We gaan naar Frankrijk op 183 km, een goede anderhalf à twee uur vliegen voor onze atleten. Ik geef er 52 mee. Eén duivin is achtergebleven vorige week, maar al met al zijn het er nog teveel. Binnen nu en enkele weken valt voor enkelen het doek. Ik wil er 40 overhouden waar ik mijn aandacht aan besteed.

Mijn 1e getekende is Blue Caprine. Deze duif is van 2017 maar won al 32x per tiental. De 2e getekende is Super Gold, ook van 2017, en won eerder 25x per tiental. Beide duiven hebben ook teletekst en meerdere keren per honderdtal gevlogen.

Mijn aandacht gaat naar duiven die meerdere keren per honderdtal spelen. Bij oude duiven het liefst meer dan drie keer en bij jonge meer dan twee keer. Dit zijn duiven die het verschil kunnen maken en 1e prijzen kunnen vliegen.

De overnachtduiven die ik speel onder Timmermans-Theunis (een gezamenlijk project van mij en Jan) deden het perfect afgelopen weekend. Van de zeventien meegegeven duiven drie per tiental en twaalf per viertal.

Let wel, de meeste staan nog op één of twee oude pennen en zijn gekweekt uit laatjes en vorig jaar eind mei / begin juni gespeend. Die heb ik niet opgeleerd maar direct op 145 km gezet op de nalijn. De inkorvers in de vereniging dachten destijds dat ik ze allemaal kwijt zou raken.

Ze hebben er wel een week over gedaan om thuis te komen maar toch, ze zijn daarna nog op 245 en 300 km gezet en verder de gehele winter los geweest. Ook voor deze duiven geldt: ze kunnen het of ze kunnen het niet. Wat er niet in zit zal er niet uit komen, al houd je ze zes jaar aan.

Super Daisy bijvoorbeeld won op twee oude pennen (eind mei gespeend) als jaarling onder andere de 1e NPO Argenton tegen 5.187 duiven aan 1100 mpm en de 6e NPO Pont-Sainte-Maxence tegen 11.447 duiven. In totaal won ze 7x 1:100 in haar korte carrière voordat ze als jaarling naar het kweekhok verhuisde. Haar nestzus is direct naar de kweek gegaan en heeft nooit gevlogen.

Voor de Belgen is de nachtmerrie voorbij, zij mogen vliegen. Wij spelen zaterdag Niergnies met een ZW wind. Sommige vinden dat mooi, ik vind er weinig aan. Ik heb liever zwaardere vluchten. De afstand voor mij is 180 km, maar al was het 250 km, dan deed ik alsnog mee. Zoals ik al zei: duiven geven niet om afstand mits ze goed verzorgd en in orde zijn.

De jonge duiven zijn gisteren in groepjes van tien rond 11.15 uur in het westen gelost op zo’n 20 km. Ditmaal met de wind vanachter, terwijl ze daarvoor alleen kopwind hadden. Het gevolg is dat ze er de gehele dag over deden en één voor één arriveerden. Nu zijn er van de 132 nog 4 weg.

Normaal zou je denken dat dit een goede leerschool is, maar dat is niet altijd zo. Ik heb in het verleden vaak meegemaakt dat ze één voor één thuiskwamen en daarna gingen er op de eerste prijsvlucht alsnog veel verloren. Het zijn immers niet allemaal goede, ook al komen ze uit goede ouders. Dat zou te makkelijk zijn.

Ik draai niet snel om de feiten heen. Mensen die met 100 jongen starten en er zogezegd geen kwijt zijn, maar toch met een verschil van 100 of 200 in hun ringenserie zitten, geloof ik niet snel. Het is nu eenmaal wat het is. De duivensport draait vaak uit op teleurstellingen, maar daar zal je mee om moeten gaan.

