2024… Niet het einde van de wereld hoop ik, maar de kans is groot dat het einde van de duivensport dan wel nabij is. Zo ben ik benieuwd wat 2022 zal brengen met in het verschiet het later starten met oud en jong, minder vluchten en tal van trainingsvluchten waar geen hond aan meedoet.

Op die manier kan men het jonge duivenspel beter afschaffen en gewoon een nalijn programma maken. In augustus 4 weken 150 km en klaar, want anders krijgen ze het vervoer technisch niet rond om zowel jong als nalijn op één avond in te manden. De overnachtspelers doen niet anders, dus dan is iedereen tevreden en hebben we in september allemaal de hokken nog vol.

Vervolgens komt 2023. Binnen 6 weken moeten de duiven naar ruim 300 km. Een paar keer wind op kop of één slechte vlucht en alle duiven die al 1,5 jaar op de hokken zitten, zakken door het ijs. Reden: geen ervaring in de omgang met erbarmelijke omstandigheden.

Moord en brand schreeuwt men dan op social media, wegens de vele verliezen van onervaren jaarlingen. De verantwoordelijken voor het verwoesten van het jonge duivenspel zullen er dan aan moeten geloven.

De volgende stap is het inkorten van de afstanden bij oude duiven tot maximaal 150 km voor jaarlingen. De groepslossingen worden vervangen voor deur-voor-deur lossingen in verband met de angst voor verliezen.

Ja, ik zie het somber in, maar helaas zit ik niet vaak ver van de waarheid. Dit is wat je krijgt als mensen die nergens verstand van hebben, beslissingen nemen. Nu wordt een enquête ingezet om hun gelijk af te dwingen. Diezelfde enquête heeft meermaals aangetoond dat mensen verder willen spelen met de jongen, maar dan stoppen ze hem zo ver mogelijk weg in een la.

Tja, duivensport. We staan aan de afgrond. Nog 5 weken ‘genieten’ en daarna moeten we afwachten hoeveel leden er nog zijn in 2024! Maar of dit NPO-bestuur iets bij kan dragen aan het behoud daarvan… De meeste bestuursleden zouden beter moeten weten, zij zijn de 70 gepasseerd en hebben de mooie tijden van duivenspel meegemaakt. Ze schijnen dat de jongere generatie helaas niet te gunnen.

Het nationale vliegprogramma afschaffen is nog het beste idee. Nu staan alle afdelingen elkaar in de weg aan de grens, omdat men gelijk begint. Een mooie vlucht voor de één betekent een slechte vlucht voor de ander, wegens te laat lossen.

One eye cold is aan een opmars bezig. Ik hoorde er verschillende Belgen over klagen zo’n 3 weken terug, dan kun je er de klok op gelijkzetten dat wij in Nederland ook snel aan de beurt zijn.

Meerdere mensen in mijn directe omgeving hoor ik nu over jongen met natte oogjes of knipperende ogen, waarbij sommige een lichte verdikking hebben. Je kunt er zo een maand mee aan de sukkel zijn. Krijgen ze het erg, dan is vaak één oog helemaal opgezwollen.

Men heeft het dan over licht en donker, maar donkerder weer dan nu kan je niet hebben, dus ik vind dat flauwekul. Dit weet ik al sinds ik het eens in oktober kreeg, toen het de gehele maand wisselvallig weer was. Mijn zomerjongen – die niet los of met andere duiven in contact kwamen – kregen het.

Het vreemde is wel dat ik Jan in Friesland er nog nooit over gehoord heb. Adeno komt daar ook minder heftig voor dan in het zuiden. Het is een virus dat rondgaat in de manden. Enkele duiven een paar dagen bij elkaar in een afgesloten vrachtwagen en zo goed als iedereen krijgt er last van.

Uitzieken is schijnbaar het enige medicijn. Als ik het krijg, dan zal ik het triggeren, bijvoorbeeld door de duiven onder te dompelen in water met enkele lepels zout en azijn. Op die manier krijgen ze het allemaal, des te sneller ben je er ook weer vanaf.

Jonge duiven

De jonge duiven zitten hier tezamen, het lijkt wel een kippenhok zoveel eitjes dat ik elke dag weggooi. Ik laat ze niet broeden, want dan trainen ze niet door hun drang terug naar het nest en resultaten met jongen op eitjes heb ik zelden gehad.

Scheiden heeft nog geen zin, daar zijn de afstanden te kort voor. Telkens de wind erachter hier op de kortste afstanden, is dan vragen om problemen. De jongen hebben nu meer plezier, ze liggen met elkaar in de schapjes of in de lavakorrel. Totale ontspanning op dit moment met eenmaal per dag los, dus alle gemak.

Draait de wind of worden de vluchten langer, dan gaan ze uit elkaar, maar daar ziet het de komende weken niet naar uit. Verder verloopt het simpel: de bijproducten en voeding zoals op de voedingsschema’s, bij thuiskomst zuiver water en ‘s avonds elektrolyten. Op zondag B.S. en op maandag Sedochol. Verder zuiver water.

