12 feb De Duif uitreiking

Zaterdag is de prijsuitreiking van De Duif, een spektakel om mee te maken. Normaliter ga ik daar graag even naartoe, maar omdat het niet zo goed gaat met mijn rug zal ik er dit jaar niet bij zijn.

De vluchten staan snel weer voor de deur. De helft van de vliegduiven zit nu met jongen van een week. De andere helft – waar de eitjes van zijn weggegaan – valt volgende week uit.

Hier leggen alle vliegduiven twee keer, omdat ik ze graag wat langer bijeenhoud voordat het vliegseizoen begint. Op die manier raken ze goed aan elkaar gehecht.

Het loslaten vindt nog niet dagelijks plaats, maar vanaf eind deze maand wel. Jong en oud worden al wel verduisterd. Over 4 weken vindt de jaarlijkse controle van de vliegduiven plaats. Mankeren ze iets, dan grijp ik in, anders niet.

Het is allemaal een kwestie van geen fouten maken. Verder is het hopen op een omslag van het weer. Dit koude, natte weer is niet ideaal voor mij. Eigenlijk zou ik met mijn rugklachten in de winter de zon moeten opzoeken, maar dat gaat niet als je duiven hebt.

De jongen doen het goed, zolang de kromsnavel ze met rust laat. Zoals gezegd hebben zij de Rota/PMV-enting en een Belga Magix gehad. Verder om de dag Naturaline en elke dag Origanum Red en Champions Mineralenmix. Tweemaal per week voeg ik daar nog de gevitamineerde Prestavit aan toe.

Over vitamines is al veel gezegd en geschreven. Je hebt voor- en tegenstanders. Zou ik alleen snelheid spelen, dan greep ik daar wellicht zelf ook minder snel naar (al heb ik al veel Belgische snelheidsspelers gezien die wekelijks Catosal – een vitaminepreparaat – geven). Ik speel echter allround spel en wil elke week vroeg zitten. Mijns inziens kun je dan niet zonder vitamines.

De Prestavit en Octavit heb ik dan ook volgestopt met vitamines. Daarnaast doe ik nu in de kweekperiode nog elke week een zakje Belgabion (Belgica de Weerd) over elke 1,5 kg voer.

Na een zware vlucht krijgen ze traditiegetrouw een bruistablet C van de supermarkt in het drinkwater (bij thuiskomst op 2 liter water).

07 feb Vliegende wolf

Van januari tot april is het hier niet leuk duivenhouden. Inmiddels zijn enkele jongen en twee oude duiven ten prooi gevallen aan de kromsnavel, waarvan er steeds meer lijken te komen.

Dagen of weken de duiven vasthouden werkt niet. Zodra ze los zijn, is hij er als de kippen bij. Het is de natuur en we doen daar niets aan, maar leuk is anders. Echte topduiven belanden hier al snel op de kweek, mede hierom.

Na april nemen de aanvallen hier af en kan het seizoen met een enigszins gehavend team starten. Over twee maanden is het alweer zover en staan we weer in de lucht te turen en te dromen van alles wat wel of niet komen gaat.

Duiven verliezen aan de havik is één ding, maar vaak zit de schrik er bij de rest dan ook goed in. Zodoende verliezen we ook jongen die alle kanten uitschieten, omdat ze pas net buiten zijn. Bij de oude duiven is er weer een partner die alleen blijft met een kroost kleine jongen.

Kortom, ook hier niet altijd alles rozengeur en maneschijn, wat door sommige wel eens wordt gedacht.

05 feb Harde wind

Hier zijn de eerste en de tweede ronde die overgelegd waren, gespeend. De duiven die hun eigen jongen grootbrachten, daarvan ben ik nu de tweede ronde aan het ringen.

Vroeg kweken is leuk, maar je jongen loslaten wat minder. Het waait stevig, zeker als je buitenaf woont. Jongen die van zichzelf vinden dat ze kunnen vliegen, schieten vaak gelijk de lucht in om met de wind in de rug een flink eind weg te waaien. Uiteindelijk moeten ze met een straffe tegenwind weer terug zien te keren.

Daarom laat ik zelf de eerste weken met een harde wind geen jongen los. Ze kunnen wel in een open ren, waarin ze de omgeving ook kunnen verkennen. Als er een beetje regen wordt voorspeld, gaan ze wel los. Ze vliegen dan namelijk niet meteen de lucht in.

De oude duiven gaan nu ook niet los om vleugelproblemen te voorkomen. Ze vliegen dan te hard met spieren die nog niet zijn losgeraakt van hun winterslaap. Ook bij deze categorie is er nog tijd genoeg, hun mooiste vluchten vinden immers pas in juni plaats. Tegen die tijd zijn ze vast en zeker ingevlogen.

Ik kweek zelf tot april. Mijn laatste jongen worden in de tweede of derde week van april gespeend. Vaak zitten daar wat toppertjes tussen voor de laatste vluchten. In één keer afkweken zal je mij nooit zien doen. De latere rondes zijn wat later paarrijp en vaak is er dan een geheel nieuwe motivatie op het jonge duivenhok.

Zoals eerder gezegd weet niemand wanneer en in welke maand je de beste kweekt. De mooiste kweek je vanaf maart, die jongen ogen vaak mooier dan de winterjongen.

