29 jul

Geplaatst op 19:52h in Blog

Hier zaterdag dus 250 km. Dan hebben we het over een nationaal vliegprogramma voor jonge duiven… Ik hoor in Afdeling 8 350 km en in Afdeling 10 145 km. Dat programma kan dus beter in de prullenbak, daar klopt niets meer van. De rest van de fondvluchten voor jonge duiven moeten we nog afwachten.

Brabant 2000 is niet van zins ons de twee vluchten die eraf zijn, terug te geven. Eén extra vlucht was op zijn plaats geweest. Maar goed, er zullen wel andere belangen spelen. Tien extra opleervluchten erbij en ze hebben hun financiële plaatje toch wel rond.

Oude duiven

Bij de oude duiven kijk ik deze week aan wie er meegaat op Bourges. Daar heb ik de teugels enigszins laten vieren, ik focus me nu volledig op de jonge duiven.

Bij de oude duiven 1e Provinciaal hokkampioen onaangewezen, net als vorig jaar. Zal wel toeval zijn. Wie mij kent, weet dat ik niet meer warm of koud word van een kampioenschap, grootmeester of wat dan ook.

Ik zal daar ook nooit rekening mee houden. Als ik vind dat er 32 mee moeten, dan zal ik er geen 30 meegeven om voor een kampioenschap minder prijsduiven te hoeven pakken. Wat dat betreft volg ik de mening van onze vliegende tandarts op rust: al wat je nastreeft, komt niet. Op het moment dat je het niet meer nastreeft, komt het vanzelf.

Die twee hokken met wonderduiven zoals iemand ooit schreef, zie ik overigens niet bij de eerste 25 hokkampioenen staan. Misschien zijn ze die vergeten, geen idee.

NL2019/3931336

De NL2019/3931336 is goed aangekomen voor degene die deze duif maandenlang perfect heeft verzorgd. Of misschien is ze ontsnapt of is het overwennen mislukt. Ik maak regelmatig mee dat duiven in een straal van 10 km binnenlopen als pieper en dan maanden nadien terugkeren. Allemaal gestempeld, maar schijnbaar ziet men er goud in.

De NL2019/3931336 komt nooit meer los, deze komt uit een superkoppel en is een plaatje om te zien. Daar maak ik iemand blij mee die ik het gun. Ik heb er zelf niets meer aan en die sportieve persoon die hem enkele maanden heeft verzorgd, ook niet.

Referenties overnachtspelers

Ik heb nog enkele overnachtreferenties ontvangen:

Ik speelde de 19e nationaal van Cahors en de 1e in de Union de Baronie, dankzij Championsmix en NPO-mix. Groetjes, P. v.d. Avoird.

Opnieuw heb ik met uw voer succes met de 4e prijs sector Périgueux en een prachtige reeks van 8/16 prijs. Dit weekend 1e in afdeling Friesland Dax en 5e sector 4 op alleen maar de blauwe zakken!!! Groetjes, H. Bos.

26 jul

Geplaatst op 19:25h in Blog

In België gaan de vluchten gewoon door, net als in lokaal de Nishoek in Zeeland, waar men zaterdagavond voor Quiévrain en Noyon in kan manden.

Twee vluchten van het jonge duivenprogramma zijn we al kwijt door wellicht overhaaste beslissingen. Of zouden ze het vliegprogramma een week verlengen? In september is het immers beter weer dan nu. Natuurlijk zien de vooruitzichten er somber uit, maar er is niets zo veranderlijk als het weer.

Persoonlijk wil ik mijn jonge duiven ervaring op laten doen en testen, maar dan moeten ze daar wel een programma voor aanbieden.

Voor de persoon die zich geroepen voelt een column in Het Spoor te schrijven om in augustus te beginnen, heb ik geen goed woord over. Liefhebbers met een staat van dienst wil ik nog wel eens serieus nemen, maar als iedereen maar wat gaat roepen, dan is het einde zoek.

Laat iedereen zijn spel spelen en bemoei je niet met andermans spel. Het is aan het NPO bestuur om dezelfde weg door te zetten wat het vliegprogramma betreft. Ook zouden zij er beter aan doen om een alternatief vervroegd nalijn programma in te laten treden met acht vluchten van maximaal 140 km (zodat ze zeker geen duiven verspelen) voor degene die het ieder jaar maar weer presteren om hun duiven niet op tijd klaar te hebben wat enten of opleren betreft. Vaak draait het om dezelfde personen.

