De Franse vluchten komen er weer aan. Dit weekend staat Morlincourt op het programma, ongeveer 250 km. De afstanden gaan nu dus beginnen.

Bij afstanden boven de 300 km kunnen de duiven het verschil maken en heeft de wind minder invloed op de uitslagen.

NPO-mix

Bij afstanden boven de 300 km moet er ook extra NPO-mix gevoerd worden. De duiven krijgen hier ’s avonds na de gewone maaltijd nog extra NPO-mix om ze zo rond mogelijk in te manden met genoeg reserves.

Het voordeel van de NPO-mix is dat het een lichte, vetrijke mengeling is waar ze geen last van hebben, maar toch hun reserves uit kunnen halen tijdens de vluchten.

De jonge duiven met Adeno hebben hier een tijdje alleen NPO-mix gehad. Het wat grovere voer komt er tijdens Adeno toch weer uit. De licht verteerbare NPO-mix blijft er vaak in, waardoor de duiven niet teveel in moeten leveren.

Laten we hopen op mooi weer zaterdag, zodat de duiven op een verantwoorde manier losgelaten kunnen worden.

Vorige week leek het hoogzomer, nu wel herfst. We kijken dan ook met angst naar wat dit weekend gaat brengen. De gaten zullen klein zijn en als men dan niet durft te lossen, zitten we met een probleem.

Bij een roekeloze lossing daarentegen zijn we ook niet gebaad, dat kost vaak pluimen. Nee, de lossingscommissie heeft geen gemakkelijke taak dit weekend.

Adeno lijkt te zijn opgelost

De jonge duiven zijn door de Adeno heen. Een enkeling heb ik verwijderd, de rest knapte redelijk snel op.

Ik blijf het raar vinden dat zo’n 70% immuun lijkt te zijn en niet ziek wordt. Dan moeten we binnen nu en enkele jaren, als de medicatie nog verder aan banden gelegd wordt, toch hard zijn en 35% op gezondheid uitselecteren tijdens een Adeno aanval.

Ik heb dat vroeger ook in de aardbeien gezien. Abrupt werden onmisbare bestrijdingsmiddelen uit de schappen gehaald en dachten we dat we met een groot probleem zaten. Toch loste alles zichzelf op en bleek dat we ook zonder konden.

De natuurlijke weerstand van duiven kan veel oplossen, echter zullen heel wat zwakkere ertussenuit vallen.

Hier wordt één keer per jaar gekuurd tegen Paratyfus, ook dat is iets waar de duiven weerstand tegen op kunnen bouwen. Ik neem echter niet graag dit risico, omdat ik weet wat het aan kan richten mocht je het krijgen.

Het was mooi duivenweer en dan moet je uitpakken. De duiven zaten mooi verspreid over de afdeling. Hier kwam één duif voorop, maar die verknoeide weer tijd. Gelukkig kwamen er snel twee bij.

Zoon Fast Rocket won vorige week de 2e (verspeelde de 1e op één seconde) en is nu weer eerst geconstateerde. Hij wint nu wel de 1e, maar Maximal Rocket was dus eigenlijk als eerste thuis.

Bingo werd als 3e geconstateerd, dus eigenlijk dezelfde volgorde als vorige week. Bij mijn eerste vijf duiven zaten alle drie de getekende, maar dat zijn ook echte witte raven.

De Blauwe Leeuw van Peter van Oerle stond als 1e getekend maar is als 5e geconstateerd. Nu als 4e een dochter van Super Rossi, als 6e een kleinzoon van Super Rossi en als 7e alweer een dochter Fast Rocket.

Ik heb al eens eerder gezegd dat Fast Rocket de nieuwe topkweker zou worden, iets wat onze Chinese vriend Kaier ook opviel. Gelukkig zit Fast Rocket nog hier en is die koop niet doorgegaan.

Goede komen voort uit goede

De duiven die gisteren 1e, 2e en 3e speelden, komen zelf uit duiven die al een 1e gewonnen hadden in het samenspel en daarbij hadden ze alle drie al eens een 1e en 2e in het samenspel gewonnen.

De start is net als vorig jaar, toen won Fast Dragon de eerste twee vluchten de 1e en 2e. Opvallend is dat Fast Dragon een directe zoon is van Last Lady. Nu wint Imperial Rocket als kleinzoon van Last Lady al de 1e en 2e in het prille seizoen.

Maar goed, het seizoen is nog lang en er komen nog genoeg vluchten. Er staan nog enkele favorieten in de wacht die zich al wat beter laten zien. De selectie is sterk in de breedte, maar wat wil je met 58 mee en 54 prijs in het samenspel. Weliswaar 1:3, maar toch.

