“Wat te doen met al die jongen als we niet gaan vliegen?”, wordt mij vaak gevraagd. “Sorteren op zicht” zei ik, maar mijn echtgenote was het daar niet mee eens en naar je vrouw kan je maar beter luisteren op zijn tijd. Ergens heeft ze wel een punt, ze zei: “dan bouw je maar een jonge duivenhok om tot oude duivenhok volgend jaar en kweek je er dat jaar maar wat minder”.

Ik heb nogal wat uitgetest in mijn leven, zo ook het chaossysteem. Dat wil zeggen de duiven gewoon in de hokken van de jongen laten, niet koppelen en ze zo in het voorjaar gaan spelen net als gescheiden jongen.

Uiteraard haal ik er stiekem toch de duiven tussenuit waar ik niet achter sta of die niet mooi gebouwd zijn. Als ik mijn beste kweekduiven in handen neem (en dat waren Verkerk en Eijerkamp met mij eens), dan zijn ze stuk voor stuk supermooi gebouwd, terwijl ze alleen op prestaties geselecteerd zijn.

Natuurlijk is dat wel eens anders. Zo vloog hier 25 jaar terug een duif die de ene na de andere 1e won in het samenspel. Groen van afgunst bood ik met mijn schoonvader stevig geld door de telefoon voor die duif die we nooit in handen hadden gehad. “Niet te koop”, zei men aan de andere kant van de lijn terecht.

In dat najaar was ik bij die liefhebber om zijn duiven te bekijken. Ik kreeg een vod van jewelste in mijn handen en zei: “ruim maar op, wat moet je met zo’n duif?”. De beste man zei: “die wou je toch kopen afgelopen zomer?” Ik vroeg hem wat hij ermee ging doen en hij zou naar de kweek gaan. Ik adviseerde hem ermee te spelen maar nee, hij ging naar de kweek en er is nooit iets goeds uitgekomen. Vandaar dat ik niet snel meer ergens een duif afkeur.

Hier selecteer ik in de regel op prestaties, maar af en toe strijk ik over mijn hart. In ‘97 moesten we in onze vereniging allen één ringnummer opgeven voor een competitie over alle jonge duivenvluchten. Ik natuurlijk een duif uit mijn beste koppel opgegeven. Tot aan de laatste vlucht stond ze onderaan, ze won niet één prijs dat jaar terwijl ik toch hokkampioen werd in de toenmalige ZNB met de jonge duiven. Toen kwam de laatste vlucht, een loodzware Bourges en ja hoor, dat duifje won de 1e nationaal met grote voorsprong op destijds Ludo Claessens en dat met een voor mij ongunstige oostenwind.

Zo gaf ik eens een prachtige blauwe doffer weg aan een inmiddels overleden kameraad. Hij speelde hem twee jaar en won niet één fatsoenlijke prijs. “Ik ruim hem op”, zei hij dus stelde ik voor hem weer op te halen. Door mijn overtuiging hield hij hem en won hij dat jaar driemaal teletekst op de dagfond en driemaal de 1e in het Rayon. Kortom, met duiven weet je het nooit.

Het wordt steeds meer werkelijkheid dat we niet voor eind juli zullen vliegen, al verwacht ik door de economische druk wel dat de maatregelen versoepeld zullen worden. In Brabant lijkt het iets stabieler te worden, ik hoop dat dit ook in de rest van Nederland zo zal zijn en dat we deze crisis voorlopig kunnen overwinnen.

Duivensport is puur hobby en alles gebeurt hier zoals in een normaal vliegseizoen. De oude duiven trainen eenmaal daags, drinken om de dag Naturaline met extra knoflook en eten onze mengelingen en mineralenmix.

Ze mogen eenmaal per week één dag en nacht samen, zoals in een normaal vliegseizoen. Iedereen doet het op zijn eigen manier. De één laat ze opnieuw broeden, de ander laat ze een week samen.

In het verleden bleven ze wel vaker probleemloos op weduwschap van half maart tot half september. Als ze verduisterd zijn en niet te gek gemaakt zijn door veelvuldig tonen voor de vlucht, gaat dat perfect.

Verduisteren hier is met de boomse dakpannen, het is dus niet zo dat ze pikdonker zitten. Het gaat om het principe. Ze liggen mooi in hun bakken als ik de schuiven ervoor doe en je hoort ze niet als de schuiven ervoor zitten. Ze kunnen met gemak hun bak in en uit vliegen om te drinken of wat dan ook. Het plafond is altijd open, er komt genoeg licht binnen met deze voorjaarszon.

Verder geef ik geen voedingssupplementen of medicatie. De jonge duiven zijn geënt tegen PMV, de pokken doe ik in mei. Duiven die zich op dit moment niet gezond houden – jong en oud – worden gelijk verwijderd.

Als we niet vliegen dit jaar – wat mogelijk is, we zijn immers ook afhankelijk van België en Frankrijk – dan moeten er veel duiven verwijderd worden over zo’n vijf maanden. Dat zal gebeuren door middel van een handkeuring. Vandaar dat ik nu geen duiven spaar waar ik iets aan zie.

