Starten met 1, 3, 5, 9, 13, 14, 15, 16, 20, 21, 24 tegen 1.295 duiven is altijd mooi. De uitslag was nog mooier geweest als er niet een klad kraaien tussen een groep aankomende duiven vloog. We zaten met vier man te kijken, maar zoiets had niemand eerder gezien.

Al met al kwamen de duiven vlot door en is alles weer thuis. Overal in Nederland vlotte concoursen, alleen Friesland had het bij het verkeerde eind door vroegtijdig af te gelasten met als gevolg dat alle leden een vlucht en punten mis zijn gelopen.

Ik heb het vaker aangehaald: al houdt hij sneeuw of komt er een orkaan langs, een concours moet altijd doorgang vinden. Kan men ter plaatse niet lossen, dan kan men alsnog gewoon terugkeren. Een vlucht op voorhand afgelasten omdat enkele oproerkraaiers op Facebook onzin uitkramen, gaat te ver.

Of heeft het bestuur van Afdeling Friesland ’96 zelf een verkeerde weersite bezocht? Hoe dan ook is het zuur voor de leden om te zien dat Afdeling 10 gewoon deelneemt, terwijl sommige hokken daar nog verder moeten.

Bingo

Bingo is er weer mee weg, dat was een topper als jong maar ook hij raakte vorig jaar na enkele vluchten gewond en moest even stoppen. Het is mooi dat hij het nu weer oppakt.

Bingo is een zoon van Space Girl en dat is weer een halfzus van Super Rossi. Beide dus uit Miss Goldnugget. Mijn tweede duif is een volle zus van Olympic Millennium, die als jong al een keer teletekst vloog. Mijn derde was Lichte Rossi, een zoon van Super Rossi.

Vluchten afgelasten vanwege de voorspelde kou, is gekkenwerk. Degene die het te koud vindt, doet gewoon niet mee. Bij mij en veel andere liefhebbers (zal het zo maar omschrijven, voordat bepaalde personen zich er weer aan storen) gaan de duiven gewoon mee. Van de kou lig ik niet wakker, er zijn ergere dingen om me zorgen over te maken.

Het seizoen is gestart en gaat voorwaarts. Nu is het te koud, over enkele weken te warm. Tijdens warmte en kou kan er gewoon gelost worden, iets wat met regen niet kan en die weekenden zullen er ook nog genoeg komen. Als ik mocht kiezen tussen een lossing met 3 graden of een harde ZO of ZW wind vanachter, geef mij dan maar de kou.

Afgelopen zaterdag was het hier niet helder, eerder nevelachtig. Peter van Oerle en ik dachten dat dit weleens slecht uit kon pakken, maar de duiven kwamen massaal aan. Op zondag in België schitterend weer, volop zon, maar een ontzettend slechte vlucht.

Op zaterdag konden ze met betere omstandigheden lossen dan zondag en dat maakte een wereld van verschil. Zolang duiven goed kunnen vertrekken, zijn er geen problemen. Kou of warmte, ik heb beide liever dan regen, want dan kunnen ze namelijk niet los.

Ook met jonge duiven heb ik geen schrik om die op te leren met bewolkt weer, dit doe ik zelfs liever dan met het zogenaamde duivenweer. Meestal blijven met bewolkt weer zelden duiven achter. Met de zon hoog aan de hemel zijn er vaak problemen.

Afgelopen zondag kon de korte broek aan, aankomende zondag het skipak. Er wordt zelfs sneeuw voorspeld, al zal dat hoop ik wel meevallen. Kou deert duiven niet, kijk maar naar de natuur. Alleen diegene die hun duiven bij verwarmen, komen met kou en kopwind met problemen te zitten.

Eerder vermeldde ik dat we geen Rayon uitslag krijgen, maar dat schijnt gelukkig wel te gebeuren. Er zijn alleen geen prijzen te winnen, al is onze voorzitter wel aan het kijken wat me met andere alsnog kunnen. De duivensport kalft nu eenmaal af, maar dat moet wel aan de onderkant gebeuren en niet aan de bovenkant.

