Na de Voorjaarsbeurs nadert het vliegseizoen met rasse schreden. Ik ben er in ieder geval klaar voor. De duiven hebben een goede winterconditie dankzij het mooie weer wat we gehad hebben. Het kweekseizoen is uitstekend verlopen. De laatste ronde wordt na het weekend gelegd en die kan gewoon mee.

Ik heb nooit moeite of schrik gehad om jonge duiven gelijk op 145 kilometer of zelfs verder te laten starten, ondanks dat ze niet verder worden opgeleerd dan 35 km en eenmalig 60 km (als er tijd en zin is). Wel ben ik voorstander van jonge duiven zo vroeg mogelijk wegbrengen, al is het maar naar het einde van de straat.

De eerste ploeg is voltallig. Deze duiven zijn direct na het spenen geënt met PMV en worden volgend weekend geënt tegen pokken. Hier komt geen duif meer bij. Deze ploeg ben ik gaan spenen vanaf de tweede week van januari, dus de eerste en tweede ronde zitten bij elkaar in het grote hok waar er gemakkelijk 120 kunnen verblijven.

Op het tweede hok kan ik er 60 kwijt. Deze liggen nu onder de vliegduiven en ben ik aan het ringen. Ook zij worden zo spoedig mogelijk van entingen voorzien. Ik doe dat graag direct om eventuele adeno ongemakken zo snel mogelijk tot uitbraak te laten komen.

Het derde hok gebruik ik als speelhok, daar gaan de straks de jonge duiven in die volgende week worden gelegd. De drie hokken gaan enkele weken afzonderlijk los. Zodra alles goed rondvliegt, wordt alles bijeengezet.

Snode plannen

Dit jaar heb ik snode plannen met de jonge duiven en wil ik er de aandacht aan geven zoals vroeger, toen met vijf duiven op teletekst spelen vrij normaal was. We zullen zien in hoeverre dit lukt. Ik heb de top lichting van 2017 vervroegd naar de kweek gebracht om het kweekhok te verjongen en de kwaliteit een boost te geven.

Bijgehaalde duiven

Veel van de bijgehaalde duiven zijn inmiddels verdwenen. Met de drie duiven van Dirk van Dyck zijn we goed geslaagd. Hetzelfde geldt voor de beide NPO winnaars van Peter van Oerle. Verder zitten er nog duiven van Gebr. Scheele die uit hun beste komen en een veelbelovende zoon uit de fameuze 13 van Herman Bevers, waar onlangs een vermogen voor geboden is. Maar goed, degene die Herman kennen, weten dat hij daar niet van wakker ligt.

Ook uit de 1e en 2e Asduif KBDB van Jelle Roziers zit hier een doffer om te testen. En niet te vergeten de Maris doffer en een duivin van Peter Colijn/Fox.

Ook bij John Rockx uit Zegge is destijds een doffer aangekocht die op teletekst won, waarvan beide ouders rechtstreeks uit een duif van M. van Gastel kwamen. Die sloot dus perfect aan bij de eigen Rocket-lijn, omdat ook hij een 100% Rocket was. Hij heeft hier al een top duif gegeven in zijn eerste kweekjaar (hij is inmiddels wel van 2013).

Jan en ik kopen alleen uit de allerbeste duiven iets aan en zelfs dan is de kans van slagen klein, maar wel een stuk groter. Wij kopen liever één topper dan een mand vol tweederangs duiven.

Ze worden het eerste jaar hier getest. Zijn we er tevreden over, dan verhuizen ze naar Jan en zet ik de bewezen kinderen van de bijgehaalde aankoop op het kweekhok. Ik praat dan wel over kinderen die op zijn minst op teletekst hebben gespeeld.

Er staat nog een bon op GPS bij WHZB. Ik was niet van plan er nog een te schenken, maar heb me toch laten verleiden.

Het zou een druk weekend worden: zaterdag naar de beurs en zondag naar de gala-avond van De Allerbeste, maar vanwege aanhoudende rugklachten heb ik dit af moeten blazen.