Ik ben benieuwd hoe het eventueel nieuwe NPO-bestuur eruit gaat zien. Eén ding is zeker: ze krijgen direct een raar vliegseizoen voor hun kiezen. Gaan ze er eenzelfde puinhoop van maken als in het verleden?

Persoonlijk vind ik het een vereiste dat ieder NPO- of afdelingsbestuurslid een hok duiven heeft waar hij mee speelt, zodat hij een goede binding heeft met de duivensport. Mensen zonder binding met de duivensport zijn al snel geneigd er een potje van te maken en niet mee te denken met de leden.

Ik krijg dagelijks veel vragen over hoe en wat te doen in deze uitzonderlijke tijd. Ik kan alleen maar uitleggen hoe ik het momenteel doe.

Hier gaan alle duiven zoals altijd eenmaal daags los. De jonge duiven zijn de gehele dag buiten, mij maakt het niet uit dat de rover er één pakt. Zo leren ze vanzelf opletten. Doordat de jonge duiven de gehele dag los zijn, trekken ze ook vaak weg en is opleren niet nodig.

Het voeren kan niet makkelijker. De oude vliegduiven krijgen twee keer per dag 15 tot 25 gram, bestaande uit 80% Championsmix en 20% NPO-mix. Daarbij houd ik wel in de gaten of alles zo goed als opgegeten wordt.

Aangezien ik al jaren niet meer geloof in dieet- of sportmengelingen zijn onze duiven gewend aan deze uitgebalanceerde basismengeling. Ze vetten niet aan en je zal geen spuitende jongen in je nest vinden. De jongen worden zijdezacht en glanzend gespeend door de aanwezige vetten. Veel bekende tophokken in Nederland en België zijn mede daardoor met volle tevredenheid op onze mengelingen overgestapt.

De doffers gaan om 08.00 uur los en vliegen een vol uur. Ze kunnen op het hok vallen als ze willen maar doen dat nooit, ook al zitten de jongen gewoon in de open rennen. De duivinnen trainen om 16.00 een vol uur, ook zij kunnen vallen maar doen dat niet.

De jonge duiven voer ik ´s ochtends iets minder. Als ze naar binnen moeten komen, wil ik wel dat ze luisteren. In de avond voer ik ze genoeg, zodat er in de ochtend daarna nog wat voer ligt. Leren drinken in de mand doe ik overigens niet.

Verder hebben ze hun PMV-enting gehad. Met de pokkenenting wacht ik totdat ze oud genoeg zijn (eind mei) en dat zal toch de veermethode worden. In juni volgt de paratyfusenting. Ze hebben wel uit voorzorg een week B.S. gehad en driemaal per week Colinol Plus van DHP over het voer. Daarnaast zoals alle duiven hier om de dag Naturaline met extra look in het water en een greepje Champions Mineralenmix.

Op de kwekers na worden alle duiven tot eind juni verduisterd van 18.00 tot 08.00 uur, dus ook de oude duiven. Dit was bij de oude vliegduiven in een normaal seizoen half mei geweest. Voor de rest krijgen ze allemaal een keer per week een bad. De oude vliegduiven laat ik zaterdagochtend bijeen en dan trainen ze samen. Op zondagochtend krijgen ze een bad waarna ze weer gescheiden worden.

Ik hoop hiermee wat vragen te hebben beantwoord. Wanneer we gaan vliegen, horen we vanzelf. Tot die tijd: geniet van de verzorging van je duiven, wacht geduldig af en ga zeker niet panikeren.

Hier worden de duiven verzorgd zoals altijd. Ze krijgen dagelijks hun training en voeding, wat dat betreft verandert er niets. Ik kan wel zeggen dat de duivensport op dit moment echt een hobby is.

De jongen gaan zoveel mogelijk los, storm of niet. Laat de slimmeriken maar overblijven. Zo drinken alle jongen hier uit de drinkgoot en hebben ze nooit één korrel voer zelf kunnen pikken omdat ik de kwekers in een voerbak op de grond voer. Bij het spenen snappen ze het de eerste dagen niet helemaal, maar ze vinden de voerbak en drinkgoot vanzelf.

Ik heb er twee verwijderd dit jaar omdat ze na vier dagen zo vermagerd waren doordat ze de drinkpot niet wisten te vinden. Vandaar dat ik het zelf onzin vind om ze in manden te plaatsen en ze te leren drinken. Als ze slim genoeg zijn, hebben ze dat later namelijk zo door.

De vliegdatum zal eerder eind juli gaan liggen, verwacht ik. Mocht dat met oud én jong zijn, dan krijgen we een vervoerprobleem. We zullen dan met de oude en jonge duiven op verschillende dagen moeten spelen. Iets wat we dan toch wel zullen moeten, omdat de Belgen hun eigen losplaatsen zeker in gebruik zullen hebben.

Tot die tijd heeft niets zin. Opleren niet, kuren niet… Alleen afstand bewaren van elkaar, je handen wassen en je zo min mogelijk onder de mensen begeven.