel veel op en daar begin ik zo vroeg mogelijk mee. Ze worden ook zo vroeg mogelijk ingeënt tegen alle kwalen. Waar ik iets aan zie, wordt opgeruimd zonder naar de stamboom te kijken. Het is hier één grote selectieronde die 12 maanden per jaar doorgaat.

Ik probeer ze gezond te houden met de eigen voeding en bijproducten, waarbij ze alle dagen Origanum Red op het voer krijgen, gezamenlijk met wat Champions Mineralenmix.

Verder staat alles zoveel mogelijk open. Verse lucht is goed voor zowel duif als liefhebber. De duiven zijn vaak zo glad als zijde en blinken volop. Zo hoort het ook. Wie zich hier niet mee redt, kan vertrekken.

16 sep Kampioenenboeken

De kampioenenboeken van de vereniging en het samenspel zijn binnen. Zoals de meeste wel weten, boeien die mij weinig. De Generaal Asduiven daarentegen wel. Generaal Asduiven zijn duiven die het van april tot september op alle vluchten, afstanden en omstandigheden laten zien. De ‘diehards’ dus.

De samenspel kampioenschappen zijn de enige waar met gelijke wapens gestreden wordt qua afstand en ligging. Bij nationale kampioenschappen zoals WHZB, De Allerbeste en PIPA Rankings is dat niet zo. Daar heeft iedereen zijn eigen puntentelling. Zo willen ze in Nederland van iedereen een kampioen maken, wat niet altijd goed is.

Ik neem zo’n kampioenschap niet serieus. Vaak worden de punten uit samenspelen gehaald en we weten inmiddels dat men in het ene samenspel de 1^e kan hebben en in het andere niet eens blad raakt, ook al vliegt men in dezelfde afdeling. Om die reden interesseren alleen de wedvluchtprestaties mij. Nationale kampioenschappen krijgen pas interesse zodra ze de punten uit de afdelingen halen.

De Gouden Duif is een eerlijke competitie, alleen doet die mij aan vroeger denken. Degene die instuurden, werden kampioen bij WHZB en de FZN. In het huidige digitale tijdperk zou men alles automatisch bij moeten houden, dan krijg je een heel ander beeld.

De nationale vluchten zoals in België hebben mijn voorkeur. Deel Nederland op in vier sectoren en vlieg elke zware mid-, dagfond en overnachtvlucht in vier nationale secties. Verder alle versnippering ertussenuit.

De duivensport wordt hier aantrekkelijker en betaalbaarder van. Daarbij is er geen andere optie, binnen 5 à 10 jaar moet het wel zo. Laat die oude garde de zaak dus niet al teveel stagneren en kijk vooruit naar de toekomst.

15 sep Rust in de tent

Het is nog prachtig weer deze week, maar het vliegseizoen is al voorbij. Althans, Afdeling 5 heeft nog wel een mooie vlucht op de planning staan voor aankomend weekend. Ik begrijp zoiets niet. De bedoeling van het nationale vliegprogramma was toch om samen te starten en te eindigen?

Die taartvluchten begrijp ik ook al jaren niet. Iedereen zou toch dezelfde spelmogelijkheden moeten krijgen? Ook dit duidt weer op een zwakke daadkracht van de NPO.

In België gaan ze de Ronde van België spelen met mooie prijzen. Kijk, zo houd je de duivensport levendig. Zo kon je onlangs lezen in het Spoor der Kampioenen wat men aan prijzen kon winnen in de jaren ‘50 op Orléans. Fietsen, auto’s, brommers, gouden horloges, klokken, enzovoorts.

De mensen hadden het toen niet breed. Anno 2021 is er meer welvaart en zijn er gemakkelijk grote sponsoren te vinden, echter krijgen ze niets georganiseerd. Het lijkt wel of men hier meer bezig is met zichzelf verrijken in plaats van aantrekkelijke vluchten organiseren. Zo zou men na het seizoen bijvoorbeeld een attractievlucht per afdeling kunnen organiseren met daaraan leuke prijzen verbonden.