De 28 nog aanwezige oude duiven gaan op totaal weduwschap de nalijn vliegen, zolang de pennenrui het toelaat. Zij zijn nu twee midweekse oefenvluchten meegegaan, waar ze super op kwamen. Die krijgen geen medicatie, omdat dat toch alleen maar vluchten met één nacht mand zijn.

Nog 5 weken spel en dan is het klaar omdat de bestuursleden op vakantie moeten. Ik hoop dat ze hun vakantie volgend jaar wat later inplannen, je weet nooit hoe een seizoen verloopt. Als meerdere vluchten niet door kunnen gaan, zou een latere attractievlucht aangenaam zijn om de leden – waar ze het uiteindelijk voor moeten doen – tegemoet te komen.

Zoals het er nu uitziet, is de kans groot dat we een nazomer krijgen. De zomer an sich is nog niet in zicht, dus september en oktober zouden wel eens mooi kunnen worden. Echter kennen wij hier geen taartvluchten.

Zo komen er nu dagelijks ook verloren jongen van weken terug huiswaarts. Ik vermoed dat die in een kosthuis hebben gezeten waar ze goed zijn verzorgd, want aan de meeste is niets te zien.

De vreemdste informatie gaat momenteel rond. Het Brabant 2000 bestuur zou zich zo in de nesten hebben gewerkt met hun beleid, dat ze volgende week een wedvlucht van amper 220 km voor de kortste afstand al op donderdag in willen manden, om onze duiven vervolgens de gehele vrijdag bij de verzamelloods te laten staan.

Mocht dat waar zijn, dan moet het dierenwelzijn worden ingeschakeld. One eye cold besmettingen gaan nu overal rond en dan de duiven onnodig overdag bij een verzamelloods wegzetten met 25 graden, zou erg dieronvriendelijk zijn.

Laten we hopen dat het maar een gerucht is, maar zoals gewoonlijk krijgt men geen bevestiging van het bestuur. Jammer, want ieder bestuur – dat geldt bijvoorbeeld ook voor de NPO – moet er enkel en alleen zijn voor de leden en niet voor eigen gewin.

Als ze aankomend weekend gewoon Péronne of Morlincourt zouden spelen, was er geen vuiltje aan de lucht. Nu werkt men zichzelf onnodig alsmaar dieper in de nesten.

Uiteindelijk is het bericht daar, afkomstig van een zwalkend bestuur:

Vervolg Vliegprogramma Jonge Duiven

3/8/2021

Het bestuur heeft toch besloten om het vliegseizoen niet te verlengen. Einddatum blijft 11 september zowel voor de jonge duiven als de natour. Motivatie van dit besluit:

– oorspronkelijke datum van het nationale vliegprogramma blijft 11 september

– vakanties van liefhebbers en bestuursleden zijn op deze einddatum afgestemd

– jachtseizoen in Frankrijk opent medio september (duiven zijn dan niet beschermd)

Voor komend weekend gaan we met de jonge duiven naar Niergnies (lossing mede gezien de verliezen van afgelopen weekend weer in 2 groepen) inkorven derhalve op vrijdag 6 augustus.

De heren moeten op vakantie, dat hebben ze wel verdiend. Het was slimmer geweest om dat zinnetje uit de motivatie te houden. Die motivatie van het jachtseizoen, daar zullen we het maar niet over hebben. Een mooi excuus.

Een te vroege lossing afgelopen weekend heeft wederom tot gevolg dat we niet verder spelen dan 180 km. Niergnies is de slechtste losplaats die we kunnen treffen. Péronne was 10x beter geweest. In één keer alles los, dan had men het verdere vliegprogramma aan kunnen houden. Het scheelt maar 36 km, dat is geen enkel probleem met de voorspelde zuidwestenwind.

Ze hebben vorige week al in twee groepen gelost en alweer ging het mis bij Rayon 3 en 4. Van je fouten moet je leren, zeggen ze. Bij sommige komt dat helaas niet aan, dus gaan ze weer maar eens in twee groepen lossen.

Ik hoop dat de NPO niet meegaat in deze beslissingen en geen losvergunning afgeeft. Ze proberen immers ook alle regelwetgeving omtrent het nationale vliegprogramma te ontwijken.

Ze hadden mijn inziens het vliegprogramma moeten laten zoals het was, dat vonden ook de meeste leden van de vliegprogramma commissie. Het bestuur – dat meermaals heeft aangegeven met niemand anders rekening te houden dan zichzelf – besloot echter anders.

Het op voorhand onnodig afgelasten van een heel weekend vorige week en zich verschuilen achter het IWB advies die zelf nergens van wisten, was een slechte zaak en een enorme blunder. Een teken van onkunde, misschien wel.

Als mensen ervoor kiezen om de nalijn te spelen met hun jongen omdat hun voorbereiding niet goed heeft uitgepakt, kan ik dat begrijpen. Om vervolgens ook anderen die wil op te leggen en hun spel te ontnemen, gaat echter te ver.

