16 dec Het valt niet altijd mee

Vandaag heb ik alle eitjes onder de loep genomen. Die van de vijf nieuwe jonge kweekduivinnen waren onbevrucht. Die duiven zijn nog wat onwennig op het kweekhok, vermoed ik. Zij krijgen dus weer een nieuwe kans. De eitjes van de oude duiven waren wel allemaal bevrucht.

Bij de gepaarde zomerjongen is het afwachten, die hebben net gelegd of moeten nog leggen. Ik verwacht van die duiven nog niet veel. De doffer die ik vorig jaar bij Bas haalde had zelfs de eerste drie rondes onbevrucht. Nadien wel alles bevrucht met vijf van de zes jongen die prima voldeden. Dit jaar zijn die ook weer bevrucht. Kortom, nieuwe aanwas moet soms wennen en het is niet altijd slim om daar gelijk een bewezen oude duivin op te zetten.

We modderen dus wat aan en zoals ik al zei loopt eind april alles weer vol. Een hok vol kweken is niet moeilijk, dan moet je zorgen dat je veel duiven hebt om uit te kweken. Hier is dat niet de doelstelling. Ik wil een hok met jongen waar ik tevreden over ben en waar de kwaliteit vanaf spat. Of dat er nu 60 of 140 zijn, boeit me niet.

Als ik wil kan ik wel 300 jonge duiven stallen, maar dat zal nooit gebeuren. Ik heb een hekel aan overbevolking. Lopen er hier 150 jongen rond, dan zou je zeggen dat het er amper 80 zijn, want ze hebben 12×3 meter tot hun beschikking.

15 dec Het jonge spul

Ik ben en blijf een liefhebber van het jonge duivenspel, vandaar dat het me aan het hart gaat dat ze dit spel van hogerhand hebben verziekt.

Het is een kwestie van tijd voordat er iets wordt ondernomen. Alle liefhebbers die ik spreek zijn het namelijk oneens met de besluiten van de NPO. Toch zeker niet met het voor 3 jaar aannemen van dingen in een hobby die op omvallen staat. Ik hoop zelf dat de afdelingen op eigen initiatief iets zullen ondernemen, zij lijken me de enige die bij machte zijn om alles anders aan te pakken.

Wat Olympiades betreft strijden we tegenwoordig met ongelijke wapens. We lopen mijlenver achter op buurland België waar de NPO niets van schijnt te willen leren. Dat is jammer, want ook hier tellen de jaren inmiddels door. Ik word met mijn 54 jaar nog tot de jonkies gerekend.

We staan met de handen in het haar wat het vliegprogramma betreft. Met alle goede bedoelingen van dien bereikt men niets. In 2022 gaan er net zoveel jonge duiven verspeeld worden als anders. Dat betekent dat er ook weer evenveel gemopperd gaat worden als anders.

14 dec Hoe en wat

Een duivenmelker zit vaak vol plannen en dat is hier niet anders. Wanneer te koppelen, bijvoorbeeld. Ik ben zelf van plan om de vliegduiven in januari te koppelen. Of dat begin, midden of eind januari wordt, weet ik nog niet.

Er is nog geen definitief vliegplan voor volgend jaar, maar dat alles later begint is zeker. Normaliter wordt op 15 januari gekoppeld, ze brengen dan een koppel jongen groot en broeden nog tien dagen na. Aangezien de seizoenstart enkele weken op lijkt te schuiven, denk ik niet dat ik ze bij laat leggen. Maar ook dat weet ik nog niet zeker.

De vliegduiven zijn boven verwachting snel klaar met de rui. Bij sommige jaarlingen nog één oude pen, maar die gaat er deze maand uit. Eigenlijk zijn ze er al klaar voor, want ze vliegen goed om huis. Toch laat ik ze niet te lang hun gang gaan. Eenmaal uitgevlogen gaan ze gelijk naar binnen. Enkele keren per week de vleugeltjes los en klaar, meer is nu niet nodig.

Ze krijgen vandaag hun paramyxo-enting en dat gebeurt met de normale Colombovac. Bij de jongen zal daar nog rota bijzitten, maar bij de oude duiven zie ik daar geen nut van in.