Hier wordt alles vanaf het spenen gevaccineerd met PMV-rota. Ze krijgen dan ook meteen een Belga Magix. Later volgt nog de verplichte paramyxo-enting, een pokkenenting met het kwastje en de enting tegen paratyfus met een dode entstof. Verder alleen medicatie wanneer er een adeno uitbraak is.

Tenslotte om de dag Naturaline in het drinkwater en de eigen bijproducten over het voer. Hier moeten ze het mee doen. Wie dat niet lukt, vertrekt.

02 feb Concept 2024

Ik las het conceptvliegprogramma van Brabant 2000 en dat zag er netjes uit. Ik zou alleen Bierges niet direct als extra wedvlucht nemen. Maak er dan Quiévrain van, met Bierges als oefenvlucht de week ervoor. We moeten geen wedvluchten onder de 100 km willen spelen, die zijn te afhankelijk van de wind.

De duiven zien er momenteel perfect uit, maar dat is altijd wanneer ze op nest zitten. De oude duiven gaan elke dag even naar buiten om de spieren los te krijgen. Ik geloof niet in winter forme, goede spelers lijken elk jaar forme te hebben. Het heeft denk ik meer met gezondheid en conditie te maken.

Ik schreef al vaker dat degene die de minste fouten maakt, kampioen wordt. Hier gebeurt alles dan ook al jaren volgens één vast systeem, 365 dagen per jaar. Ik waai niet met alle winden mee. Het draait allemaal om goede duiven, maar daar hoort ook een dito verzorging bij.

Hier trainen alle duiven slechts 1x per dag, omdat ik geen meerwaarde zie in 2x per dag trainen. Ik heb dit natuurlijk wel eens geprobeerd, maar ben daar snel weer mee gestopt, net als met het veelvuldig opleren tijdens het seizoen.

Ik las op de website van A.S. nog het stukje over al die verkopers die een jaar later weer honderden duiven hebben. Gelijk hebben ze, maar mij niet gezien. Wanneer er hier ooit een totale verkoop komt, dan worden alle hokken afgebroken.

Zoals gezegd, er zijn liefhebbers die houden duiven om te presteren en er zijn er die lijken alleen dollartekens te zien. Zij hebben het ene jaar duiven van liefhebber A omdat ze commercieel aantrekkelijk zijn. Enkele jaren later worden die weer verkocht en hebben ze duiven van liefhebber B, die dan weer attractief zijn. Vervolgens wordt alles opnieuw verkocht en kopen ze duiven van liefhebber C, omdat die weer goed in de markt liggen.

Presteren op de vluchten lijkt alleen niet te lukken met die duiven. Mij niet gezien, dus. Postduiven zijn voor mij een hobby en daar wil ik elke dag van kunnen genieten, en tijdens de vluchtdagen nog het meest.

30 jan Het eerste slachtoffer

De jonge en oude duiven mogen naar buiten en dan is het ieder jaar weer wachten op de eerste aanvallen.

Hier eerst onder de jonge duiven die voor het eerst buiten waren en de dag erna werd een jaarling duivin gegrepen. Eéntje vloog de loods in en miste een halve staart. De andere werd opgepeuzeld achter de heg.

Die roofvogels zijn in staat een heel hok bang te maken, tot grote ergernis van de liefhebber. Maar goed, je doet er weinig aan. Ik ga er ook niet hele dagen als een politieagent bij staan.

Olympiade

Zondagochtend 09.00u reed ik na het verzorgen van de duiven naar Maastricht, op zaterdag kwam het er niet van. Eenmaal daar heb ik wat bijgepraat met Willem, die zichtbaar genoot van het huldigingsweekend.

Tenslotte de duif opgehaald en om 16.00u was ik weer thuis. Het leek me een geslaagd evenement. Althans, wie ik daar heb gezien en gesproken was er erg tevreden over.

Kweek

Nu de eerste jongen zijn gespeend, ben ik tevreden over de eerste ronde. Deze week worden de voornaamste koppels herkoppeld om er rond juni een streep onder te zetten. Goed is goed, ik wil de kweekduiven niet overbelasten.

Zo zijn van de beste duiven de eerste en derde leg omgelegd, de tweede leg hebben ze zelf grootgebracht. Nu worden ze dus herkoppeld en brengen ze nog drie rondes groot: twee voor het vlieghok en één voor allerlei afspraken.

De vliegduiven zijn allen de tweede leg aan het leggen. De eerste leg is één week na het tweede ei weggegaan. De tweede leg brengen ze zelf groot voor een herstartend team in Zeeland.

Ik sluit de duiven ‘s avonds altijd op in hun woonbak, totdat er eitjes zijn. Zo weet ik zeker dat alles bevrucht is. De duiven weten dat en vliegen in hun bak als ik op het hok kom. Conditioneren, noemen ze dat. Duiven kun je alles aanleren, het zijn gewoontedieren. Vandaar dat ook in het vliegseizoen alles op uur en tijd gaat, ze wachten daar gewoon op.

Duiven die verkeerd vliegen ken ik niet. Doffers die continu een andere bak opzoeken om alles overhoop te halen, worden verwijderd. Ik hou daar niet van. Bij de kwekers wordt er nooit iets kapot gevochten, daar staan 12 bakken per afdeling en er zijn genoeg mogelijkheden om te zitten buiten hun eigen woonbak.

Bij de vliegduiven staan de bakken half, zodat de duiven ervoor kunnen zitten en de partner erachter op de nestschotel. Het hoeft allemaal niet moeilijk te zijn, als het maar doeltreffend is.