De verkoop op PIPA is gestart na een discussie over welke duiven ik aan moest bieden. Wie deze blog leest, weet dat ik me niets laat aanpraten of opdringen, vandaar dat ik zelf heb besloten wat ik van de hand ging doen.

Ik zie graag dat mensen slagen met duiven die ze hier halen, dus moest er iets te koop komen waar ik 100% achter sta. Op deze blog heb ik het regelmatig over goede duiven en dat goede genen het verschil maken. Ik ga de tien duiven proberen kort toe te lichten.

Koop #1

De vader kocht ik terug omdat hij 2e Olympiade duif werd en kleinzoon is van Super Rossi, maar ook omdat die topkweker van Willem, Hurricane, in de moederskant zit. De moeder van koop #1 is Olympic Millennium, die 1e en 2e was in de PIPA Rankings, meerdere 1e prijzen en teletekst won.

Ze heeft vorig jaar in samenkweek gezeten met enkele superduiven, zoals Murphy’s Law van Willem de Bruijn en Blauwe Leeuw (4e Olympiade duif) van Herman Bevers. Dit jaar ga ik haar eerste (klein)kinderen testen op de vlieghokken hier.

Let wel, uit Olympic Millennium – die ik een gouden kweektoekomst voorspel – is hier aan huis niets te koop!

Koop #2 en #3

Komen uit Fast Rocket (teletekstwinnaar) x Dragon Star (teletekstwinnaar). Beide wonnen zowel op de vitesse als zware dagfond een 1e. Hun kinderen Dragon Girl (teletekstwinnaar), Miracle Rocket (teletekstwinnaar) en vader Beauty Rocket (teletekstwinnaar) deden dit ook.

Kijk je verder naar de ouders van Fast Rocket, dan kom je de nestligger van Super Rossi tegen, alsmede Rocketeer. Maar ook halfzus Space Girl (teletekstwinnaar) en halfbroer Golden Bingo (teletekstwinnaar), die beide uit Miss Goldnugget (teletekstwinnaar) komen.

Koop #4 en #5

Komen uit Bingo die meerdere 1e prijzen won en dus ook weer uit Space Girl (teletekstwinnaar) komt. De moeder van koop #4 en #5 is Millennium (teletekstwinnaar) uit het Millennium koppel. Een volle zus dus van Olympic Millennium en Avatar (NPO-winnaar).

Koop #6 en #7

Komen uit een samenkweek tussen Super Rossi x New Hope (moeder van meerdere teletekstwinnaars, zoals Prince Esmee van Tjeerd & Jouke Elzinga. Prince Esmee won tweemaal de 1e NPO).

De moeder van koop #6 en #7 is Blue Diamond, een volle zus van de 1e WHZB van Looyschelder en moeder van Superboy, die de 1e NPO won. Ze is ook moeder van topduivin Claire van Maarten Huijsmans, die meerdere 1e prijzen heeft gewonnen en moeder werd van zijn 3e nationale Asduif en meerdere 1e prijswinnaars.

Koop #8 en #9

Komen uit Super Rocket (vader van mijn beste midfond duif Super Gold (teletekstwinnaar) en zoon van Super Rossi) in samenkweek met een zus van Raket (20x de 1e in België op de snelheid bij Herman Bevers).

De moeder is Super Scheel, die ook moeder werd van Lichte Super Rossi (met 3x teletekst) en Golden Ace (met 6x de 1e, waaronder 2x in de afdeling). Ze werd afgelopen jaar ook moeder van de 4e nationale Asduif, 5e WHZB Asduif en 1e Asduif in de Fondspiegel. Die won dus 2x teletekst. Ook hier afgelopen jaar een 1e prijswinnaar uit zoon Super Rocket x Super Scheel. De jeugdige Stef Bals heeft ook een zoon van Super Rocket die dit jaar twee teletekstwinnaars gaf.

Tot slot koop #10

Mijns inziens de beste in deze verkoop. Deze duif komt rechtstreeks uit Lichte Super Rossi (zoon van Super Rossi en broer van Golden Ace met 3x teletekst en tal van 1e prijzen). De moeder is Dragon Girl (teletekstwinnaar) uit Fast Rocket en Dragon Star (beide teletekstwinnaars).

