15 jan De eerste huldigingen dit jaar

Het wordt weer druk. Eerst de Olympiade, vervolgens de Gouden Cracks en de Gouden Duif. We kunnen haast ieder weekend op pad als we dat willen. Zelf ben ik daar niet zo’n liefhebber van. Ik hou niet van al die aandacht. Sommige groeien 5 cm op een podium, ik lijk eerder 5 cm te krimpen.

Zo staan de prijzen van de FZN van vorig jaar nog in de kantine van John van Wanrooij, zij namen die voor mij mee. Ik moet me eigenlijk schamen dat ik ze nog niet heb opgehaald, maar dat gaat binnenkort zeker gebeuren.

Ik ga graag met duiven om, maar alles daaromheen is niet echt aan mij besteed. Dit neemt niet weg dat sommige huldigingen erg mooi zijn, zoals die van de Gouden Duif. Ik ga daar vaak wel even heen, maar heb mijn naam daar nog nooit horen vernoemen. Deels door de drukte, deels omdat mijn gehoor minder wordt. Vaak haal ik de gewonnen prijs in de loop van de avond zelf maar even af.

Verder is het rustig op het hok. Alles zit gekoppeld en de jongen gaan er volgende week af. Daarna kan alles opnieuw met jongen komen.

Op PIPA staan nog 14 jonge duiven. Sommige daarvan zijn echt prachtig, zoals de duivin uit Olympic Dragon. Dit is in mijn ogen de beste jaarling die ooit in Nederland gevlogen heeft: op drie plaatsen 1^e nationaal Asduif, 2^e Olympiade duif allround, 5^e Olympiade bij de jaarlingen en 13^e op de midfond.

Op de laatste categorieën stond ze ook in de top 3, maar ik durfde haar niet meer op de natour te spelen, omdat ze al 2^e Olympiade allround was en ik haar niet wilde verliezen. Bas nam dit risico wel en raakte hem kwijt. Dit kan dus zomaar gebeuren en dan sta je met lege handen.

De duivinnen uit Blue Diamond (die hard op weg is het nieuwe kweekwonder te worden), de doffer uit Dragon Girl en die uit Avatar x Pure Gold zijn ook echt super om een heel hok mee op te bouwen.

Bij TopPigeons verschijnt deze week nog een bonnenverkoop van onze vereniging met daarbij ook een bon voor een koppel eitjes van mij. Ik schenk nergens een jong, want dan heeft men er maar één. Ik geef liever twee koppels eitjes, dan is de kans groot dat men er vier heeft voor hun investering.

12 jan Grote schoonmaak

Na de vorstperiode is het zaak de hokken weer eens schoon te maken, de afgelopen dagen zat alles vastgevroren.

De jongen groeien als kool en gaan er dus eind volgende week weer af. De meeste kwekers hebben al bijgelegd, wat betekent dat de hokken snel weer vol zitten.

Dit jaar wilde ik wat minder jongen kweken, vandaar ook minder kweekkoppels dan voorgaande jaren. Uit de vliegers wordt voor mezelf niet gekweekt. De kwekers zitten hier om te kweken en de vliegers om te vliegen.

Waarom minder? Nou, er is meer in het leven is dan alleen duiven. Daarnaast zal mijn rug ook niet verbeteren. Sommige zijn de weg kwijtgeraakt en denken dat het leven alleen nog om duiven of geld draait. Je moet daarin de gulden middenweg zien te vinden, denk ik.

Ik woon ernaast, maar dat wil niet zeggen dat ik meer op de hokken kom dan nodig is. Ik zie de duiven bijvoorbeeld nooit trainen, omdat dit mij niet boeit. Ik heb jaren gekend dat de weduwnaars over de grond liepen te slenteren, maar toch speelde ik even hard als wanneer ze door de lucht scheerden.

Natuurlijk wil ik hard blijven spelen, maar wel met minder duiven. De aantallen ga ik de komende jaren dus afbouwen, zodat alles behapbaar blijft. In de jaren voor 2006 hield ik 18 vlieg- en 18 kweekkoppels, dat is eigenlijk meer dan genoeg om alle vluchten mee te kunnen spelen.

