11 jun

Geplaatst op 18:46h in Blog

De duiven van Quiévrain (145 km) hadden meer geleden dan die van Argenton (600 km).

Van de ene naar de andere plek rijden is nooit goed. Samen met een andere topspeler had ik een balletje opgegooid om op vrijdag te lossen, maar de mannen van Brabant 2000 raadplegen blijkbaar een andere weersite.

Of de duiven na vrijdag nog eten en drinken hebben gehad, betwijfel ik. Ze dronken thuis twee potten leeg en kwamen suf aan van 145 km. Dan weet ik al genoeg.

Gien

Het was beter geweest om Gien te verplaatsen en aanstaande vrijdag in te manden voor bijvoorbeeld Pont-Sainte-Maxence, om zo de duiven een dag extra herstel te geven.

Het verhaal van Gien heb ik ook al zo vaak aangehaald bij het bestuur van Brabant 2000. Waarom niet Orléans? Gien ligt ontzettend oostelijk. Met een westenwind valt er hier aan de westkant niets te halen en is er vaak een moeilijk verloop.

Wat dat betreft is het vechten tegen de bierkaai. Iets aannemen van mensen die met duiven spelen is er helaas niet bij. Orléans ligt centraal, dus mijns inziens maakt iedereen dan evenveel kans.

Jonge duiven

De jongen zijn vandaag weer op pad geweest. Er stond een stevige NO wind, maar daar kijk ik nooit naar. Over enkele weken moeten ze ook door ieder opstakel heen. Ik herinner me vorig jaar nog, toen kwamen ze enkele keren in de stortregen thuis tijdens de wedvluchten.

Het rare de laatste jaren is wel dat als je tegen iemand zegt: “ik heb ze opgeleerd”, je gelijk de wedervraag krijgt: “hoeveel ben je er kwijt?” Dat boeit me niet. Wat afvalt, valt af. Een ander schijnt zich daar echter wel behoorlijk mee bezig te houden.

Als je tegen één iemand zegt dat je er 10 kwijt bent, dan zijn het er de volgende dag 50 en de dag daarop 100. Het gaat een eigen leven leiden, mensen schijnen nu eenmaal van sensatie te houden.

Waar het echter om draait, is dat over enkele weken de lakens weer worden uitgedeeld met de jonge duiven. Net zoals voorgaande jaren, zal ik gewoon weer op de afspraak zijn.

10 jun

Geplaatst op 09:55h in Blog

Gisteren dus de 1e NPO Argenton tegen 5.187d en wát voor een. Het was een eerlijke, loodzware vlucht evenals 14 dagen terug, toen Super Daisy de 41e NPO won (ook aan amper 1100 mpm).

Super Daisy heeft een edele afstamming, ze is namelijk een rechtstreekse dochter van sterkweker Super Rossi. Hij die al eerder een 1e Provinciaal gaf met zijn zoon Super Boy en vorig jaar nog 1e Provinciaal Asduif met dochter Super Sun. Alle drie hebben ze verschillende moeders.

De moeder van Super Daisy komt direct van de Gebr. Scheele. Ik zocht daar in het najaar van 2016 samen met Jan twee duivinnen uit, die dus allebei al een superduif gegeven hebben. Ze komt direct uit Den Argenton met vijfmaal Teletekst, gekoppeld met Daisy.

Dat Super Daisy niet aan haar proefstuk bezig was, liet ze al eerder zien door onder andere te winnen:

  • 1e NPO Argenton 5.187d
  • 6e Provinciaal Pont-Sainte-Maxence 11.447d
  • 41e NPO Issoudun 7.219d
  • 51e Provinciaal Péronne 20.806d
  • 73e Provinciaal Péronne 11.758d
  • 78e Provinciaal Pont-Sainte-Maxence 22.709d

Met recht een topper dus, die vorig jaar begin mei pas gespeend is.