De eerste zoon uit dit nieuwe topkoppel wist afgelopen jaar driemaal de 1e te winnen en ik kan je nu al vertellen dat het daar niet bij zal blijven. Samen met de zoon uit Bingo x Millennium en de zoon uit Super Rocket x Super Scheel gaat hij één van mijn drie beste jaarlingen worden in 2020, verwacht ik.

Zoals ik al zei: alles draait om genen. Iedereen mag hier zijn papieren naast leggen, ook de beste liefhebbers van Nederland en België. Praten is één ding, bewijzen is iets anders.

Uit allerlei stemmingen is gebleken dat het gros van de liefhebbers het niet uitmaakt of men 100 of 500 duiven inkorft. Daarnaast is de meerderheid niet geïnteresseerd in het jonge duivenprogramma en mogen er gewoon weer jonge duiven op de nalijn worden gespeeld.

Op social media komen toch vaak andere verhalen naar voren, maar op vergaderingen zijn er dus maar weinig die op komen dagen om hun stem te laten gelden.

Het nieuwe NPO-bestuur (ik neem aan dat Maurice de eer aan zichzelf zal houden na de motie van wantrouwen) heeft de taak om te beginnen met een digitale stemming, zodat elk lid in kan loggen met zijn of haar lidnummer en een stem uit kan brengen.

Van eerlijkheid is geen sprake meer nu de kiesmannen hun gang kunnen blijven gaan. Ik vind dat de leden de baas moeten zijn en de mogelijkheid moeten krijgen om hun digitale stemmen uit te brengen. Vervolgens gelden de meeste stemmen.

Zelf ga ik mijn plannen voor 2020 iets bijstellen en ga ik een groot deel van mijn jonge duiven alleen op de nalijn spelen, omdat daar de deelname het grootst is.

De eerste ronde jonge duiven staat te trappelen om naar buiten te mogen. Gisteren kregen ze een bad in de ren. Vanaf volgende week ga ik ze loslaten, maar eerst moeten ze naar de signalen dat ze naar binnen moeten leren luisteren. Ik gebruik daar een sportfluitje voor. Elke keer dat ze gevoerd worden, fluit ik en dat hebben ze snel door.

De laatste jaren worden de jongen die het vertikken om binnen te komen vaak gegrepen door de roofvogel. Nu zijn dat niet gelijk de slechtste, maar vaak de avontuurlijkste duiven die alles willen verkennen zonder de omgeving goed in de gaten te houden.

De eerste weken blijf ik in de buurt, daarna niet meer. Het hele dagen op dak slenteren wat ik vroeger wel deed en nog graag zou willen, is niet meer mogelijk. Je trekt er die rovers gewoon mee aan en die lijken ook ieder jaar eerder te starten met broeden. Het komt niet aan op een duif meer of minder, maar selecteren doe ik liever zelf. Daar heb ik geen kromsnavel voor nodig die de duiven in de stress jaagt.

De vliegduiven zijn na de koppeling niet los geweest. Het blijft miezerig weer, maar het is ook nog lang geen half april.

Veiling Van Brandenburg

Verder loopt er nog een veiling van Jan van Brandenburg. Jan heeft hier wat duiven gehaald, maar moet helaas wegens gezondheidsredenen stoppen. Eén duivin is uit de veiling genomen, omdat zij klem zat tussen een deur. Laat dat nu net een dochter van Fast Rocket zijn, de beste volgens mij. In deel twee zijn er nog vijf kinderen van haar te koop, gekoppeld aan een zoon van Geeloger van Koen Minderhoud. Een kans dus om voor weinig aan iets goeds te komen.

Het is een feit dat er niet veel goede duiven zijn. De meeste goede duiven zijn mooi gebouwd en gepluimd, vandaar dat de betere liefhebber ze iets makkelijker onderscheidt. Daarnaast worden goede duiven alsmaar mooier door hun prestaties.

De valkuil is dat er ook een hoop mooie duiven zijn die er niets van bakken. In april starten de meeste vluchten weer. De favorieten zijn dan binnen enkele weken weer op hun plaats van voorgaande jaren en dezelfde hokken zakken wederom door het ijs.

