Op naar een nieuwe week

Volgende week lijkt er verbetering op te treden en kunnen we starten met de vluchten. De duiven zijn inmiddels meerdere keren weggeweest en dus meer dan genoeg ingevlogen.

Ik heb er weer zin in nu de temperatuur lijkt te stijgen. In de week naar een vlucht toe waarin er op de helft van de dagen een dikke laag sneeuw ligt, moet je er toch niet aan denken om te starten met vliegen.

De jongen van de eerste rondes vliegen stevig en worden ’s ochtends allemaal de lucht in gejaagd. Wat ze daarna doen maakt me niet uit, maar ze moeten eraan wennen om zodra het hok open gaat, gelijk de lucht in te gaan.

Verder staan bij de oude vliegduiven alle ramen en plafonds open, dus de verse lucht kan er doorheen waaien. Hier heb ik dan ook zelden last van problemen met de koppen.

Ze trainen een vol uur uit zichzelf en zijn binnen no time binnen als ik ze roep. Vroeger zaten er altijd wel meerdere domme duiven in de groep en van die lastposten die niet luisterden. Vaak waren dat zeker niet de beste die het nodig vonden om extra te trainen als de rest al binnen zat.