27 okt Mooi najaarsweer

De zon hier in Brabant staat hoog aan de hemel, heerlijk. Van mij mag de winter zo verder verlopen.

Vandaag reed Jan op en neer vanuit Friesland om onderling wat duiven te verhuizen. Met de jonge duiven is Jan al diverse jaren de beste op de NPO-vluchten, maar met de oude duiven moet het wat beter. Ik verwacht zelf dat het probleem ligt in het aanpassen van wat kleine dingen in het hok.

Op eigen adres heb ik het oude duivenhok 5 jaar moeten verbouwen om het perfect te krijgen. Bij de jonge duiven was het gelijk super, daar durf ik geen spijker aan te veranderen.

Hetzelfde geldt voor het kweekhok. Het verloopt daar super en de gezondheid is top, dan moet je dus overal van afblijven. De duiven vertellen je wel of het goed is of niet.

25 okt Paratyfus

Het is jammer dat je geregeld hoort over paratyfus, vaak van liefhebbers die er nooit tegen kuren en/of geloven dat hun duiven er immuun voor zijn. Als het je treft, ben je echt de klos. Het lijkt ook alsof het eerst bij je beste duiven begint.

Duiven die het hebben gehad (verschijnselen zoals het licht uit de pupil, gewrichtsproblemen, ernstig vermageren) kan je beter opruimen, ook als ze genezen lijken te zijn. Ze geven het vaak door aan hun nageslacht.

Ik spreek uit eigen opgedane ervaring, maar ben natuurlijk geen dierenarts die zichzelf wat paratyfus betreft vaak tegen lijkt te spreken.

Fuseren

Afgelopen zaterdag hoorde ik van onze afdelingsvoorzitter dat Brabant 2000 binnenkort onder de 1.000 leden zakt. Het is dus onvermijdelijk dat er gefuseerd moet worden, wil men de sport betaalbaar houden.

In zo’n fusie kunnen de bestuursleden van nu ook een nieuwe rol spelen. Het lijkt terug te gaan naar hoe het vroeger begonnen is; het verenigingsspel en het spel in het grootste verband wat mogelijk is. Alle samenspelen en rayons vallen op den duur om.

Er zullen dan ook andere kampioenen opstaan, want nu vissen sommige hun punten nog uit mindere verbanden. Ware gezichten zullen getoond worden en sommige kampioen zullen er ook dan weer bij zijn.

Verkopingen

Verder zien we tal van verkopingen deze winter. Sommige verkopen totaal, andere behouden hun jonge duiven. Sommige verkopen voor de eerste keer, andere lijken dit jaarlijks te doen. Het betreft soms honderden duiven per liefhebber en dan zie je vaak de ‘broer of zus van neef of nicht’ verhalen.

Je hebt niet zomaar 100 prestatieduiven. Probeer er maar eens 20 te selecteren met echt goede prestaties, zoals meermaals 1:100. Of vijftien 1^e prijswinnaars in het verband dat volgt op het verenigingsverband.

Tenslotte worden de standen van WHZB weer veranderd. Schijnbaar doordat men enkele samenspelen vergeten is. Het zou beter zijn om gewoon rond de jaarwisseling te publiceren, dan maak je mensen tussentijds niet blij met een dode mus.

24 okt Druk

Gisteren was een drukke dag met in de middag bezoek uit Limburg van Grand Prix winnaars Frank Everts en zijn vader. Frank haalde hier vorig jaar drie duivinnen en heeft naar eigen zeggen uit alle drie goede duiven gekweekt. Het zijn zeker niet allemaal goede die hier weggaan, maar vaak zie je wel dat wanneer ze bij goede liefhebbers terechtkomen, het waardevolle toevoegingen zijn.

Gisteravond was ik bij de prijsuitreiking van Brabant 2000 die in een verbeterd jasje gestoken was. Ik mocht 22x het podium op – weliswaar over twee seizoenen – dus ik mocht niet mopperen. Vaak sta je wel met dezelfde personen op het podium.

