Gisteren beschreef ik een doemscenario op deze website over de huidige duivensport, maar ik hoop dat ik het niet bij het juiste eind heb en we verder kunnen met een mooie en eerlijke manier van duivensport bedrijven.

De toekomst ligt momenteel op veel plaatsen in de broedschaal. Hier hebben de kweekduiven gemiddeld één week eerder bijgelegd dan vorig jaar, wat vast met het zachte weer te maken heeft. De jongen groeien als kool en de kwekers eten en drinken stevig, terwijl de mest als bolletjes rond de broedschotel ligt. Ik zie dit graag, dat betekent dat de spijsvertering goed is.

Nu heb ik nooit last van spuitende jongen. Of dit door onze mengelingen komt weet ik niet, maar ik zie het simpelweg nooit. En dat terwijl ze open hok hebben en de luchtvochtigheid in het hok enorm hoog is met het weer van de afgelopen dagen.

Ik had het er van de week nog over met Willem de Bruijn die ook slechts één mengeling voert. Het maag-darmstelsel van een duif kan snel veranderen door elke keer van voeding te wisselen. Vooral in het vliegseizoen door telkens van licht naar zwaar voer over te schakelen. Hier krijgen de duiven genoeg, dus kunnen ze kiezen. Ook is de mengeling vetrijk, licht verteerbaar en zeker niet zwaar door teveel eiwitten.

De beste liefhebber van Nederland bij de WHZB geeft onze mengelingen, maar ik las dat de beste vitesse duif WHZB van Nederland ook onze mengelingen eet. Referenties genoeg en teveel om op te noemen, maar sommige grote kampioenen hebben dat liever niet en dat respecteren wij natuurlijk ook.

De enorme populariteit van de Championsmix en NPO-mix is te danken aan de inzet van mijn zoon die het is gaan verdelen en er inmiddels elke dag tot in de late uurtjes werk aan heeft om alles te regelen. Mooi voor hem, zo is hij toch bij de duivensport betrokken.

Verkopen doet het zichzelf door de hoge doorstroom in de winkels omdat het geen seizoen mengeling is. Reclame maken anders dan op deze website doet hij niet, daar zijn de marges op duivenvoer ook niet groot genoeg voor. Het is dus vaak mond-tot-mondreclame van tevreden gebruikers.

Triest nieuws

Wij kregen deze week het bericht dat Frans Fanger plotseling is overleden. Frans runde met zijn broer en later Paloma hun welbekende winkel in Badhoevedorp en was een fijne klant van ons. Wij wensen zijn familie, vrienden en collega’s dan ook veel sterkte met dit grote verlies.

De duivensport zit op een dood spoor. De NPO-voorzitter is straks weg en er is geen degelijke vervanger. Het wordt weer als 25 jaar geleden: stilstaan zonder nieuwe ideeën, de secties weg en met zijn allen weer in de tang zitten bij de kiesmannen.

Het nieuwe nationale vliegprogramma brengt voor mij weinig tot niets en mag van mij best overboord worden gegooid. Laat de afdelingen het zelf maar bepalen. Ik zag dat jonge duiven nog gewoon op de nalijn worden toegelaten. Totale competitievervalsing, als je het mij vraagt.

Waarom zoveel instapvluchten van amper 100 km als er gewoon nog met verduisterde jongen op de nalijn mag worden gespeeld? We zagen dat afgelopen jaar in ons samenspel: amper 400 op het jonge duivenprogramma en meer dan 1.000 duiven weg op de nalijn. Vlieg maar op nationale kampioenschappen als je tegen weinig duiven speelt. Nee, het is duidelijk dat er veel zonder duivenverstand rondlopen.

