Ik ben altijd erg voorzichtig met goede duiven. Ik speel ze meestal niet te lang door, omdat ik weet dat een slechte vlucht je jaren terug kan slaan. Om die reden gaan er dit jaar drie 1e Provinciale Asduiven naar de kweek.

Met hen ook de drie NPO winnaars en de twee topduivinnen Bigtime Rocket (met een 7e NPO Issoudun en een 1e tegen 7.500d) en Lions Miracle (met een 8e NPO Argenton). Zij zijn allebei al moeder van een teletekstvlieger.

Fast Dragon en Space Angel gaan ook mee. Beide vlogen een 1e in het Rayon en zijn reeds ouders van een teletekstvlieger. In totaal verkassen tien duiven van het vlieg- naar het kweekhok. Ondanks dat blijft de kwaliteit op het vlieghok uitstekend, dus zie ik 2019 met een gerust hart tegemoet.

De topduiven worden de laatste jaren niet meer verkocht en zijn puur voor eigen gebruik, hier en in Friesland. Wat ik dit jaar wel ga doen, is uit de veertien beste vliegkoppels kweken. De kwaliteit is daar ook super met meerdere teletekstvliegers, 1e Asduiven en 1e prijswinnaars. Het zou zonde zijn daar niet van te kweken.

Hoe kweek je betere duiven?

Mijn advies aan iedereen is om louter te kweken uit duiven die iets gepresteerd hebben of uit zomerjongen van de beste eigen duiven komen. Verleg ze maar enkele keren onder de minderen en je hebt zo een sterker hok.

En wat de kleur van de ogen of de bouw betreft… Je kan jezelf beter door de uitslag laten leiden. De uitslagen bepaalt wie de betere duiven zijn, niet een of andere duivenkeurder.

Ik zie de laatste jaren veel duiven die perfect van bouw zijn, maar geen enkele prijs kunnen vliegen. Ik zie ook genoeg topduiven die met wind op kop het verschil maken of duiven die meerdere goeie gaven, terwijl ze een beetje open stonden tussen de stuitjes. Zeg het maar: waar ben je beter mee?

Goed presterende duiven moeten op tijd naar het kweekhok. Let daarbij wel op: wil je 1e prijswinnaars kweken, dan moet het in de genen zitten bij meerdere voorouders. Hetzelfde geldt voor teletekstvliegers of 1e provinciale Asduiven.

Een voorbeeld

Blue Caprine werd dit jaar 3e La Souterraine met amper 1100mpm, 1e generale Asduif over alle vluchten in het samenspel en vorig jaar 9e Gouden Crack FZN. Maar nu komt het. Haar moeder is Blue Star, zij werd 1e Provinciale Asduif en 1e Gouden Crack FZN. Ze is een halfzus van Miss Goldnugget, die weer moeder is van Super Rossi. De lijnen blijven dus terugkomen.

Overige tips

Geef ze jaarrond goede voeding, vermijd overbevolking en werk zoveel mogelijk met natuurlijke producten. Hier richt je geen schade mee aan. Als de nood hoog is, moet je niet je kop in het zand steken en de medicijnenkast open durven trekken op advies van een in duiven gespecialiseerde arts.

De zomerjongen en kweekduiven hebben hun nieuwe jasje weer aan en kunnen over vier weken voorgekoppeld worden. De nog aanwezige latere jongen zijn ook mooie postduiven aan het worden.

De eerste prijsuitreiking is inmiddels achter de rug, terwijl van diverse andere kampioenschappen nog niets bekend is. De verkoopmachine op diverse veilingsites draait ondertussen ook op volle toeren.

Sectievergadering

De vergadering van de secties is achter de rug, dus ik ben benieuwd wat er aangenomen wordt. Ook de aanval op de megahokken is begonnen, waarbij verschillende middelen ingezet worden door zowel de kleinere liefhebber als de megahokken om aan het langste eind te trekken.

De megahokken doen er natuurlijk alles aan om alsnog met een aanhanger vol duiven te blijven komen, terwijl de meerderheid voor een eerlijker spel en eerlijke kansen gaat. Ik begrijp beide partijen. Voor veel megahokken is het namelijk hun broodwinst.

Wat ik echter niet begrijp, is dat wanneer je liefhebber genoeg bent, je er ook met minder duiven bovenuit kan steken zolang je topprestaties behaalt.

De gulden middenweg

Wat mij betreft maximaal 40 oude en 60 jonge duiven op de lijst. Begrijp me niet verkeerd, ik start zelf ook met 100 jonge duiven, maar ik kan ook met minder af. De rest als invliegduif en een kwartier later lossen, om zo de trek weg te nemen bij de megahokken. Tevens een hokcoördinaat per lid of combinatie.

Nu moet de rest van de leden niet jammeren over het meerwerk en de extra labels op de invliegmanden die een kwartier later gelost worden. Je moet namelijk ergens concessies doen.

Volgens mij doe je met deze gulden middenweg niemand kwaad. De kwaliteit van de duiven van de megahokken zal omhoog gaan en de kleinere liefhebber kan zijn hokbestand alsnog optrekken naar de 40 oude en 60 jonge duiven.

Zo kan hij of zij alsnog op gelijke hoogte komen met de professionals wat het aantal spelduiven betreft. Dat ze het dan alsnog af zullen gaan leggen, zal een vaststaand feit zijn vrees ik, maar de kansen zijn in ieder geval gelijk.

