Persoonlijk zie ik graag dat de duiven hoog in de wolken klimmen, dat is vaak een teken dat ze in orde zijn.

Hier krijgen ze een uur de gelegenheid om te trainen, zowel doffers als duivinnen. Vaak zie ik dat ze zo’n 20 minuten weg zijn, weer terug komen, om vervolgens weer te vertrekken.

Als ze terugkomen, zie ik graag dat er snelheid op zit en dat ze in een zo klein mogelijk groepje vliegen.

Hier hoeven ze niet uiteen te spatten. Doffers die klapwieken achter alles wat beweegt, zijn in het weekend vaak je laatste duiven die arriveren.

Ook bij de jonge duiven zie ik graag dat ze hoog in de wolken klimmen, dat is vaak het teken dat je ze met een gerust hart op kan gaan leren.

Trainen zegt veel, maar niet alles

Ik heb eerder meegemaakt dat mijn duiven niet trainden zoals ik wilde, en bij een liefhebber niet ver hiervandaan wel. Alleen in het weekend had ik een half hok thuis, voordat daar de eerste arriveerde.

Duiven die niet echt in orde geraken of niet willen trainen, kun je het beste drie dagen iets tegen de luchtwegen geven. Vooral met dat wisselvallige weer wat we de afgelopen tijd gehad hebben.

Zulke duiven opleren is vragen om problemen, die zakken dan nog verder terug. Vaak gaan luchtwegproblemen en Tricho samen, dus laat ook daar op controleren. Een Koudijs rooktablet kan ook wonderen verrichten.

De eerste twee dagen van deze week waren veel te koud en nat, de duiven konden daardoor amper los. Gelukkig komt er beter weer deze kant op. Aanstaande zaterdag staat vooralsnog 300 km op de planning, dus dat begint erop te lijken.

Bij de jongen gaat het ook opschieten, de Belgen schieten over enkele weken uit de startblokken. Hier zijn de laatste twee jongen gisteren gespeend en ook die moeten 30 juni gewoon aan de start verschijnen.

Grote problemen met Adeno

Ik ben niet zoals sommige schrijvers, die iedereen doet geloven dat het bij hem alleen maar rozengeur en maneschijn is.

Dit jaar heb ik Adeno gehad, hardnekkig zoals ze dit in Engeland en België kennen. Hier zijn drie doden gevallen en twintig stuks heb ik zelf verwijderd.

Het rare is dat iedereen hier mee lijkt te zitten, vooral de hokken die vroeg geënt hebben. Ook enkele Belgen die dachten dit jaar de jongen te enten met een middel tegen Adeno, kregen het zwaar te verduren.

Dierenartsen hebben geen oplossing

Zoals gewoonlijk weet geen enkele dierenarts raad wanneer het moeilijk wordt. Ik heb dat al vaker aangegeven: als ze het niet door een microscoop kunnen zien, houdt het op.

Ik krijg daar wat van. Ik kom langs voor een diagnose en niet voor “geef eerst maar eens dit, dan dat en uiteindelijk kun je nog iets anders proberen”. Ik ben het dus op gaan lossen zoals ik het altijd doe, namelijk door de minderen te verwijderen.

Een gerespecteerd dierenarts uit België had enkele Belgische duiven laten ontleden en vond schijnbaar acht verschillende stammen van Adeno, daar is simpelweg niet tegen te kuren volgens hem.

Vandaar dat bij de ene behandelplan A succesvol wordt toegepast, maar dit bij de ander niet helpt en daar juist plan B resultaat heeft.

Als een donderslag bij heldere hemel

Het frappante is dat ik vijf weken geleden alles geënt heb en toen naar de duiven gekeken heb met de vraag: gaat die het maken of niet? Laat ik nu twintig van die twijfelaars opgeruimd hebben, zijn die op voorhand dan toch zwakker?

Een grote kampioen uit afd. 5 kreeg Adeno dit jaar onder de knie door er 60 op te ruimen. Voor mij geldt gelukkig hetzelfde als voor hem: we hebben er genoeg. Ben je een kleinere liefhebber, dan ben je in de aap gelogeerd.

Ik heb in het verleden geschreven dat Adeno met van alles en nog wat te maken heeft. Inmiddels weet ik beter: het kwam als een vloedgolf, een soort griepepidemie deze kant op.

Zes weken geleden zat half België in de problemen en nu hoor ik dat hier zowat iedereen (die er eerlijk voor uitkomt tenminste) met Adeno kampt, met veel dode duiven als gevolg.