Op de website van A.S. kon je lezen met wat voor grote aantallen duiven men nog speelde in België op de laatste vlucht van het seizoen. Natuurlijk zijn dat profs, maar sommige moeten toch ook tegen zichzelf in bescherming genomen worden, zou je denken. Toch zeker wanneer je zelf denkt dat je prof bent, maar dat niet zo is en je er financieel stevig op achteruit gaat.

Ik ben zelf nooit bang geweest van zulke grote hokken. Hier is plaats voor 32 koppels vliegduiven en meer zal ik er zeker niet houden. Vorig jaar zaten de bakken niet eens vol. Alle oude vliegduiven zitten op één hok, vandaar dat ik al jaren pleit om de zware midfond gelijk in te manden met de dagfond, zodat we niet elke keer de helft uit één hok hoeven te vissen.

De vlucht na een dagfondvlucht zou altijd een vrijdag inmanding moeten zijn. Als er een zondaglossing is, hebben de duiven dan tot vrijdag de tijd om te herstellen. De vliegprogrammacommissie zou daar serieus over na moeten denken, of informatie navragen bij wat topspelers per categorie in de afdeling. Iemand die amper blad kan raken, hoort mijns inziens niet thuis in zo’n commissie.

13 sep Het seizoen zit er op

Het is voorbij, dus men kan de balans weer opmaken. In Friesland sloot Jan het seizoen mooi af met 2-3-13-14-21-22-26-27-29 enz. NPO tegen 2.445 duiven. In het begin liet hij het wat liggen, maar dat is zijn keuze. Alleen de laatste vluchten interesseren hem. Ikzelf wil op alle vluchten winnen en dat kan wel eens ten koste gaan van de laatste vlucht(en).

In Friesland waren er veel verliezen, net als in Brabant. Dit was vooral te wijten aan de grillige weersomstandigheden en de onverstandige lossingen. Sommige afdelingen – waar nog veel duiven in concours waren – hebben net wat meer geluk gehad dit jaar met die verschillende omstandigheden.

Wij zitten nu eenmaal in een afdeling waar niet extreem veel duiven per liefhebber worden ingekorfd, maar dat wil wel zeggen dat de kwaliteit hoog is. Vaak is het zo dat als je 5 minuten na de winnaar zit, je zo goed als zeker niet op teletekst staat, hoe zwaar de vlucht ook is.

Zo zaten we in Brabant ook nog eens met diverse kruislossingen. Ook dit weekend kwam de nalijn van Afdeling 5 weer langs toen bij ons de duiven konden arriveren van de NPO-vlucht. Er is dus duidelijk veel miscommunicatie wat lossen betreft.

De eerste duiven bij Jan komen uit:

1. Zoon Millennium koppel x dochter Super Rossi.
2. Zoon Super Rossi x halfzus Mister Millennium.
3. Kleinzoon Super Rossi x dochter Warior (2^e nationaal Asduif).
4. Zoon Super Rossi x kleindochter Millennium
5. Doffer Frans Maris x dochter Super Rossi.

Op eigen hok begon ik te laat. Mijn 1^e getekende zat wel bij de eerste vijf duiven, dat viel dan weer mee. Het seizoen duurde voor mijn jonge duiven net twee weken te lang. Of ze waren te vroeg in goede doen, wie zal het zeggen…

Frank Everts kaapte in Limburg de 1^e en 8^e NPO weg. Die 8^e NPO komt uit één van de drie duivinnen die hij hier vorig jaar haalde. Naar eigen zeggen is hij erg tevreden met alle drie, ze hebben namelijk allen goede jongen voortgebracht.

Op de nalijn won ik wel de 1^e met een zoon van het Millennium koppel. Zo zijn er weer veel kampioenschappen behaald zoals het er nu uitziet, maar daar vlieg ik niet voor. Wel heb ik samen met mijn vaste letter geweldig genoten van de aankomsten dit jaar. Dat daar ook wat mindere vluchten tussen zaten, daar kan ik gelukkig goed mee leven.