Mijn hoop is gevestigd op het afdelingsbestuur dat in het verleden amper open stond voor nieuwe ideeën. Ik ben benieuwd wat het ons zal brengen en of daar iemand het verstand heeft om van vier Rayons twee te maken en daar de punten uit te halen in plaats van de krakkemikkige samenspelen. Die hadden ze ook al lang moeten samenvoegen vanwege te weinig leden en deelname op de vluchten, maar ook daarvoor geldt: stilstand en geen knopen durven doorhakken richting de toekomst.

Het 2019 seizoen is op enkele prijsuitreikingen na voorbij. De meeste liefhebbers zitten vol nieuwe plannen voor 2020, ondanks dat er nog geen zekerheden zijn omtrent het vliegprogramma of NPO-bestuur.

Iedere ochtend beantwoord ik eerst mails voordat ik naar de duiven ga. Vaak gaat het over onze mengelingen of over hoe de duiven gezond te houden. Hier bewandel ik zoveel mogelijk de natuurlijke weg door middel van een open hok, jaarrond dezelfde mengeling en om de dag Naturaline. Ik heb alles al eens getest om dingen zelf te ervaren, maar kom altijd weer op de eigen methode terug en dat is de meest simpele.

Die wirwar van mengelingen die beschikbaar zijn: de ene dag dit, de andere dag dat, zoveel van dit en zoveel van dat… De meeste tophokken geven al jaren dezelfde mengeling twaalf maanden per jaar en vaak zijn dat geen eiwitrijke, maar vetrijke mengelingen.

Een kampioen gelooft alleen in goede duiven en niets anders. Niet-kampioenen laten zich van alles en nog wat op de mouw spelden en komen vaak aan het einde van het jaar weer bedrogen uit.

Vandaag heb ik nog een gesprekje gehad met Oliver, de hokverzorger van Lotte Eijerkamp, de beste liefhebber van Nederland. Ook Oliver geeft onze mengelingen en we hebben vaak contact. Hij is een fenomeen in de omgang met de duiven en een echte aanwinst voor de Eijerkamp hokken.

Hier selecteer ik hard en durf ik met gemak echt goede duiven te verwijderen als ze iets mankeren. Sleutelen aan een duif omdat hij ziek is terwijl de rest gezond oogt, doe ik niet. Daarbij heb ik een hekel aan duiven zonder toegevoegde waarde. Als mijn geloof in een duif weg is, kan hij vertrekken.

Stambomen zijn pas mooi als de duif presteert of goede nakomelingen geeft. Duiven van enkele jaren oud kopen met een mooie stamboom op een website is vaak geld wegsmijten, die zijn immers vaak al ergens getest en te licht bevonden.

Mocht ik iets aankopen op een website, dan is het een zomerjong. Een goed voorbeeld is een zaalverkoop, daar kan je ze zelf beoordelen. Nadeel is dat je dan vaak duurder uit bent omdat anderen ook vaak dezelfde mening hebben over een duif en dan wint degene met de diepste zakken.

Aan huis heeft nog altijd mijn voorkeur. Staat de liefhebber of duif mij niet aan, dan neem ik hem niet mee. Dat zou ik ook niet van mensen verlangen die hier een duif halen. Niet naar de zin is gewoon laten zitten.

Ik zag dat Jan Timmermans nog een bon heeft geschonken bij de Friese Fond Club, die staat nu op Toppigeons.

Met deze donkere dagen is er weinig te doen en neem ik enkele dagen de tijd om de vliegduiven te koppelen. Dit heb ik maandagavond gedaan. Gelijk het licht uit en ze met de natuur op laten staan en niet één is er gepikt. Ze lagen dinsdagochtend allen samen in de schotel. Nu laat ik het licht meestal enkele dagen uit om niet teveel felheid in het hok te krijgen, de duiven blijven dan iets rustiger.

Het vervelendste karwei is het om en om loslaten van de koppels en ze hun eigen bak laten zoeken, aangezien enkele tweejarige doffers meerdere bakken willen en enkele tweejarige duivinnen van bak veranderd zijn. Dat betekent elke 20 minuten een ander koppel loslaten. Ze zitten hier op een hok met 24 koppels, dus ze hebben elk eenmaal daags de gelegenheid om te eten en drinken. Meestal trek ik hier drie dagen voor uit en op dag drie schijnen ze het vaak allemaal te snappen.

