06 jul “Verliezen”, we willen niet anders meer horen

Het vliegprogramma is alweer aangepast, over een falend beleid gesproken. Telkens als er enkele duiven worden verspeeld door ondoordachte lossingen, moet alles worden aangepast. Men wacht nu eerst af hoe alles in Afdeling 7 verloopt, voordat ze een lossingsbeslissing durven te nemen.

Het NPO-bestuur zou hiernaar moeten kijken, ons werd toch een nationaal vliegprogramma beloofd dat voor iedereen gelijke kansen biedt? Treed op of stap af, is de gedachte die nu bij vele in het hoofd zit. Dadendrang is waar de leden op zitten te wachten.

In Nederland en België zijn veel jonge duiven verspeeld, maar wat is onze eigen rol hierin? Mijn enige graadmeter is het eigen hok en dat van mijn buurman waarmee ik alles samen doe.

Wij zijn vroeg met de jongen gaan rijden na een handselectie waarbij meer dan 20 duiven zijn verwijderd. Ze werden één voor één gelost met zo goed als geen verliezen. Toen kregen we adeno na de pokkenenting. Het was dom om te snel weer op pad te gaan, waardoor we in één klap 20% kwijtraakten. Het weer was die dag niet best, maar daar kijken we nooit naar. We hebben ze zelfs in de regen en met een potdichte lucht één voor één gelost.

Het opmerkelijke is dat op de dag van onze verliezen die duiven op enkele kilometers van de losplaats waren binnengelopen. Een dikke 25 duiven haalden we op en die kregen een herkenningsring om. Hier is niet één duif meer van aanwezig. Vandaar dat ik zelden duiven terughaal, hoe mooi ze ook zijn of uit welk topkoppel ze ook komen.

Mijn 85-jarige schoonvader heeft zijn jonge duiven zelf tienmaal weggebracht en is daar ook op tijd mee begonnen. Hij heeft er niet één verloren. Zijn jongen zijn wel allemaal in één keer gespeend, waarna niets meer is bijgezet.

Mijn conclusie na deze bevindingen: bijzetten is niet goed en een vroege selectie kan geen kwaad. Start vroeg met opleren en wacht daar minstens 3 weken mee nadat ze van adeno zijn genezen. Besef verder dat ondanks ze uit een koppel komen dat in het verleden goede gaf, er nog altijd meer slechte dan goede duiven worden geboren. Hoe mooi ze ook zijn, het blijft een afvalrace en dat is duivensport.

Reacties

Als gevolg van mijn eerdere blogs ontving ik tal van mails van mensen die het vliegprogramma ook graag anders willen zien. Enkele daarvan wil ik u niet onthouden. De onderstaande is van iemand die jaarlijks tot de Beste Liefhebbers van Nederland behoort met kijk en visie op duiven, gekoppeld aan topprestaties:

300% eens jouw visie !!!! Minimaal 4x 400 km plus tot 550 km met 2 nachten mand. Ze moeten het op landelijk gebied regelen, kaders maken door ervaren topspelers die adviesgroep vormen en spelprogramma bepalen wanneer welke vluchten overal in Nederland hetzelfde en dit bij de Afdelingen weghalen!

Deze mail ontving ik van een bestuurslid van een vereniging in Brabant 2000:

Peter, ik denk wel eens na over wat er anders (ik zeg al niet beter) zou kunnen in de duivensport. Wat ik op dit moment signaleer is een overvloed aan vluchten. Kijk, ik speel graag midfond en dagfond, maar zijn 6 dagfondvluchten niet een beetje teveel van het goede. Daarnaast ben ik van mening dat je spelcategorie voor spelcategorie moet afwerken.

Hierbij zend ik jou een hersenspinsel van mij waarin ik een concept vliegprogramma heb opgesteld. Voornaamste gedachtegangen: vitesse eerst afwerken en dan de midfond en de dagfond.

Verre midfond en dagfond beiden op donderdagavond inkorven en dan vind ik dat er gezegd moet worden minimaal 100 duiven samen, want de kosten van zowel vrijdag als donderdag ophalen worden nu gehalveerd. Gevolg: liefhebbers kunnen meer in hun eigen vereniging terecht en dan komen er toch per saldo meer duiven. Daarnaast in de tussenweken een Pont Max zodat degenen die dat willen tussendoor de duiven kunnen spelen.

1 dagfondvlucht en 1 overnachtvlucht eraf. 

De mogelijkheid om een dagfondvlucht te spelen enkele weken voor de eerste overnachtvlucht.

Dagfondvluchten tussen de 500 en 600 kilometer. Willen ze toch per se een Ruffec en een Limoges, zie dan een deal te sluiten met de ZLU. Maar op vluchten als een Bourges en een Tours kan de gemiddelde liefhebber met midfond duiven ook nog aan zijn trekken komen.

Een weekje langer door (21 september) en op die datum Orléans. Zou ook nog geswitcht kunnen worden met Sens.