Vloerdekkorrel

In de week voor kerst worden alle jonge duivenhokken voorzien van een nieuwe laag Vloerdekkorrel, die tot na het vliegseizoen blijft liggen. Ik heb drie secties voor de jonge duiven. In de laatste sectie komen pas begin april duiven, maar ook daar leg ik alvast lava in. Het kan maar gebeurd zijn.

Deze week ontving mijn zoon verse Vloerdekkorrel die kurkdroog zit verpakt. We kregen namelijk van enkele liefhebbers te horen dat de partij van vorig jaar her en der toch wat vochtig was, waardoor de lava minder snel opdroogde in hun hok. Na onderzoek kwam dit doordat de lava onvoldoende was afgekoeld na het droogproces, waardoor in sommige zakken condens ontstond. Dit probleem heeft de leverancier nu dus opgelost.

Eenvoud

Gemak dient de mens en zo bekijk ik de duivensport nu eenmaal. Vandaar naast de lava ook de eigen mengeling en geen gedoe met tien verschillende zakken voer. Als je elk jaar alles hetzelfde doet, vergeet je niets. Daarbij weet je dat als het even wat minder gaat (en die periodes hebben we allemaal), je daar geen verandering hoeft te zoeken.

Zoals ik al eens schreef: wie de minste fouten maakt, wordt kampioen. Vandaar dat hier alles weer hetzelfde en zo simpel mogelijk blijft. Zelfs mijn dochter – die verder niets met duiven heeft – zou ze gemakkelijk kunnen verzorgen zonder daarbij fouten te maken in de voeding of wat er in de drinkpot moet.

Mijn duiven moeten het zelf zien op te lossen, hier bijvoorbeeld geen kacheltjes. Nee, gewoon open en vochtige hokken in de wintermaanden. Droge hokken in deze tijd van het jaar zijn slecht voor duif én melker. Ik betreed na het vliegseizoen eenmaal daags de hokken en that’s it. Zodra er jongen zijn, ga ik weer over tot twee keer per dag voeren.

13 dec Op de kaart

Max Verstappen zette ons landje gisteren weer in de spotlights. Met duiven gaat dat internationaal niet zo snel lukken, wij zijn nu eenmaal net als met onze boostercampagne het lachertje van Europa.

Alle 28 kweekkoppels hebben inmiddels eitjes. De eerste duiven legden hun eerste ei op amper 8 dagen en de laatste 6 dagen later. De eerste tien koppels lijken bevrucht, de rest bekijk ik deze week. De oudste duiven van 2015 hebben als eerste gelegd.

Persoonlijk boeit me dat niet zo. Ik zeg altijd: als ze op 21 dagen allemaal afgelegd hebben, doe je het goed in de winterkweek. Een vlotte of trage kweek geeft toch geen garantie voor toekomstig succes. Het feit is dat over drie maanden de hokken weer vol lopen met enkele talentjes en een hoop afval.

Afgelopen vrijdag zijn de 20 duiven die jaarlijks naar PIPA gaan gekeurd en op de foto gezet. Persoonlijk vind ik de kwaliteit van alle 20 duiven hoog. Ze hadden ook een goed keuringsrapport begreep ik; tien duiven kregen een 9 en de rest een 9.25, het hoogst haalbare.

Aan de afstamming ligt het sowieso niet, maar zoals altijd heb je ook een beetje geluk nodig met aankopen. Zelf plaats ik zulke duiven tegen mijn beste kwekers, dan weet ik snel wat erin zit. Een ezel op een renpaard zal vast en zeker een ezel geven en zelden een renpaard, zo zie ik dat.

Wel weet ik inmiddels dat je met zomerjongen een jaar langer geduld moet hebben, maar soms kweek je er gelijk goede uit. Dragon Rocket haalde ik in september en die werd met amper één pen gegooid toch in de winter gekoppeld. Eén van zijn eerste twee jongen won de 3^e NPO Étampes tegen dik 30.000 duiven en de andere werd 2^e nationaal Asduif.

Dit jaar zaten er ook twee plaatjes uit het Golden Pair met beide één pen gestoten. Een daarvan werd moeder van de 1^e nationaal Asduif WHZB en 1^e Asduif PIPA Rankings.