22 jun Het gedoe begint alweer

Gisteren had ik het nog over het afbreken van het jonge duivenspel. Zie onderstaande mail:

Ook deze week spelen de weersomstandigheden ons parten en tevens worden we gedwongen door het niet beschikbaar zijn van losplaatsen het programma voor de jonge duiven aan te passen. Op advies van de vliegprogrammacommissie hebben we de navolgende vergunningen voor Brabant 2000 aangevraagd.

Woensdag 23 juni Duffel 55km (trainingsvlucht voor jonge duiven) lossing per rayon.
Zaterdag 26 juni Duffel 55km (trainingsvlucht voor jonge duiven) lossing per rayon.
Zaterdag 3 juli Bierges 91km (vlucht voor jonge duiven) lossing per rayon.
Zaterdag 10 juli Quievrain 143km (vlucht voor jonge duiven) lossing per rayon.
Zaterdag 17 juli Quievrain 143km (vlucht voor jonge duiven) lossing in 2 groepen.
Zaterdag 24 juli Niergnies 183km (wedvlucht voor de jonge duiven) lossing in 1 groep.
Zaterdag 31 juli Niergnies 183km (wedvlucht voor de jonge duiven) lossing in 1 groep.

Nog een hittegolf erbij en wij spelen dit jaar niet verder dan 300 km. Het wordt augustus voor we de 200 km passeren. In België hebben ze dan al Bourges (gemiddeld 460 km) gespeeld. En ja, daar hebben ze inmiddels ook een deel van de jongen verspeeld, maar ik voorspel dat wij na 31 juli van Niergnies ook meer dan 30% van de jongen kwijt zijn. En dan druk ik me voorzichtig uit, denk ik.

We ontkomen nu eenmaal niet aan verliezen. Pak je de laatste 20 jaar erbij, dan zie je dat de jonge duiven worden verspeeld op de eerste vijf vluchten. Ik noem dat de “kaf van het koren vluchten”.

De hardheid die onze jongen in de jaren ‘90 opbouwden op NPO-vluchten, is verloren gegaan. We zien dat terug aan de wekelijks grote verliezen bij de oude duiven. Ter illustratie: de derde vlucht telde ruim 19.000 duiven (inclusief trainingsduiven) versus afgelopen weekend alle drie de vluchten bij elkaar 11.682 duiven. Dat zijn 7.500 duiven minder en cijfers liegen niet.

Ze maken een vliegprogramma en passen dat 2 weken voor de vluchten zonder geldige reden aan. Althans, het weer 2 weken vooruit voorspellen, vind ik geen goede reden. Nu zie je dat sommige liefhebbers bij Bauwens moeten organiseren, omdat ze de mogelijkheid niet krijgen hun jongen van normale startafstanden op te leren.

Ik zou zeggen drie à vier opleervluchten vanaf juni, startend bij Merksem 35 km, bijvoorbeeld. Op zaterdagavond inmanden en op zondag los. Daarna kunnen de wedvluchten op een normale manier starten, bijvoorbeeld:

3 juli Quiévrain voor rayon 1 en 2 en Bierges voor rayon 3 en 4;
10 Juli Quiévrain voor alle rayons;
17 Juli Niergnies;
24 juli Péronne;
31 juli Morlincourt.

Voor het geval er vluchten wegens warmte moeten worden afgelast, kan je een uitloop tot eind september aanhouden. De boel kan dan verschoven worden zonder aanpassingen te maken in de wedvluchten.

Vorig jaar moesten diverse verenigingen handtekeningacties optuigen omdat ze het niet eens waren met alle veranderingen in het vliegprogramma. Nu een jaar verder gaat men vrolijk op oude voet verder. Mijns inziens zou het nieuwe NPO-bestuur meer toezicht moeten houden op dergelijk beleid van sommige afdelingen, want dat gaat simpelweg ten koste van het ledenaantal.

21 jun Schade opnemen

Gisterochtend om 9u waren gelukkig alle duiven thuis bij mij. Ik begrijp dat er links en rechts nogal wat op de dool zijn.