Maar goed, om te kunnen winnen moet je ook weer niet te weinig jongen kweken. Toch denk ik dat als je 200+ jongen moet kweken om enkele goede over te houden, er wat schort aan je kweekhok. Het is tegenwoordig vrij simpel: wil je met 60 jongen starten, dan moet je er 120 kweken. De roofvogel komt eens langs en het zijn niet allemaal plaatjes die worden geboren.

Vroeger selecteerde ik de jonge duiven veel harder dan nu. Dit komt doordat het jonge duivenspel vandaag de dag te slap is om redelijk op te kunnen selecteren. Duiven die als jong niet voldeden kunnen als jaarling plots je beste zijn. Toch hebben de meeste doorgehouden jongen minstens 1x per honderdtal gevlogen. Dit is voor mij de bevestiging dat ze kop kunnen behalen en daar draait het hier om.

Selectie op gezondheid vindt hier 12 maanden per jaar plaats, ik heb er een hekel aan om duiven met medicatie op de been te houden.

Ik zie bij de jongen alleen maar vaste bolletjes mest rond de schotel, wat betekent dat de bijproducten (Origanum Red, Prestavit en Champions Mineralenmix) goed hun werk doen.

Spuitende jongen ken ik niet ook niet wanneer ze van pap naar hard voer gaan. Zouden die er wel zijn, dan werden ze samen met de ouders die ze voeden verwijderd van het hok.

09 jan Koud hè

Ik heb al vaker geschreven dat kou slechts een emotie is voor duiven. Wij mensen kunnen er slecht tegen, maar we moeten op het duivenhok ook niet als mens denken.

Hier kweken de duiven gewoon buiten en dat betekent 3x per dag de bevroren drinkpot verversen. Bevroren eitjes of doodgevroren jongen heb ik nooit gehad. De koppels die hun eigen jongen grootbrengen, hebben zelfs al bijgelegd.

De vliegduiven zijn gekoppeld en zitten allen los. Dit is elk jaar een hels karwei, maar het zit er dus weer op. Met één doffer was het even knokken geblazen. Nadat ik hem enkele keren hardhandig uit de verkeerde bak verwijderde, gooide hij de handdoek in de ring.

Bij de vliegduiven staat ook altijd alles open, dus ook daar maak ik nu tweemaal daags de drinkpot ijsvrij. Verder gooi ik dagelijks wat kortgeknipte tabaksstelen op de vloer, zodat ze wat te doen hebben en goed aan hun bak gewend raken door het slepen ervan.

PIPA

Op PIPA staan nog 14 jongen uit het allerbeste wat ik heb zitten. Aan huis is daarvan niets te koop. Ik doe dit eenmaal per jaar om ook hier alles te kunnen blijven bekostigen.

Ik wil mijn topduiven niet als legkippen gebruiken. Ze leggen voor eigen gebruik immers al vijf keer en goede duiven ben je eerder kwijt dan rijk. Zo lijkt Dragon Girl niet meer te leggen, waardoor die ene op PIPA de laatst verkrijgbare zal zijn.

Tussen deze duiven staat ook een machtig mooi laat jong uit 3x 1^e nationaal Asduif Olympic Dragon. Ik had daar dit jaar een jong van op het vlieghok en die won alvast 2x top 15 NPO.

Het zijn geen commercieel grijze of Kittel hypeduiven, maar ik garandeer je dat ze daar in de nakweek niet voor onderdoen. Ook dat schreef ik vaker: wil je commercieel duivenhouden, dan moet je voor hypeduiven kiezen. Wil je slagen op de vluchten, dan zou ik zelf voor de andere optie gaan.

05 jan De dagen zijn snel gevuld

Vandaag ga ik de vliegduiven koppelen. Ik ben hier meestal een heel weekend mee bezig, vandaar dat ik dan geen afspraken plan en zelfs de telefoon niet opneem.

De vliegduiven hebben van 07.00u tot 18.00u licht, zodra er eitjes zijn gaat het licht van 08.00 tot 18.00u aan. Is het in de natuur eerder of later licht, dan start de verduistering tot halverwege mei. De jongen worden vanaf het spenen van 17.30u tot 07.30u verduisterd.

