05 aug One eye cold
One eye cold is aan een opmars bezig. Ik hoorde er verschillende Belgen over klagen zo’n 3 weken terug, dan kun je er de klok op gelijkzetten dat wij in Nederland ook snel aan de beurt zijn.
Meerdere mensen in mijn directe omgeving hoor ik nu over jongen met natte oogjes of knipperende ogen, waarbij sommige een lichte verdikking hebben. Je kunt er zo een maand mee aan de sukkel zijn. Krijgen ze het erg, dan is vaak één oog helemaal opgezwollen.
Men heeft het dan over licht en donker, maar donkerder weer dan nu kan je niet hebben, dus ik vind dat flauwekul. Dit weet ik al sinds ik het eens in oktober kreeg, toen het de gehele maand wisselvallig weer was. Mijn zomerjongen – die niet los of met andere duiven in contact kwamen – kregen het.
Het vreemde is wel dat ik Jan in Friesland er nog nooit over gehoord heb. Adeno komt daar ook minder heftig voor dan in het zuiden. Het is een virus dat rondgaat in de manden. Enkele duiven een paar dagen bij elkaar in een afgesloten vrachtwagen en zo goed als iedereen krijgt er last van.
Uitzieken is schijnbaar het enige medicijn. Als ik het krijg, dan zal ik het triggeren, bijvoorbeeld door de duiven onder te dompelen in water met enkele lepels zout en azijn. Op die manier krijgen ze het allemaal, des te sneller ben je er ook weer vanaf.
Jonge duiven
De jonge duiven zitten hier tezamen, het lijkt wel een kippenhok zoveel eitjes dat ik elke dag weggooi. Ik laat ze niet broeden, want dan trainen ze niet door hun drang terug naar het nest en resultaten met jongen op eitjes heb ik zelden gehad.
Scheiden heeft nog geen zin, daar zijn de afstanden te kort voor. Telkens de wind erachter hier op de kortste afstanden, is dan vragen om problemen. De jongen hebben nu meer plezier, ze liggen met elkaar in de schapjes of in de lavakorrel. Totale ontspanning op dit moment met eenmaal per dag los, dus alle gemak.
Draait de wind of worden de vluchten langer, dan gaan ze uit elkaar, maar daar ziet het de komende weken niet naar uit. Verder verloopt het simpel: de bijproducten en voeding zoals op de voedingsschema’s, bij thuiskomst zuiver water en ‘s avonds elektrolyten. Op zondag B.S. en op maandag Sedochol. Verder zuiver water.
De 28 nog aanwezige oude duiven gaan op totaal weduwschap de nalijn vliegen, zolang de pennenrui het toelaat. Zij zijn nu twee midweekse oefenvluchten meegegaan, waar ze super op kwamen. Die krijgen geen medicatie, omdat dat toch alleen maar vluchten met één nacht mand zijn.
Nog 5 weken spel en dan is het klaar omdat de bestuursleden op vakantie moeten. Ik hoop dat ze hun vakantie volgend jaar wat later inplannen, je weet nooit hoe een seizoen verloopt. Als meerdere vluchten niet door kunnen gaan, zou een latere attractievlucht aangenaam zijn om de leden – waar ze het uiteindelijk voor moeten doen – tegemoet te komen.
Zoals het er nu uitziet, is de kans groot dat we een nazomer krijgen. De zomer an sich is nog niet in zicht, dus september en oktober zouden wel eens mooi kunnen worden. Echter kennen wij hier geen taartvluchten.
Zo komen er nu dagelijks ook verloren jongen van weken terug huiswaarts. Ik vermoed dat die in een kosthuis hebben gezeten waar ze goed zijn verzorgd, want aan de meeste is niets te zien.