Persoonlijk houd ik mijn hart vast voor de jonge duiven. Het weer belooft de komende weken niet goed te worden en ook de eerste jonge duivenvlucht lijkt niet best. Het duurt nog wel twee weken, maar toch.

Het is tegenwoordig altijd wel wat. Als het niet te warm is om te lossen, dan is het wel dat ze niet durven te lossen omdat er bewolking in de lucht hangt.

Hier zijn de jonge duiven voldoende afgericht op zo’n twintig na waar ik nog mee moet beginnen. Ook die gaan gewoon mee op het jonge duivenprogramma, al zal dat niet gelijk op de eerste vlucht zijn.

Er zijn tal van liefhebbers die te voorzichtig of bang zijn geweest om te beginnen met opleren. Toen ze eenmaal wilden starten, kregen vele af te rekenen met adeno. Nu zitten zij twee weken voor de eerste prijsvlucht met jongen die nog niet van huis zijn geweest.

Ik begin altijd vroeg met opleren en dat kost vaak pluimen. Nu heb ik gisteren tijdens het paratyfus enten de jongen opgeschreven en geconcludeerd dat die uit de beste koppels er nog zitten. Die uit de probeerkoppels en aangeschafte duiven zijn bijna allemaal verdwenen.

Soms haal je te snel en te vaak duiven bij. Ik denk zelf ook wel eens dat het gras bij een ander groener is. En dan moet je weten dat ik alleen uit de beste duiven iets haal en dan nog valt het op enkele uitzonderingen na niet mee.

Zo heb ik ook de bezem door het vlieghok gehaald. De beste jongen van vorig jaar hebben zich dit jaar allemaal weer van voren laten zien. De groep die daaronder presteerde, hangt er nu weer onder en daar is inmiddels flink in geselecteerd.

Ik mis dit jaar teveel ervaren tweejarige duiven, maar dat was eigen keus om die naar het kweekhok te brengen. In een zwaar seizoen als dit heb je die als vliegduiven gewoon nodig.

Dat het om uitzonderlijke kwaliteit draait, is zeker. Althans, met mijn spelsysteem moeten de jongen gewoon tweemaal per honderdtal vliegen. Wie dat niet kan, moet je eigenlijk geen kans geven.

Natuurlijk kunnen dat goede of zelfs betere kwekers worden dan hun hard presterende broers of zussen, want ze hebben dezelfde genen. Toch is hier het doel niet om meer duiven te gaan houden, eerder minder, al vlieg ik graag met een stevige ploeg jongen om in te kunnen selecteren.

Het is jammer dat het jonge duivenseizoen de laatste 10 jaar naar de vaantjes is geholpen. Elke afdeling zou eigenlijk in twee groepen moeten lossen. Wil men op de kortste afstand 450 km spelen, dan is het op de langste afstand over de 500 km en dan beginnen die weer te mopperen.

Persoonlijk vind ik dat jonge duiven 3x boven de 400 km moeten vliegen om te zien wat erin zit. Nu moet je ze een jaar langer aanhouden om ze als jaarling boven de 400 km alsnog te verspelen of erachter te komen dat ze het niet kunnen.

Een wilde bond oprichten zou het mooiste zijn. Eentje die mogelijkheden biedt aan mensen om jonge duiven verder te testen en door te spelen tot de laatste week van september, met gesponsorde prijzen. De meeste jonge duiven missen simpelweg de hardheid op de vluchten.

20 jun Soms moet je met kruimels tevreden zijn

Wat een weekend, weer. De straten in Parijs stonden blank toen onze duiven daar doorheen moesten. De midfond werd veel te laat gelost om 13.45u. Middaglossingen zijn altijd slechte vluchten, wat ook aan de mpm te zien was.

De reden van de late lossing was dat enkele onsportieve verenigingen amper 20 duiven in de manden hadden gedaan, waardoor ze de duiven niet konden houden en alles over moest worden gezet in de verzamelloods. Wat mij betreft mogen ze hier flinke boetes voor uitdelen, want iedereen is hier de dupe van.