Het is nu zaak om de strijdplannen voor volgend jaar te ontwikkelen. De beide Grand Prix NPO-winnaars van Jan en mij verhuizen naar de kweek. Zij hebben het allebei ook op de andere vluchten goed gedaan. Die van mij werd zelfs 4^e Asduif over zeven vluchten in Brabant 2000. Die van Jan won achtereenvolgend de 15^e, 1^e en 50^e NPO. Kortom, goed genoeg om voor nazaten te gaan zorgen, ook omdat ze over een topafstamming beschikken.

Zo gaan we de kweekhokken weer wat opfrissen en sterker proberen te maken, ook dat behoort tot de duivensportbeleving. Doordat we ze in twee afdelingen testen (noorden en zuiden van Nederland), kom je er snel achter wat ze kunnen.

Ik wil alleen duiven die op alle disciplines (100 tot 700 km) en weersomstandigheden kunnen presteren. Hierin steken de lijnen van het Millennium koppel en Super Rossi (Witbuik) er met kop en schouders bovenuit, zowel in Brabant als Friesland. Om die reden vertrekt alle vreemde aanwas weer, op de doffers van Verkerk en De Bruijn na.

09 sep De laatste kans

Er zijn 65 jonge duiven onderweg naar Châteaudun.

De jongen hebben acht wedvluchten gehad, dat zijn er veel te weinig om goed te kunnen selecteren. Daarom verdwijnen er veel potentieel goede duiven naar de poelier en dat is te wijten aan het vliegprogramma. Ik vind dat ze minimaal twaalf wedvluchten moeten spelen – en minstens driemaal boven de 400 km – om fatsoenlijk te kunnen selecteren.

Het gros van de liefhebbers is juist bezig om duiven over te houden, maar dat is niets voor mij. Ik kan er slecht tegen om de gehele winter tegen een duif aan te kijken waarvan ik weet dat hij niets gepresteerd heeft. Ik timmer dan liever een bak dicht in plaats van bij.

De zogenaamde duivenkeurders zullen aan de bak moeten dit najaar om bij liefhebbers die met de handen in het haar zitten de duiven te selecteren en ze ijdele hoop te bieden.

Alles doorhouden is hier geen optie. Dat het selecteren moeilijk wordt, is een feit. Het kaf is al weg en wat er nog zit komt uit goede koppels. Zij staan me aan, anders waren ze al lang weggeweest.

Ik selecteer volgende week nog op gevoel en de rest mag door de rui komen, die selecteer ik van het najaar nogmaals. Zo zullen er ook wel wat verhuizen naar liefhebbers die ook vorig jaar de bevlogen jongen hebben gehaald. Ook daarvoor geldt: als ik er niets in zie, gaan ze gewoon naar de poelier en niet naar een ander om die valse hoop te geven.

De rest kan rustig de rui in en krijgt eenmaal daags eten en drinken, gewoon de basismengeling (80% Championsmix en 20% NPO-mix). Hier voeg ik Origanum Red en Champions Mineralenmix aan toe en klaar. Tweemaal per week meng ik er nog een schep Prestavit bij en eenmaal per week een schep Octavit, zo maak ik dat restantje van het vliegseizoen op.

De duiven krijgen hier altijd maar eenmaal per week een bad en gaan gewoon twee keer per week de lucht in voor een training, de gehele winter door. De schapjes uitkrabben doe ik maar één keer per week. De Vloerdekkorrel vervang ik na het ruiseizoen.

Verder alles aan het hok zoveel mogelijk open, behalve als het regent. Selecteren op gezondheid doe ik 12 maanden per jaar. Alles wat niet in de pas loopt, wordt verwijderd. Je hebt nu eenmaal sneller duiven te veel dan te weinig, is mijn opinie.