Gisteravond werd ik tweemaal gebeld voor een opgevangen jong, eentje zat op amper 5 km. Terughalen doe ik niet, de andere 128 kwamen namelijk wel alleen thuis. Vorig jaar heb ik de proef op de som genomen en van de slechte Quiévrain vlucht acht jongen opgehaald. Nadien ben ik ze allemaal weer kwijtgeraakt. Die hebben het niet in zich en bij de geringste tegenslag springen ze bij een ander binnen.

Nu zullen er veel roepen “ik haalde er één terug en dat werd nadien een goede”, maar dat zal dan vaak bij vitesse spelers het geval zijn. Zodra het taai wordt haken zulke duiven vaak weer af. Het draait om selecteren en zulke duiven horen niet thuis op mijn hok.

Nieuwe afhaaltijden

Omdat het vliegseizoen weer begonnen is, zijn wij op zaterdagen een uurtje eerder open en sluiten we een uurtje eerder, namelijk van 08.00 tot 10.00 uur. De woensdagen blijven hetzelfde, dan is iedereen van harte welkom tussen 15.00 en 17.00 uur.

De eerste twee rondes jonge duiven zijn inmiddels viermaal één voor één gelost tot zo’n 20 km. De derde ronde is gisteren voor het eerst de mand ingegaan en op 8 km gelost (eveneens één voor één). Ze hadden daar een iets grotere kluif aan met een NO wind, maar waren in ‘s middags allemaal thuis.

Vandaag ging de derde ronde weer in de mand en morgen de eerste twee rondes. En de wind dan? Daar kijk ik niet naar. Als het begint te regenen onderweg neem ik ze ook niet mee terug. Het duurt nog zes weken voor ze met de vereniging meegaan, dus er is nog genoeg tijd. Toch vermoed ik dat dit weer niet zo zal blijven.

Adeno is weg en verwacht ik hier niet meer terug dit jaar. De voeding is dagelijks 80% Championsmix en 20% NPO-mix met daaraan Champions Mineralenmix toegevoegd. Deze plak ik aan het voer met oregano olie. Verder geen medicatie. De dagen dat ze niet worden opgeleerd zijn ze de gehele dag los en mogen ze rondslenteren. Over vijf weken gaat het regime erop tot eind september.

De oude duiven trainen nu eenmaal daags, daar heb ik weinig werk aan. In de ochtend de doffers vanaf 07.00 uur en ’s avonds de duivinnen vanaf 17.00 uur. De oude duiven krijgen nu in het begin van de week de mineralen en conditiemix van Mariën over het voer.

Medicijnen geef ik het liefst zo weinig mogelijk, alleen wanneer ik niet anders kan. Vandaag kreeg ik een lange mail van een jonge liefhebber, hieronder een deel van zijn verhaal:

“Ik begin een half uur na de eerste duiven, op een kwartier heb ik er 4 van de 18 tot 11:00. Dan moet ik wachten tot 15:00 op mijn 5e duif. Om 18:00 alle oude duiven thuis (9 stuks). Dan begint het wachten op mijn laatjes van oktober. Om 19:30 de eerste en op dit moment geen veer meer gezien.

De laatjes zijn 15x gelapt en vorige keer met de vrachtwagen naar Duitsland geweest en vielen mooi tussen de oude duiven door.

Vóór dat mijn 5e duif thuis kwam was ik al bij de duivendokter geweest. Het enige wat hij kon vinden was een geelbesmetting van 4+ en 6+ bij 2 van de 4 duiven. Het frappante is dat ik de duiven 3 weken geleden 7 dagen gekuurd heb en de week erop deze duiven heb laten controleren, inclusief de jongen en die waren helemaal schoon!

Ze hebben dus 1 nacht in de mand gezeten vorige week en nu hebben ze een besmetting waar ik 10 dagen tegen moet kuren óf 3 dagen achter elkaar een geelpil op moet steken. Met als gevolg dat ik één en het liefste ze twéé weken niet inkorf. Gezien de stappen die ze nu moeten maken qua afstand kan ik wel stellen dat mijn seizoen voorbij is.”