Waar ligt dit dan aan? Stilstand, overbevolking, teveel of te weinig medicatie, te lang met dezelfde duiven doorgaan die al lang verwijderd hadden moeten worden, wie zal het zeggen… Een duif die één keer per jaar een kopprijs pakt is nu eenmaal geen goede en zal ook vaak soortgelijke duiven voortbrengen.

De meeste minder presterende hokken zitten overvol: 24 of meer weduwnaars, 18 kweekkoppels en noem maar op. Het is beter om de helft te verwijderen en alleen met je beste duiven door te gaan. Die enkele goede duif zal zich anders aan de slechte optrekken in plaats van andersom.

Ben je niet zo zeker over je duiven? Laat ze beoordelen door een liefhebber die beter speelt of één van de duivenkeurders die menen er verstand van te hebben. Samen zie je meer dan alleen. Overbevolking schaadt, hier zijn de hokken nooit overbevolkt. Ik heb daar een hekel aan en wil al mijn duiven kennen.

Na enkele vluchten vliegen er hier al duiven uit. Ik ben daar nooit slechter van geworden en geloof niet in verhalen als ‘dan is de sfeer weg’.

Zo werd ik ergens in de jaren ’90 2e hokkampioen midfond in de afdeling achter de in die tijd onklopbare Wijnings uit Sprundel. Zij vlogen met dertig duiven, ik nog met zes weduwnaars. Ik startte dat seizoen met achttien duiven, de rest was al verwijderd omdat ze niet goed genoeg waren.

Hier koppel ik voor mijn gevoel de minste aan elkaar zodat het gehele koppel in één keer kan verdwijnen. Mocht één van de twee alsnog boven verwachting presteren, dan heeft de partner geluk maar zal hij wel zijn chipring verliezen en als thuisblijver door het seizoen gaan.

Minder duiven kosten minder geld en zijn makkelijker gezond en gemotiveerd te houden, vooral als je over weinig tijd beschikt. Ook bij de jongen werd vroeger na vijf vluchten 30% verwijderd om alleen met de beste naar de NPO-vluchten te gaan. Nu heeft iedereen slapeloze nachten als 30% verspeeld wordt.

De tijden na de poulejaren zijn veranderd en dat is niet ten goede van de duivensport. Er worden nu veel meer kansloze duiven aangehouden dan vroeger en ook is de spanning eraf. Vroeger kon er wat gewonnen worden. Als nu de 1e prijs weg is, valt het gewoon tegen.

Zondagochtend was ik vroeg op. Ik heb alle kweekhokken zuiver gezet en zo goed als de gehele eerste ronde gespeend. Ik heb ze wel eens vroeger gespeend, maar door verschillende omstandigheden werd dat nu iets later.

Vervolgens konden alle kweekduiven in bad waar ze dankbaar gebruik van maakten. Je zou haast hopen dat het alle dagen zulk weer was. Tenslotte kwamen Oliver en zijn kameraad (de soigneurs van Eijerkamp) op bezoek om duivenvoer te halen. We hebben nog gezellig gebabbeld en toen was de dag zo weer om.

De vliegers zitten op een enkeling na allemaal te broeden. Zij gaan deze week gewoon weer los. Ik doe dat nooit als ze op drijven zitten, dan gaat de roofvogel er gegarandeerd met enkele vandoor.

Zo stel ik ook alle klussen aan de buitenkant van het hok uit totdat de jongen voor het eerst buiten komen, dan ben ik in de buurt. Ik probeer ze wel in de gaten te houden aan de hand van de camera’s die hier hangen.

Van roofvogelaanvallen als de jongen voor het eerst buitenkomen word je niet vrolijk. Ze spatten alle kanten op en je hoort of ziet er niets meer van, gestempeld of niet. Vaak zitten ze dichtbij. Ik maak elk jaar mee dat je maanden later bericht krijgt dat er een duif een paar kilometer van huis binnen is gelopen.

Zelf ben ik iemand die direct ziet of er een duif ontbreekt of er een vreemde tussen loopt, daar hoef ik ze niet voor te tellen.