Eerst was ik bij de jonge duiven 2e en 4e Provinciaal kampioen, toen werd het 2e en 6e en nu dus de eindstand: 1e Provinciaal hok onaangewezen en 2e Provinciaal hok aangewezen. Het is raar dat de standen op enkele weken tijd zo vaak kunnen wisselen.

Mij zegt het weinig

Voor mijn gevoel heb ik dit jaar slecht gespeeld met de jonge duiven, mede door teveel te vertrouwen in bijgehaalde duiven (die inmiddels allemaal zijn verwijderd, zowel jongen als ouders), maar ook door de Adeno aanval. Zo heftig als dit jaar, heb ik het nooit meegemaakt. Het heeft er stevig ingehakt, met veel verliezen als gevolg.

De duiven die geen zichtbare gebreken van Adeno hadden, bleven nadien gewoon te gemakkelijk achter. Frappant was wel dat de vroegste jongen er niets van meekregen, maar de jongen van de tweede en derde ronde des te meer.

Te eenvoudige vluchten

Het veel te eenvoudige weer op de vluchten met de jonge duiven is niet mijn ding. Gien daarentegen verliep met wind op kop en onder de 1200mpm, dat zijn voor mij de selectieve vluchten. Met wind vanachter kan zelfs een kraai prijs winnen. Je wordt dan op de voorgrond weggespeeld.

In Friesland kan men er inmiddels over meepraten. Als er kwaliteit op de achtergrond zit met een ZW wind, is de gehele afdeling nagenoeg kansloos.

Nu dus toch gewoon 1e en 2e Provinciaal hokkampioen behaald met enkele vroege jongen uit eigen kwekers. Dit zegt natuurlijk ook genoeg over de rest van de liefhebbers in Brabant 2000, wat ik toch als één van de sterkste afdelingen van Nederland zie. Vooral als je kijkt in wat voor rap tempo hier de 1 op 100 duiven vallen.

Dus ook bij andere liefhebbers in onze afdeling is dit jaar schijnbaar niet alles van een leien dakje gegaan met de jonge duiven.

In het noorden zijn ze bezig met de taart- of najaarsvluchten, die erg populair zijn. Er wordt tot minimaal half oktober doorgespeeld. Ik heb daar eens rondvraag gedaan en wat blijkt: er worden procentueel evenveel jongen verspeeld als in het voorjaar, dus vroeger of later beginnen maakt geen verschil.

Tevens heb ik me verdiept in het nieuwe vliegprogramma waar de sectie mee komt voor de jonge duiven. Eerder beginnen en langer op een korte afstand blijven voor de latere instappers onder ons, daar is niets mis mee.

Wat ik wel zou doen, is op de nalijn geen jonge duiven toelaten, maar ook taartvluchten organiseren. Dit om de liefhebbers die de gewoonte hebben om met vroeg verduisterde jongen naar de nalijn te gaan, uit te schakelen.

Hiermee biedt je dus de mogelijkheid taartvluchten te gebruiken om jonge duiven in te laten vliegen. Dat zou ook ideaal zijn voor overnachtliefhebbers, die zo hun jonge duiven voldoende ervaring op kunnen laten doen.

We hebben een week last gehad van een virus. Niet bij de duiven dit keer, maar op de computer. Heel wat mails zijn hierdoor niet aangekomen of verstuurd, waarvoor onze excuses. Degene die inmiddels nog geen antwoord hebben gehad op hun mail of contactformulier, willen we vragen het nogmaals te proberen.

Bij de duiven valt niet veel te beleven

Ze zitten hier 14 dagen aan de Baytril tegen paratyfus en zijn er onlangs tegen ingeënt. De grove selectie is achter de rug, de definitieve selectie vindt na de rui plaats.

Eind deze maand volgt nog een Paramyxo enting, een pokken enting met het borsteltje en gelijktijdig een geeltablet en luisdruppel. Daarna zijn ze weer schoon en klaar voor een nieuw seizoen.

“Is dat niet veel achter elkaar?” zullen velen denken. Ik doe het al jaren zo en wil alles zo snel mogelijk afgerond hebben. Na de paratyfus kuur is het om de dag Sedochol en Naturaline tot ze door de rui heen zijn.

Voeding tijdens de rui

Het voer is de basismengeling (80% Championsmix en 20% NPO-mix) en daar krijgen ze volop van. Zodra ze door de rui heen zijn krijgen ze iets minder, maar nu hebben ze zoveel mogelijk energie, vetten en bouwstoffen nodig om in korte tijd in een nieuw verenpak te geraken.

Als je de duiven schraal houdt en veel gerst voert, zullen de pluimen vast sneller om de oren vliegen, maar nadien is het ook vaak terug te zien aan hun nieuwe verenkleed met harde en droge pluimen als gevolg.

De kwekers zijn er zo door, de vliegers hebben nog tot eind januari alvorens ze gekoppeld worden.

Het lijkt nog ver weg, maar we belanden zo weer in 2019. We moeten de teugels dus niet te lang laten vieren. Ook het nieuwe vliegprogramma zal de komende dagen vorm krijgen.

Vroeger en nu

Soms vraag ik me wel eens af of we nog wel dezelfde duiven hebben als pakweg 30 jaar terug. De jonge duiven van nu schijnen niets meer aan te kunnen.