Ten tijde van de eerste en derde jonge duivenvlucht kun je kiezen: om je ouden in conditie te houden op die Nijvel en Quiévrain (x-vlucht).

Een jonge duivenprogramma dat 2 weken later begint en mijns inziens gunstiger is dan die altijd moeilijke junimaand. Maar uiteindelijk toch 10 vluchten (en inclusief de tussen natourvluchten 12 vluchten).

Zoals je ziet ben ik een voorstander van het oplopen in afstand dan de ene week 400 en de andere week 100 kilometer. Zomaar een pennenvrucht, maar ik was benieuwd wat jij er van vindt.

Tenslotte nog een mail van een jonge herintreder in Brabant 2000:

Peter, met erg veel belangstelling en interesse lees ik trouw jouw blogs. Ik ben een na 25 jaar eruit te zijn geweest pas weer gestarte liefhebber. Ik ben van de jongere generatie (37 jaar). Veel informatie haal ik uit de blogs, waarvoor dank.

Verder verbaas ik me enorm over de manier hoe men omgaat met het jonge duivenprogramma. Mijn jonge duiven zijn er al een tijdje klaar voor en steeds wijzigen ze weer het programma… Zo ook vandaag weer…

Ik voel me enorm gesteund dat jij je in de blogs ook kritisch uit op dit beleid. Er is toch als liefhebber geen enkele planning te maken op deze manier… Bij deze dank dat jij verwoord wat ik (en vele liefhebbers met mij) denken, maar nergens kunnen uiten.

05 jul Het gaat snel

Zaterdag is de laatste midfondvlucht en de eerste jonge duivenvlucht. Daarnaast gaan er nog acht duiven mee naar Dax, in totaal dus drie vluchten voor de boeg waarbij de jonge duiven de meeste aandacht krijgen.

Ik hoorde gisteren van een goede speler uit de omgeving dat zijn jongen opnieuw begonnen te ruien. Ik heb er ook enkele die hun kop kaal hebben, vermoedelijk vanwege het wisselende weer. Het stopt vanzelf, dus ik maak me er niet druk om. Ze glanzen verder als spiegels, dus gezond zijn ze wel.

De eerste twee vluchten tellen nergens voor mee, de derde vlucht is pas een totale afdelingslossing. Het is dan 24 juli en 175 km ver. De week daarna nog eens 175 km… Het gaat nergens over, maar dat krijg je als je mensen zonder kennis van duivensport aan de knoppen laat zitten.

We houden tegenwoordig duiven die alleen gewend zijn om als jong rond de kerktoren te vliegen, vandaar dat we in jaren als deze zoveel oude duiven verspelen als het een keer moeilijk gaat. We sorteren de jonge duiven op de vluchten die ze vliegen, dus we houden straks alleen duiven door die op vitesse vluchten hebben gepresteerd.

Ieder jaar wordt het in de winter veranderd en beloven ze een mooier vliegprogramma, dat vervolgens in het voorjaar weer in de vuilbak wordt gekieperd. Het bestuur in de afdelingen van Nederland kan zich beter bezighouden met de organisatie.

De wedstrijden zelf kan men beter laten bepalen door een groep goed spelende liefhebbers per categorie. Zo kan een ieder louter beslissen over dingen waar ze kaas van hebben gegeten. De duivensport zou daar heel anders door uit gaan zien.

04 jul Wisselvallig

Dit weekend zat behoorlijk vol. Vrijdagochtend werden de jonge duiven weggebracht naar 60 km en in de avond was het wachten op de twaalf jaarlingen van Agen. Op zaterdag Issoudun, dus ja, dan kan je jezelf aardig bezighouden.

De trainingsvlucht van de jonge duiven ging goed, ondanks dat de lucht potdicht zat. Agen verliep stroef, maar ik had er in de avond wel twee door en acht van de twaalf geklokt. Zij waren aan hun laatste opdracht bezig.

Issoudun was raar met een enorme overmacht in Rayon 1, terwijl er met een zuidoostenwind in Zeeland amper een duif zat. De duiven schenen slecht te zijn weggekomen. Op basis van de aankomsten zou je zeggen dat dit kan. Vrij laat na de eerste kwamen er nog uit de lijn.

Al bij al zat ik nog 1^e en 3^e in het samenspel, maar de aantallen duiven die nog weg waren laten zien wat voor seizoen het was. Over het hele seizoen genomen liep de vitesse goed bij mij en de mid- en dagfond slecht. Dit wijt ik toch wel aan de meerdere malen drie nachten mand en het wisselvallige weer.

Meerdere tophokken spelen dit jaar wisselvallig. Een kwestie van snel vergeten en op naar volgend jaar. Volgende week dus de laatste midfondvlucht, de week erop de laatste dagfondvlucht en dan is het oude duivenseizoen weer voorbij.

Jonge duiven

Mijn jonge duiven ogen goed en krijgen dagelijks Origanum Red, Champions Mineralenmix en tweemaal per week Prestavit. Hier moeten zij zich mee redden. Ze hebben een luis- en trichotablet gehad en ik ben nog met de brander over de Vloerdekkorrel gegaan. Alles is dus helemaal proper.

