Vanmorgen en de komende dagen is er vorst aan de grond en overdag geregeld zon. Het is koud, maar wel gezond weer voor de duiven. Hier trainen ze eerst een uur in de ochtend en daarna gaan ze de mand in voor 25 km.

De oude duiven trainen super, maar dat hoor ik overal, dus dat zegt niet zoveel. Vaak zwakt dat wel af wanneer ze enkele vluchten hebben gevlogen.

Het belooft duivenweer te worden dit weekend; koud en een kopwind. De duiven waar men dit jaar wat van mag verwachten, zullen zich met zulk weer gelijk aan de frontlinie tonen. Mijn duiven worden deze week opgevoerd met NPO-mix, zodat ze goed gevuld aan de start beginnen.

De jonge duiven stop ik zondag allemaal in de mand en worden dan met het kwastje tegen pokken gevaccineerd. Vaak breekt er dan enkele weken later adeno uit, maar liever nu dan in het vliegseizoen. Ze komen na een stevige adeno uitbraak vaak wel in orde.

Nu ze dit jaar gevaccineerd zijn met de combi-enting PMV/rota ben ik benieuwd of adeno überhaupt langskomt en hoe hevig. Ik heb al van diverse liefhebbers gehoord dat hun duiven er last van hebben, maar zij hebben allemaal niet met deze enting gevaccineerd.

Ook paratyfus is weer op veel hokken gesignaleerd, blijkt uit de vele vragen die ik er al over heb gehad. Paratyfus kan je echt voorblijven door elk jaar te kuren en vaccineren waarbij je de producten afwisselt. Na de kuur nog een goede hokontsmetting met Virkon S of Dettol.

Mensen die roepen hier niet tegen te kuren of vaccineren vragen er vroeg of laat een keer om. Vaak heb je dan stevig ellende op je hals gehaald wat je ook je beste duiven zal kosten. Paratyfus is niet iets om gerust in te zijn, ik blijf daar alle jaren alert op.

De oude vliegduiven zijn 3 weken terug nog gevaccineerd met Zoosalt T, dat was overigens 8 jaar geleden dat ik net voor het vliegseizoen een levende entstof heb gebruikt. Normaal vaccineer ik met een dode entstof na de kuur in het najaar, ook afgelopen najaar trouwens. De jonge duiven worden 4 weken voor het vliegseizoen gevaccineerd met een dode entstof.

In een reportage uit 1998 waarbij ik met slecht weer de 1e, 3e en 7e NPO/ZNB Bourges won, stond: “in Hoeven scheen de zon”. Nou, vandaag op een op voorhand slecht voorspelde zondag scheen hij ook. Alles heeft hier lekker kunnen trainen.

Over dat trainen nog dit; vele maken zich zorgen omdat de jongen niet willen vliegen. Ik denk dat zij zich scharen aan de dingen die ze lezen over hoe fantastisch het overal wel niet gaat. Als er iets is wat mij totaal niet boeit, is het wel wegtrekkende jongen.

We zitten nog 12 weken voor de eerste prijsvlucht, ik moet er zelfs nog spenen die meegaan. Waarom zou ik me dan druk maken over jongen die niet al uren wegtrekken? Als ze niet wegtrekken, kan je ze ook niet verliezen.

Zo vind ik het sinds jaren ook nutteloos om winterjongen in april al op te leren, ze worden daar geen haar beter van. Tegen dat je wil dat ze gaan vliegen, moet je alles een week lang buiten en de lucht in jagen, dan vliegen ze snel genoeg. Ze moeten dan wel oud genoeg zijn en zeker niet ziek zijn.

Voor de rest, laat een ander maar onnodig benzine en tijd verkwisten aan vroeg opleren drie maanden voor de seizoenstart. Ik houd me er niet mee bezig.

Jelle Roziers gaat zijn jongen pas opleren wanneer ze in België al meerdere malen met de jongen voor prijs hebben gevlogen. Heeft hij niet zowat alle jaren de meeste Asduiven jong op de nationale vluchten in België? Die het beter doen, mogen zich melden.