In de tussentijd lees ik vaak wat duivenkrantjes. Nu was ik de eindeloze uitslag van de enquête in het Spoor der Kampioenen aan het lezen. Nodeloze bladvulling, meer lijkt het niet. Ik denk dat een enquête pas zin heeft als er daadwerkelijk iets mee gedaan wordt en niet om meningen te peilen. Die geeft men op social media immers al genoeg.

Het eindeloze geschop tegen het NPO-bestuur heeft geleid tot het beschikbaar stellen van de functie van onze voorzitter. Het zal moeilijk worden om één nieuwe te kiezen, aangezien er heel wat mensen aangegeven hebben het beter te kunnen en die passen niet allemaal op één stoel. Ik ben benieuwd wie zijn kans gaat grijpen en het beter gaat doen. Misschien één van de voorzitters van de afdelingen waarvan sommige hun eigen afdeling niet eens kunnen leiden, laat staan de NPO?

Bij de kweekduiven loopt alles voorspoedig. Enkele koppels zijn al aan het bijleggen, hun eerste eitjes waren dus van 5-12-2019. Het eerste ei en de nieuwe leg is 7-1-2020, dus als ze de cyclus gewoon grootbrengen, heb je bij gezonde duiven alle vier à vijf weken een nieuwe leg.

Er zit een groot verschil tussen al die verschillende kampioenschappen en tegen welke tegenstand ze zijn behaald. Het is nu eenmaal eenvoudiger om tegen minder goede tegenstanders kampioen te worden dan wanneer je in een sterke streek vliegt.

Je ziet dat bij verschillende kampioenschappen; het merendeel van de kampioenen komt uit bepaalde afdelingen. Hebben die dan zulke wonderduiven? Dat geloof ik niet. Goede duiven zitten overal, alleen verschilt dat wel degelijk per afdeling. Kijk maar eens op Compuclub naar de 1 op 100 aankomsttijden. Je ogen zullen open gaan.

Dan heb je nog de commerciële kampioenen die geïnvesteerd hebben in bijvoorbeeld Kittel, Harry of Pitbull duiven. Vaak niet op de lijst te vinden, maar op allerlei verkoopsites des te meer, opgeblazen door de verkoper van dienst. Het blijft een kunst om van niets iets te maken en er trappen er genoeg in.

We leven in een internetwereld waar alles zichtbaar en traceerbaar is en toch blijven veel mensen als volgzame schapen in de val van list en bedrog trappen. Met een aangeklede stamboom ben je nog geen kampioen. Hetzelfde geldt voor wondermiddeltjes die de weerstand zouden verhogen, meer zuurstof geven of wat dan ook. Als er maar vaak genoeg over wordt gepubliceerd, trapt 75% van de liefhebbers erin.

Keep it simple, het gaat immers om goede duiven. Als men eenmaal het geluk heeft ooit een echte Crack op het hok te hebben, wordt er veel duidelijk. Die duif zal niet snel ziek worden en aantonen dat ieder hok of voedingssupplement goed is, terwijl hokgenoten met hetzelfde supplement er niets van bakken.

Ook zal men zien dat die Crack niet tot de schoonste van het hok behoort. Ik ben in mijn leven op veel goede en minder goede hokken geweest. Op de minder goede hokken zaten vaak de mooiste duiven. Zij behaalden de beste prijzen op de wintertentoonstelling, maar waren vaak alleen geselecteerd op schoonheid en niet op de vluchten. Een echte kampioen doet dit andersom.

Je moet bij een echte kampioen duiven van vier jaar oud met een vergrootglas zoeken. Met een beetje mazzel vind je er enkele van drie jaar oud (ik heb het hier dan wel over het programmaspel).