Ik heb de beste man verzocht eens naar een andere duivenarts te gaan. Als die er hetzelfde over denkt, kan hij zijn duiven beter vervangen voor minder geelgevoelige duiven. Ik heb dat vroeger ook gehad. Ik had duiven gekocht van een hard spelende liefhebber. Die presteerden hier ook geweldig, maar hadden regelmatig tricho. Zulke duiven kan je beter snel verwijderen, hoe goed ze ook presteren. Duiven met medicijnen omhoog houden is namelijk werken aan je eigen ondergang.

De eerste vlucht zit erop. Het is altijd afwachten hoe je ervoor staat tegenover de rest, maar gelijk met de 1e beginnen tegen 1.026 duiven in de vereniging en het samenspel had ik niet verwacht. Zeker niet nadat ze een poosje nodig had om te landen.

De 1e was Athena’s Warior, zij wist vorig jaar als jong ook al top 10 provinciaal te winnen tegen ruim 8.000 duiven. Haar vader is Warior, die was 2e nationaal Asduif en stond gekoppeld tegen Athena’s Warior (dochter Super Rossi). Beide waren al eens 1e provinciaal Asduif.

Jan begon in Friesland ook met de 1e in de vereniging, al had hij een haperende klok en miste hij daardoor verschillende duiven. Jan’s winnaar komt uit een zoon van Young Witbuik x dochter Limo. Dit koppel heeft al meerdere teletekstvliegers op de wereld gezet waaronder de winnaar van gisteren die vorig jaar als jong al teletekst vloog. Laten we hopen dat dit doorzet en we nog een enigszins mooi seizoen kunnen hebben.

Opleren jonge duiven

De jonge duiven zijn vandaag op 20 km één voor één gelost, het zijn er nog 135. Eenmaal gelost had ik er een hard hoofd in met een stevige NO wind, maar eenmaal thuis liep het hok aardig vol en kwam er af en toe nog één aangevlogen.

Het één voor één lossen doe ik dit jaar voor het eerst omdat ik daar eerder nooit tijd voor had. Ik ben benieuwd of dit op de vluchten voor verbetering zal zorgen. Eén ding is wel zeker, ze moeten de weg één voor één zien te vinden, dus de minderen zullen vast afhaken.

Mijn jonge duiven zijn tweemaal weggeweest. Andere jaren zouden ze nu veel vaker op pad zijn geweest. Ik was goed bezig totdat adeno roet in het eten gooide. Ze zijn daar inmiddels doorheen. Ik heb er 15 verwijderd die erin bleven hangen. Aankomend weekend ent ik ze tegen paratyfus, daarna ga ik ze regelmatig opleren.

Ik hoor links en rechts dat er veel jonge duiven verspeeld zijn van het opleren. Sommige hadden ze al vijf keer probleemloos weggebracht en leden dan plotseling een hoop verliezen. Ook van Quiévrain in België zijn veel jonge duiven weg, schijnbaar.

Ik los ze mand voor mand (per 14 duiven) of één voor één. Er kan dan wel een groepje aansluiten of verkeerd vliegen, maar niet de gehele ploeg.

Vorig jaar heb ik 175 jongen geringd. Na de openingsvlucht met die foute lossing in Quiévrain bleven er van de 140 nog 80 over. Deze duiven hebben tien vluchten gevlogen. Zeven van hen wonnen 3x 1:100 en zeven wonnen 2x 1:100 in het spel dat volgt op het verenigingsspel.

De rest van de doorgehouden jaarlingen wonnen 1x 1:100. Ook in deze laatste groep zullen duiven zitten die nog boven zichzelf uit gaan stijgen, maar geef mij maar die veertien duiven die (meer dan) 2x 1:100 wonnen.

We mogen Frankrijk in, dus kan het nog goed komen om onze duiven voldoende ervaring op te laten doen dit jaar.