Natuurlijk zal iedere vervoersorganisatie het in hun begroting gaan voelen, maar dan maar iets meer vrachtgeld en iets minder versnaperingen. Daarnaast de samenspelen ertussenuit en enkel spel in Rayon of afdeling. Dat scheelt een hoop prijzengeld en levert een eerlijker spel op, als men met enkele aftrekvluchten per categorie gaat werken.

Nu worden sommige hokken op hun sloffen kampioen, omdat ze in een slechter samenspel of Rayon spelen met bijvoorbeeld louter overnachtliefhebbers. Ze kunnen immers hun punten daaruit laten tellen voor Olympiades, nationale Asduiven of kampioenschappen. Dat geeft een vertekend beeld.

Mijn mailbox stroomt vol met vragen omtrent een bon te schenken of ergens in een forum te gaan zitten. Bonnen schenk ik maar weinig meer, hooguit twee of drie keer per jaar. In forums zitten doe ik sowieso niet. De dingen die ik doe en de ervaringen die ik opdoe, deel ik via deze blog. Wat men hier vervolgens mee doet, moeten ze zelf weten.

Eén van de bonnen is nog te vinden op www.deblauwedoffer.nl, deze loopt tot vrijdagavond 20.00 uur. Bieden kan door een mail te sturen naar jordidamen@leadrs.nl. Er is nog een zaalverkoop op zaterdag, dus als je geïnteresseerd bent, moet je snel zijn.

ZLU

Er is dit jaar geïnvesteerd in enkele ZLU duiven, onder andere vier uit de waarschijnlijk 1e Olympiade duif op de marathon van Nederland en twee uit een superduivin van Comb. de Pijper uit Hoeven.

De planning is om volgend jaar een ronde duiven uit deze en de andere aangeschafte duiven te kweken en in te kruisen met mijn eigen duiven. Deze wil ik in 2020 gaan testen op de ZLU vluchten Agen en Narbonne. In 2021 staat Barcelona op de planning.

Ik ga dit samen met Jan Timmermans doen. We houden beide wel van een avontuur en hebben afgesproken om voor kwaliteit te gaan en niet voor kwantiteit. De tijd zal het leren. Ik houd niet meer dan 12 koppels om enkel op een paar geselecteerde vluchten te pieken.

De eigen duiven blijven natuurlijk hier en in Friesland de boventoon voeren.

Eerst was ik bij de jonge duiven 2e en 4e Provinciaal kampioen, toen werd het 2e en 6e en nu dus de eindstand: 1e Provinciaal hok onaangewezen en 2e Provinciaal hok aangewezen. Het is raar dat de standen op enkele weken tijd zo vaak kunnen wisselen.

Mij zegt het weinig

Voor mijn gevoel heb ik dit jaar slecht gespeeld met de jonge duiven, mede door teveel te vertrouwen in bijgehaalde duiven (die inmiddels allemaal zijn verwijderd, zowel jongen als ouders), maar ook door de Adeno aanval. Zo heftig als dit jaar, heb ik het nooit meegemaakt. Het heeft er stevig ingehakt, met veel verliezen als gevolg.

De duiven die geen zichtbare gebreken van Adeno hadden, bleven nadien gewoon te gemakkelijk achter. Frappant was wel dat de vroegste jongen er niets van meekregen, maar de jongen van de tweede en derde ronde des te meer.

Te eenvoudige vluchten

Het veel te eenvoudige weer op de vluchten met de jonge duiven is niet mijn ding. Gien daarentegen verliep met wind op kop en onder de 1200mpm, dat zijn voor mij de selectieve vluchten. Met wind vanachter kan zelfs een kraai prijs winnen. Je wordt dan op de voorgrond weggespeeld.

In Friesland kan men er inmiddels over meepraten. Als er kwaliteit op de achtergrond zit met een ZW wind, is de gehele afdeling nagenoeg kansloos.

Nu dus toch gewoon 1e en 2e Provinciaal hokkampioen behaald met enkele vroege jongen uit eigen kwekers. Dit zegt natuurlijk ook genoeg over de rest van de liefhebbers in Brabant 2000, wat ik toch als één van de sterkste afdelingen van Nederland zie. Vooral als je kijkt in wat voor rap tempo hier de 1 op 100 duiven vallen.

Dus ook bij andere liefhebbers in onze afdeling is dit jaar schijnbaar niet alles van een leien dakje gegaan met de jonge duiven.

In het noorden zijn ze bezig met de taart- of najaarsvluchten, die erg populair zijn. Er wordt tot minimaal half oktober doorgespeeld. Ik heb daar eens rondvraag gedaan en wat blijkt: er worden procentueel evenveel jongen verspeeld als in het voorjaar, dus vroeger of later beginnen maakt geen verschil.

Tevens heb ik me verdiept in het nieuwe vliegprogramma waar de sectie mee komt voor de jonge duiven. Eerder beginnen en langer op een korte afstand blijven voor de latere instappers onder ons, daar is niets mis mee.

Wat ik wel zou doen, is op de nalijn geen jonge duiven toelaten, maar ook taartvluchten organiseren. Dit om de liefhebbers die de gewoonte hebben om met vroeg verduisterde jongen naar de nalijn te gaan, uit te schakelen.

Hiermee biedt je dus de mogelijkheid taartvluchten te gebruiken om jonge duiven in te laten vliegen. Dat zou ook ideaal zijn voor overnachtliefhebbers, die zo hun jonge duiven voldoende ervaring op kunnen laten doen.