Overige winnaars

De 2e plaats werd gewonnen door Comb. de Hoogh en zoon, Oosterhout. Zij hebben ook veel duiven van Scheele en voeren ook de Championsmix. Een mooie Teletekstvermelding was er ook voor John van Dongen uit Roosendaal, die ik zeker getipt had.

Goed gelost

Vandaag dus Pont-Sainte-Maxence op zo’n 290 km. Ze zijn 60 km korter gekomen. Laten we hopen op een mooi concours zonder verliezen, net als gisteren.

Het was overigens een gok om te lossen gisteren, maar als de duiven met goed weer kunnen vertrekken is er geen vuiltje aan de lucht. Ondanks het slechte weer rond Parijs, was het een terechte beslissing van Brabant 2000 in samenwerking met Zeeland en Oost-Brabant.

08 jun

Geplaatst op 18:21h in Blog

Onze jonge duiven worden eind volgende week voorzien van een chipring, ook krijgen alle jongen dit weekend een paratyfus enting. Dan zijn ze weer klaar voor vertrek. Een jaar is snel weer voorbij. Zodra we met de jongen beginnen, gaat het snel.

Ik heb ze vorige week allemaal een luisdruppel van Schroeder in de nek gegeven. Daar kunnen ze het gehele seizoen mee door, die druppels werken perfect.

De ploeg is inmiddels aardig geslonken, maar ze hebben ervaring genoeg om te kunnen starten. Nu ga ik mijn aandacht in de laatste 30 steken, ook die probeer ik op tijd klaar te hebben.

Dit jaar ben ik met een kleine proef bezig met nog een hokje van 30 jongen uit de beste koppels die vorige week gespeend zijn. Ik wil die op de nalijn begin augustus spelen, om ze dan 8 september op 250 km te spelen en een week nadien Orléans 445 km te spelen.

Uiteraard wordt ook deze ploeg verduisterd, maar dan wel tot eind juli. Van deze 30 hoop ik drie bruikbare over te houden nadien.

06 jun

Geplaatst op 20:01h in Blog

Misschien is het wel beter om op vrijdag te concoursen. Het hele weekend lijkt het bagger weer zonder mogelijkheid om te lossen, terwijl het vrijdag prachtig lijkt.

Ik hoop dat de heren bij Brabant 2000 ook vooruitkijken en zien dat het in het weekend niets gaat worden. Maarten appte me er ook over en zag ook dat het in het weekend niet gaat lukken. Laten we hopen dat ze op vrijdag los kunnen.

05 jun

Geplaatst op 20:28h in Blog

Jonge duiven blijven voor stress zorgen. Ik heb ze nu zo’n acht keer weggebracht, maar niet één keer verliep het vlekkeloos. Of het nu van 10 of 40 km is, er blijven er altijd achter en nagenoeg altijd komen ze één voor één.

Ook bij de wegblijvers evenveel uit de mindere als betere koppels, dus daarin zit geen verschil. Nu weet ik dat het tegenwoordig overal zo gaat, alleen niet bij diegene die er nog niet mee weggeweest zijn. Ik vrees echter dat zij ook nog aan de beurt komen.

De lucht wordt ook steeds vuiler met deze drogere periodes. Ik hoorde op de radio dat er evenveel vervuiling in het spitsuur op de Erasmusbrug gemeten werd als in Beijing; een stad met 20 miljoen inwoners.

Ik denk dat onze duiven daar steeds meer van meekrijgen, ook van allerlei stralingen en windmolenparken. Natuurlijk zullen ze zich daar in de loop der jaren op aanpassen, maar de ontwikkelingen gaan zo snel dat de evolutie het niet bij kan houden.

Ik liet vandaag de jongen los en al voor de 3e keer sloeg er een roofvogel tussen de klad. Alles spatte uiteen, misschien dat ze daar zo van geschrokken zijn. Wie zal het zeggen. Ik zag hem meer dan een kilometer achter een jong aanzitten, die alle capriolen uit moest halen om hem af te schudden.