De gang van zaken

Met de jonge duiven loopt alles op rolletjes. Enkele zijn opgepeuzeld en een paar zijn verwijderd, maar dat hoort erbij. De vliegduiven zitten met jongen die net uit het ei zijn, dus ook daar alles goed. De kwekers komen begin volgende week met eitjes voor de laatste ronde voor de vliegploeg.

Het vliegseizoen zal snel weer starten, al ben ik gemakkelijk met het opleren van oude duiven. Ik durf die zelfs op de eerste prijsvlucht te zetten, zonder ze van tevoren op te leren. Wel is het belangrijk dat ze tegen het nieuwe seizoen goed aan huis vliegen en gezond zijn. In conditie vliegen moeten ze toch op de vluchten doen.

Ik ga het verder niet ingewikkelder maken dan nodig. Alles zal toch weer afhangen van de kwaliteit, vrees ik. De meeste concurrenten liggen op voorhand vast. De belangrijkste vluchten zijn ergens in juni/juli met de oude duiven. Het zou mooi zijn als ze dan in topvorm zijn.

Aan de kwaliteit zal het zeker niet liggen. Ze komen stuk voor stuk uit bewezen duiven, maar dat wil niet altijd zeggen dat hun nageslachten over dezelfde kwaliteiten beschikken. Nu hebben we immers allemaal goede, maar over zo’n vijf maanden zijn de kaarten geschud.

Bijproducten en voeding vliegseizoen

Zodra ik weer een beetje auto kan rijden, leg ik weer een ritje af naar Mariën voor zijn mineralenpoeder, conditiepoeder en siroop. De duiven laat ik nog eens controleren bij De Weerd, en dan kan het seizoen losbarsten.

De bijproducten blijven Naturaline, voederolie en de mineralen- en conditiemix van Mariën. Voor het herstel na de vlucht bij de Eendaagse Fond gebruik ik bij thuiskomst Belga Recharge van Belgica de Weerd.

Dit jaar afgesproken met Gert-Jan Beute om de oliepillen in combinatie met Herstel Power capsules uit te testen op de Eendaagse Fond. Of het iets bijdraagt, zal nog moeten blijken. In een seizoen zoals 2018 vast wel, maar in een seizoen met vluchten boven de 1400 mpm, betwijfel ik het. Medische ingrepen doe ik alleen wanneer dit nodig is.

De voeding is uiteraard de Championsmix & NPO-mix, waarbij de NPO-mix een steeds prominentere rol gaat spelen bij inkorving en thuiskomst. Ik heb in 2018 de proef op de som genomen door op woensdagavond 50% basismengeling + 50% NPO-mix te geven en op donderdag en bij thuiskomst zelfs 100% NPO-mix.

Waarom? Simpelweg omdat het de duiven enorm veel vetten en energie geeft, terwijl het toch een erg gemakkelijk verteerbare voeding is. De NPO-mix is dus niet alleen een energiebom voor het inmanden, maar draagt ook bij aan een uitstekend en snel herstel na thuiskomst.

In de moderne duivensport draait het steeds meer om vetten bij de opbouw naar de vluchten, omdat eiwitten nu eenmaal slecht verteren en opslaan als de duiven die energie niet om kunnen zetten. Vandaar dus dat ik een voorstander ben van vetten en niet zozeer van eiwitten.

PIPA reportage

Vandaag verscheen er nog een uitgebreid artikel op PIPA. Deze vind je door te klikken op deze link.

De prijsuitreiking van de Gouden Duif zit er weer op. Ik ben maar eventjes geweest. Ik had al rugklachten bij vertrek, maar die werden alsmaar erger, dus ik was snel weer weg. De prijzen rezen de pan uit, al denk ik dat het voor sommige kopers meer een liefdadigheidskwestie was naar de familie Hermans toe.