Volgende week is een veredelde trainingsvlucht van amper 90 km. De week erop zal de gashendel open moeten. Het jonge duivenseizoen duurt amper acht weken. Eén van de grootste fouten is om hier 11 september mee te stoppen, want dan begint vaak pas het mooiste weer.

29 jun Het begin van het einde

We zouden normaal komend weekend Quiévrain voor prijs spelen op 143 km. Dit werd ingekort naar Bierges 93 km en inmiddels naar een trainingsvlucht van 53 km. Ze breken zo de duivensport van hogerhand af, ik heb vandaag erg veel teleurgestelde liefhebbers op de mail en aan de telefoon gehad.

Zo goed als iedereen was er klaar voor, op enkele jammeraars na. Het ergste is, die kiezen na een paar vluchten toch weer voor de nalijn. Dat ze één vlucht ontnemen, tot daar aan toe, maar aan de achterkant er één bij brengen, schijnt niet te lukken.

Ik schreef al vaker dat voor de overnachtfond bijna alles kan in Brabant; veel opleervluchten op zondag of zaterdag met vaak geringe deelnames.

Afgelopen jaar hadden we 19 september nog een nalijnvlucht met bijna 12.000 deelnemende duiven, dan wordt toch duidelijk wat er leeft, zou je zeggen. Maar schijnbaar heeft niemand in het bestuur belang bij de programmavluchten.

Zo zag ik nog een meteorologische voorspelling voorbij komen, het zou in juli ver boven de 30 graden gaan. Ook dan worden er weer verschillende vluchten afgelast. Het almaar dalende ledental heeft een reden, alleen die wil men niet zien of in ieder geval niets tegen doen.

28 jun Alles heeft voor- en nadelen

De seizoenstart van de jonge duiven is nabij. Zoals ieder jaar ben ik er klaar voor en daar gaat de nodige voorbereiding aan vooraf.

In mei begon ik met opleren, mand voor mand wegens de warmte. Dit werd al snel één voor één los. Deze manier van opleren heeft als nadeel dat je er lang mee bezig bent. Het voordeel is dat ze alleen durven vliegen, minder snel massaal in de draden hangen of bij andere duiven aansluiten.

Na zo’n tien keer is dat één voor één loslaten zo gebeurd, ze zijn immers in no time weg. Ik ben niet verder dan 35 km gegaan, dat vind ik onnodig. Al zouden ze de eerste vlucht op 200 km lossen, dan maal ik daar niet om. Duiven malen niet om afstand, het gaat om oriëntatie op de eerste kilometers.

Je zal mij dan ook niet horen klagen op social media om de eerste vluchten in te korten of af te gelasten, dat doet alleen de vaste groep liefhebbers die zelf ieder jaar dezelfde fouten maken. Zij zijn het ook niet met mij eens, maar de feiten spreken voor zich. De laatste 30 jaar begin ik de eerste vlucht bijna altijd in de top 5 en dat is louter dankzij voorbereiding en niet kwaliteit. Laatstgenoemde heb je pas nodig zodra de vluchten in afstand toenemen.

Als het begin daar is, ben ik er klaar voor, ook al hebben we vooraf twee hittegolven gehad. Als de afdelingen hun gezond verstand gebruiken met lossen – het liefst op tijd en zeker niet in de middag, met warm weer of een harde wind vanachter – is er geen enkel probleem.

Als onderdeel van de voorbereiding hebben mijn jongen de PMV/rota, pokken- en paratyfusenting gehad. Daarnaast heeft alles een geeltablet en luisdruppel gehad. Verder elke dag Origanum Red en Champions Mineralenmix over het voer en op dinsdag en vrijdag ging daar vanaf het spenen Prestavit bij, zodat ze mooi gepluimd en uitgegroeid zijn.

Ze kregen eenmaal per week een bad en klaar. De hokken staan de gehele dag open, dus de frisse lucht kan daar zo doorheen waaien. Ze zitten nog bij elkaar zonder dat er eitjes liggen en hebben een dag en een nacht in de manden gestaan om de stress in de mand aan te leren. Ook dat hoeft maar één keer, want duiven vergeten niet snel.

De komende weken wil ik ze wel gepaard krijgen, zodat als het spel op de deur begint, er al wel genoeg koppels gevormd zijn. Eventueel gelegde eitjes gooi ik weg, want ik heb nooit succes gehad met jongen op eitjes.

Wil je winnen, dan begint dat bij jezelf en niet twee weken voor het vliegseizoen nog starten met duiven ontluizen, opleren, zuiver zetten en noem maar op. Zo zeiden wat liefhebbers tegen mij: “Ja, maar jij hebt ze al vaak weggehad”. Die dat zeiden zijn zelf al jaren met pensioen, dus wat let ze zelf, zou je zeggen?

Pas wel op met jonge duiven opleren wanneer er wedstrijden worden gelost, dat is vragen om problemen. Datzelfde geldt voor te snel opleren na een adeno besmetting.