De basisgezondheid is goed en zoals altijd geloof ik nog steeds niet in wondermiddelen. Ik geloof louter in een goede voeding, zuurstof en op de juiste wijze aangezuurde ingewanden. Alles valt of staat met goede duiven en een goede verzorging, 7 dagen per week en 12 maanden per jaar.

Wat te doen tegen Adeno?

Zoals bij veel andere liefhebbers kwam ook hier het Adeno spook langs. Enkele jongen hadden het stevig te pakken en die heb ik inmiddels verwijderd. Duiven die stevig Adeno hebben gehad zijn in mijn ogen onbruikbaar voor de rest van hun leven.

Ik weet niet wat dat is, maar het lijkt alsof ze vanbinnen toch aangetast worden waar ze altijd last van blijven houden. Althans, dat is mijn ervaring.

Na het enkele dagen aangezien te hebben, heb ik er dus toch maar drie dagen Cobel & Belgamco ingedaan. Inmiddels lijkt het te zijn opgelost.

Let wel, hier gingen er geen dood (misschien omdat ik de ergste gevallen zelf opgeruimd heb). Vallen er doden, dan biedt Flummy van De Weerd vaak uitkomst.

Daarnaast helpt het om weinig tot geen voer te geven. Ze vallen dan wel enkele dagen terug, maar dat zit er na een week goed voeren wel weer aan. Wel moet je iedere dag Allerlei geven, het lijkt erop dat ze dan vooral behoefte hebben aan mineralen en zouten.

Toen vorig jaar de jongen van de laatste ronde naar buiten gingen, pakte een sperwer er een recht voor het hok. Hierdoor was ik er enkele kwijt, omdat ze alle kanten opgingen toen ze nog maar amper konden vliegen.

Mijn verbazing was dan ook groot toen ik gisteren een oude duif tussen mijn jongen zag zitten. Ik had Harry’s Rocket 17/039, die de 1e Gouden Crack FZN won afgelopen jaar. Haar zus, de 17/038, mistte ik dus na die aanval van de sperwer.

Nu loopt die 17/038 ineens tussen de jongen, een jaar nadien! Die kan dus nooit ver weg gezeten hebben, anders was ze nooit teruggekeerd nadat ze amper enkele dagen buiten kwam in haar geboortejaar.

Ze zag er perfect en kogelrond uit, dus er is volop van gekweekt op enkele kilometers van mijn hok vandaan. Over de sportiviteit van sommige duivenmelkers gesproken…

Ik had dat enkele jaren terug ook toen er een duif van mij in een centraal hok in het naburige dorp Oudenbosch zat. Ik kreeg een melding van dat hok. Op zich niets mis mee, ware het niet dat ik die duif 7 jaar terug als pieper verloren was.

Tevens liep er gisteren nog een duif van 2017 binnen. Het is een duif van mij waar ik mee gevlogen had. Deze heb ik in het najaar verkocht of hij is weggebleven, maar ook hij zag er perfect uit.

Gisterochtend ben ik om 04:45 vertrokken richting Friesland om bij Jan de duiven te bekijken.

De jonge duiven zagen er perfect uit. Jan heeft ze ‘s ochtends nog opgelaten en ze kwamen mooi in groepjes thuis. Hoog, hard en snedig, zoals ik het graag zie. Bij Jan zijn ze zo’n 14 dagen ouder dan hier, dus ik ga er ook zo mee op pad.

De oude duiven zaten er een beetje ontredderd bij. Afdeling Friesland’96 heeft ze zaterdag gelost terwijl het over de gehele vlieglijn bagger weer was.

Bij veel hokken zijn heel wat duiven op zondag gekomen en zijn er nog heel wat onderweg. Bij Jan ontbraken er drie, waaronder een hele goede.

De kunst is om die duiven weer in orde te krijgen. Daarbij moet je geen dingen overhaasten, maar de duiven leren kennen. Zijn ze nog niet hersteld, dan moet je ze nog geen lange periode laten trainen, anders raken ze in een steeds dieper dal.

Ik vloek wel eens op het lange wachten op de lossingen hier, maar wij konden wel na twee uur wachten het hok sluiten en gaan denken aan de week erna.

Op de losplaats moet het goed zijn, maar ook op de vlieglijn. Als ze de eerste 75 km met goed weer vliegen, dan mogen ze gerust in iets minder weer terechtkomen. Ze zitten dan immers op lijn en komen er dan wel door.

Mijn vermoeden is echter dat de duiven in Friesland nog geen 10 km goed weer hebben gehad na de lossing.

Veiling

Op PIPA loopt nu een veiling van onze Nederlandse Italiaan Eddy van der Pijl. Hij richtte een ware ravage aan op de wedvluchten in Italië, maar moet nu noodgedwongen zijn kolonie verkopen door privéomstandigheden.