Volgende week beginnen we, iedereen zit weer vol goede moed en strijdplannen. Toch zal het in het begin bij vele niet uitpakken zoals verwacht. Wat ik dan doe is niet panikeren en uitsluiten of de duiven iets mankeren. Zijn ze gezond? Wacht dan gewoon af tot ze in orde geraken. Vaak gaat dat sneller dan je denkt.

De Grand Prix vluchten zijn mijn voornaamste doel dit jaar. Je moet toch plannen maken, vandaar. Natuurlijk wil ik altijd winnen wanneer ik meedoe, maar dat willen mijn concurrenten ook, dus dat zal heus niet altijd lukken.

Ik heb jaren gekend waarin ik vaak de 1e won, maar ook jaren dat ik er geregeld naast greep en de 2e prijs pakte. Vaak gaat het om secondes. Als je de wind enigszins tegen hebt en de duiven komen om, dan kan iemand die net 3 km om woont in de goede lijn liggen en de 1e prijs voor je neus wegkapen.

Ik zie de 2e plaats nu eenmaal als 1e plaats van de verliezers, maar ik kan ook snel relativeren. Als er iemand sneller is die dag, dan is hij gewoon de beste en zijn er de week erop nieuwe kansen.

Ik speel allround en vind dat mijn duiven moeten kunnen winnen van 145 km, maar ook van 700 km. Een duif die dat niet in zich heeft, wil ik niet hebben. Ook bij de jonge duiven wil ik er van de eerste tot de laatste vlucht bij zijn. Vorig jaar begon ik op de eerste vlucht van 92 km met 1e t/m 17e en de laatste vlucht van 451 km met 1e t/m 16e, beide in het samenspel.

Volgende week lijkt er verbetering op te treden en kunnen we starten met de vluchten. De duiven zijn inmiddels meerdere keren weggeweest en dus meer dan genoeg ingevlogen.

Ik heb er weer zin in nu de temperatuur lijkt te stijgen. In de week naar een vlucht toe waarin er op de helft van de dagen een dikke laag sneeuw ligt, moet je er toch niet aan denken om te starten met vliegen.

De jongen van de eerste rondes vliegen stevig en worden ’s ochtends allemaal de lucht in gejaagd. Wat ze daarna doen maakt me niet uit, maar ze moeten eraan wennen om zodra het hok open gaat, gelijk de lucht in te gaan.

Verder staan bij de oude vliegduiven alle ramen en plafonds open, dus de verse lucht kan er doorheen waaien. Hier heb ik dan ook zelden last van problemen met de koppen.

Ze trainen een vol uur uit zichzelf en zijn binnen no time binnen als ik ze roep. Vroeger zaten er altijd wel meerdere domme duiven in de groep en van die lastposten die niet luisterden. Vaak waren dat zeker niet de beste die het nodig vonden om extra te trainen als de rest al binnen zat.

Vorig jaar liet corona het niet toe en nu het weer niet. De vluchten zijn terecht afgelast en dus wordt de start opgeschoven. Ik roep al jaren om een flexibel vliegprogramma met een uitloop naar eind september. Als we niet vroeg kunnen starten vanwege het weer, de vogelgriep, corona of wat dan ook, dan is er nog ruimte in het najaar en kan de boel verschoven worden.

Bij de start van de jonge duiven ondervonden we de laatste jaren ook geregeld problemen met extreme hitte. Helaas sta ik te roepen in de woestijn, want er wordt niets mee gedaan omdat de verantwoordelijken er zelf geen belangen bij hebben.

In de jaren ‘90 verduisterde ik ook gewoon tot de langste dag waarna ik begon met bijlichten. Dat doe ik nog steeds. De duiven konden zonder ruiproblemen mee op NPO Bourges eind september. Dit is echter ervaring die tientallen jaren geleden is opgebouwd en heden ten dage ontbreekt bij veel mensen die wel hun stem willen laten gelden en daarmee de spelvreugde van anderen wegnemen.