In mijn leven heb ik al heel wat toppers onder de pannen gehad, maar natuurlijk ook veel prullen. Op meerdere plaatsen haalde ik duiven: sommige waren super, sommige goed, en sommige totaal niets waard.

Een enkeling komt na jaren nog steeds voor in de stamvorming. Denk bijvoorbeeld aan de Dragon Rocket van wijlen M. van Gastel. Er waren ook duiven die topjongen gaven met één en dezelfde partner, maar zodra ze gekoppeld werden aan een andere partner, kwam er niets uit. Sommige gaven superjongen, maar in de doorkweek viel het tegen. Als zo’n duif stopt met bevruchten of leggen, is het einde verhaal.

Ook waren er duiven waarvan de jongen geweldig presteerden, maar uiteindelijk verloren raakten. Kortom: je hebt niet zomaar een goede duif. Een echte topper kweekt met meerdere partners, geeft goede nakomelingen, en zet jongen op de wereld die van 100 tot 700 km goed komen — onder alle weersomstandigheden.

Witbuiks Queen: prestaties en toekomst

Witbuiks Queen was zo’n topper op het vlieghok. Ze won 7 keer top 10 in de afdeling op alle afstanden, en 9 keer de 1e prijs, inclusief dubbelingen. Nu gaat ze naar de kweek.

Ze is van 2022, net als andere toppers die inmiddels op de kweek zitten, zoals:

  • Olympic Dragon – 7 keer top 10 in de afdeling
  • Winning Daisy – 6 keer top 10 in de afdeling
  • Torres Diamond – 7 keer 1e en 5 keer top 10 in de afdeling
  • National Torres (broer van Torres Diamond) – 1e en 2e NPO, en 2e Nationaal

2022 was dus een formidabel kweekjaar.

Ik bekijk wekelijks de afdelingsuitslagen op Compuclub om te zien wie de sterkste spelers zijn in de verschillende afdelingen. Daarnaast lees ik de uitslagen in De Duif of op Facebook.

Regelmatig zie ik liefhebbers hun hele speelgebied domineren met de eerste 10, soms zelfs de eerste 30 prijzen, tegen meer dan 1.000 duiven. Mijn verbazing is dan groot wanneer ik ze opzoek in de afdelingsuitslag van diezelfde vlucht: ze staan soms nauwelijks op het eerste blad.

Natuurlijk kan dat een keer gebeuren, maar meerdere keren per jaar? Dan vraag ik me af hoe sterk de concurrentie is in het gebied waarin men speelt.

In ons rayon heb ik nog nooit iemand de eerste 30 zien pakken. Sterker nog: als je de 5e prijs wint in het rayon, sta je vaak ook in de top 10 van de afdeling. Dit jaar won onze vereniging maar liefst zeven keer de 1e prijs in de afdeling. Meerdere keren stonden de eerste vier van onze vereniging ook in de top 10 van de afdeling – en dan heb ik het nog niet eens over het rayon.

Als men punten haalt uit rayons waar men wekelijks moeiteloos de eerste 10 speelt, dan stellen die nationale kampioenschappen natuurlijk weinig voor. Zoals ik al vaker heb gezegd: die punten moeten uit de afdelingen komen.

Nu is er een nieuwe kans met de invoering van de districten. Laat alleen de vluchten meetellen die binnen de districten vervlogen worden, waarbij de punten ook uit het district komen. Het ene jaar zullen de kampioenen meer westelijk wonen, het andere jaar meer oostelijk. In het vroegere ZNB – dat wij hier kenden vóór de jaarwisseling – was dat niet anders. Alleen dan komt de ware kampioen bovendrijven.

Over België zullen we het maar niet hebben. Nationale Asduiven over drie of vier vluchten… dat gaat nergens meer om.

De beste jonge Olympiade-duif van dit jaar in Nederland zit bij Lex de Jongh – daar valt niet over te twisten. Wat heeft die Hooymans toch een geweldig kweekhok.

De beste marathon Olympiade-duif zit, net als enkele jaren geleden, weer bij Rien van Beers uit onze vereniging. Hij won driemaal de 1e NPO, en die duiven zijn dun gezaaid. Commercie interesseert Rien niet; de duif gaat volgend jaar gewoon weer mee.

Een liefhebber wilde weten hoe vaak ik ze nu een bad geef. Eenmaal per week vind ik meer dan genoeg. Hier doe ik enkele druppels chloor in en that’s it.

De duiven komen nu niet los. Ergens eind november, na de grootste rui, gaan ze af en toe weer naar buiten.

Mijn duiven krijgen alle dagen Origanum Red over de Championsmix/NPO-mix. Hier doe ik elke dag een schep Champions Mineralenmix overheen. In deze emmer zit alles wat ze verder nodig hebben, zoals grit, roodsteen en mineralen. Tweemaal per week voeg ik hier ook nog een schepje Prestavit aan toe.

De eiwitten en vitamines in de Prestavit hebben een gunstige werking op de aanmaak van een nieuw verenpak. Ik wil tenslotte mooie, zachte en goed uitgeruide duiven om het nieuwe seizoen mee aan te vangen.

De Origanum Red gaat hier 365 dagen per jaar over het voer. Dit doet zijn werking in de darmen en bouwt een perfecte weerstand op. Let wel, alleen bij dagelijks gebruik. Ik vind het superspul. Mijn duiven glanzen hierdoor mooi en worden er superzacht van.

