07 sep The end

Het einde van het seizoen is in zicht, alsmede dat van de duivensport zelf. Men maakt zich weer volop druk om een vliegprogramma dat nog 100x verandert voordat we eenmaal aan vliegen toekomen. Hoe moeilijk kan dat nu zijn?

Laat enkele duivenmelkers meebeslissen die al jaren super presteren op hun discipline. De beste vitessespelers over het vitesseprogramma, de beste midfondspelers over het midfondprogramma, etc. Die mensen hebben tenminste ervaring. Nu wordt alles bepaald door mensen die amper blad kunnen raken of zelfs niet eens duiven hebben.

In hoeverre horen zulke mensen in een duiven gerelateerd bestuur thuis? Mensen zonder duiven zijn belangeloos en voelen de duivensport denk ik onvoldoende aan. In het bestuur van Ajax zitten toch ook geen schaatsers, bijvoorbeeld?

De twee jongen van Stef Bals komen trouwens niet uit een zoon, maar uit een dochter van die doffer van mij. Dat is bij deze ook weer rechtgezet.

Deze week probeer ik de zaak nog in plooi te trekken voor de laatste vlucht, al wordt dat lastig. De duiven gooien al best wat pennen en hun conditie lijkt te verminderen. Maar wie weet. Vorige week waren ze 100%, maar ze vielen me wat tegen. Mijn drie beste jongen waren weg. De allerbeste (3^e getekende) kwam gisteren nog wel terug en wordt dit jaar niet meer gespeeld.

Mijn duiven kruipen niet snel ergens binnen, maar kiezen er liever voor om zichzelf leeg te vliegen en voor dood opgeraapt te worden. Ik heb dat meermaals meegemaakt. Zo had ik dit jaar een prima jaarling die ze ergens van een balkon hadden gepakt. Ton Bons haalde hem op. De kleur was al uit zijn ogen, maar toch kwam hij er doorheen. Hij doet het nu weer prima op de nalijn.

De rui is volop bezig bij de kweekduiven. Zij krijgen nu dagelijks Origanum Red en Champions Mineralenmix. Tweemaal per week doe ik er nog Prestavit bij. Nu moeten de prijzen verdiend worden voor volgend jaar en de kwekers zijn de bakermat van de toekomst.

06 sep Vertrouwen of geluk?

Niet iedere duif die hier gekweekt wordt is een goede, natuurlijk. Ze beschikken wel allemaal over een goed genenpakket. Zo won Stef Bals dit weekend met grote overmacht de nalijn vlucht in Brabant 2000 tegen 10.746 duiven.

Zijn eerste twee duiven komen volgens hem uit een zoon van een doffer van mij. Uit die doffer heeft hij al heel wat goede gehaald. Hij heeft die doffer hier niet zelf gehaald, maar bij een liefhebber die hem eerder bij mij haalde. Die had er geen vertrouwen in, schijnbaar.

Rene Roks won van dezelfde vlucht de 9^e tegen 10.746 duiven en won de week ervoor met diezelfde duif de 5^e tegen 12.955 duiven. De wind had hij deze keer niet in zijn voordeel, maar ze was er toch weer vroeg bij.

Laat die duif nu ook uit een doffer van mij komen. Rene heeft die op Duivenmarktplaats gekocht van een liefhebber die hem eerder bij mij haalde. Die persoon had er destijds minder vertrouwen in en heeft de duif daarom doorverkocht.

Nogmaals, het zijn niet allemaal goede, maar een slecht presterende duif kan super kweken. Ik kijk maar naar een duif die ik aan Jan gaf, die presteerde hier niets maar werd bij hem een topkweker. Andersom kan een super presterende duif niet één goed kind op de wereld zetten, maar wel goede kleinkinderen.

Wat dat betreft bestaat een goed koppel altijd uit twee duiven. Zet een mindere duif op een goede en je kweekt mindere duiven, zelden goede. Eén ding is zeker: er worden veel goede duiven te vroeg opgeruimd door hun mindere vliegprestaties. Vandaar dat de duivensport zo moeilijk blijft en ik er nog steeds niets van begrijp.

05 sep Melun #2

Dit was alweer de voorlaatste vlucht. Mijn overbuurman kaapte de 1^e NPO weg met een testduif gekweekt door een buitenlandse relatie van mij. Op eigen hok werd het ook teletekst (9^e NPO), maar de vlucht viel me tegen. Momenteel zijn er nog zes weg, waaronder drie van mijn beste duivinnen.