25 jul

Geplaatst op 18:17h in Blog

Ik kan het niet plaatsen dat Cahors gewoon doorgaat en dat de rest wordt afgelast, terwijl er dit jaar enorm veel duiven verspeeld zijn op de overnachtvluchten en dat het heel de week zichtbaar boven de 35 graden zou gaan.

Het NPO bestuur moet zich daarom enorm schamen. Ze meten met twee maten en dat kan je niet maken tegenover de rest van de liefhebbers. De overnachtduiven reizen immers door 38 graden richting Frankrijk. Wat mij betreft weer een teken van een falend NPO bestuur.

We zouden op zaterdagavond na de verkoelende buien inmanden en net over de grens van Frankrijk los gaan, waar men zondagochtend perfect kan lossen. Of anders op maandag, de meeste van ons hebben immers vakantie.

Nu moeten we de duiven noodgedwongen stilzetten. Had een 145 km vlucht gespeeld en volgende week 250 km. Denk mee met liefhebbers die willen spelen, zij betalen ook lidgeld. De overnacht door laten gaan in erbarmelijke omstandigheden, maar een vlucht van een paar uur vliegen afgelasten, kan ik niet rijmen.

Dan de fondspeler op de website van AS. Zijn verweer is helemaal misselijkmakend, vooral zijn slotzin:

Conclusie: ZLU concoursen is het vervoer prima en de duiven kunnen zeer goed tegen de warmte. Dus nooit op voorhand afgelassen, bij zware fond. Korte vluchtjes en m.n. bij jonge duiven is dat weleens noodzakelijk. Zoals de weersvoorspelling nu is, de jonge duivenvluchten aflassen komend weekend.

Zouden onze perfect getrainde oude programmaduiven – die dit jaar de helft meer kilometers hebben gemaakt dan welke fond duif dan ook – een afstand van 285 km niet aankunnen? Of zouden onze perfect getrainde en begeleide jonge duiven 250 km niet aankunnen?

Kun je nagaan hoe egoïstisch onze sport ervoor staat. Zo’n man zou zich ook enorm moeten schamen met zulke uitspraken in het kader van: ieder voor zich en God voor ons allen.

24 jul

Geplaatst op 20:47h in Blog

Ik heb alles wel eens geprobeerd: enkel weduwschap met de oude duiven, het spel met de partners thuis, het nestspel in het najaar, totaal weduwschap en het chaossysteem. Totaal weduwschap past bij mij het best. Voor de duiven lijkt enkel weduwschap het beste, maar het nadeel hiervan is dat je meer duiven nodig hebt en dat het meer werk vergt.

Nestspel

Bij de jonge duiven speelde ik vroeger het nestspel. Ze werden gescheiden op het moment dat ik duidelijk kon zien wat doffers en duivinnen waren. De week voor de eerste wedvlucht gingen ze bijeen om vervolgens iedere week wat meer motivatiebakjes te openen.

Het voordeel: meer rust in het hok, vooral met deze warmte (vandaar dat ze hier nog steeds bijeen zitten). De getekende duiven waren gemakkelijker te pakken door diverse motivatie- of nestposities. Eén training per dag, twee lapvluchtjes van 20 km in de week en klaar.

Gescheiden spel

Het gescheiden spel maakt de duiven nerveuzer, maar ze zijn wel allemaal gemotiveerd. Bij het nestspel zijn alleen de duiven op een standje of verliefdheid dat. Verder trainen ze een stuk beter. Het nadeel is wel dat wanneer de duiven zes weken gescheiden zitten, ze het spelletje wel geloven en de prestaties minder lijken te worden.

De warmte

Toen ik vroeger in de bouw werkte, deed mijn schoonvader overdag de duiven en ik ‘s avonds. Hij zat in de aardbeien en bracht deze om 13.00 uur naar de veiling. Om 14.30 uur was hij terug, pakte hij de duiven en bracht ze op 30 km rond 15.00 uur in de middag. Vaak met 30 graden of meer.

Deze duiven vlogen in het weekend op 400+ km vluchten om te scheuren en van de warmte hadden ze geen last. Ook nu met 38 graden liggen alle jonge duiven hier gewoon in de volière met hun vleugels gespreid. Warmte maakt voor een duif dus niets uit. Het vervoer daarentegen wel met deze temperaturen.