Hier brengen alle vliegduiven jongen groot en vervolgens broeden ze nog zo´n acht dagen. Ik doe dit al jaren, ze zijn dan bakvast en goed aan elkaar gepaard. Zo kan het seizoen langzaamaan opstarten.

De verzorging ziet er dus eigenlijk als volgt uit: om 07.00u de kwekers, om 07.30u de jongen en om 08.00u de oude duiven. Vanaf 16.00u herhaalt zich dit tot halverwege mei. Let wel, dit gebeurt 7 dagen per week, voor uitslapen is hier nooit tijd geweest.

De vliegduiven gaan wel dagelijks los, in de ochtend de doffers en in de middag de duivinnen. Nooit gezamenlijk, ik heb dat ooit eens gedaan en toen werden er teveel gegrepen door de roofvogels. Alles vliegt ongedwongen een half uur met gesloten klep om de spieren los te krijgen. Tenslotte is het een kwestie van afwachten hoe alles verloopt. Vaak is dat toch anders dan je verwacht.

Jongen worden hier alleen uitgeselecteerd als ze zich niet gezond kunnen houden. De reismand voert de overige selectie uit. Van handkeuren heb ik geen verstand. Ik heb op teveel hokken duiven in de hand gehad die allen perfect gesloten en van bouw waren, maar op de wedstrijden niet thuis gaven. Je merkt aan de duiven al snel of je met een mand- of handkeurder te maken hebt.

02 jan Tussen hoop en vrees

Heel wat jongen krijgen de komende dagen een voetring om, ook hier. Er zijn ook genoeg liefhebbers die nog moeten koppelen, wat natuurlijk ook prima is. Je weet immers niet in welke maand je de beste jongen kweekt.

Ik hoor nogal wat geruchten over de topveilingen hier en daar. Dit zou niet goed zijn voor de sport. Wees gerust, want met geld je kampioen kopen is nog maar weinig mensen gelukt. Het draait tenslotte ook om de feeling voor je duiven.

Ik ken genoeg mensen die in de winter amper 50 duiven doorhouden, maar waar de laatste 30 jaar niet tegen te spelen is. De meeste daarvan bedrijven de duivensport simpel en zonder poespas. Al die moderne praat over voermethodes of vollemaantheorieën zijn onzin. Goede duiven en een goede verzorging, daar draait het om.

Houd elk jaar je 5 beste duiven door, dan zal je binnen enkele jaren stukken beter gaan vliegen. Selecteer daarnaast hard op gezondheid. Door de jaren heen heb ik best wat serieus goede duiven gehad, niet één daarvan zat ooit in elkaar of had slechte mest.

Goede duiven hebben niet veel medicamenten nodig, die geef je meestal om de slechte op de been te houden. Trek dus een grens aan het aantal duiven dat je wil houden en houd duiven die eventueel tot 650 km meekunnen, zodoende heb je een geheel seizoen plezier van niet al teveel duiven.

Hier start ik ook met 30 koppels, maar na vijf vluchten haal ik de mindere er zelf uit. Iedere week wordt er wel één verspeeld of verwijderd. Dingen als ‘koppels verbreken’ of ‘de sfeer van het hok halen’, bestempel ik ook als onzin.

In de jaren ‘90 begon ik met 18 weduwnaars. Na zes vluchten zaten er nog 6, de rest was verwijderd. Toch werd ik 2^e generaal kampioen in de toentertijd sterke midfondclub, achter de toen schier onverslaanbare Wijnings uit Sprundel.

Ik heb genoeg duiven gehad die beter gingen presteren nadat hun partner was verspeeld of verwijderd. Ze vonden simpelweg een nieuwe liefde waar ze op uitblonken.

Kortom, of je nu een arbeider of multinational bent, in de duivensport hoef je qua presteren niet onder te doen voor al die megahokken met dito verzorgers erop. Het gaat om het plezier wat je er zelf uit haalt. Dat is ook de reden dat ik niet één topduif verkoop. Ik wil zelf wekelijks kunnen genieten van hun nazaten. We zijn maar een korte tijd op aarde en in die periode wil ik genieten van de duiven op de vluchten. Duiven houden om er geld aan te verdienen is gedoemd te mislukken.