Hoe genees je Adeno dan?

Met Colinol, Colicontrol of appelazijn? Nee, dat is water naar de zee dragen en niet meer dan pure geldverkwisting als je met echte Adeno zit.

Je zal de zwakkere moeten verwijderen en dagelijks goed met de brander door het hok moeten gaan. Lavakorrel steek je niet in brand, dat is een groot voordeel. Dit heeft ertoe geleid dat het hier weggegaan is.

Geef ze daarnaast een lichte voeding, zoals de NPO-mix met wat Allerlei. Meer kunnen ze toch niet verdragen. Als de Adeno weg is, moet je stevig doorvoeren en 25% extra NPO-mix geven om ze weer op gewicht te krijgen.

Tenslotte is het belangrijk dat je ze binnenhoudt totdat ze volledig genezen zijn, ook al duurt dat tien dagen. Pas extra op dat je niet het opleren gaat forceren, je raakt ze onherroepelijk kwijt. Op het moment dat ze weer stevig gaan trainen, kan je eraan gaan denken om ze weer op te leren.

Ieder jaar heb je van die vluchten waarvan je denkt: wat moet ik ermee. Vandaag was zo’n vlucht. Alle duiven vanachter en enkele overnachtspelers zaten vroeg. Dat zegt meestal genoeg.

Maar goed, zoals altijd kent iedere vlucht winnaars en verliezers. Hier gematigd tevreden, maar ik had vooraf ook nergens op gehoopt met deze wind.

Zoon Fast Rocket zat alweer voorop, die was ook ver doorgegaan. Hij won vorige week de 1e en de week ervoor de 2e. Nu dus weer dik 1:100.

“Zet hem dan bij de eerste drie getekende” zou je zeggen, maar de keuze was om hem nu 4e te zetten. Kijk, mijn eerste zes getekende zijn op dit moment toppers, al waren ze vandaag allemaal laat op zoon Fast Rocket na.

Op naar volgende week, ik blijf er rustig onder. Mijn directe concurrentie had niet veel beter of zelfs slechter gepakt, dus geen reden tot paniek.

Het gaat hier dezelfde kant op als in Friesland, namelijk dat ze op vrijdag pas bekendmaken waar ze gaan lossen.

In het geval van Brabant 2000 is dat dus altijd korter bij huis. Volgende week Creil kunnen we dus ook alvast afstrepen. Doordat de Belgen ook ineens flexibel gaan zijn, moeten wij oprotten van de losplaats.

Waarom wordt er dan niet uitgeweken naar een soortgelijke afstand of iets verder?

Nu staan ze in Péronne, waar heel Zuid-Holland voor ons staat om te lossen. Aangezien ze daar tegenwoordig wachten tot het weer 100% perfect is, en wij op hun moeten wachten, komen we vandaag niet los.

Waarom niet Pont-Sainte-Maxence? Ze hadden gelijk met Zeeland kunnen coördineren, amper 40 km verder. Het begint dus al vroeg, dat gedonder. Hopelijk blijkt vanavond dat ik het niet bij het juiste eind had, maar ik vrees het ergste.

Het Benzing LIVE! systeem is aangesloten en werkt nu wel. Bij het vorige exemplaar was de GPS ontvanger stuk. Helaas heb ik hier eerst een heleboel heibel voor moeten maken, alvorens ze dat zelf ook doorhadden.

De Franse vluchten komen er weer aan. Dit weekend staat Morlincourt op het programma, ongeveer 250 km. De afstanden gaan nu dus beginnen.

Bij afstanden boven de 300 km kunnen de duiven het verschil maken en heeft de wind minder invloed op de uitslagen.

NPO-mix

Bij afstanden boven de 300 km moet er ook extra NPO-mix gevoerd worden. De duiven krijgen hier ’s avonds na de gewone maaltijd nog extra NPO-mix om ze zo rond mogelijk in te manden met genoeg reserves.

Het voordeel van de NPO-mix is dat het een lichte, vetrijke mengeling is waar ze geen last van hebben, maar toch hun reserves uit kunnen halen tijdens de vluchten.

De jonge duiven met Adeno hebben hier een tijdje alleen NPO-mix gehad. Het wat grovere voer komt er tijdens Adeno toch weer uit. De licht verteerbare NPO-mix blijft er vaak in, waardoor de duiven niet teveel in moeten leveren.

Laten we hopen op mooi weer zaterdag, zodat de duiven op een verantwoorde manier losgelaten kunnen worden.