Toen de duiven arriveerden, loste de mist net op. Een uurtje later los was daarom denk ik beter geweest. Wat ik erger vond, waren de massa’s duiven die overkwamen toen ze hier aan het vallen waren. Waarom kan men het lossen nog steeds niet met elkaar afstemmen? Is dat nu zo moeilijk?

Er kwamen verschillende duiven uit die grote groepen gedoken. In de avond waren er overal nog een boel achter en niet de minste. Maar goed, weg is pech… Op naar de laatste vlucht. Mijn eerste tien arriverende duiven komen uit:

1. Urano Willem de Bruijn x Olympic Millennium.
2. Fast Boy (broer Dragon Girl) x dochter Golden Pair (Grey Millennium x Golden Ace).
3. Bingo x dochter Golden Pair.
4. Millennium Ace (9^e nationaal Asduif en zoon Golden Pair) x Dragon Star (moeder Dragon Girl).
5. Dochter Golden Pair (won vorige week de 1^e NPO).
6. Blue King (3^e nationaal Orléans) x dochter Super Rossi x Olympic Millennium.
7. Urano Willem de Bruijn x Olympic Millennium.
8. Zoon Millennium koppel x dochter Avatar (3^e NPO Châteaudun).
9. Atlantic Verkerk x Dragon Girl.
10. Atlantic Verkerk x Dragon Girl.

03 sep Nog vier te gaan

Nog twee nalijn en jonge duivenvluchten en dan zit het er weer op. De duivensport beleef ik vooral in de zomer en niet zozeer in de winter. Hoewel er weer veel kampioenschappen zijn gewonnen, heb ik daar minder mee.

De individuele prestaties van een duif staan bij mij hoger aangeschreven dan een hokprestatie. Ik kan onwijs genieten van duiven die iets gepresteerd hebben en dan zie ik het liefst duiven die meermaals echt kop winnen in plaats van een Asduif die elke keer net onder de kop vliegt.

Duiven die 1^e prijzen winnen – vooral meermaals – zijn mijn favorieten en daar zet ik me voor in. Zo blijf ik genoeg jongen kweken om enkele pareltjes over te houden, al houd ik zeker niet meer dan 27 kweekkoppels door.

Het moet overzichtelijk blijven en ik speel nu eenmaal graag alle vluchten, behalve meerdaagse. Alle duiven op één vlucht riskeren om die ene vroege duif te pakken en daar naam op hopen te maken, zal ik niet snel doen.

Ik geniet liever elke zaterdag van vroege aankomsten. Daarbij geniet ik van een 1^e prijs op 150 km net zoveel als een 1^e prijs op 600 km. Waar ik minder goed tegen kan, zijn tegen prijsvliegers die elke week in de middenmoot presteren.

Als ze in de nestschotel liggen, zie ik vaak wel of ik goed of slecht heb gekweekt en of een koppeling is geslaagd of niet. Ik ken mijn eigen duiven door en door. Ze lijken steeds meer op elkaar, vaak kras of blauw van kleur.

Natuurlijk haal ik af en toe ook wat bij, maar niet meer dan één duif. Bevalt ‘ie niet, dan vertrekt hij ook snel weer. Dat beetje nieuw bloed of ‘melk in de koffie’ zoals Antoon van der Wegen destijds zei, brengt vaak verbetering in een licht ingeteelde stam duiven.

02 sep De nalijn

Ik hoorde dat Afdeling 5 op 18 september Orléans wil organiseren, andere afdelingen mogen ook aan die vlucht meedoen. Dit zou een prachtig initiatief zijn, mits andere afdelingen inderdaad ook deel mogen nemen.

De NPO zou zoiets moeten steunen, maar nogmaals, dan moet wel iedereen uit alle afdelingen mee mogen doen. Men moet dan per afdeling een inkorfplaats aanwijzen. Afdeling 7, 8 en 9 hebben al een groepsapp aangemaakt waar een en ander op te volgen zal zijn. Ik ben benieuwd.

Hier gaan nog tien koppels oude duiven (die de selectie hebben overleefd) mee op de nalijn. Zij zitten nog steeds op weduwschap, maar worden 11 september gekoppeld en mogen dan op eitjes komen wegens de vraag daarnaar. Uiteraard start ik de Baytril kuur dan pas wanneer ze op eieren zitten.