Ik kan me namelijk moeilijk voorstellen dat je anders 40.000 euro voor een jonge duif betaalt die nog niets heeft bewezen. Voor zulke bedragen zijn er best wat bewezen top duiven te koop in Nederland en België.

Verkoop op PIPA

Hier loopt de verkoop van de 10 jonge duiven uit mijn beste duiven inmiddels ook op PIPA. Ik krijg nogal wat vragen over welke mijn favoriet is of welke de beste zijn.

De duiven uit Super Rossi staan garant voor succes. Afgelopen jaar wonnen een dochter en kleinzoon wederom een 1e NPO. Bij Maarten Huijsmans zitten twee kleinkinderen die beide meerdere 1e prijzen hebben gewonnen. Eén daarvan is zelfs moeder van de 3e nationale Asduif.

In Italië zaten twee kleinzoons van Super Rossi op de Olympiade in Poznań. Bij Jan Timmermans werd een kleinkind wederom 1e Asduif in de Friese Fondclub, zoals het jaar daarvoor.

De Rocket-lijn won in 2018 zes van de acht teletekstplaatsen en bij Jan Timmermans toevallig ook zes van de acht. Een kleinkind van de Rocket-lijn is Olympic Millennium, olympiade duif in Poznań. Afgelopen jaar won een kleinkind van de Rocket-lijn top 10 in de superieure Pioneer Club in China.

Kortom, het is moeilijk te zeggen welke de beste is. Ze zijn alle tien gelijkwaardig in de hand en niet één is in mijn ogen van mindere kwaliteit.

NPO vs. Provinciaal

Onlangs zag ik een filmpje op internet waarbij alleen maar 1e NPO duiven getoond werden. In principe is dat dus niet juist. Alle Provinciaals zijn nu eenmaal geen NPO vluchten. In dat geval zou ik dit jaar 13x top 10 hebben gespeeld en Jan 14x, maar zo werkt het nu eenmaal niet.

Het staat netter op je cv, maar zoiets is niet terecht. Ik heb meer dan 150x top 10 gespeeld en acht NPO vluchten gewonnen, maar als ik alle keren dat ik Provinciaal heb gewonnen daarbij op moet tellen, of alle keren dat ik Provinciaal top 10 heb gespeeld, dan zou dat een mooi iets zijn.

Ik heb al meerdere malen vijf duiven top 10 of zelfs al 1 t/m 10 gespeeld Provinciaal, maar ze merken de NPO vluchten niet voor niets aan. En inderdaad, ze zijn niet anders dan Provinciale vluchten, alleen staat er nu NPO voor.

Gisteren ontving ik een mailtje van een ietwat bezorgde liefhebber. Zijn duiven hadden jongen en die produceerden natte mest. Natte mest rond de schotel mag gewoon niet. Ik ken dat probleem in ieder geval niet. De oude duiven drinken dan teveel en dat was in zijn geval ook. Ze aten ook vrij veel mineralen.

Hier pikken ze van de mineralen (die altijd ter beschikking staan) met papjongen tot ze een dag of zeven oud zijn, daarna komen ze er niet meer aan. Ik vermoed dan ook dat er iets meer aan de hand is, zoals een lichte Tricho besmetting. Ik heb hem geadviseerd om een dag of drie à vier Belgasol en BS in het water te doen, en te kijken of dat het probleem oplost.

Hier verzuur ik het drinkwater heel het jaar om de dag met Naturaline plus extra look. Slechte mest ken ik alleen van jonge duiven die een Adeno besmetting hebben.

Jonge duiven horen netjes op te groeien. Als je er één ringt, moet je de andere ook kunnen ringen (tenzij er een vorstperiode zat tussen het leggen van het eerste en tweede ei). Jonge duiven met dunne pootjes als ze zes à zeven dagen oud zijn, kun je het beste meteen verwijderen. Dat is een teken van zwakte.

Hier wordt gespeend wanneer ze 20% begroeid zijn onder de vleugel. Ze moeten zo snel mogelijk op eigen benen staan. Ze krijgen dan enigszins een terugval, maar dat halen ze enkele dagen later snel weer in. De paramyxo-enting krijgen ze ook zo snel mogelijk, vaak direct na het spenen (overigens krijgen ze die maar eenmaal).

