De jonge duiven worden hier gewoon tussen de buien weggebracht. Niet te ver, als ze maar zijn weggeweest. Ze hebben nog geen medicatie gehad (op de medicatie tegen adeno na). Verder om de dag Naturaline met look.

Eigenlijk moet ik volgende week op controle. Ze blinken in hun vel, dus dat zal wel meevallen, verwacht ik. Verder krijgen ze dagelijks volop Championsmix en NPO-mix en worden ze ’s avonds afgevoerd zoveel ze lusten.

De kwaliteit oogt hoog, maar dat moeten we afwachten. Dat er streng geselecteerd zal worden op basis van prestaties, staat vast. Ik heb de laatste jaren wel gezien dat je toch altijd op dezelfde duiven uit dezelfde lijnen staat te wachten, vandaar dat er in het kweekhok al stevig gesnoeid is. Volgend jaar gewoon 24 kweekkoppels, 24 vliegkoppels en twaalf overnachtkoppels voor enkele ZLU vluchten, geen pluim meer.

Ik hou geen duif meer aan die als jong niet minstens tweemaal 1 op 100 speelde en viermaal 1 op 10. Van de twaalf vluchten die ze meekunnen dus in principe de helft van hun prijzen per tiental waarvan tweemaal per honderdtal of anders vertrekken. Of ze moeten top 10 op de vier NPO vluchten spelen, dat worden hier nadien ook vaak uitzonderlijke duiven.

Komend weekend

Aanstaande zaterdag Montluçon en Morlincourt, beide lijken regenachtige waaivluchten te worden. De duiven hebben het dit jaar taaier met de wisselvalligheid van het weer dan vorig jaar met iedere week kopwind en warme temperaturen, oftewel het echte duivenweer.

Ook dit jaar heb ik al meerdere keren de 1e en teletekst gewonnen, maar Asduiven lijken er niet in te zitten en dat is toch wel te wijten aan de wisselvalligheid van het weer, denk ik.

Eddy van der Pijl is tijdelijk gestopt met de duivensport, maar team Team Alessandroni dendert gewoon door in Italië. Ditmaal de snelste interprovinciaal 540 km tegen 1.020 duiven met Mister Plasido, een 75% Embregts-Theunis duif.

Een kleinzoon van Super Rossi won bij Peter van Oerle de 6e in de ZAF van Toury tegen 1.003 duiven. Ook bij Staf Vermeiren uit Wuustwezel won een kleinzoon van Super Rossi de 5e van Toury (410 km) tegen 537 jaarlingen, nadat hij enkele weken eerder al de 1e van Melun won.

Sens is weer achter de rug. Alles vloog hier door en kwam hoog vanachter terug, het viel dus niet tegen dat ik de 1e en 2e won met duiven die ver uit de achtergrond terugkwamen. Provinciaal werd ik 13e, dus geen teletekst ditmaal.

Mijn 1e was een dochter van New Goldstar, die zelf de 1e NPO Fontenay heeft gewonnen. Mijn 2e was een zomerjong, een volle broer van Olympic Millennium. Mijn 3e was een halfzus van Olympic Millennium en de 4e een zus van de teletekstvlieger van vorige week uit Avatar, die ook weer een broer is van Olympic Millennium. Tenslotte de 5e – mijn eerst getekende – is een zoon van Super Rossi. Vaak dezelfde lijnen voorop dus.

Ik heb dit jaar best wat broers en zussen van Olympic Millennium naar de kweek gedaan en ben dus erg benieuwd wat de jonge duiven gaan brengen. Misschien is dit wel de lijn voor de toekomst in kruising met de nazaten van Super Rossi.

Bij Maarten won vorige week zijn 3e Nationale Asduif de 1e in het Rayon en op teletekst, dat is ook een achterkleinzoon van Super Rossi uit die geweldige duivin 305 (kleindochter Super Rossi).

Woensdag loste ik mijn jonge duiven in Zandvliet (30 km, westelijke losplaats) met een ZO wind. Vragen om problemen, en die kwamen er. Twee uur na het lossen arriveerde de 1e van de 130 en ze kwamen allemaal alleen aangevlogen. Er zijn er nog een stuk of tien weg, maar het was wel een goede leerschool voor ze.

Jonge duiven moeten het een paar keer taai gehad hebben, ze zullen dit namelijk vast nog wel enkele keren mee gaan maken op de wedvluchten. En ja, dan moeten ze daar ook doorheen.

Gekuurd zijn ze nog niet. Een luchtweg- of koppenkuur voor het opleren zou niet slecht zijn, maar dat past niet bij mijn principes. Ik wil taaie rakkers en geen kasplantjes. Laat eerst het kaf maar van het koren scheiden.

Op een ploeg van 130 jonge duiven moet ik blij zijn dat er over enkele jaren nog 15 aanwezig zijn, zo simpel is dat nu eenmaal. Voor de rest is het een grote afvalronde. Ik had er drie met een dubbele knijpring die ik heb teruggehaald, maar die zijn inmiddels weer weg. Sommige verkondigen: “dat zijn de beste”, nou bij mij dus niet.

Sens

Met de oude duiven staan we dit weekend in Sens. Echt vlotten wil het weer nog niet. De duiven komen maar moeilijk in vorm, ondanks dat heb ik toch al meerdere keren de 1e gewonnen en tweemaal teletekst van twee verschillende vluchten. Echt mopperen kan ik dus niet, ook omdat ik vorig jaar een mand met toppers van het vlieghok gehaald heb.

Maar goed, het vliegseizoen is pas zeven weken bezig, dus er kan nog van alles gebeuren. We gaan het zien.

Sinds dit jaar volg ik de duivensport in Marokko op de voet vanwege een kennis daar. Lossingen, wedvluchtresultaten enzovoorts. Vorige winter was ik daar met Ben en de kersverse NPO / Nationale winnaars Bas en Guy, een maand voordat het seizoen daar startte. We hebben diverse hokken bezocht en zijn daar super goed ontvangen.

De hokken die we bezochten, hadden een professionele aanpak. Veel duiven uit België en Nederland van gerenommeerde hokken. Dezelfde goede voeding en medische begeleiding, ook hadden ze hokken net als hier en zelfs hokverzorgers.

Nu dacht ik gehoord te hebben dat ze alles bij elkaar inmanden daar, maar dat is niet waar. De oude en jonge duiven alsmede doffers en duivinnen gaan in aparte manden. Eigenlijk dus geen verschillen met België of Nederland.

De kruisingen van Ben en Bas doen het super bij de kennis daar en hebben al menig concoursen gewonnen.