Voor de nationale kampioenschappen schakelt ons bestuur hun leden op voorhand uit, puur omdat ze zelf geen belang hebben. Een vakantie plannen is kennelijk belangrijker. Het is uitermate jammer voor alle duivenliefhebbers die sinds april bezig zijn om hun jonge duiven voor te bereiden op een mooi seizoen.

Dit is duivensport anno 2021 in Brabant en voor vele is de maat vol!!! Met dit ledental zouden zes afdelingen meer dan genoeg zijn, dan kan men ook gelijk de oude garde vervangen voor mensen met frisse ideeën. Zo niet, dan moet ik nog zien of men hier over 5 jaar nog met duiven speelt. Werk aan de winkel voor het dagelijkse NPO-bestuur!

Met 109 jonge duiven spelen en alsnog Grootmeester worden… Dat zegt misschien meer over een ander dan over mij, het is nu eenmaal niet anders.

De duiven zijn in orde, maar het zijn nog rondjes om de kerk. Dat de wind de prijzen bepaalt op deze afstanden, was te zien.

De oostelijk gelegen hokken domineerden de vluchten, dus het was maar goed dat ze deze keer in groepen hebben gelost. Zo niet, dan hadden de meest westelijk gelegen hokken geen schijn van kans.

Deze afstanden gaan natuurlijk nergens over. Je zou bijna denken dat het om financieel gewin te doen is. Bij deze afstanden blijft nu eenmaal meer in het laatje over dan wanneer men 100 km verder moet rijden, zou je denken.

Vervolg programma

Zo is er op het moment van schrijven nog niets bekend over het vervolg van het programma of wat we überhaupt gaan vliegen komend weekend. Het zou beter zijn om nu grotere sprongen te maken met de zuidwestenwind in de komende weken dan wanneer de wind straks op kop staat.

De nalijn met oude duiven vliegen wordt steeds moelijker, die zitten te lang stil wat de rui niet ten goede komt. Iedereen trekt straks dus hun verduisterde jongen terug naar de nalijn. Of dat nu de bedoeling is, weet ik niet, maar dat heeft men zelf gecreëerd. Concoursvervalsing, noem ik dat.

Pakweg 25 jaar terug speelden wij in ons samenspel oud en jong apart op de nalijn. Zo was er hier een speler – die al een poos geen duiven meer had – die zijn verduisterde jongen op de nalijn tegen de laatjes aldaar ging spelen.

Hij speelde iedere week alles aan flarden, totdat er een tussenvlucht bij de jongen kwam en ik mijn jongen ook op de nalijn zette. Mijnheer blies hoog van de toren dat hij van mij geen schrik had, maar moest daarop terugkomen toen ik bijna al mijn jongen thuis had voor hij zijn eerste pakte. Kortom, de nalijn kan je niet vergelijken met het jonge duivenspel, waar de beste spelers hun degens met elkaar kruisen.

Volgend jaar

Zo wil men volgend jaar later beginnen om aan de klaagzang van een grote groep jonge duivenverliezers tegemoet te komen. Mijn vooruitziende blik zegt dat diezelfde groep ook dan een boel jongen zal verliezen. En de jonge duivenspecialisten zullen ook dan gewoon alles oprollen. Het maakt voor mij echt niet uit of de vlucht nu 140 of 500 km is en of we in juli of september starten.

Ik sta 100% aan de start – net als alle fanatieke jonge duivenspelers – dus de klaagzang van diezelfde groep zal wederom overal bovenuit komen.

Mensen zoals Willem de Bruijn zetten al jaren uiteen hoe ze handelen met hun jonge duiven, maar niemand schijnt het te kopiëren. Zoals ik eerder vermeldde: je moet willen winnen. Willem bijvoorbeeld is ook de 70 gepasseerd, maar brengt het wel op om zijn jongen een goede opleiding te geven en een vlucht zoals afgelopen week (135 km) zo goed als op te rollen. Daar gaat later met de jongen starten niets aan veranderen.

Trainingsvluchten

Zo heb ik zelf geen enkel geloof in trainingsvluchten met de afdeling. Het is meer dan 25 jaar geleden dat ik aan zo’n vlucht voor jonge duiven heb meegedaan. Het enige wat je daarmee bereikt is onnodig duiven verspelen en/of mandbesmettingen oplopen.

Zo organiseren diverse leden van Brabant 2000 opleervluchten met een aparte vervoerder. Desondanks ben ik al jaren jonge duifkampioen, terwijl die van mij op geen enkele gezamenlijke africhting meegaan. Nogmaals, ik geloof er dus niet in, maar ieder zijn ding.

Trainingsvluchten zonder dat er een prijskamp aanhangt, trekken hier geen belangstelling. Mensen doen daar niet aan mee. Mocht men er een uitslag van maken, dan zouden er wel meer mensen met duiven komen. In Brabant 2000 kunnen ze hierover meepraten. Ze hebben meermaals op het woord gegooid om meer oefenvluchten te organiseren, maar daar was simpelweg geen animo voor.