Buiten de Baytril kuur en nog een tricho tablet straks krijgen de duiven niets. Er wordt t.z.t. een week lang een uitgebreid mestmonster verzameld en dat gaat naar twee dierenartsen. Als zij niets vinden gaat er ook geen enkel medicijn in de duiven tot aan de controle vlak voor het vliegseizoen. Ook dan geldt: vindt men niets, dan doe ik niets. Hoe minder medicatie je nodig hebt, hoe beter je seizoen verloopt.

Hier voer ik nu eenmaal daags tot er jongen in de schotel liggen. De duiven krijgen gewoon volop voer, maar alles moet wel elke dag op zijn. De rui vergt tenslotte veel energie. Na de rui krijgen ze weer wat minder om ze niet teveel te laten aanvetten.

Ik ben erg tevreden over de tot dusver verbeterde versies van de Championsmix en NPO-mix, die nog niet op de markt zijn. Ik test deze eerst zelf uit. Hopelijk lukt het om ze voor einde jaar voor iedereen beschikbaar te hebben.

De verzorging is erg gemakkelijk nu. Er zitten nog altijd zo’n 150 duiven als ik alle vliegers, kwekers, voedsters en reeds bestelde duiven bij elkaar optel. De komende weken gaat hier nog een deel van weg.

De vliegduiven zijn ruwweg op tal, maar ook die worden na de rui nogmaals geselecteerd. Ik heb nu eenmaal een hekel aan veel duiven, je verliest daardoor snel het overzicht.

Op een enkeling na moeten alle duiven die op het vlieghok worden doorgehouden toch echt per honderdtal hebben gespeeld. De helft heeft zelfs top 10 NPO gewonnen en dan nog vallen er daar jaarlijks duiven af.

Ook afgelopen jaar vielen haast alle aangeschafte duiven door de mand, op twee door mijn Chinese vriend aangekochte Verkerk duiven (kinderen van Ponto) na.

De eigen soort presteert hier nog altijd het best. Dat neemt niet weg dat ik altijd op zoek ben naar beter, al valt dit dus niet mee.

Ik vind het ook belangrijk dat er een klik is met de liefhebber. Wie enkel uit is op verkopen heb ik al snel door. Ik wil ze enkel uit de allerbeste hebben, anders kan ik er niets mee aanvangen.

Zo ben ik al op veel plekken geweest. De duiven die ik wilde hebben verkocht men niet. Die zij wél wilden verkopen, hoefde ik op mijn beurt niet. Dan houdt het ook snel op, natuurlijk.

Samenkweek kan een goede optie zijn, dat heb ik in het verleden ook veel gedaan. Van alle samenkweken is er nog één over waarmee ik het best ben geslaagd. Deze komt uit Olympic Jozef Eijerkamp x Dragon Girl.

Duiven bijhalen en testen is en blijft een belangrijk onderdeel van onze sport. Stilstaan is immers altijd achteruitgaan, net als denken dat er nergens betere duiven zitten.

Goede vriend Davy Tournelle (BE) had een superafsluiting met de jonge duiven. Van nationaal Bourges begon hij met de 2e nationaal en uiteindelijk 14 duiven bij de eerste 100. Hij had natuurlijk best wat ijzers in het vuur, maar dat doet niets af aan deze prestatie.

Hier is de rui in volle gang. Persoonlijk vind ik dat niet zo’n fijne tijd met al die pluimen elke dag. Zoals gezegd zitten de duiven aan een Baytril kuur, en nee, dat heeft geen nadelen voor de pluimen. Ik doe dit al heel lang en het lijkt dat ze er zelfs harder van ruien. Ik geef daarvan 2 ml op een liter. Een week na deze kuur volgt de enting met een levende entstof.

Halverwege oktober vinden er nog wat reparaties en aanpassingen aan het hok plaats. Het aanpalende schuine hokje, waar de vierde ronde in werd geplaatst, wordt afgebroken. Minder plek betekent automatisch minder duiven en die kant ga ik stilaan op.

Dit jaar heb ik het gehele seizoen hulp nodig gehad met de manden het lokaal indragen. De kracht in mijn arm lijkt te zijn verdwenen na die operatie. Mijn rug kan ook alleen maar slechter worden en niet beter, daarom dus minder duiven om het plezier te kunnen behouden.

Tot aan de start van het vliegseizoen heeft mijn overbuurman de verzorging van mij moeten overnemen. Sindsdien ben ik wel weer meer zelf gaan doen, maar het is nog altijd behelpen. Daarom mag ik achteraf gezien niet klagen over de resultaten.

Bij de jonge duiven werd ik in de afdeling 1e hokkampioen onaangewezen en 2e Asduif met Blue Rossi, achter die topduif van Joeyie Heeren, wat een kleindochter is van Avatar.

Blue Rossi is een volle broer van Special Rossi, die vorig jaar als jong 1e Gouden Crack FZN werd.

Special Rossi kwam de tweede vlucht zwaargewond terug en heeft zelfs nu nog een deuk in zijn borstbeen. Even dacht ik dat het einde verhaal was. Na 4 weken besloot ik hem enigszins hersteld toch een nieuwe kans te geven en toen won hij gewoon nog eventjes 7x per tiental.

Goede doffers als deze kweek je niet snel. Dit jaar had ik er verschillende, maar helaas ben ik er ook meerdere kwijtgeraakt.

De naam van deze broers verraadt het al; beide zijn inteeltproducten van Super Rossi. De vader is een kleinzoon en de moeder een kleindochter van Super Rossi.