Vee wordt tegenwoordig allemaal met gekoelde wagens vervoerd. Met deze alsmaar heter wordende zomers zou je bijna denken: waarom investeren wij niet in goede koelsystemen voor onze duiven en het drinkwater tijdens het transport?

Verzorging

Medicijngebruik met warm weer was vroeger en ook nu uit den boze. Wel gaf en geef ik veel elektrolyten met deze warmte. Over de voeding kan ik kort zijn: Championsmix en NPO-mix. Perfect uitgebalanceerd, niet te zwaar en met voldoende vetten. Ze eten dit twaalf maanden per jaar, dus ze weten ook niet beter. Ook Oliver, de verzorger op de Eijerkamp hokken, is enthousiast hierover.

Op de vloer lag in de jaren ‘90 al lavakorrel. Daarna een aantal jaren niet, omdat ik er niet meer aan kon komen. Ik was genoodzaakt om houtsnippers te gebruiken, maar wat ben ik blij dat ik nu gewoon weer lavakorrel op al mijn hokken heb liggen.

23 jul

Geplaatst op 18:34h in Blog

Vrienden moeten elkaar vooruit helpen in plaats van achteruit. Zo ruil ik al jaren enkele duiven met Peter van Oerle waar we wederzijds succes mee hebben. Dit doe ik ook met Peter Colijn. Van hem heb ik een topduivin op de kweek en hij van mij een topdoffer, de vader van zijn César.

César won afgelopen weekend de 1e in Rayon 3. Hij won daarmee voor de vijfde keer dit jaar de 1e en zette daarmee zijn teller op acht 1e prijzen. En ja, duiven met 8x de 1e kunnen tot de toppers gerekend worden.

Beide Peters en ik ook toevallig een Peter zijn altijd open en eerlijk geweest tegen elkaar. Hier gaat alles met gesloten beurs onderling, dus zonder commercieel belang. Dit houdt nu eenmaal het langst stand.

Claire

Bij Maarten Huijsmans las ik dat zijn Rayon overwinnaar uit zijn top hen Claire komt, die jammer genoeg verspeeld is. Claire won ook meerdere 1e prijzen in het Rayon en is moeder van twee Rayon overwinnaars en moeder van de 3e Nationale Asduif.

Claire komt hier uit New Missile x Blue Diamond, die ook ouders zijn van Super Gold met meerdere 1e prijzen achter zijn naam. Mijn beste jonge duif van dit moment is er overigens ook een uit New Missile, een zoon van Super Rossi.

De verliezen

Voor degene die hier voldoening uit halen: bij de jonge duiven zijn er nog drie achter. De teller staat inmiddels op 67. Ik moet dat tegenwoordig duidelijk vermelden. Enkele weken terug was ik knap chagrijnig van iedereen die maar aan mijn hoofd zeurde over hoeveel ik er nog achter was.

Vandaar mijn geschreven uitspraak gericht aan die personen: ‘ik heb er nog zat om mijn concurrenten het leven zuur te maken’. Natuurlijk was dit niet bedoeld om anderen af te zeiken. Eén columnist interpreteerde dit helaas anders, kon de humor hier niet van inzien of wilde mij graag in een slecht daglicht plaatsen.

Ik moest vroeger vaker op het matje van de leraar komen, schijnbaar is dat op 52-jarige leeftijd nog steeds zo. Ik plaats mezelf nooit boven een ander. Ik ben geen intellectueel, maar begonnen als bouwvakker die slecht is in taal en geschrift, maar goed met zijn handen. Hier is mijns inziens niets mis mee, we kunnen tenslotte niet allemaal een 10 halen.

De verliezen zijn schering en inslag dit jaar. Zelf lig ik niet wakker van mijn verliezen, ik relativeer wat dat betreft snel en gemakkelijk. Wat weg blijft, blijft weg. Ik heb mijn uiterste best gedaan en kan mezelf niets verwijten. Er zijn ergere dingen in het leven om me druk over te maken.

Dingen lopen zoals ze lopen, daar doe je niets aan. Uiteindelijk gaat het erom of ik zelf nog van de duivensport kan genieten en dat kan ik gelukkig nog steeds. Er zitten weer verschillende mooie jongen tussen de nog aanwezige duiven. Of het goede zijn, weet ik over acht weken.

Vaak is het zo dat ik na de laatste vlucht niet veel meer hoef te selecteren. De meeste die er dan nog zijn, mogen blijven. De minderen blijven voor die tijd al weg of heb ik er zelf al tussenuit gehaald.