De dagfond dan. Een hoog Embregts-Theunis gehalte, alleen niet bij mijzelf. De 1^e NPO werd gewonnen door John Rockx uit Zegge met een 50% Embregts-Theunis duif en de 7^e NPO door Rene Roks met een 100% Embregts-Theunis duif. In de 2^e NPO van Andre vd Linde stroomt ook Embregts-Theunis bloed.

Duiven die uit conditie geraken, krijg je er niet zomaar meer bij. Ik speel nog wel de 1^e in de vereniging en de 25^e NPO met Fighter Daisy uit de Verkerk doffer x een dochter van Super Rossi. De 51^e NPO won ik met een dochter uit National Rossi x Olympic Millennium en de derde arriverende duif won de 101^e NPO. Deze komt uit Mister Gold x Super Daisy.

Team Eijerkamp won alweer een NPO-concours, het is ongekend wat een topjaar zij hebben in een verder voor iedereen moeilijk seizoen.

18 jun Als je goed speelt, kom je aan de beurt

De NPO heeft besloten dit jaar de dopingcontroles weer in te voeren. Schijnbaar waren mijn prestaties van dien aard dat ik voor de 6^e keer in mijn duivencarrière aan de beurt was.

Ik heb daar geen moeite mee, ze hebben dat al vaker aan huis gedaan en eenmaal in de verzamelloods. Net als bij de voorgaande vijf keren hebben ze niets gevonden. De controle zelf werd netjes en professioneel uitgevoerd door de daarvoor bevoegde personen.

Doping en bedrog horen niet thuis in de duivensport en zijn slecht voor ons imago. Vandaar dat ik blij ben dat de NPO de controles weer heeft opgepakt en ik de primeur had om als eerste van het land aan de beurt te zijn.

Tevens een mooi bewijsstuk dat al onze bijproducten vrij zijn van verboden middelen, maar dat kon ook niet anders, want deze worden gecertificeerd geproduceerd door DHP Cultura.

16 jun Mid- of dagfond?

Natuurlijk zijn het keuzes, maar duidelijk is wel dat wie alleen voor het vitesse en midfond spel kiest, sterker staat dan degene die alle vluchten vliegen.

Midfond is geen dagfond. Duiven die bij zwaar weer met gemak 450 km op de midfond aankunnen, zakken soms eenvoudig door het ijs op de dagfond, amper 100 km verder.

De midfondspeler kan zijn gehele hok inschakelen, terwijl de programmaspeler keuzes moet maken en zijn beste duiven moet verdelen in een weekend met twee vluchten. Vandaar dat ik een groot voorstander ben van het spel van vorig jaar; één vlucht per weekend, midfond dan wel dagfond.

Hier en bij vele anderen zitten die duiven op een gezamenlijk hok. Ik toon de duiven niet, maar wanneer je de helft er op donderdagavond uitpakt, zie je dat op vrijdag gelijk aan de mest van de thuisblijvende duiven. Ze zijn immers niet gek.

Dan wordt er nog vaak gezegd en geschreven dat je de duiven totaal geen medicatie moet geven of dat bijproducten geen nut hebben, maar dat wordt bijna altijd geroepen door spelers die niet deelnemen aan het dagfond spel.

Midfond duiven met vaak één nacht mand hebben inderdaad minder nodig, maar als ze zoals twee weken terug 300 km vliegen, moeten de dagfond duiven diezelfde dag nog eens 300 km verder. Zulke personen denken daar vaak niet bij na.

Hier gaan er toch 14 mee op de dagfond. Het weer lijkt wederom niet zo mooi te worden, maar we zullen zien. Dat het weer dit seizoen voor iedereen zwaar maakt, is duidelijk.

De jonge duiven zijn vanochtend weer op 30 km gelost. Ditmaal mand voor mand in verband met het drukkende weer. Ik loste ze om de 2 minuten in vijf groepen. Niet één groep heeft elkaar ingehaald aan het constateersysteem te zien en alles zat binnen toen ik thuiskwam. Ze vertrokken ook als een speer; één rondje en weg de goede richting in. Al zegt dat niet altijd alles.

Frappant is wel dat ze gelijk heel hoog de lucht in gingen toen ze vertrokken. Ze zijn goed geconditioneerd, zodra ze aankomen duiken ze als een speer naar binnen.