Toch komt er zo nu en dan een andere kampioen naar voren, wat natuurlijk goed is voor de sport. De bijna 87-jarige Frans Hugens bijvoorbeeld had een topseizoen met zijn jonge duiven. Hij was niet de oudste kampioen, die eer ging naar de 93-jarige en nog altijd bloedfanatieke Geert Kouters.

Ook achter de schermen mannen die aardig op leeftijd zijn, zoals Leo Donkers (85) en Harry Vera, de man van de mooie vazen (bijna 84 jaar). Respect dat zij zoiets nog elk jaar opbrengen en nauwelijks schijnen te verouderen.

Ook de drie musketiers (van Dongen, Rockx en Oomen) mochten regelmatig het podium op.

Vaak zie je in diverse blogs, verkoopsites en duivenkrantjes dat dezelfde namen telkens de aandacht krijgen en andere totaal niet, terwijl die 10x beter spelen. Dit is een groot minpunt van de commerciële duivensport, vind ik.

In principe krijgen veel lezers of bezoekers uit binnen- en buitenland zo verkeerde informatie voorgeschoteld. Zelf heb ik dan ook geen goed woord over voor mensen die elke keer dezelfde naam oprakelen uit eigen belang en degene die daar mijlenver bovenuit steken, vergeten.

Uit de eigen vereniging waren de zes beste spelers bij de kampioenen. Het is dus zeker niet zo dat ik geen tegenstand heb, wat sommige wel eens roepen omdat ik afgelopen jaar 16x won in de grootste vereniging van Rayon 2, misschien zelfs van Brabant 2000. Met het winnen van 1^e prijzen moet je ook geluk hebben. Vaak genoeg werd de 2^e gewonnen.

Ere wie ere toekomt, ook als dat iemand van 87 is met maar 18 jonge duiven. Ook voor die mensen is het een hele eer en ook zij verdienen de aandacht eromheen. Ook van die mensen is het interessant om mee te krijgen hoe zij de sport beleven en hoe de dagelijkse verzorging eruitziet.

23 okt Voorbereidingen kweek

Zoals ik eerder schreef, is de voorbereiding op het nieuwe kweekseizoen hier in volle gang.

De duiven zijn na de laatste vlucht tien dagen gekuurd met Baytril 10% en zijn vervolgens geënt tegen paratyfus. Een week later kregen ze Flagyl tegen tricho en een luisdruppel in de nek. Tenslotte nog een week lang een Fungi kuur (voor de eerste keer, trouwens) tegen eventuele schimmels die ze in de mand op hebben kunnen lopen.

De hokken zijn gereinigd en ingespoten met Virkon S en daar ligt nu weer een verse laag lavakorrel in. Voorheen legde ik bij de kweekduiven in de winter nog een laag erwtenstro over de lava, maar dat doe ik niet meer.

Aan goed erwtenstro is niet meer te geraken en er komt links en rechts toch nogal wat schimmel en ongedierte voor in stro. Aangezien ik een open front heb bij de kweekduiven, trekt er snel vocht in tijdens de meestal natte wintermaanden.

Ik heb een hekel aan afgesloten hokken en wil eigenlijk niet één duif ruiken als ik de hokken betreed, laat staan onder de stof zitten. Hier dus alles open, de plafonds gaan nooit dicht. In de kweekhokken heb ik niet eens plafonds. De ramen staan altijd open en bij de kwekers dus de gehele voorkant.

Duiven zijn geen watjes en die daar niet tegen kunnen, vallen af. Ze worden hier goed verzorgd en krijgen een topkwaliteit voer en bijproducten en daar moeten ze het mee doen.

Ik krijg nogal wat vragen van beginners over hoe en wat. Ik zet dat hier elk jaar uiteen, zonder dingen achter te houden of ergens omheen te draaien. Natuurlijk zal ik wel eens iets veranderen of aanpassen, maar dan laat ik dat ook gewoon weten.