In België toch nog heel wat duiven achter, op sommige plaatsen meer dan 20%. Vooral onervaren jaarlingen zijn de dupe van de slechte lossing. Bij sommige is hierdoor het seizoen al afgelopen voordat het begonnen is. En waarom, zou je zeggen. Degene die de Ronde van Vlaanderen heeft gezien, zag dat het de gehele middag mooi weer was, dus waarom zo vroeg willen lossen.

Gisteren heb ik bij Peter van Oerle in België gekeken, maar de vlucht werd een drama. Het schijnt dat de duiven een half uur na het lossen nog niet waren vertrokken van de losplaats. Te vroeg gelost, denk ik. Hier en daar flink wat duiven achter.

Bij ons deden ze dat afgelopen zaterdag beter. Ze zagen een gaatje en lieten ze direct los, hoewel het weer zeker niet goed was. Maar goed, zoals ik vaker roep: als ze goed kunnen vertrekken, mag het onderweg best sneeuwen, dan komen ze er alsnog door.

Hier binnen een half uur alles thuis op één jaarling na die er vorig jaar niets van bakte, maar een ongelooflijk schone duif was. Dat kon dus geen slechte zijn, maar zoals altijd liegt de mand niet. Hij was van goede afstamming, had alles mee en iedereen zou hem als topper bestempelen. Ik gaf hem dus een kans, maar hij heeft het dus niet.

Duiven die als jong niet enkele keren hun neus aan het venster kunnen steken op de wijze waarop ik speel, kun je dus beter verwijderen. Het werd wederom duidelijk dat de mand de beste selecteur is.

Ik heb het vaker aangehaald: ik heb meer mooie, slechte duiven gezien dan mooie, goede duiven. Vroeger kreeg ik wel eens duiven in mijn handen bij liefhebbers waarvan ik dacht: verwijder die maar zo snel mogelijk. Achteraf bleken dat toppers op de vluchten te zijn.

Ik, Bas, Willem en meerdere hebben één ding gemeen: wij zijn overtuigd dat de mand selecteert wie het kan of niet.

De duiven zaten in Quiévrain op 145 km afstand. Normaliter doe ik niet mee aan opleervluchten, maar met de tweede prijsvlucht zitten we al bijna in Frankrijk, dus je moet wel. Het werd een late lossing. Ik dacht zelf dat ze niet meer gelost zouden worden, omdat de lucht zo nevelig was. Om 13:15 dus alsnog los.

Goede vriend Peter van Oerle kwam hier letten en om 15:02:51 kwam de eerste duif binnen, gevolgd door vijf duiven op 15:03 en zes op 15:04. Ze kwamen vlot door en snoeihard aangevlogen. Na een kwartier waren 45 van de 60 duiven terug, al met al dus een vlot concours. Bij Jan in Friesland kwamen ze ook goed.

Mijn eerste ploeg bestond uit tweejarige duiven, alleen mijn 7e was een jaarling. Doffers en duivinnen vielen om beurten. Ze kwamen mooi en hard aangevlogen en wilden goed omlaag. Dit is het teken dat ze goed zijn, al verduister ik nog tot half mei en staan ze sinds maandag op weduwschap.

Een zoon van Space Boy was mijn eerste. Deze duif was een topper als jong, maar raakte vorig jaar bij de derde vlucht gewond. Gelukkig lijkt hij dus goed te zijn hersteld. Mijn tweede was een dochter van Fast Rocket, die al de 2e Gouden Crack FZN op haar conto heeft. Mijn derde was een superduivin van Peter van Oerle met al driemaal top 15 NPO.

Vorderingen in de duivensport

Helaas is alles in Brabant 2000 om zeep geholpen, zelfs Rayon De Blauwe Doffer is opgeheven. Dit wil zeggen dat wij de punten van alle Nationale en Olympiades uit Brabant 2000 moeten halen, terwijl anderen ze uit hun Rayons kunnen halen. Althans, zo ging dat voorgaande jaren. Ik hoop dat hier verandering in komt, anders zullen we nooit bij Nationale of Olympiades terechtkomen, hoe hard we ook spelen.

Als we het dan toch over een uniforme duivensport hebben met gelijke kansen voor iedereen… We hebben niet eens een officieel vliegprogramma. Ze gaan vanaf nu iedere week vluchten uit de hoge hoed toveren. Hmm, GPS 2021… Laat me niet lachen!