We hadden 30 jaar geleden hetzelfde vliegprogramma met de jongen als de Belgen nu hebben. We begonnen begin juni en eindigden eind september, speelden 2x boven de 400 km en 3x boven de 500 km.

“Nu hebben we meer virussen”, merkte een Engelsman eergisteren op. In het begin van de jaren ’90 hadden we ook last van Adeno met enorme sterfte van oud en jong als gevolg. Tevens hadden we last van het vliesje, wat tegenwoordig one eye cold geworden is. En wat te denken van paratyfus, hele hokken werden toen opgeruimd.

Het enige wat in mijn ogen veranderd is, is dat we onze duiven steeds meer zijn gaan pamperen omdat we ons dingen wijs hebben laten maken door mensen die geen verstand van zaken hebben, zoals de WOWD. Met kreten als: “Als we niet luisteren, is er binnen enkele jaren geen duivensport meer”. Dit soort loze dreigementen worden nog steeds gebruikt om iets erdoor te krijgen.

Vroeger werd er veel harder geselecteerd en maar de helft van het aantal duiven gekweekt als nu. We kenden hier een stevig poulesysteem, dus twijfelaars hield men niet zomaar door. Is zo dan de kwetsbaarheid van onze jonge duiven ontstaan, na jaren gekweekt te hebben uit duiven die we 30 jaar geleden naar de poelier brachten?

Enkele feiten op een rij

De Belgen kennen nog steeds hetzelfde vliegprogramma als wij 30 jaar terug, maar hebben wereldwijd meer aanzien omdat wij Nederlanders in een bananencompetitie spelen volgens buitenlanders.

Vroeger werd er meer gepould en dus minder duiven doorgehouden en was de kwaliteit beter. Er waren toen ook rampvluchten, maar we konden het niet uitdragen zoals nu met een opleervlucht al gebeurt via Facebook. Social media speelt een grote rol bij de negatieve sfeer rondom de duivensport, omdat iedereen daar zijn gal spuwt.

Doordat er gepould werd, waren de belangen voor iedereen groot. Nu zijn de kampioenschappen slechts voor 10% van de liefhebbers weggelegd. Toen er nog auto’s, fietsen, klokken, huishoudapparaten en horloges gewonnen konden worden, keek iedereen uit naar bepaalde vluchten.

Een Provinciale winnaar kwam uitgebreid in drie verschillende kranten met twee bladen tekst en foto’s.

Conclusie

We moeten de huidige leden zien te behouden en hen op alle disciplines de gelegenheid geven mooi te kunnen concoursen. Daarbij moeten we eigenbelang loslaten, dus geen overnachtspeler laten beslissen over een Vitesse vlucht of andersom.

Ook moeten we via sponsoren proberen enkele mooie vluchten te voorzien van prijzen, desnoods maken we de vracht 5 cent duurder.

En het allerbelangrijkste: er moet een inkorfbeperking komen in 2019. Het is niet meer van deze tijd om Barcelona tegen de lokale voetbalvereniging te laten spelen of 11 spelers te laten voetballen tegen 1.

Bij de inkorfbeperking moeten we de overige duiven als trainingsduiven zetten en deze een kwartier later lossen, om zo de trek alsnog bij de tophokken weg te nemen. Als dit organisatorisch niet haalbaar is, kan men zondagsvluchten voor trainingsduiven organiseren, dan is de overnachtspeler ook blij.

Kortom, werk aan de winkel voor 2019!

Gisteren de laatste vlucht met een oostelijke ligging en een harde ZW wind erachter, op voorhand kansloos dus. En inderdaad, de eerste zeven duiven kwamen vanachter met zowat alle getekende erbij. Ze maakten er nog een feestje van door minutenlang te blijven vliegen.

Ik heb het al eens vaker gezegd: ik heb er niets mee, die ZW wind erachter. Dat is een goede wind om te winnen op de achtergrond.

Wat ben ik blij dat ik een jaar of vier geleden besloten heb om ook in Friesland te gaan spelen. Daar staat het hok op de achtergrond en werd gisteren het seizoen afgesloten met 3,4,5,6 en 7 tegen 9.474d.

Dezelfde duif als vorige week voorop, ofwel uit Fast Dragon x Space Angel (die nu na een lange vliegcarrière naar de kweek zullen gaan), gevolgd door een reeks kleinkinderen van Super Rossi.

De 05 en 06

Maarten Huijsmans pakte alweer de 1e in het Rayon met één van de gouden tweeling 05 en 06, die hij hier haalde. Ditmaal was het de 06, die vorige week 2e in het Rayon werd. Zijn zus, de 05, won toen de 1e.

Beide komen uit New Missile, een topkweker en directe zoon van Super Rossi (ook mijn twee beste weduwnaars komen hieruit). Noot: ik had vier duiven voor Maarten en begin hier in het Rayon pas met prijs 20. Hoezo bepaalt de wind de prijzen?

Zo heb ik ook mijn twijfels bij sommige spelers in Afdeling 8 Gelders Overijsselse Unie die gewoon alle weken de eerste winnen in hun afdeling met onverduisterde jongen, zoals ze in een recente reportage vermeldden. Hebben die dan superduiven?