Aanstaande zaterdag is de Gouden Duif viering, altijd een groots opgezet spektakel door de familie Hermans. Bezoekers komen van heinde en ver en vanuit verschillende landen. Ik probeer er zelf ook altijd even naartoe te gaan.

Ik heb er alle jaren wel een trofee behaald, maar ben nog maar één keer het podium op geklommen, omdat ik mijn naam niet hoorde. Je staat vaak een praatje te maken met liefhebbers die je normaal niet zo vaak ziet. Zodoende hoor je niet altijd wat er in de grote zaal gebeurt.

Maar goed, dat is ook deels mijn eigen schuld. Ik ga er vooral naartoe voor de gezelligheid en niet per se voor de huldiging. Dit jaar even mezelf in allerlei bochten wringen, omdat ook mijn echtgenote jarig is die dag en ik ook daarbij aanwezig wil zijn. Het zal dus een bliksembezoek worden ditmaal.

Volgend weekend staat de voorjaarsbeurs op de planning en ga ik naar goede vriend Peter van Oerle om hopelijk weer zes pareltjes uit te zoeken. De week daarop de WHZB uitreiking en dan de gaat de focus volledig op het nieuwe seizoen.

Jonge duiven gestempeld

De jonge duiven zijn hier hele dagen buiten, ondanks dat er al enkele gepakt of vermist zijn door de roofvogel.

Ik heb ze allemaal gestempeld, iets wat ik voorheen nooit deed. Vorig jaar kreeg ik van enkele mensen in de afdeling bericht, maanden nadat ze een jonge duif van mij hadden gevangen. Hij viel zogezegd niet op tussen hun eigen duiven.

Dit jaar zijn ze aan beide zijden tweemaal gestempeld, dus met die smoesjes kan men niet meer aankomen. Overigens weet ik altijd precies wie er vermist is en wanneer, ondanks dat ik er meer dan 100 heb rondlopen.

Duiven die na weken of maanden worden opgegeven, haal ik op en verwijder ik, ook al zaten ze bij de buren. Ik doe dat zelf ook niet en heb er een hekel aan als anderen op zo’n manier aan je duiven willen geraken.

Bonnen

Met de vele bonnen schenken aan wat voor goed doel dan ook, ben ik definitief gestopt. Ik geef ieder jaar een heleboel duiven gratis weg, bijvoorbeeld aan mensen met een beperking, jeugd of beginnende, serieuze liefhebbers. Ik bepaal echter wel graag zelf aan wie ik ze geef.

Het strijdplan

Voor de rest is dit jaar zoals alle jaren. De oude duiven gaan eenmaal daags los. De jonge duiven in het seizoen tweemaal. Om de dag Naturaline met look en bij thuiskomst roze mineralenpoeder. Op maandag de conditiemix van Mariën en met warm weer af en toe Belgasol.

De voeding is standaard 80% Championsmix gemengd met 20% NPO-mix. Op de dag van inkorven en bij thuiskomst krijgen ze 100% NPO-mix. Dit heb ik in 2018 getest en dat is gezien de prestaties zeer succesvol gebleken.

Medische ingrepen doe ik alleen wanneer ik vermoed dat er een terugval in de prestaties zit. Ik gebruik zodra het warmer wordt om de paar weken enkele dagen Fungi tegen schimmel, maar ik ga wel op controle bij De Weerd eind maart.

Tonen voor de vlucht heb ik de laatste jaren niet gedaan en ga ik ook nooit meer doen. Het midweeks wegvoeren van oude duiven heeft geen zin als je een heel seizoen wil presteren. Ga je voor vier vluchten per jaar waarop je de boel wilt oprollen, dan moet je rijden en boosten met medische kuurtjes. Het nadeel daarvan is dat je na een dikke maand bent uitgeteld.